.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Toplumsal Bir Sorun: Sağlık Çalışanlarının Şiddete Maruz Kalma Durumları
A Social Problem: Healthcare Professionals' Exposure to Violence
Turkiye Klinikleri J Nurs Sci. 2021;13(1):130-8
doi: 10.5336/nurses.2020-75794
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Bu çalışma, bir kamu hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının şiddete maruz kalma durumları ve bunları etkileyen faktörlerin (sosyodemografik özellikler, hizmet yılı, çalışma saatleri, çalışma alanı) belirlenmesi amacı ile tanımlayıcı türde yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada, bir kamu hastanesinde çalışan tüm sağlık personeli araştırmanın evrenini (185 kişi) oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeyerek, bütün sağlık çalışanlarına ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmanın yapıldığı tarihler arasında çalışan, araştırmaya katılmayı kabul eden ve izinli olmayan 152 sağlık çalışanı ile araştırma tamamlanmıştır. Araştırma 26.2.2020-15.3.2020 tarihleri arasında kamu hastanesindeki sağlık çalışanlarıyla onamları alındıktan sonra yüz yüze görüşülerek 19 sorudan oluşan tanıtıcı bilgi formu kullanılarak uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının %39,5'inin çalışma ortamında şiddete maruz kaldığı, hemşirelerden %65,1'inin, hekimlerden ise %70,6'sının sözel şiddete maruz kaldığı bulunmuştur (𝜒2 =1,867, p=0,601). Araştırmada, kadınların, erkeklere göre daha fazla şiddete maruz kaldığı saptanmıştır (p=0,026). Hekimlerin, en çok şiddet gördüğü yer poliklinik olarak bulunmuştur. Hemşirelerin ise en çok yoğun bakım, klinik ve acil serviste şiddete maruz kaldığı saptanmıştır. Hekimlerin (%70,6) ve hemşirelerin (%60,5) en fazla şiddete uğradıkları saatlerin 08:00-16:00 saatleri arasında olduğu ve hekimler (%76,4) ve hemşirelerin (%72,1) en fazla hasta yakınları tarafından şiddete maruz kaldıkları bulunmuştur. Sağlık çalışanları arasında, en fazla görülen şiddet nedeni olarak (%31,7) hastaların fazla taleplerinin olması bulunmuştur. Şiddete maruz kalan sağlık çalışanlarının, en çok hayal kırıklığı ve öfke yaşadıkları saptanmıştır. Sonuç: Toplumun her kesiminde giderek yaygınlaşan şiddetin, sağlık çalışanları arasında görülme sıklığı ciddi bir şekilde artmaktadır. Şiddet, sağlık çalışanları arasında hayal kırıklığı, çaresizlik ve iş yerinde verimsizliğe neden olabilmektedir. Bu nedenle sağlık çalışanlarına şiddetin önlenmesine yönelik olarak gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Şiddet; sağlıkta şiddet; sağlık çalışanı
Amaç: Bu çalışma, bir kamu hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının şiddete maruz kalma durumları ve bunları etkileyen faktörlerin (sosyodemografik özellikler, hizmet yılı, çalışma saatleri, çalışma alanı) belirlenmesi amacı ile tanımlayıcı türde yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada, bir kamu hastanesinde çalışan tüm sağlık personeli araştırmanın evrenini (185 kişi) oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeyerek, bütün sağlık çalışanlarına ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırmanın yapıldığı tarihler arasında çalışan, araştırmaya katılmayı kabul eden ve izinli olmayan 152 sağlık çalışanı ile araştırma tamamlanmıştır. Araştırma 26.2.2020-15.3.2020 tarihleri arasında kamu hastanesindeki sağlık çalışanlarıyla onamları alındıktan sonra yüz yüze görüşülerek 19 sorudan oluşan tanıtıcı bilgi formu kullanılarak uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının %39,5'inin çalışma ortamında şiddete maruz kaldığı, hemşirelerden %65,1'inin, hekimlerden ise %70,6'sının sözel şiddete maruz kaldığı bulunmuştur (𝜒2 =1,867, p=0,601). Araştırmada, kadınların, erkeklere göre daha fazla şiddete maruz kaldığı saptanmıştır (p=0,026). Hekimlerin, en çok şiddet gördüğü yer poliklinik olarak bulunmuştur. Hemşirelerin ise en çok yoğun bakım, klinik ve acil serviste şiddete maruz kaldığı saptanmıştır. Hekimlerin (%70,6) ve hemşirelerin (%60,5) en fazla şiddete uğradıkları saatlerin 08:00-16:00 saatleri arasında olduğu ve hekimler (%76,4) ve hemşirelerin (%72,1) en fazla hasta yakınları tarafından şiddete maruz kaldıkları bulunmuştur. Sağlık çalışanları arasında, en fazla görülen şiddet nedeni olarak (%31,7) hastaların fazla taleplerinin olması bulunmuştur. Şiddete maruz kalan sağlık çalışanlarının, en çok hayal kırıklığı ve öfke yaşadıkları saptanmıştır. Sonuç: Toplumun her kesiminde giderek yaygınlaşan şiddetin, sağlık çalışanları arasında görülme sıklığı ciddi bir şekilde artmaktadır. Şiddet, sağlık çalışanları arasında hayal kırıklığı, çaresizlik ve iş yerinde verimsizliğe neden olabilmektedir. Bu nedenle sağlık çalışanlarına şiddetin önlenmesine yönelik olarak gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Şiddet; sağlıkta şiddet; sağlık çalışanı
ABSTRACT
Objective: This study shows that health care staff working in a public hospital are exposed to violence and the factors that affect them (socio-demographic characteristics, year of service, working hours, working area etc.) was made of a descriptive type for the purpose of determining. Material and Methods: In the study, all health care staff working in a public hospital constituted population (185 people) of the research. All health care staff were included in the study without going to the sample selection. The study was conducted with 152 health care staff who worked between the dates of the study and who agreed to participate in the study. The research was conducted between 26.02.2020-15.03.2020, with the health care staff in the public hospital after approval, face-to-face and applie dusing an introductory information form consisting of 19 questions. Results: The average age of the health care staff in volved in the study was 39.5%were exposed to violence in the working environment, 65.1% of nurses and 70.6% of doctors were exposed to verbal violence (𝜒2 =1.867, p=0.601). The study found that women were more exposed to violence than men (p=0,026).The place where doctors were most violent was the outpatient clinic. Nurses were found to be most vulnerable in intensive care, clinical and emergency departments. It was found that doctors (70.6%) and nurses (60.5%) had the most violent hours between 08:00-16:00, and doctors (76.4%) and nurses (72.1%) had the most violent hours by relatives of patients. The most common cause of violence among health care staff (31.7%) was increased demand of patients. The health care staff who were exposed to violence were found to experience the most frustrationan danger. Conclusion: The incidence of violence, which is increasingly common in all parts of society, among health care staff is increasing severely. Violence can cause frustration, desperation and inefficiency at work among healthcare staff. For this reason, necessary legal arrangements should be made to prevent violence against health care staff.
