.: ORIGINAL RESEARCH
Mediating Effect of Communication Skills on the Relationship Between Emotional Intelligence and Clinical Leadership of Health Sciences Students: A Descriptive and Correlational Study
Sağlık Bilimleri Öğrencilerinin Duygusal Zekâları ile Klinik Liderlikleri Arasındaki İlişkide İletişim Becerilerinin Aracılık Etkisi: Tanımlayıcı, Kesitsel ve İlişkisel Bir Çalışma
Turkiye Klinikleri J Nurs Sci.
doi: 10.5336/nurses.2024-103501
Article Language: EN
Full Text
ABSTRACT
Objective: This study aimed to describe the structural relationships between emotional intelligence, communication skills, and clinical leadership and to present a model. Material and Methods: The present study is a descriptive and correlational research. The sample of the study consisted of 453 health sciences students determined by using the convenience sample method. Rotterdam Emotional Intelligence Scale, Communication Skills Scale, and Clinical Leadership Scale were used to measure the latent variables of the study. Results: The relationships between the latent variables of the study were in the expected direction and statistically significant (p<0.001) and the proposed final conceptual model fit the data. It was found that emotional intelligence had a direct positive effect on communication skills, while communication skills had a direct positive effect on clinical leadership. While emotional intelligence did not have a direct effect on clinical leadership, it was found to have a positive effect through communication skills. Conclusion: This research shows that health sciences students with high levels of emotional intelligence can demonstrate clinical leadership characteristics by communicating more effectively. The results emphasize that these skills should be considered to develop clinical leadership in healthcare workplaces.
Keywords: Emotional intelligence; communication; leadership; mediation analysis
Objective: This study aimed to describe the structural relationships between emotional intelligence, communication skills, and clinical leadership and to present a model. Material and Methods: The present study is a descriptive and correlational research. The sample of the study consisted of 453 health sciences students determined by using the convenience sample method. Rotterdam Emotional Intelligence Scale, Communication Skills Scale, and Clinical Leadership Scale were used to measure the latent variables of the study. Results: The relationships between the latent variables of the study were in the expected direction and statistically significant (p<0.001) and the proposed final conceptual model fit the data. It was found that emotional intelligence had a direct positive effect on communication skills, while communication skills had a direct positive effect on clinical leadership. While emotional intelligence did not have a direct effect on clinical leadership, it was found to have a positive effect through communication skills. Conclusion: This research shows that health sciences students with high levels of emotional intelligence can demonstrate clinical leadership characteristics by communicating more effectively. The results emphasize that these skills should be considered to develop clinical leadership in healthcare workplaces.
Keywords: Emotional intelligence; communication; leadership; mediation analysis
ÖZET
Amaç: Bu araştırmanın amacı; duygusal zekâ, iletişim becerisi ve klinik liderlik arasındaki yapısal ilişkileri tanımlamak ve bir model ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu, tanımlayıcı ve ilişkisel bir araştırmadır. Kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 453 sağlık bilimleri öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturdu. Çalışmanın gizil değişkenlerini ölçmek için ''Rotterdam Duygusal Zekâ Ölçeği'', ''İletişim Beceriler Ölçeği'' ve ''Klinik Liderlik Ölçeği'' kullanıldı. Bulgular: Araştırmanın gizil değişkenleri arasındaki ilişkiler beklenen yönde ve istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001) ve önerilen kavramsal model verilere uyum gösterdi. Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerinde doğrudan olumlu etkisi, iletişim becerilerinin klinik liderlik üzerinde doğrudan olumlu etkisi olduğu saptandı. Duygusal zekâ klinik liderlik üzerinde doğrudan bir etkiye sahip olmamakla birlikte, iletişim becerileri aracılığıyla olumlu etkiye sahip olduğu belirlendi. Sonuç: Bu araştırma, duygusal zekâ düzeyi yüksek olan sağlık bilimleri öğrencilerinin daha etkili bir iletişim kurarak klinik liderlik özellikleri sergileyebildiğini göstermektedir. Sonuçlar, sağlık bakım iş yerlerinde klinik liderliğin gelişmesi için bu becerilerin dikkate alınması gerektiğinin altını çizmektedir.
Anahtar Kelimeler: Duygusal zekâ; iletişim; liderlik; aracılık analizi
Amaç: Bu araştırmanın amacı; duygusal zekâ, iletişim becerisi ve klinik liderlik arasındaki yapısal ilişkileri tanımlamak ve bir model ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu, tanımlayıcı ve ilişkisel bir araştırmadır. Kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 453 sağlık bilimleri öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturdu. Çalışmanın gizil değişkenlerini ölçmek için ''Rotterdam Duygusal Zekâ Ölçeği'', ''İletişim Beceriler Ölçeği'' ve ''Klinik Liderlik Ölçeği'' kullanıldı. Bulgular: Araştırmanın gizil değişkenleri arasındaki ilişkiler beklenen yönde ve istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001) ve önerilen kavramsal model verilere uyum gösterdi. Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerinde doğrudan olumlu etkisi, iletişim becerilerinin klinik liderlik üzerinde doğrudan olumlu etkisi olduğu saptandı. Duygusal zekâ klinik liderlik üzerinde doğrudan bir etkiye sahip olmamakla birlikte, iletişim becerileri aracılığıyla olumlu etkiye sahip olduğu belirlendi. Sonuç: Bu araştırma, duygusal zekâ düzeyi yüksek olan sağlık bilimleri öğrencilerinin daha etkili bir iletişim kurarak klinik liderlik özellikleri sergileyebildiğini göstermektedir. Sonuçlar, sağlık bakım iş yerlerinde klinik liderliğin gelişmesi için bu becerilerin dikkate alınması gerektiğinin altını çizmektedir.
Anahtar Kelimeler: Duygusal zekâ; iletişim; liderlik; aracılık analizi
.: Process List