.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Cinsel İstismar Mağduru Çocukların Güvenilirliklerini Kısaca DARVO Olarak Adlandırılan Manipülasyon Tekniklerine Başvurup Sarsmaya Çalışan Failler ile Dissosiyatif Belirtiler Sergileyen Mağdur Çocukların Adli Sistemde İfade Güvenilirliği Açısından Değerlendirilmesi: Retrospektif Özgün Araştırma
Victims of Sexual Abuse of Children's Reliability of the Reliability of the So-Called DARVO Manipulation Techniques to Apply and Shake the Perpetrators of the Victims of the Victim of the Judicial System in Terms of the Reliability of the Victims of the Victim's Reliability: Retrospective Original Research
Turkiye Klinikleri J Foren Sci Leg Med. 2024;21(2):87-95
doi: 10.5336/forensic.2024-102065
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Çalışma cinsel istismar mağduru çocukların ifadelerinin güvenilirliğini sarsmak için DARVO'ya başvuran cinsel istismar faillerinin ve yaşadığı travma sonrası dissosiyatif özellikler sergileyen çocuğun ifadelerinde yaşanılan güvenilirlik sorununa vurgu yapmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma bir çocuk izlem merkezine 2019 yılının ilk altı ayında ifadelerinin alınması amacıyla getirilen 400 çocuk ile gerçekleştirilmiştir. Çocuk izlem merkezine getirilen 400 çocuğun hepsine ifadeleri alınmadan hemen önce ergen dissosiyatif yaşantılar ölçeği (ADES) uygulanmıştır. Ölçek uygulanan 400 çocuktan 15'inin ergen dissosiyatif yaşantılar ölçeği puanlarının bir dissosiyatif yaşantı içerisinde olduklarına işaret edecek kadar yüksek olduğu fark edilmiştir. Bu süreçte çocukların dosyaları incelenerek adli görüşmeciler tarafından yazılan adli görüşme raporları ile faillerin ifadeleri incelenmiştir. Ardından faillerin kısaca DARVO olarak adlandırılan davranışlara başvurup başvurmadıkları araştırılmıştır. Çalışmada ergenlere ADES uygulanmış ve retrospektif dosya taraması yapılmıştır. Bulgular: Çalışmada ADES puanları bir dissosiyatif yaşantı içerisinde olduklarını belirten yaşları on dört ile on yedi arasında değişen on kız ve beş erkek cinsel istismar mağduru çocuk ele alınmıştır. Çocukların alınan ifadeleri sonucunda adli görüşme raporunda; cinsel istismar mağduru çocukların dissosiyatif yaşantı içerisinde oldukları fark edilmediğinden çocukların çelişkili ve tutarsız ifade verdiklerine kanaat getirilip çocukların cinsel istismar olayını yaşamamış olabilecekleri belirtilmiştir. Cinsel istismar mağduru çocukların faillerinin ifadeleri incelendiğinde de faillerin hepsinin kısaca DARVO olarak adlandırılan manipülasyon taktiklerine başvurdukları gözlemlenmiştir. Sonuç: Yaşanılan travma neticesinde dissosiye olan çocuğun fark edilmeyerek ayrıca dissosiyatif yaşantıların özellikleri hakkında bilgi sahibi olunmadan yazılan adli sisteme yardımcı raporların maddi gerçekliğe ulaşmada engel teşkil ettiği tespit edilmiştir. DARVO'ya başvuran cinsel istismar faillerinin karar vericiler üzerinde kafa karışıklığı yarattığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: DARVO; dissosiyasyon; mağdur; fail; klinik sosyal hizmet
Amaç: Çalışma cinsel istismar mağduru çocukların ifadelerinin güvenilirliğini sarsmak için DARVO'ya başvuran cinsel istismar faillerinin ve yaşadığı travma sonrası dissosiyatif özellikler sergileyen çocuğun ifadelerinde yaşanılan güvenilirlik sorununa vurgu yapmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma bir çocuk izlem merkezine 2019 yılının ilk altı ayında ifadelerinin alınması amacıyla getirilen 400 çocuk ile gerçekleştirilmiştir. Çocuk izlem merkezine getirilen 400 çocuğun hepsine ifadeleri alınmadan hemen önce ergen dissosiyatif yaşantılar ölçeği (ADES) uygulanmıştır. Ölçek uygulanan 400 çocuktan 15'inin ergen dissosiyatif yaşantılar ölçeği puanlarının bir dissosiyatif yaşantı içerisinde olduklarına işaret edecek kadar yüksek olduğu fark edilmiştir. Bu süreçte çocukların