Keywords: Violence; violence in health; health care staff
Objective: This study shows that health care staff working in a public hospital are exposed to violence and the factors that affect them (socio-demographic characteristics, year of service, working hours, working area etc.) was made of a descriptive type for the purpose of determining. Material and Methods: In the study, all health care staff working in a public hospital constituted population (185 people) of the research. All health care staff were included in the study without going to the sample selection. The study was conducted with 152 health care staff who worked between the dates of the study and who agreed to participate in the study. The research was conducted between 26.02.2020-15.03.2020, with the health care staff in the public hospital after approval, face-to-face and applie dusing an introductory information form consisting of 19 questions. Results: The average age of the health care staff in volved in the study was 39.5%were exposed to violence in the working environment, 65.1% of nurses and 70.6% of doctors were exposed to verbal violence (𝜒2 =1.867, p=0.601). The study found that women were more exposed to violence than men (p=0,026).The place where doctors were most violent was the outpatient clinic. Nurses were found to be most vulnerable in intensive care, clinical and emergency departments. It was found that doctors (70.6%) and nurses (60.5%) had the most violent hours between 08:00-16:00, and doctors (76.4%) and nurses (72.1%) had the most violent hours by relatives of patients. The most common cause of violence among health care staff (31.7%) was increased demand of patients. The health care staff who were exposed to violence were found to experience the most frustrationan danger. Conclusion: The incidence of violence, which is increasingly common in all parts of society, among health care staff is increasing severely. Violence can cause frustration, desperation and inefficiency at work among healthcare staff. For this reason, necessary legal arrangements should be made to prevent violence against health care staff.
Keywords: Violence; violence in health; health care staff
REFERANSLAR:
- Al B, Zengin S, Deryal Y, Gökçen C, Arı Yılmaz D, Yıldırım C, et al. [Increased violence towards health care staff]. The Journal of Academic Emergency Medicine. 2012;11:115-24.[Link]
- Polat O. [Violence]. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 2014;22(1):15-26.[Link]
- Annagür B. [Violence towards health care staff: Risk factors, after effects, evaluation and prevention]. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2010;2(2):161¬-73.[Link]
- Şengül H, Bulut A, Özgüleş B. [Testing the validity and reliability of the Turkish version of the health and safety scale against violence with the structural equation model]. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2019;12(67):973-9.[Link]
- Üzümcü F, Oksay A. [Evaluation of violence against physicians and nurses working in a university hospital]. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi. 2019;10(25):584-98.[Crossref]
- Coşkun S, Tuna Öztürk A. [Evaluation of the assaults experienced by Nurses in Bakırköy Mental Hospital]. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2010;3(3):16-23.[Link]
- Kahriman İ. [Determination of the situation of exposed to verbaland physical violence of nurses]. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2014;5(2):77-83.[Crossref]
- Polat Ö, Çırak M. [Evaluation of violence in the health with white code data]. Bakırköy Tıp Dergisi. 2019;15:393-8.[Crossref]
- Berlanda S, Pedrazza M, Fraizzoli M, Cordova F. [Addressing risks of violence against healthcare staff in emergency departments: The effects of job satisfaction and attachment style]. Bio Med Research International. 2019(1):1-12.[Crossref] [PubMed] [PMC]
- Yazıcı Gezgin H, Balcıoğlu İ. [A familiar matter: Violence towards nurses]. Turkiye Klinikleri J Nurs Sci. 2015;7(1):58-62.[Crossref]
- Cerit K, Türkmen Keskin S, Erdem R. [Investigation of exposure to nurses' violence in the work place and related factors]. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2018;31:231-42.[Link]
- Serin H, Serin S, Bakacak M, Ölmez S. [Violence against health workers]. STED. 2015;24(3):109-13.[Link]
- Bıçkıcı F. [Violence against health care workers and factors that cause violence an example of a public hospital]. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi. 2013:5(1);43-56.[Link]
