Pediatrik Hematoloji Özel Sayısı
.: DERLEME
Yenidoğanlarda Vitamin K Eksikliğine Bağlı Kanama: Tarihe ve Günümüze Aynı Anda Bir Bakış
Vitamin K Deficiency Bleeding in Newborns: Perspectives for the Past and the Present
Turkiye Klinikleri J Pediatr Sci. 2009;5(1):48-52
Makale Dili: TR
ÖZET
Vitamin K (VK) (phylloquinone), VK'ya bağımlı proteinlere ait glutamik asit residülerinin posttranslasyonel gama karboksilasyonu için elzem olan bir kofaktördür. VK'ya bağımlı bu proteinler sadece koagülasyon ile sınırlı değildirler. VK hücre döngüsü düzenlenmesinden hücreler arası adhezyona kadar bir dizi olaydan sorumludur. Embriyogenez sırasında ve postnatal yaşamda insan fetusunda ve anne sütü ile beslenen bebeklerde VK düzeyleri erişkindekinden belirgin derecede düşüktür. Bunun nedenleri plasentadan VK'nın çok düşük düzeyde transfer olması ve annenin serumundan sütüne çok az miktarlarda geçmesidir .Yenidoğanlar erişkinlerden barsak bakterileri tarafından sentezlenen hepatik VK2 depolarının olmaması ile de ayrılırlar. Zaten anne sütündeki laktobasillus VK2 sentezleme yeteneğinden yoksundur. Ayrıca yaşamın ilk haftasında anne sütünün miktarının da az olması hepatik depoların geç dolmasına neden olur. Yenidoğanda VK düzeylerinin ve belki de hepatik gama karboksilasyon yapan enzimlerin düşük düzeylerde olması II, VII, IX ve X numaralı koagulasyon faktörlerinin miktarlarında azalma ve kanama riskinin artması ile sonuçlanır. Kanama görülme zamanına göre erken (0-24 saat), klasik (1-7 gün) ve geç (2-12 hafta) olarak sınıflandırılır. VK'ya bağlı kanama seyrek görülür, önceden öngörülemez ve yaşamı tehtit eder. Minimal kanamalar, kolestaza ait bulgular ve büyüme ve gelişmede gerilik gibi uyarıcı belirtiler sıklıkla mevcuttur ama çoğu zaman atlanır. Bu nedenle, en azından, anne sütü ile beslenem bebekler için VK profilaksisi gereklidir. En etkili profilaksi intramuskuler uygulama olmakla beraber travma, ebeveynler tarafından kabul edilmeme gibi dezavantajları vardır. aynı zamanda çok yüksek VK dzüeylerine ulaşmak gibi riskler de içerebilir. Üç oral doz VK birçok bebeği korur ama VK'ya bağlı kanamanın engellenmesi en iyi karşık miçelli preparat ile bile garanti değildir. Haftalık veya günlük küçük dozlarda VK kullanılması etkili profilaksi gerçekleştirir ve intramuskuler VK uygulamasının yan etkileri de görülmez. VK'ya bağlı kanama riski eğer profilaksi önerileri takip edilirse, uyarıcı belirtiler tanınabilirse ve hemen hareket edilebilirse minimuma indirilebilir. Bundan sonraki hedef en fazla kanama riski altında olan az sayıdaki bebeğin tanınabileceği metodların geliştirilmesi ve herkese profilaksi verilmesi yerine hedef kitleye profilaksi yöntemlerinin geliştirilmesi olmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Vitamin K eksikliğine bağlı kanama, yenidoğanın hemorajik hastalığı, vitamin K profilaksisi
Vitamin K (VK) (phylloquinone), VK'ya bağımlı proteinlere ait glutamik asit residülerinin posttranslasyonel gama karboksilasyonu için elzem olan bir kofaktördür. VK'ya bağımlı bu proteinler sadece koagülasyon ile sınırlı değildirler. VK hücre döngüsü düzenlenmesinden hücreler arası adhezyona kadar bir dizi olaydan sorumludur. Embriyogenez sırasında ve postnatal yaşamda insan fetusunda ve anne sütü ile beslenen bebeklerde VK düzeyleri erişkindekinden belirgin derecede düşüktür. Bunun nedenleri plasentadan VK'nın çok düşük düzeyde transfer olması ve annenin serumundan sütüne çok az miktarlarda geçmesidir .Yenidoğanlar erişkinlerden barsak bakterileri tarafından sentezlenen hepatik VK2 depolarının olmaması ile de ayrılırlar. Zaten anne sütündeki laktobasillus VK2 sentezleme yeteneğinden yoksundur. Ayrıca yaşamın ilk haftasında anne sütünün miktarının da az olması hepatik depoların geç dolmasına neden olur. Yenidoğanda VK düzeylerinin ve belki de hepatik gama karboksilasyon yapan enzimlerin düşük düzeylerde olması II, VII, IX ve X numaralı koagulasyon faktörlerinin miktarlarında azalma ve kanama riskinin artması ile sonuçlanır. Kanama görülme zamanına göre erken (0-24 saat), klasik (1-7 gün) ve geç (2-12 hafta) olarak sınıflandırılır. VK'ya bağlı kanama seyrek görülür, önceden öngörülemez ve yaşamı tehtit eder. Minimal kanamalar, kolestaza ait bulgular ve büyüme ve gelişmede gerilik gibi uyarıcı belirtiler sıklıkla mevcuttur ama çoğu zaman atlanır. Bu nedenle, en azından, anne sütü ile beslenem bebekler için VK profilaksisi gereklidir. En etkili profilaksi intramuskuler uygulama olmakla beraber travma, ebeveynler tarafından kabul edilmeme gibi dezavantajları vardır. aynı zamanda çok yüksek VK dzüeylerine ulaşmak gibi riskler de içerebilir. Üç oral doz VK birçok bebeği korur ama VK'ya bağlı kanamanın engellenmesi en iyi karşık miçelli preparat ile bile garanti değildir. Haftalık veya günlük küçük dozlarda VK kullanılması etkili profilaksi gerçekleştirir ve intramuskuler VK uygulamasının yan etkileri de görülmez. VK'ya bağlı kanama riski eğer profilaksi önerileri takip edilirse, uyarıcı belirtiler tanınabilirse ve hemen hareket edilebilirse minimuma indirilebilir. Bundan sonraki hedef en fazla kanama riski altında olan az sayıdaki bebeğin tanınabileceği metodların geliştirilmesi ve herkese profilaksi verilmesi yerine hedef kitleye profilaksi yöntemlerinin geliştirilmesi olmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Vitamin K eksikliğine bağlı kanama, yenidoğanın hemorajik hastalığı, vitamin K profilaksisi