dosyaları incelenerek adli görüşmeciler tarafından yazılan adli görüşme raporları ile faillerin ifadeleri incelenmiştir. Ardından faillerin kısaca DARVO olarak adlandırılan davranışlara başvurup başvurmadıkları araştırılmıştır. Çalışmada ergenlere ADES uygulanmış ve retrospektif dosya taraması yapılmıştır. Bulgular: Çalışmada ADES puanları bir dissosiyatif yaşantı içerisinde olduklarını belirten yaşları on dört ile on yedi arasında değişen on kız ve beş erkek cinsel istismar mağduru çocuk ele alınmıştır. Çocukların alınan ifadeleri sonucunda adli görüşme raporunda; cinsel istismar mağduru çocukların dissosiyatif yaşantı içerisinde oldukları fark edilmediğinden çocukların çelişkili ve tutarsız ifade verdiklerine kanaat getirilip çocukların cinsel istismar olayını yaşamamış olabilecekleri belirtilmiştir. Cinsel istismar mağduru çocukların faillerinin ifadeleri incelendiğinde de faillerin hepsinin kısaca DARVO olarak adlandırılan manipülasyon taktiklerine başvurdukları gözlemlenmiştir. Sonuç: Yaşanılan travma neticesinde dissosiye olan çocuğun fark edilmeyerek ayrıca dissosiyatif yaşantıların özellikleri hakkında bilgi sahibi olunmadan yazılan adli sisteme yardımcı raporların maddi gerçekliğe ulaşmada engel teşkil ettiği tespit edilmiştir. DARVO'ya başvuran cinsel istismar faillerinin karar vericiler üzerinde kafa karışıklığı yarattığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: DARVO; dissosiyasyon; mağdur; fail; klinik sosyal hizmet
ABSTRACT
Objective: The study was conducted to emphasize the reliability problem experienced in the statements of sexual abuse perpetrators who applied to DARVO to undermine the reliability of the statements of children who were victims of sexual abuse and the child who exhibited dissociative features after the trauma he experienced. Material and Methods: The study was conducted with 400 children who were brought to a child monitoring center in the first six months of 2019 to take their statements. The Adolescent Dissociative Experiences Scale (ADES) was administered to all 400 children brought to the child monitoring center just before their statements were taken. It was noticed that the adolescent dissociative experiences scale scores of 15 of the 400 children to whom the scale was applied were high enough to indicate that they were in a dissociative experience. In this process, the children's files were examined and the forensic interview reports written by forensic interviewers and the statements of the perpetrators were examined. Then, it was investigated whether the perpetrators resorted to behaviors called DARVO in short. In the study, ADES was applied to adolescents and a retrospective file review was conducted. Results: In the study, ten female and five male sexual abuse victims, aged between fourteen and seventeen, whose ADES scores indicated that they were in a dissociative experience, were discussed. As a result of the statements taken from the children, in the forensic interview report; Since it was not noticed that children who were victims of sexual abuse were in a dissociative experience, it was concluded that the children gave contradictory and inconsistent statements and it was stated that the children may not have experienced sexual abuse. When the statements of the perpetrators of children who were victims of sexual abuse were examined, it was observed that all of the perpetrators resorted to manipulation tactics called DARVO in short. Conclusion: It has been determined that the reports auxiliary to the judicial system, written without noticing the dissociated child as a result of the trauma, and without being informed about the characteristics of dissociative experiences, constitute an obstacle to reaching the material reality. It was concluded that sexual abuse perpetrators who applied to DARVO created confusion among decision makers.
