Türkiye'de Tıp Eğitimi
Medical Education in Turkey
Sayın Şakul AA. Türkiye'de tıp eğitimi. Özcan N, Layık ME, editörler. Tıp Fakültelerinde Tıp Eğitimi Ana Bilim Dalının Yeri ve Önemi. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2020. p.25- 32.
Makale Dili: TR
ÖZET
İlk kurulduğu zamanlardan bugüne kadar tıp eğitimi programlarında yaşanan gelişim ve değişimler incelendiğinde, ülkenin güncel sağlık ihtiyaçlarının karşılanması, tıp eğitimi alanında dünyada var olan gelişmelerin incelenmesi ve bu gelişmelerin ülkenin tıp eğitimi programlarına yansıtılabilmesi gerektiği kanısına varılmaktadır. Bu gerekçe ile de tıp fakültelerindeki eğitim programlarının yönetimi dinamik ve sistematik süreçler olarak uygulanmalıdır. Ancak, iyi planlanmış ve geliştirilmiş bir eğitim programı oluşturmak, uygun ve yeterli nitelikte ve nicelikte altyapı, donanım, eğitimciye sahip olmak bu eğitim programının istenen kalitede ve özellikte sürdürülebilirliğini sağlamamaktadır. Uygulanan eğitim programının her aşamasının eş zamanlı olarak sürekli sorgulanıp değerlendirilmesi, farklı eğitim programlarının sürekli takip edilerek yeniliklerin var olan programa entegre edilmesi, tıp eğitiminde daha iyi koşullara ulaşmanın temel gereklerinden biridir. Tıp fakülteleri ülkede sağlık hizmetleri sunmak, bilimsel araştırmalar yapmak kadar temel olarak bunları yapmaya devam edecek nitelikli hekimler yetiştirmekle de sorumlu oldukları için tıp eğitim programlarının sürekli gelişim ve yenilenme içinde olması gerekmektedir. Abraham Flexner'in hazırlamış olduğu rapor, dünyada gelişmiş tıp eğitiminin başlangıcı sayılmaktadır. Ülkemizde de çağdaş tıp eğitiminin temellerinin Cumhuriyetin kuruluşu ile atılmış olduğu kabul edilmektedir. Tıp eğitimi programı Dr. Refik Saydam'ın Sağlık Bakanlığı görevini yürüttüğü süreçte daha sistemli bir hale getirilmiştir. Hitler hakimiyeti ile dünyada gelişen siyasi gelişmeler nedeniyle ülkemize gelen yabancı bilim insanlarının varlığı ile de ülkemizdeki tıp eğitiminde güçlü değişimler yaşanmıştır. Dünya modelleri örnek alınarak benimsenen disiplin temelli eğitim programının uygulandığı İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi açılmış ve kısıtlı da olsa tüm olanaklar kullanılarak vasıf sahibi hekimler yetiştirilmeye gayret edilmiştir. İstanbul Üniversitesi'ni takiben sırayla Ankara Üniversitesi, Ege Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Hacettepe Üniversitesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi ve bu üniversitelerin tıp fakülteleri açılmış ve benzer eğitim modelini benimsenerek eğitim verilmeye başlanmıştır. 1980'li yıllarda Yükseköğretim Kurulunun (YÖK) kurulmasıyla ile tıp fakültelerinin sayısının ve buna bağlı olarak öğrenci sayısının artması sayısal olarak artan hekimlerin nitelikli yetişip yetişmedikleri sorununu gündeme getirmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda tıp eğitimindeki yetersizliklerin nedeni olarak öğretim üyesi akademisyenlerin sayılarının ve eğitim için kullanılacak kaynakların ve olanakların yetersiz olmasına ek olarak eğitim programlarının toplumun ihtiyaçlarına yanıt veremeyecek özelliklere sahip olması olduğu kararına varılmıştır. Tıp fakültesi eğitim ve öğretim programlarının geliştirilmesi ve uluslararası uygun görülen standartlar seviyesine getirilmesi için tıp fakültelerinin Tıp Eğitimi Anabilim Dalları, Ulusal Çekirdek Eğitim Programı (UÇEP), Ulusal Tıp Eğitimi Akreditasyon Kurulu (UTEAK) ve Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği (TEGED)'nin katkıları büyüktür.
