.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Smoking Attitudes of Newly-Started Family Physicians
Aile Hekimliğine Yeni Başlamış Hekimlerin Sigara İçme Davranışları
Turkiye Klinikleri J Health Sci. 2019;4(3):306-14
doi: 10.5336/healthsci.2018-64189
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: In this study, it was aimed to determine the smoking behavior and related factors of family physicians, working in seven different regions of Turkey. Material and Methods: The data of this descriptive and cross-sectional study were collected between 2015-2016. In the study, 724 family physicians were interviewed face to face and a questionnaire form was applied. No sample was selected in the study, and all family physicians participating in the Ministry of Health trainings were included in the survey. Inferential statistics were used in the research. Results: While 48.1% of family physicians never smoked, 10.4% quit smoking, and 41.6% are still smoking. Of the smokers, 15.0% are mildly smokers, 25.2% are moderate smokers, and 59.8% are heavy smokers. The mean duration of smoking was found to be 98.6 months. The age of starting smoking was 20.6. Difference in the average smoking duration of physicians were found to be statistically significant according to age, marital status, child ownership status, and working zone. In addition, a statistically significant difference was found between the smoking status of the physicians and age, gender, marital status, child ownership status and adequate sleep time. Conclusion: Today, fighting with smoking is an issue that should be prioritized for communities to live a healthy life. The development of policies to reach all segments of the society in this regard is important in terms of achieving the desired target in a shorter time. Results of the study emphasize the importance that studies about non-smoking are also necessary for physicians in addition to the studies that are carried out in the society as a whole to prevent smoking.
Keywords: Family physician; smoking; health; primary health care
Objective: In this study, it was aimed to determine the smoking behavior and related factors of family physicians, working in seven different regions of Turkey. Material and Methods: The data of this descriptive and cross-sectional study were collected between 2015-2016. In the study, 724 family physicians were interviewed face to face and a questionnaire form was applied. No sample was selected in the study, and all family physicians participating in the Ministry of Health trainings were included in the survey. Inferential statistics were used in the research. Results: While 48.1% of family physicians never smoked, 10.4% quit smoking, and 41.6% are still smoking. Of the smokers, 15.0% are mildly smokers, 25.2% are moderate smokers, and 59.8% are heavy smokers. The mean duration of smoking was found to be 98.6 months. The age of starting smoking was 20.6. Difference in the average smoking duration of physicians were found to be statistically significant according to age, marital status, child ownership status, and working zone. In addition, a statistically significant difference was found between the smoking status of the physicians and age, gender, marital status, child ownership status and adequate sleep time. Conclusion: Today, fighting with smoking is an issue that should be prioritized for communities to live a healthy life. The development of policies to reach all segments of the society in this regard is important in terms of achieving the desired target in a shorter time. Results of the study emphasize the importance that studies about non-smoking are also necessary for physicians in addition to the studies that are carried out in the society as a whole to prevent smoking.
Keywords: Family physician; smoking; health; primary health care
ÖZET
Amaç: Bu çalışmada, Türkiye'nin yedi farklı bölgesinde çalışan aile hekimlerinin sigara içme davranışı ve ilişkili faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel çalışmanın verileri 2015-2016 yılları arasında toplanmıştır. Araştırmada 724 aile hekimi ile yüz yüze görüşme yapılmış ve anket formu uygulanmıştır. Araştırmada örneklem seçilmemiş ve Sağlık Bakanlığı'nın aile hekimleri için düzenlediği eğitimlerine katılan tüm aile hekimleri çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırma bulguları için betimsel istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Aile hekimlerinin %48,1'i hiç sigara içmemişken, %10,4'ü sigarayı bırakmış ve %41,6'sı hala sigara içmektedir. Sigara içenlerin %15,0'ı hafif içici, %25,2'si orta derecede ve %59,8'i aşırı derecede sigara içmektedir. Hekimlerin sigara içme süreleri ortalaması 98,6 aydır. Sigara içmeye başlama yaşı 20,6'dır. Hekimlerin ortalama sigara içme süreleri arasındaki fark yaş, medeni durum, çocuk sahibi olma ve çalışma bölgesine göre istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ayrıca hekimlerin sigara içme durumu ile yaş, cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma durumu ve yeterli uyku zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Sonuç: Bugün, sigarayla savaşmak, toplumların sağlıklı bir yaşam sürmeleri için önceliklendirilmesi gereken bir konudur. Bu bağlamda toplumun tüm kesimlerine ulaşacak politikaların geliştirilmesi, istenen hedefe daha kısa sürede ulaşılması açısından önemlidir. Araştırmada elde edilen bulgular, sigara içilmesini önlemek için toplumda yürütülen çalışmaların yanı sıra hekimler için de sigara içilmemesi ile ilgili çalışmaların gerekli olduğunu vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Aile hekimi; sigara içimi; sağlık; birinci basamak sağlık hizmeti
