Yenidoğan Bebeklerde İdrar Yolu Enfeksiyonu Tanısı ve Tedavisi
Diagnosis and Treatment of Urinary Tract Infection in Neonates
Demirgan EB, Canpolat N. Yenidoğan bebeklerde idrar yolu enfeksiyonu tanısı ve tedavisi. Dönmez O, editör. Çocuklarda İdrar Yolu Enfeksiyonları ve Vezikoüreteral Reflüde: Patogenez, Tanı, Tedavi ve İzlem. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2021. p.52-8.
Makale Dili: TR
ÖZET
İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) yenidoğan döneminde bakteriyemi ve sepsis ile seyredebilen ciddi bir enfeksiyondur. Sıklıkla yaşamın ikinci ya da üçüncü haftasından sonra görülür. Erkek bebeklerde ve özellikle sünnetsiz erkek bebeklerde daha sıktır. Üriner sistem patolojisi olan bebekler ve prematüre bebekler İYE için risk altındadır. En sık patojen Escherichia Coli'dir, prematürelerde ve üriner sistem patolojisi olan bebeklerde Klebsiella veya mantar türleri gibi daha dirençli patojenler de görülebilir. Klinik bulgular nonspesifiktir; ateş bebeklerin önemli bir kısmında görülmeyebilir. Tanı, klinik bulgular, idrar analizinde piyüri varlığı ve uygun alınmış idrar örneğinde anlamlı sayıda üropatojen üremesi ile konur. Ancak gerek idrar toplamadaki zorluklar gerek anlamlı bakteri sayısının yorumlanmasındaki farklılıklar gerekse kafa karıştırıcı asemptomatik bakteriüri varlığı İYE tanısında zorluklara neden olabilir. İYE geçiren yenidoğan bebekler altta yatan olası üriner sistem patolojileri yönünden araştırılmalıdır ancak incelemelerin zamanlaması ve endikasyonları konusunda yeterli görüş birliği yoktur. Görüntülemede temel hedef kalıcı böbrek hasarı ya da kronik böbrek hastalığı için riskli bebekleri ortaya çıkarmak ve riski olmayan bebeklerde gereksiz incelemelerden kaçınmak olmalıdır. Bu yazıda yenidoğan bebeklerde İYE tanısı, altta yatan olası üriner sistem sorunlarının araştırılması ve tedaviye yönelik bilgiler özetlenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: İdrar yolu enfeksiyonu; bebek, yenidoğan
İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) yenidoğan döneminde bakteriyemi ve sepsis ile seyredebilen ciddi bir enfeksiyondur. Sıklıkla yaşamın ikinci ya da üçüncü haftasından sonra görülür. Erkek bebeklerde ve özellikle sünnetsiz erkek bebeklerde daha sıktır. Üriner sistem patolojisi olan bebekler ve prematüre bebekler İYE için risk altındadır. En sık patojen Escherichia Coli'dir, prematürelerde ve üriner sistem patolojisi olan bebeklerde Klebsiella veya mantar türleri gibi daha dirençli patojenler de görülebilir. Klinik bulgular nonspesifiktir; ateş bebeklerin önemli bir kısmında görülmeyebilir. Tanı, klinik bulgular, idrar analizinde piyüri varlığı ve uygun alınmış idrar örneğinde anlamlı sayıda üropatojen üremesi ile konur. Ancak gerek idrar toplamadaki zorluklar gerek anlamlı bakteri sayısının yorumlanmasındaki farklılıklar gerekse kafa karıştırıcı asemptomatik bakteriüri varlığı İYE tanısında zorluklara neden olabilir. İYE geçiren yenidoğan bebekler altta yatan olası üriner sistem patolojileri yönünden araştırılmalıdır ancak incelemelerin zamanlaması ve endikasyonları konusunda yeterli görüş birliği yoktur. Görüntülemede temel hedef kalıcı böbrek hasarı ya da kronik böbrek hastalığı için riskli bebekleri ortaya çıkarmak ve riski olmayan bebeklerde gereksiz incelemelerden kaçınmak olmalıdır. Bu yazıda yenidoğan bebeklerde İYE tanısı, altta yatan olası üriner sistem sorunlarının araştırılması ve tedaviye yönelik bilgiler özetlenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: İdrar yolu enfeksiyonu; bebek, yenidoğan
ABSTRACT
Urinary tract infection (UTI) in the neonatal period is a severe infection that may be associated with bacteremia and sepsis. It usually occurs after the second or third week of life and is more common in male neonates, especially uncircumcised males. Newborns with underlying congenital kidney and urinary tract anomalies (CAKUT) and premature infants are at increased risk for UTI. The most common pathogen is Escherichia Coli; however, more resistant pathogens such as Klebsiella or fungal species can also cause UTI, especially in preterm infants or infants with CAKUT. UTI in the neonatal period presents with nonspecific clinical symptoms; fever is an uncommon presenting symptom. The gold standard for diagnosis of UTI is detection of the uropathogen in an appropriately collected specimen in the presence of clinical symptoms and pyuria. However, difficulties in urine collection, interpretation of cut-off values for bacterial growth, and the presence of asymptomatic bacteriuria can lead to difficulties in diagnosing UTI. Neonates with a UTI should be evaluated for possible underlying urinary tract anomalies; however, there is no consensus on the timing and indications for further radiologic studies. The main purpose of imaging should be to identify infants at risk for renal scarring or chronic kidney disease and to avoid unnecessary investigations in infants who are not at risk. In this article, we have attempted to summarize the diagnosis of UTI, investigation of possible underlying kidney and urinary tract anomalies, and management in newborns.
Keywords: Ürinary tract infection; infant, newborn
Urinary tract infection (UTI) in the neonatal period is a severe infection that may be associated with bacteremia and sepsis. It usually occurs after the second or third week of life and is more common in male neonates, especially uncircumcised males. Newborns with underlying congenital kidney and urinary tract anomalies (CAKUT) and premature infants are at increased risk for UTI. The most common pathogen is Escherichia Coli; however, more resistant pathogens such as Klebsiella or fungal species can also cause UTI, especially in preterm infants or infants with CAKUT. UTI in the neonatal period presents with nonspecific clinical symptoms; fever is an uncommon presenting symptom. The gold standard for diagnosis of UTI is detection of the uropathogen in an appropriately collected specimen in the presence of clinical symptoms and pyuria. However, difficulties in urine collection, interpretation of cut-off values for bacterial growth, and the presence of asymptomatic bacteriuria can lead to difficulties in diagnosing UTI. Neonates with a UTI should be evaluated for possible underlying urinary tract anomalies; however, there is no consensus on the timing and indications for further radiologic studies. The main purpose of imaging should be to identify infants at risk for renal scarring or chronic kidney disease and to avoid unnecessary investigations in infants who are not at risk. In this article, we have attempted to summarize the diagnosis of UTI, investigation of possible underlying kidney and urinary tract anomalies, and management in newborns.
Keywords: Ürinary tract infection; infant, newborn
.: İşlem Listesi