.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
The Efficacy of Percutaneous Abdominopelvic Abscess Drainage in the Treatment of Spontaneous and Postoperative Abscesses in Malignant and Non-Malignant Patients
Maligniteli ve Malignitesiz Hastalarda Spontan ve Postoperatif Abselerin Tedavisinde Perkütan Abdominopelvik Abse Drenajının Etkinliği
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2008;28(6):847-56
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: To assess the success rates of percutaneous drainage of spontaneous and postoperative abdominopelvic drainable abscesses of malignant and non malignant patients and to compare our success rates with the literature at any site and origin. Material and Methods: A total of 86 abdominopelvic abscesses in 76 patients (35 female, 41 male; range: 14 to 85 years, mean ± SD age: 52.6 ± 15.6 years) were analyzed retrospectively for percutaneous treatment. Sixty-two abscesses occurred postoperatively, whereas 24 spontaneously. Abscesses were treated with needle (9/86, 10.5%) or catheter (77/86, 89.5%) according to a 4 cm diameter cut-off. Of 86 abscesses, 23 (26.7%) were catheterized with thin (7-9F) and 54 (62.8%) with thick (10-14F) catheters. Results: Failure and recurrence rate was 12.8% (11/86), success and partial success rate was 87.2% (75/86). Secondary success was achieved in 88.4%. Success did not correlate with age, gender, malignancy, location, origin, and type (complicated). Primary success rate was 88.9% (8/9), 91.3% (21/23), and 85.2% (46/54) in needle, thin and thick catheter groups, respectively, with no statistical difference (p= 0.753). Primary success was 87.1% (54/62) in postoperative and 87.5% (21/24) in spontaneous abscesses, with no statistical difference (p= 0.960). Serious complications such as venous hemorrhage, hydropneumothorax and empyema developed in 3 patients (4.0%). Conclusion: Percutaneous drainage of spontaneous and postoperative abdominopelvic abscesses was an effective treatment in malignant and non-malignant patients as long as they were drainable at any site.
Keywords: Drainage; abdominal abscess; radiology, interventional
Objective: To assess the success rates of percutaneous drainage of spontaneous and postoperative abdominopelvic drainable abscesses of malignant and non malignant patients and to compare our success rates with the literature at any site and origin. Material and Methods: A total of 86 abdominopelvic abscesses in 76 patients (35 female, 41 male; range: 14 to 85 years, mean ± SD age: 52.6 ± 15.6 years) were analyzed retrospectively for percutaneous treatment. Sixty-two abscesses occurred postoperatively, whereas 24 spontaneously. Abscesses were treated with needle (9/86, 10.5%) or catheter (77/86, 89.5%) according to a 4 cm diameter cut-off. Of 86 abscesses, 23 (26.7%) were catheterized with thin (7-9F) and 54 (62.8%) with thick (10-14F) catheters. Results: Failure and recurrence rate was 12.8% (11/86), success and partial success rate was 87.2% (75/86). Secondary success was achieved in 88.4%. Success did not correlate with age, gender, malignancy, location, origin, and type (complicated). Primary success rate was 88.9% (8/9), 91.3% (21/23), and 85.2% (46/54) in needle, thin and thick catheter groups, respectively, with no statistical difference (p= 0.753). Primary success was 87.1% (54/62) in postoperative and 87.5% (21/24) in spontaneous abscesses, with no statistical difference (p= 0.960). Serious complications such as venous hemorrhage, hydropneumothorax and empyema developed in 3 patients (4.0%). Conclusion: Percutaneous drainage of spontaneous and postoperative abdominopelvic abscesses was an effective treatment in malignant and non-malignant patients as long as they were drainable at any site.
Keywords: Drainage; abdominal abscess; radiology, interventional
ÖZET
Amaç: Maligniteli ve malignitesiz hastalardaki spontan ve postoperatif drenaj yapılabilir, abdominopelvik abselerin perkütan drenajının başarı oranlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 76 olgudaki (35'i kadın, 41'i erkek; 14-85 yaş, ortalama ± SD yaş: 52.6 ± 15.6 yaş) 86 abdominopelvik absenin perkütan tedavisinin retrospektif analizi yapılmıştır. Altmış iki abse postoperatif, 24 abse ise spontan idi. Abseler, 4 cm çapa göre iğne (9/86, %10.5) veya kateter (77/86, %89.5) ile tedavi edildi. Seksen altı absenin 23 (%26.7)'üne ince kateter (7-9F) ve 54 (%62.8)'üne kalın kateter (10-14F) yerleştirildi. Bulgular: Başarısızlık ve nüks oranı %12.8 (11/86), başarı ve kısmi başarı ise %87.2 (75/86) idi. Diğer yandan, sekonder başarı %88.4 idi. Başarı ile yaş, cinsiyet, malignite, yerleşim, organ ve tip arasında bir ilişki bulunmadı. Primer başarı, iğne, ince ve kalın kateter gruplarında sırasıyla, %88.9 (8/9), %91.3 (21/23) ve %85.2 (46/54) olup fark bulunmadı (p= 0.753). Primer başarı, postoperatif abselerde %87.1 (54/62) ve spontan abselerde %87.5 (21/24) olup fark bulunmadı (p= 0.960). Venöz kanama, hidropnömotoraks ve ampiyem gibi ciddi komplikasyonlar, 3 olguda (%4) görüldü. Sonuç: Spontan ve postoperatif abdominopelvik abselerin perkütan drenajı, herhangi bir yerleşimde drenaj yapılabilir olduğu sürece, maligniteli ve malignitesiz hastalarda etkili bir tedavi olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Drenaj; abdominal abse; girişimsel radyoloji
Amaç: Maligniteli ve malignitesiz hastalardaki spontan ve postoperatif drenaj yapılabilir, abdominopelvik abselerin perkütan drenajının başarı oranlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 76 olgudaki (35'i kadın, 41'i erkek; 14-85 yaş, ortalama ± SD yaş: 52.6 ± 15.6 yaş) 86 abdominopelvik absenin perkütan tedavisinin retrospektif analizi yapılmıştır. Altmış iki abse postoperatif, 24 abse ise spontan idi. Abseler, 4 cm çapa göre iğne (9/86, %10.5) veya kateter (77/86, %89.5) ile tedavi edildi. Seksen altı absenin 23 (%26.7)'üne ince kateter (7-9F) ve 54 (%62.8)'üne kalın kateter (10-14F) yerleştirildi. Bulgular: Başarısızlık ve nüks oranı %12.8 (11/86), başarı ve kısmi başarı ise %87.2 (75/86) idi. Diğer yandan, sekonder başarı %88.4 idi. Başarı ile yaş, cinsiyet, malignite, yerleşim, organ ve tip arasında bir ilişki bulunmadı. Primer başarı, iğne, ince ve kalın kateter gruplarında sırasıyla, %88.9 (8/9), %91.3 (21/23) ve %85.2 (46/54) olup fark bulunmadı (p= 0.753). Primer başarı, postoperatif abselerde %87.1 (54/62) ve spontan abselerde %87.5 (21/24) olup fark bulunmadı (p= 0.960). Venöz kanama, hidropnömotoraks ve ampiyem gibi ciddi komplikasyonlar, 3 olguda (%4) görüldü. Sonuç: Spontan ve postoperatif abdominopelvik abselerin perkütan drenajı, herhangi bir yerleşimde drenaj yapılabilir olduğu sürece, maligniteli ve malignitesiz hastalarda etkili bir tedavi olarak bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Drenaj; abdominal abse; girişimsel radyoloji
.: İşlem Listesi