Keywords: DARVO; dissociation; victim; perpetrator; clinical social work
Objective: The study was conducted to emphasize the reliability problem experienced in the statements of sexual abuse perpetrators who applied to DARVO to undermine the reliability of the statements of children who were victims of sexual abuse and the child who exhibited dissociative features after the trauma he experienced. Material and Methods: The study was conducted with 400 children who were brought to a child monitoring center in the first six months of 2019 to take their statements. The Adolescent Dissociative Experiences Scale (ADES) was administered to all 400 children brought to the child monitoring center just before their statements were taken. It was noticed that the adolescent dissociative experiences scale scores of 15 of the 400 children to whom the scale was applied were high enough to indicate that they were in a dissociative experience. In this process, the children's files were examined and the forensic interview reports written by forensic interviewers and the statements of the perpetrators were examined. Then, it was investigated whether the perpetrators resorted to behaviors called DARVO in short. In the study, ADES was applied to adolescents and a retrospective file review was conducted. Results: In the study, ten female and five male sexual abuse victims, aged between fourteen and seventeen, whose ADES scores indicated that they were in a dissociative experience, were discussed. As a result of the statements taken from the children, in the forensic interview report; Since it was not noticed that children who were victims of sexual abuse were in a dissociative experience, it was concluded that the children gave contradictory and inconsistent statements and it was stated that the children may not have experienced sexual abuse. When the statements of the perpetrators of children who were victims of sexual abuse were examined, it was observed that all of the perpetrators resorted to manipulation tactics called DARVO in short. Conclusion: It has been determined that the reports auxiliary to the judicial system, written without noticing the dissociated child as a result of the trauma, and without being informed about the characteristics of dissociative experiences, constitute an obstacle to reaching the material reality. It was concluded that sexual abuse perpetrators who applied to DARVO created confusion among decision makers.
Keywords: DARVO; dissociation; victim; perpetrator; clinical social work
REFERANSLAR:
- Freyd JJ. Violations of power, adaptive blindness and betrayal trauma theory. Feminism & Psychology. 1997;7(1):22-32. [Crossref]
- Harsey S, Zurbriggen EL, Freyd JJ. Perpetrator responses to victim confronta-tion: DARVO and victim self-blame. Journal of Aggression, Maltreatment, and Trauma. 2017;26(6):644-63. [Crossref]
- Dutton DG. Wife assaulter's explanations for assault: The neutralization of selfpunishment. Canadian Journal of Behavioural Science. 1986;18(4):381-90. [Crossref]
- Lila M, Herrero J, Gracia E. Evaluating attribution of responsibility and minimization by male batterers: Implications for batterer programs. The Open Criminology Journal. 2008;1(1):4-11. [Crossref]
- IX. Uluslararası eğitim ve sosyal bilimler kongresi (TURKCESS) (2023). Yıldız Teknik Üniversitesi.18-20 mayıs 2023. İstanbul-Türkiye. Erişim tarihi: 20.11.2023 [Link]
- Kluft RP. Treating the traumatic memories of patients with dissociative identity disorder. Am J Psychiatry. 1996;153(7 Suppl):103-10. [Crossref] [PubMed]
- Putnam FW. Dissociative phenomena. In: Tasman A, Goldfinger SM, eds. American Psychiatric Press Review of Psychiatry. 10th ed. Washington DC: American Psychiatric Press; 1991. p.145-60.
- Putnam FW. Dissociation in Children and Adolescents: A Developmental Perspective. 1st ed. New York: Guilford Press; 1997.
- Öztürk E, Şar V. The "Apparently normal" family: a contemporary agent of transgenerational trauma and dissociation. Journal of Trauma Practice. 2005;4(3-4):287-303. [Crossref]
- Sarah J, Eileen L. Mağdur Yüzleşmesinde Failin Tepkileri: DARVO ve Mağdurun Kendini Suçlaması. Haziran 2017. Saldırganlık, Kötü Muamele ve Travma Dergisi. 2017;26(6):1-20. [Crossref]
- Şar V. Dissosiyatif bozukluklar. Tükel R, Çakır S, editörler. Psikiyatri Ders Kitabı. İstanbul: Nobel Yayıncılık; 2013. p.65-72.
- Öztürk E. Travma ve Dissosiyasyon: Psikotravmatoloji Temel Kitabı. Dissosiyatif Kimlik Bozukluğunun Psikoterapisi ve Aile Dinamikleri. 2. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 2020. p.1-33.
