Uyku Özel Sayısı
.: DERLEME
Uykuda Dolaşım ve Solunum Fizyolojisi
Cardiovascular and Respiratory Phisiology in Sleep
Turkiye Klinikleri J Pulm Med-Special Topics. 2008;1(1):11-9
Makale Dili: TR
ÖZET
Santral yapılar ve kardiyorespiratuvar sistem arasında yakın ilişki vardır. Non REM uykuda relatif olarak otonomik stabilite ve solunu ve kardiyak fonksiyonlar arasında fonksiyonel koordinasyon vardır. REM döneminde kardiyak sempatik ve parasempatik aktivite artışları, kalp ritminde hızlanma ve duraklamalara yol açar. Kalp hastaları REM uykusu döneminde risk altında olabilirler. Solunum kasları kimyasal ve mekanik uyarılarla kontrol edilen santral sinir sistemince kontrol edilir. Solunum kontrol sisteminin başlıca amacı kan gazları ve vucut metabolik fonksiyonlarını normal sınırlarda tutmaktır. Fizyolojik durumlara göre solunum değişikliği yapmak üzere solunum kontrol sistemi üç tip uyarı alır , bunlar kimyasal (pH, PaO2 ve PaCO2 düzeylerine duyarlı reseptörler), mekanik (akciğer ve göğüs duvarı reseptörleri) ve davranışsal uyarılardır (yüksek kortikal merkezlerden gelen). Bu sistem uyanıklıkta ve uykuda çalışmaktadır. Kararsız Non REM uyku döneminde periyodik solunum vardır, PaO2 ve PaCO2 düzeylerinde dalgalanmalar olur, genel olarak orta düzeyde hipoventilasyon vardır. Kararlı NREM uykuda solunum paterni düzenlidir ve kararsız döneme göre daha belirgin hipoventilasyon olur. Bu hipoventilasyon solunum dürtüsünün azalması ve artmış üst solunum yolu direncinin kompansasyonunun yeterli olmayışı nedeniyledir. NREM döneminde solunum mekaniklerinde bozulma olmamaktadır. REM uykusu solunumun amplitüdü ve frekansında düzensizlikle karakterlidir ve bu durum çoğu santral nedenli REM patlamaları REM uyku olayları ile ilişkilidir. REM uyku döneminde oluşan hipoventilasyon nedeniyle, NREM dönemindeki kadar ya da daha derin hipoksemi meydana gelir.
Anahtar Kelimeler: Kardiyorespiratuvar fonksiyon, uyku
Santral yapılar ve kardiyorespiratuvar sistem arasında yakın ilişki vardır. Non REM uykuda relatif olarak otonomik stabilite ve solunu ve kardiyak fonksiyonlar arasında fonksiyonel koordinasyon vardır. REM döneminde kardiyak sempatik ve parasempatik aktivite artışları, kalp ritminde hızlanma ve duraklamalara yol açar. Kalp hastaları REM uykusu döneminde risk altında olabilirler. Solunum kasları kimyasal ve mekanik uyarılarla kontrol edilen santral sinir sistemince kontrol edilir. Solunum kontrol sisteminin başlıca amacı kan gazları ve vucut metabolik fonksiyonlarını normal sınırlarda tutmaktır. Fizyolojik durumlara göre solunum değişikliği yapmak üzere solunum kontrol sistemi üç tip uyarı alır , bunlar kimyasal (pH, PaO2 ve PaCO2 düzeylerine duyarlı reseptörler), mekanik (akciğer ve göğüs duvarı reseptörleri) ve davranışsal uyarılardır (yüksek kortikal merkezlerden gelen). Bu sistem uyanıklıkta ve uykuda çalışmaktadır. Kararsız Non REM uyku döneminde periyodik solunum vardır, PaO2 ve PaCO2 düzeylerinde dalgalanmalar olur, genel olarak orta düzeyde hipoventilasyon vardır. Kararlı NREM uykuda solunum paterni düzenlidir ve kararsız döneme göre daha belirgin hipoventilasyon olur. Bu hipoventilasyon solunum dürtüsünün azalması ve artmış üst solunum yolu direncinin kompansasyonunun yeterli olmayışı nedeniyledir. NREM döneminde solunum mekaniklerinde bozulma olmamaktadır. REM uykusu solunumun amplitüdü ve frekansında düzensizlikle karakterlidir ve bu durum çoğu santral nedenli REM patlamaları REM uyku olayları ile ilişkilidir. REM uyku döneminde oluşan hipoventilasyon nedeniyle, NREM dönemindeki kadar ya da daha derin hipoksemi meydana gelir.