- Çamcı O, Kutlu Y. [Determination of workplace violence toward health workers in Kocaeli]. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2011;2(1):9-16.[Link]
- Ünsal Atan S, Dönmez S. [Workplace violence against nurses]. Adli Tıp Dergisi. 2011;25(1):71-80.[Link]
- Yeşilbaş H. [A General Overview of Violence in Healthcare]. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2016;1(3):44-54. e-ISSN:2149-018X[Crossref]
- Magnavita N, Heponiemi T. Violence towards health care workers in a Public Health Care Facility in Italy: a repeated cross-sectional study. BMC Health Serv Res. 2012;12:108.[Crossref] [PMC]
- Aytaç S, Bozkurt V, Bayram N, Yıldız S, Aytaç M, Akıncı SF, et al. [Workplace violence a study of Turkish Workers] International Journal of Occupational Safety and Ergonomics. 2011; 17(4): 385-402.[Crossref] [PubMed]
- Akça N, Yılmaz A, Işık O. [Violence applied to health employees: An example of a private medical center]. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2014:13(1):1-12.[Link]
- Pinar T, Acikel C, Pinar G, Karabulut E, Saygun M, Bariskin E, et al. Workplace Violence in the Health Sector in Turkey: A National Study. J Interpers Violence. 2017;32(15):2345-65.[Crossref] [PubMed]
- Ayranci U, Yenilmez C, Balci Y, Kaptanoglu C. Identification of violence in Turkish health care settings. J Interpers Violence. 2006;21(2):276-96.[Crossref] [PubMed]
- Bahar A, Şahin S, Akkaya Z, Alkayiş M. [Investigation of effects of exposure toviolence and affecting factors on job satisfaction of emergency nurses]. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi. 2015;6(2):57-64.[Link]
- Gökçe T, Dündar C. [The frequency of exposing to violence and ıts effects on state and trait anxiety levels among the doctors and nurses working ın Samsun psychiatry hospital]. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2008;15(1):25-8.[Link]
- Aydemir I, Üçlü R, Aydoğan A. [Accordıng to the emergency room staff the reasons for violence]. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi. 2020;83(1):60-72.[Crossref]
- Türkmenoğlu B, Sümer HE. [Frequency of healthcare workers' exposure toviolence in the city center of Sivas]. Ankara Med J. 2017;(4):216-25.[Link]
- Erkol H, Gökdoğan MR, Erkol Z, Boz B. Aggression and violence towards health care providers--a problem in Turkey? J Forensic Leg Med. 2007;14(7):423-8.[Crossref] [PubMed]
- Fernandes C, Bouthillette F, Raboud JM, Bullock L, Moore C, Christenson JM, et al. Violence in the emergency department: a survey of health care workers. CMAJ. 1999;16:161-70.
- LLau JB, Magarey J, McCutcheon H. Violence in the emergency department: A literature review. Aust Emerg Nurs J. 2004;7(2):27-37.[Crossref]
- Jiao M, Ning N, Li Y, Gao L, Cui Y, Sun H, et al. Workplace violence against nurses in Chinese hospitals: A cross-sectional survey. BMJ Open. 2015;5(3):e006719.[Crossref] [PubMed] [PMC]
- Esen H, Aykal G. [Assessment of violence in health institutions: The case of training and research hospital]. Health Care Acad J. 2020;7(1):1-9.[Link]
- Eker HH, Özder A, Tokaç M, Topçu I, Tabu A. [Aggression and violence towards health care providers, and effects there of]. Archives of Psychiatry and Psychotherapy. 2012;14(4):19-29.[Link]
- Şahin B, Gaygısız Ş, Balcı FM, Öztürk D, Sönmez MB, Kavalcı C, et al. [Violence against allied healthcare personnel in an emergency department]. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2011;11(3):110-4.[Crossref]
- Erickson L, Williams-Evans SA. Attitudes of emergency nurses regarding patient assaults. J Emerg Nurs. 2000;26(3):210-5.[Crossref]
- Erten R, Öztora S, Dağdeviren HN. [Evaluation of exposure to violence against doctors in health care facilities]. Türkiye Aile Hekimliği Dergisi. 2019;23(2):52-63.[Crossref]
- Kaya S, Bilgin Demir İ, Karsavuran S, Ürek D, İlgün G. [Violence against doctors and nurses in hospitals in Turkey]. J. Forensic Nurs. 2016;12(1):26-34.[Crossref] [PubMed]
- Di Martino V. Work place violence in the health sector: relation ship between work stres and work place violence in the health sector. Report. ILO, Geneva: 2003. p.1-33.[Link]
- Merecz D, Rymaszewska J, Mościcka A, Kiejna A, Jarosz-Nowak J. Violence at the workplace--a questionnaire survey of nurses. Eur Psychiatry. 2006;21(7):442-50.[Crossref] [PubMed]
.: İşlem Listesi