Yaşlılarda Kalça Kırığından Sonra Yürüme Yeteneğive Aktivite Düzeyi: Bir İzlem Çalışması
WALKING ABILITY AND ACTIVITY LEVEL AFTER HIP FRACTURE IN THE ELDERLY-A FOLLOW-UP
Turkiye Klinikleri J PM&R. 2003;3(2):45-57
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı kalça kırığından bir yıl sonra yürüme yeteneği ve aktivite düzeyini hangi değişkenlerin belirlediğinin araştırılması ve fonksiyonel kapasite açısından zaman içindeki değişiklikleri tanımlanmasıdır. Olgular: Kalça kırığı nedeniyle operasyon uygulanan, ortalama yaşları 80.9 (standart sapma: 9.5) olan ve operasyondan yaklaşık bir hafta sonra yapılan performans testlerinin tümüne ya da bir kısmına katılabilen 157 hasta (111 kadın, 46 erkek), çalışma içine alınmıştır. Yüksek mortalite oranı ve yüksek duyarlılık oranı nedeniyle sadece 57 hasta bir yıllık izleme katılmıştır. Kurgu ve yöntemler: Hastalar taburcu olurken fiziksel performans, ağrı ve kemik mineral yoğunluğu açısından değerlendirildiler. Kırık öncesi durum hastalarla yapılan görüşmeler ile değerlendirildi. Hastalara ek olarak bir yıllık izlemlerinde ev dışındaki aktiviteleri de soruldu. Tahminlerde kullanılmak üzere basamaklı logistik regresyon analizinden yararlanıldı. Sonuçlar: Hastalar bir yıllık izlemleri sonrasında, izlem öncesine göre belirgin olarak daha yüksek yürüme hızına ve daha iyi denge fonksiyonlarına sahip oldular. "Zaman tutularak ayağa kalkma ve gitme" kalça kırığından bir yıl sonra hem yürüme yeteneği, hem de aktivite düzeyi için güçlü bir belirleyici olarak saptandı. Hastaların kalça kırığından önce açık havada yürüme alışkanlıkları konusundaki bilgiler ve kalça kırığından önce bağımsız yürüme dereceleri, belirleyicilerin tahmin yeteneklerini güçlendirdi.
Anahtar Kelimeler: Fizyoterapi, Testler, Kalça kırığı, Tahmin
Amaç: Bu çalışmanın amacı kalça kırığından bir yıl sonra yürüme yeteneği ve aktivite düzeyini hangi değişkenlerin belirlediğinin araştırılması ve fonksiyonel kapasite açısından zaman içindeki değişiklikleri tanımlanmasıdır. Olgular: Kalça kırığı nedeniyle operasyon uygulanan, ortalama yaşları 80.9 (standart sapma: 9.5) olan ve operasyondan yaklaşık bir hafta sonra yapılan performans testlerinin tümüne ya da bir kısmına katılabilen 157 hasta (111 kadın, 46 erkek), çalışma içine alınmıştır. Yüksek mortalite oranı ve yüksek duyarlılık oranı nedeniyle sadece 57 hasta bir yıllık izleme katılmıştır. Kurgu ve yöntemler: Hastalar taburcu olurken fiziksel performans, ağrı ve kemik mineral yoğunluğu açısından değerlendirildiler. Kırık öncesi durum hastalarla yapılan görüşmeler ile değerlendirildi. Hastalara ek olarak bir yıllık izlemlerinde ev dışındaki aktiviteleri de soruldu. Tahminlerde kullanılmak üzere basamaklı logistik regresyon analizinden yararlanıldı. Sonuçlar: Hastalar bir yıllık izlemleri sonrasında, izlem öncesine göre belirgin olarak daha yüksek yürüme hızına ve daha iyi denge fonksiyonlarına sahip oldular. "Zaman tutularak ayağa kalkma ve gitme" kalça kırığından bir yıl sonra hem yürüme yeteneği, hem de aktivite düzeyi için güçlü bir belirleyici olarak saptandı. Hastaların kalça kırığından önce açık havada yürüme alışkanlıkları konusundaki bilgiler ve kalça kırığından önce bağımsız yürüme dereceleri, belirleyicilerin tahmin yeteneklerini güçlendirdi.
Anahtar Kelimeler: Fizyoterapi, Testler, Kalça kırığı, Tahmin
ABSTRACT
Objective: The purpose of this study was to investigate which variables can predict walking ability and activity level 1 year after hip fracture and to describe changes over time regarding functional capacity. Subjects: One hundred and fifty-seven patients (111 women, 46 men), mean age 80.9 (SD 9.5) years, operated on for hip fracture, and able to participate either fully or to some extent in performance tests approximately 1 week after operation were included. Due to high mortality and fragility, only 57 patients participated in the 1-year follow-up. Design and methods: The patients were tested at discharge regarding physical performance, pain and bone mineral density. Status before fracture was evaluated by means of interview. At the 1-year-follow-up, patients were also asked about their activities outside the home. A stepwise logistic regression was used for prediction. Results: The patients had a significantly faster alking speed and better balance function after 1 year than before. The test "Timed up and go" was a strong predictor for both walking ability and activity level 1 year after hip fracture. Knowledge about the patients walking habits outdoors before hip fracture and the degree of independent walking before hip fracture strengthened the prediction.
Keywords: Physiotherapy, Tests, Hip fracture, Prediction
Objective: The purpose of this study was to investigate which variables can predict walking ability and activity level 1 year after hip fracture and to describe changes over time regarding functional capacity. Subjects: One hundred and fifty-seven patients (111 women, 46 men), mean age 80.9 (SD 9.5) years, operated on for hip fracture, and able to participate either fully or to some extent in performance tests approximately 1 week after operation were included. Due to high mortality and fragility, only 57 patients participated in the 1-year follow-up. Design and methods: The patients were tested at discharge regarding physical performance, pain and bone mineral density. Status before fracture was evaluated by means of interview. At the 1-year-follow-up, patients were also asked about their activities outside the home. A stepwise logistic regression was used for prediction. Results: The patients had a significantly faster alking speed and better balance function after 1 year than before. The test "Timed up and go" was a strong predictor for both walking ability and activity level 1 year after hip fracture. Knowledge about the patients walking habits outdoors before hip fracture and the degree of independent walking before hip fracture strengthened the prediction.
Keywords: Physiotherapy, Tests, Hip fracture, Prediction
.: İşlem Listesi