Anahtar Kelimeler: Kardiyorespiratuvar fonksiyon, uyku
ABSTRACT
There is close neurohumoral relation between central structures and cardiorespiratory function. Non-rapid eye movement (NREM) sleep is associated with relative autonomic stability and functional coordination between respiration and cardiac functions. During rapid eye movement (REM) sleep, surges in cardiac-bound sympathetic and parasympathetic activity provoke accelerations and pauses in heart rhythm. İn people with heart disease may be at risk during REM sleep. The respiratory muscles are controlled by central neural systems that are influenced by feedback from chemical and mechanical sensors. The major goal of the respiratory control system is homeostatis-that is, keeping blood gases in normal range so that the metabolic functions of the body remain normal. For breathing to change as physiologic conditions change, the respiratory center receives and responds to three general types of information: chemical information (from chemoreceptors responding to pH and to the partial pressures of oxygen [PaO2] and carbon dioxide [PaCO2]), mechanical information (from receptors in the lung and chest wall), and behavioral information (from higher cortical centers). These aspects of awake control also have an impact on the control of breathing during sleep. Unsteady non-rapid eye movement (NREM), sleep is characterized by a periodic breathing resulting in swings in the partial pressures of oxygen (PO2) and carbon dioxide (PCO2), with an overall moderate decrease in ventilation. In steady NREM sleep, there occurs a regular pattern of breathing with more pronounced hypoventilation than during drowsiness. This hypoventilation seems to result from a combination of decreased ventilatory drive and a sleep-related defective compensation for an increased upper airway resistance. Ventilatory mechanics do not seem to be impaired during NREM sleep. Rapid eye movement (REM) sleep is characterized by breathing with irregularities both in amplitude and in frequency synchronous to REM bursts that are most probably of central origin and related to REM sleep processes. Hypoxemia equal to or greater than that during NREM sleep seems mainly to result from hypoventilation.
Keywords: Cardiorespiratory function, sleep
There is close neurohumoral relation between central structures and cardiorespiratory function. Non-rapid eye movement (NREM) sleep is associated with relative autonomic stability and functional coordination between respiration and cardiac functions. During rapid eye movement (REM) sleep, surges in cardiac-bound sympathetic and parasympathetic activity provoke accelerations and pauses in heart rhythm. İn people with heart disease may be at risk during REM sleep. The respiratory muscles are controlled by central neural systems that are influenced by feedback from chemical and mechanical sensors. The major goal of the respiratory control system is homeostatis-that is, keeping blood gases in normal range so that the metabolic functions of the body remain normal. For breathing to change as physiologic conditions change, the respiratory center receives and responds to three general types of information: chemical information (from chemoreceptors responding to pH and to the partial pressures of oxygen [PaO2] and carbon dioxide [PaCO2]), mechanical information (from receptors in the lung and chest wall), and behavioral information (from higher cortical centers). These aspects of awake control also have an impact on the control of breathing during sleep. Unsteady non-rapid eye movement (NREM), sleep is characterized by a periodic breathing resulting in swings in the partial pressures of oxygen (PO2) and carbon dioxide (PCO2), with an overall moderate decrease in ventilation. In steady NREM sleep, there occurs a regular pattern of breathing with more pronounced hypoventilation than during drowsiness. This hypoventilation seems to result from a combination of decreased ventilatory drive and a sleep-related defective compensation for an increased upper airway resistance. Ventilatory mechanics do not seem to be impaired during NREM sleep. Rapid eye movement (REM) sleep is characterized by breathing with irregularities both in amplitude and in frequency synchronous to REM bursts that are most probably of central origin and related to REM sleep processes. Hypoxemia equal to or greater than that during NREM sleep seems mainly to result from hypoventilation.
Keywords: Cardiorespiratory function, sleep
.: İşlem Listesi