- Öztürk E. Travma merkezli alyans model terapi: dissosiyatif kimlik bozukluğunun psikoterapisi. Ruhsal Travma ve Dissosiyasyon. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2018. p.31-8. [Link]
- Öztürk E. Modern psikotravmatoloji ve dissosiyasyon teorileri. Psikotravmatoloji. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2022. p.41-69. [Link]
- Usluadam AK. Cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ispatında yararlanılan kriterlerin hukuki niteliği hakkında değerlendirmeler [Evaluations on the legal character of the criteria used ın the proof of sexual offenses]. Hacettepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2023;13(2):371-413. [Crossref]
- Stewart C, Moore T, Crone T, Defreitas SC, Rhatigan D. Who gets blamed for intimate partner violence? The relative contributions of perpetrator sex category, victim confrontation, and observer attitudes. J Interpers Violence. 2012;27(18):3739-54. [Crossref] [PubMed]
- Van der Bruggen M, Grubb A. A review of the literature relating to rape victim blaming: An analysis of the impact of observer and victim characteristics on attribution of blame in rape cases. Aggression and Violent Behavior. 2014;19(5):523-31. [Crossref]
- Bottoms BL, Peter-Hagene LC, Stevenson MC, Wiley TR, Mitchell TS, Goodman GS. Explaining gender differences in jurors' reactions to child sexual assault cases. Behav Sci Law. 2014;32(6):789-812. [Crossref] [PubMed]
- George WH, Martinez LJ. Victim blaming in rape: Effects of victim and perpetrator race, type of rape, and participant racism. Psychology of Women Quarterly. 2002;26(2):110-9. [Crossref]
- Angelone DJ, Mitchell D, Smith D. The influence of gender ideology, victim resistance, and spiking a drink on acquaintance rape attributions. J Interpers Violence. 2018;33(20):3186-210. [Crossref] [PubMed]
- Angelone DJ, Mitchell D, Grossi L. Men's perceptions of an acquaintance rape: The role of relationship length, victim resistance, and gender role attitudes. Journal of Interpersonal Violence. 2015;30(13):2278-303. [Crossref] [PubMed]
- Ask K. A survey of police officers' and prosecutors' beliefs about crime victim behaviors. J Interpers Violence. 2010;25(6):1132-49. [Crossref] [PubMed]
- Öztürk E. Travma ve Dissosiyasyon: Dissosiyatif Kimlik Bozukluğunun Psikoterapisi ve Aile Dinamikleri. 1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 2017.
- Öztürk E. Dissoanalysis as a modern psychotraumatology theory: Denial trauma and mass dissociation versus dissociative revolution and psychocommunal therapy. Medicine Science. 2022;11(2):1359-85. [Crossref]
- Zoroğlu SS, Tüzün Ü, Şar V, Öztürk M, Kora M, Alyanak B. Çocukluk dönemi istismar ve ihmalinin olası sonuçları [Probable results of childhood abuse and neglect]. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2001;2(2):69-78. [Link]
- Ozturk E, Erdogan B, Derin G. Psychotraumatology and dissociation: a theoretical and clinical approach. Med-Sci. 2021;10(1):246-54. [Crossref]
- Freud S, Breuer J, eds. Kapkın E, çeviri editörü. Histeri Üzerine Çalışmalar. 1. Baskı. İstanbul: Payel Yayınevi; 2001.
- Ozturk E. Shared dissociative identity disorder and defector alter personality: controlled human syndrome and the objectification trap phenomenon as a gaslighting form based on dissociative narcissism from the perspective of dissoanalysis theory and dissoanalytic psychohistory. Medicine Science. 2023;12(2):495-521. [Crossref]
- Gölge ZB, Bayraktar Özgeldi E, Akdemir S. Kadın cinsel istismarcılar [Female perpetrators of sexual abuse]. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry. 2021;13(3):524-36. [Crossref]
- Boroughs DS. Female sexual abusers of children. Child Youth Serv Rev. 2004;26(5):481-7. [Crossref]
- Elliott M. Female sexual abuse of children: 'the ultimate taboo'. J R Soc Med. 1994;87(11):691-4. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Adli, Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü [İnternet]. ©2019 T.C. Adalet Bakanlığı Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü [Erişim tarihi: 20.11.2023]. Adalet İstatistikleri Yayın Arşivi. Erişim linki: [Link]
- Türkiye İstatistik Kurumu. Toplumsal Cinsiyet İstatistikleri. Ankara: TÜİK; 2021. [Link]
- T.C. Sağlık Bakanlığı Kamu Hastaneleri Genel Müdürlüğü Sağlık Hizmetleri Dairesi Başkanlığı [İnternet]. ©2024 T.C. Sağlık Bakanlığı [Erişim tarihi: 20.11.2023]. Çocuk İzlem Merkezi (ÇİM) Listesi. Erişim linki: [Link]
.: İşlem Listesi