Amaç: Bu çalışmada, Türkiye'nin yedi farklı bölgesinde çalışan aile hekimlerinin sigara içme davranışı ve ilişkili faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel çalışmanın verileri 2015-2016 yılları arasında toplanmıştır. Araştırmada 724 aile hekimi ile yüz yüze görüşme yapılmış ve anket formu uygulanmıştır. Araştırmada örneklem seçilmemiş ve Sağlık Bakanlığı'nın aile hekimleri için düzenlediği eğitimlerine katılan tüm aile hekimleri çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırma bulguları için betimsel istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Aile hekimlerinin %48,1'i hiç sigara içmemişken, %10,4'ü sigarayı bırakmış ve %41,6'sı hala sigara içmektedir. Sigara içenlerin %15,0'ı hafif içici, %25,2'si orta derecede ve %59,8'i aşırı derecede sigara içmektedir. Hekimlerin sigara içme süreleri ortalaması 98,6 aydır. Sigara içmeye başlama yaşı 20,6'dır. Hekimlerin ortalama sigara içme süreleri arasındaki fark yaş, medeni durum, çocuk sahibi olma ve çalışma bölgesine göre istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ayrıca hekimlerin sigara içme durumu ile yaş, cinsiyet, medeni durum, çocuk sahibi olma durumu ve yeterli uyku zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Sonuç: Bugün, sigarayla savaşmak, toplumların sağlıklı bir yaşam sürmeleri için önceliklendirilmesi gereken bir konudur. Bu bağlamda toplumun tüm kesimlerine ulaşacak politikaların geliştirilmesi, istenen hedefe daha kısa sürede ulaşılması açısından önemlidir. Araştırmada elde edilen bulgular, sigara içilmesini önlemek için toplumda yürütülen çalışmaların yanı sıra hekimler için de sigara içilmemesi ile ilgili çalışmaların gerekli olduğunu vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Aile hekimi; sigara içimi; sağlık; birinci basamak sağlık hizmeti
REFERANSLAR:
- World Health Organization (WHO). WHO Report on the Global Tobacco Epidemic. Geneva: WHO Press; 2008. p.328. Avaliable online: http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/43818/9789241596282_eng.pdf;jsessionid=792CC177218714C359624F774B616D2F?sequence=1 (Accessed April 25, 2018).
- World Health Organization (WHO). World Health Statistics 2017: Monitoring health for the SDGs. Genava: WHO; 2017. p.103. http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/255336/9789241565486-eng.pdf?sequence=1 (Accessed April 15, 2018).
- World Health Organization (WHO). WHO Report on the Global Tobacco Epidemic, 2017 Monitoring Tobacco Use and Prevention Policies. Geneva: WHO; 2017. p.263. http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/255874/9789241512824-eng.pdf?sequence=1 (Accessed April 15, 2018).
- Erguder T. Tutun Kontrolu Cerceve Sozlesmesi. Kuresel Saglik icin, Kuresel Eylem. Saglik Bakanligi Yayin No: 731. 1. Baski. Ankara, Turkey: Klasmat Matbaacilik; 2008. p.16.
- Jakab M, Hawkins L, Loring B, Tello T, Erguder T, Kontas M. Better non-communicable disease outcomes: challenges and opportunities for health systems. No. 2. Turkey Country Assessment. Denmark: WHO Regional Office for Europe; 2014. p.51. Avaliable online: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0004/260266/Better-non-communicable-disease-outcomes,-challenges-and-opportunities-for-health-systems,-No.-2,-Turkey-Country-Assessment.pdf?ua=1 (Accessed March 20, 2018).
- T.C. Saglik Bakanligi. Saglik Istatistikleri Yilligi 2016. Saglik Bakanligi Yayin No: 1083. Ankara: 2017. p.50. https://www.saglik.gov.tr/TR,30485/saglik-istatistikleri-yilligi-2016-yayinlanmistir.html (Accessed November 23, 2019).
- Huisman M, Kunst AE, Mackenbach JP. Inequalities in the prevalence of smoking in the European Union: comparing education and income. Prev Med. 2005;40(6):756-64. [Crossref] [PubMed]
- Wang Q, Shen JJ, Sotero M, Li CA, Hou Z. Income, occupation and education: are they related to smoking behaviors in China? PLoS One. 2018;13(2):e0192571. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Parna K, Rahu K, Rahu M. Smoking habits and attitudes towards smoking among Estonian physicians. Public Health. 2005;119(5): 390-9. [Crossref] [PubMed]
- Abdullah AS, Stillman FA, Yang L, Luo H, Zhang Z, Samet JM. Tobacco use and smoking cessation practices among physicians in developing countries: a literature review (1987-2010). Int J Environ Res Public Health. 2014;11(1):429-55. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Ucer H, Keten HS, Ersoy O, Celik M, Sucakli MH, Kahraman H. [Knowledge, attitudes and practices of family physicians about smoking cessation]. Turk Aile Hek Derg. 2014;18(2):58-62. [Crossref]
- Cirit M, Orman A, Unlu M. [Smoking habits among physicians in Afyon]. Turk Thorac J. 2002;3(3):253-6.