Anahtar Kelimeler: Türkiye; tıp tarihi; eğitim, tıbbi
İlk kurulduğu zamanlardan bugüne kadar tıp eğitimi programlarında yaşanan gelişim ve değişimler incelendiğinde, ülkenin güncel sağlık ihtiyaçlarının karşılanması, tıp eğitimi alanında dünyada var olan gelişmelerin incelenmesi ve bu gelişmelerin ülkenin tıp eğitimi programlarına yansıtılabilmesi gerektiği kanısına varılmaktadır. Bu gerekçe ile de tıp fakültelerindeki eğitim programlarının yönetimi dinamik ve sistematik süreçler olarak uygulanmalıdır. Ancak, iyi planlanmış ve geliştirilmiş bir eğitim programı oluşturmak, uygun ve yeterli nitelikte ve nicelikte altyapı, donanım, eğitimciye sahip olmak bu eğitim programının istenen kalitede ve özellikte sürdürülebilirliğini sağlamamaktadır. Uygulanan eğitim programının her aşamasının eş zamanlı olarak sürekli sorgulanıp değerlendirilmesi, farklı eğitim programlarının sürekli takip edilerek yeniliklerin var olan programa entegre edilmesi, tıp eğitiminde daha iyi koşullara ulaşmanın temel gereklerinden biridir. Tıp fakülteleri ülkede sağlık hizmetleri sunmak, bilimsel araştırmalar yapmak kadar temel olarak bunları yapmaya devam edecek nitelikli hekimler yetiştirmekle de sorumlu oldukları için tıp eğitim programlarının sürekli gelişim ve yenilenme içinde olması gerekmektedir. Abraham Flexner'in hazırlamış olduğu rapor, dünyada gelişmiş tıp eğitiminin başlangıcı sayılmaktadır. Ülkemizde de çağdaş tıp eğitiminin temellerinin Cumhuriyetin kuruluşu ile atılmış olduğu kabul edilmektedir. Tıp eğitimi programı Dr. Refik Saydam'ın Sağlık Bakanlığı görevini yürüttüğü süreçte daha sistemli bir hale getirilmiştir. Hitler hakimiyeti ile dünyada gelişen siyasi gelişmeler nedeniyle ülkemize gelen yabancı bilim insanlarının varlığı ile de ülkemizdeki tıp eğitiminde güçlü değişimler yaşanmıştır. Dünya modelleri örnek alınarak benimsenen disiplin temelli eğitim programının uygulandığı İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi açılmış ve kısıtlı da olsa tüm olanaklar kullanılarak vasıf sahibi hekimler yetiştirilmeye gayret edilmiştir. İstanbul Üniversitesi'ni takiben sırayla Ankara Üniversitesi, Ege Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Hacettepe Üniversitesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi ve bu üniversitelerin tıp fakülteleri açılmış ve benzer eğitim modelini benimsenerek eğitim verilmeye başlanmıştır. 1980'li yıllarda Yükseköğretim Kurulunun (YÖK) kurulmasıyla ile tıp fakültelerinin sayısının ve buna bağlı olarak öğrenci sayısının artması sayısal olarak artan hekimlerin nitelikli yetişip yetişmedikleri sorununu gündeme getirmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda tıp eğitimindeki yetersizliklerin nedeni olarak öğretim üyesi akademisyenlerin sayılarının ve eğitim için kullanılacak kaynakların ve olanakların yetersiz olmasına ek olarak eğitim programlarının toplumun ihtiyaçlarına yanıt veremeyecek özelliklere sahip olması olduğu kararına varılmıştır. Tıp fakültesi eğitim ve öğretim programlarının geliştirilmesi ve uluslararası uygun görülen standartlar seviyesine getirilmesi için tıp fakültelerinin Tıp Eğitimi Anabilim Dalları, Ulusal Çekirdek Eğitim Programı (UÇEP), Ulusal Tıp Eğitimi Akreditasyon Kurulu (UTEAK) ve Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği (TEGED)'nin katkıları büyüktür.