ABSTRACT
Vitamin K1 (phylloquinone) is the essential cofactor for the post-translational gamma-carboxylation of a seriaes of glutamic acid residues in the vitamin K-dependent proteins. These vitamin K-dependent proteins are not limited to blood coagulation. Vitamin K is important for cell cycle regulation and cell-cell adhesion. During embryogenesis and into the postnatal period, the vitamin K1 levels in the human fetus and in breast-fed babies un supplemented with vitamin K1 are markedly lower than in adult. Normal adults have plasma vitamin K levels of 0.5 ng(ml. This is due largely to the minimal transmission of of vitamin K across the placenta as well as the low rate of transmission from maternal serum to human milk. Neonates differ from adults because they have virtualy no hepatic stores of vitamin K2 synthesized by specific bacteria in the gut; in fact, the intestinal microflora typical of breastfed infants (lactobacillus)do not synthesize vitamin K2. In the first week of life , the original vitamin K deficiency is also associated with low breast milk output and with slow build up of hepatic stores. In the newborn baby, the low vitamin K1 concentration and perhaps the lower concentration of hepatic gamma-carboxylation enzymesresult in reduced concentration of coagulation factors II, VII, IX, and X, resulting in increased risk of hemorrhage. Bleeding comprises early (0-24 h), classic (1-7 d), and late (2-12 wk) syndromes according to the timeof presentation. Vitamin K-deficiency bleeding is rare, unpredictable, and life-threatening. Warning signs such as minimal bleeds, evidence of cholestasis, and failure to thrive are often present but overlooked. Therefore vitamin K prophylaxis is necessary, at least for breast-fed infants. Most effective is the intramuscular application, which unfortunately has real disadvantages (trauma, poor acceptance by parents) and potential risks due to very high vitamin K levels. Three oral doses of vitamin K protect many babies but the prevention of bleeding is not assured even with the mixed-micelle preparation. Use of small vitamin K doses either daily or weekly seems to give effective prophylaxis without the adverse effects of intramuscular vitamin K application. The risks of vitamin K deficiency bleeding are minimized if prophylaxis recommendations are followed and if warning signs are recognized and promptly acted upon. The next goal is the search for methods of identifying early the few infants destined to bleed so that targeted prophylaxis can replace the current ''prophylaxis for all.''
Keywords: Vitamin K deficiency bleeding, hemorrhagic disease of newborn, vitamin K prophylaxis
Vitamin K1 (phylloquinone) is the essential cofactor for the post-translational gamma-carboxylation of a seriaes of glutamic acid residues in the vitamin K-dependent proteins. These vitamin K-dependent proteins are not limited to blood coagulation. Vitamin K is important for cell cycle regulation and cell-cell adhesion. During embryogenesis and into the postnatal period, the vitamin K1 levels in the human fetus and in breast-fed babies un supplemented with vitamin K1 are markedly lower than in adult. Normal adults have plasma vitamin K levels of 0.5 ng(ml. This is due largely to the minimal transmission of of vitamin K across the placenta as well as the low rate of transmission from maternal serum to human milk. Neonates differ from adults because they have virtualy no hepatic stores of vitamin K2 synthesized by specific bacteria in the gut; in fact, the intestinal microflora typical of breastfed infants (lactobacillus)do not synthesize vitamin K2. In the first week of life , the original vitamin K deficiency is also associated with low breast milk output and with slow build up of hepatic stores. In the newborn baby, the low vitamin K1 concentration and perhaps the lower concentration of hepatic gamma-carboxylation enzymesresult in reduced concentration of coagulation factors II, VII, IX, and X, resulting in increased risk of hemorrhage. Bleeding comprises early (0-24 h), classic (1-7 d), and late (2-12 wk) syndromes according to the timeof presentation. Vitamin K-deficiency bleeding is rare, unpredictable, and life-threatening. Warning signs such as minimal bleeds, evidence of cholestasis, and failure to thrive are often present but overlooked. Therefore vitamin K prophylaxis is necessary, at least for breast-fed infants. Most effective is the intramuscular application, which unfortunately has real disadvantages (trauma, poor acceptance by parents) and potential risks due to very high vitamin K levels. Three oral doses of vitamin K protect many babies but the prevention of bleeding is not assured even with the mixed-micelle preparation. Use of small vitamin K doses either daily or weekly seems to give effective prophylaxis without the adverse effects of intramuscular vitamin K application. The risks of vitamin K deficiency bleeding are minimized if prophylaxis recommendations are followed and if warning signs are recognized and promptly acted upon. The next goal is the search for methods of identifying early the few infants destined to bleed so that targeted prophylaxis can replace the current ''prophylaxis for all.''
Keywords: Vitamin K deficiency bleeding, hemorrhagic disease of newborn, vitamin K prophylaxis
.: İşlem Listesi