- TC. Saglik Bakanligi Turkiye Halk Sagligi Kurumu. Kuresel Yetiskin Tutun Arastirmasi Turkiye 2012. Tutun kullanimi. Tutun urunu kullanim sikligi. Gunde icilen sigara sayisi ve sigara icmeye baslama. Saglik Bakanligi Yayin No: 948. Ankara, Turkiye: Anil Matbaa Ltd Sti; 2014. p.30-45.
- Tessier JF, Nejjari C, Bennani-Othmani M. Smoking in Mediterranean countries: Europe, North Africa and the Middle East. Result From a co-operative study. Int J Tuberc Lung Dis. 1999;3(10):927-37.
- Kouvonen A, Kivimaki M, Virtanen M, Pentti J, Vahtera J. Work stress, smoking status, and smoking intensity: an observational study of 46,190 employees. J Epidemiol Community Health. 2005;59(1):63-9. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Yildiz F, Basyigit I, Boyaci H, Baris SA. [Evaluation of smoking prevalence among physicians in Kocaeli]. Respiratory Diseases. 2010;21(3):83-6.
- Varona P, Bonet M, Fernandez N, Canizares M, Roche RG, Ibarra AM, et al. Use of medical counseling for the prevention and control of smoking in the municipality of old Havana. J Urban Health. 2005;82(1):71-5. [Crossref] [PMC]
- Didilescu C, Munteanu I. [The prevalence of smoking in physicians in Romania]. Pneumologia. 2000;49(2):91-4.
- Viegas CA, de Andrade AP, Silvestre Rda S. Characteristics of smoking among physicians in the Federal District of Brazil. J Bras Pneumol. 2007;33(1):76-80. [Crossref] [PubMed]
- Bello S, Soto M, Michalland S, Salinas J. [A national survey on smoking habit among health care workers in Chile]. Rev Med Chil. 2004;132(2):223-32. [Crossref] [PubMed]
- Perrin PC, Merrill RM, Lindsay GB. Patterns of smoking behavior among physicians in Yerevan, Armenia. BMC Public Health. 2006;6:139. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Sayan I, Tekbas OF, Gocgeldi E, Pasli E, Babayigit M. [Determination of smoking profiles in nurses who are working in a training hospital]. Genel Tip Derg. 2009;19(1):9-15.
- Kutlu R, Civi S, Sahinli AS. [The frequency of depression and smoking habit among the medical students]. TAF Prev Med Bull. 2009;8(6):489-96.
- Cilingir D, Hintistan S, Ozturk H. [Smoking habits and affecting factors of students of health school]. Gumushane University Journal of Health Sciences. 2012;1(2):69-85.
- Koc EM, Baser DA, Doner P, Yilmaz TE, Yilmaz T, Alsancak AD, et al. [Determining smoking level of hospital employees and the evaluation of the smoke-free air zone applications]. JCEI. 2005;6(1):33-9.
- Kesgin MT, Kublay G. [The evaluation of healthy problems caused from working conditions and life habits of nurses that working in a private hospital]. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Nursing Journal. 2011;18(1):41-9.
- Li HZ, Fish D, Zhou X. Increase in cigarette smoking and decline of anti-smoking counseling among Chinese physicians: 1987-1996. Health Promot Int. 1999;14(2):123-31. [Crossref]
- Ndiaye M, Hane AA, Ndir M, Ba O, Diop-Dia D, Kandji M, et al. Smoking habits among physicians in Dakar. Rev Pneumol Clin. 2001;57(1 Pt 1):7-11.
- Jamal A, Plillips E, Gentzke AS, Homa DM, Babb SD, King BA, et al. Current cigarette smoking among adults-United States, 2016. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2018;67(2): 53-9. [Crossref] [PMC]
- Mohan S, Pradeepkumar AS, Thresia CU, Thankappan KR, Poston WS, Haddock CK, et al. Tobacco use among medical professionals in Kerala, India: the need for enhanced tobacco cessation and control efforts. Addict Behav. 2006;31(12):2313-8. [Crossref] [PubMed]
- Temiz D. [Factors affecting cigarette consumption on an application: the case of Turkey]. Ekonomi Bilimleri Dergisi. 2010;2(1).
.: İşlem Listesi