Anahtar Kelimeler: Türkiye; tıp tarihi; eğitim, tıbbi
ABSTRACT
When the developments and changes in the medical education programs since the first establishment were examined, it is believed that the current health needs of the country should be met, the developments in the world in the field of medical education should be examined and these developments should be reflected in the country's medical education programs. For this reason, the management of educational programs in medical schools should be implemented as dynamic and systematic processes. However, creating a well-planned and developed training program, having the appropriate, sufficient quality and quantity of infrastructure, equipment, and educators does not ensure the sustainability of this training program in desired quality and quality. Simultaneously questioning and evaluating each stage of the applied training program simultaneously, following the different training programs continuously and integrating innovations into the existing program is one of the basic requirements for reaching better conditions in medical education. Medical education programs should be in continuous development and renewal, as medical faculties are responsible for providing healthcare services in the country, as well as conducting scientific research, as well as training qualified physicians who will continue to do so. The report prepared by Abraham Flexner is considered the beginning of advanced medical education in the world. In our country, it is accepted that the foundations of modern medical education were laid with the establishment of the Republic. Especially Dr. During the period when Refik Saydam made the Ministry of Health, the medical education program was made more systematic. With the presence of foreign scientists who came to our country due to the political developments developing in the world with the dominance of Hitler, there were strong changes in the medical education in our country. Istanbul University medical faculty, where the discipline-based education program adopted by taking the world models as an example, was implemented, and qualified physicians were tried to be trained by using all means, albeit limited. Following Istanbul University, Ankara, Ege, Atatürk, Hacettepe and Dokuz Eylül Universities and medical faculties were opened in turn, and a similar education model was adopted and education started to be provided. With the establishment of the Higher Education Council (YÖK) in the 1980s, the number of medical faculties and the number of students increased accordingly brought up the question of whether the physicians who were growing numerically were qualified. As a result of the studies, it was concluded that there were insufficient number of academicians, insufficient educational resources and educational programs that could not respond to the needs of the society. Medical faculties' departments of Medical Education, National ÇEP, UTEAK and TEGED have great contributions to develop medical school education and training programs and bring them to the level of international standards.
Keywords: Turkey; history of medicine; education, medical
When the developments and changes in the medical education programs since the first establishment were examined, it is believed that the current health needs of the country should be met, the developments in the world in the field of medical education should be examined and these developments should be reflected in the country's medical education programs. For this reason, the management of educational programs in medical schools should be implemented as dynamic and systematic processes. However, creating a well-planned and developed training program, having the appropriate, sufficient quality and quantity of infrastructure, equipment, and educators does not ensure the sustainability of this training program in desired quality and quality. Simultaneously questioning and evaluating each stage of the applied training program simultaneously, following the different training programs continuously and integrating innovations into the existing program is one of the basic requirements for reaching better conditions in medical education. Medical education programs should be in continuous development and renewal, as medical faculties are responsible for providing healthcare services in the country, as well as conducting scientific research, as well as training qualified physicians who will continue to do so. The report prepared by Abraham Flexner is considered the beginning of advanced medical education in the world. In our country, it is accepted that the foundations of modern medical education were laid with the establishment of the Republic. Especially Dr. During the period when Refik Saydam made the Ministry of Health, the medical education program was made more systematic. With the presence of foreign scientists who came to our country due to the political developments developing in the world with the dominance of Hitler, there were strong changes in the medical education in our country. Istanbul University medical faculty, where the discipline-based education program adopted by taking the world models as an example, was implemented, and qualified physicians were tried to be trained by using all means, albeit limited. Following Istanbul University, Ankara, Ege, Atatürk, Hacettepe and Dokuz Eylül Universities and medical faculties were opened in turn, and a similar education model was adopted and education started to be provided. With the establishment of the Higher Education Council (YÖK) in the 1980s, the number of medical faculties and the number of students increased accordingly brought up the question of whether the physicians who were growing numerically were qualified. As a result of the studies, it was concluded that there were insufficient number of academicians, insufficient educational resources and educational programs that could not respond to the needs of the society. Medical faculties' departments of Medical Education, National ÇEP, UTEAK and TEGED have great contributions to develop medical school education and training programs and bring them to the level of international standards.
Keywords: Turkey; history of medicine; education, medical
.: İşlem Listesi