.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Telogen Effluviumlu Kadın Hastalarda Tiroid Otoimmünitesinin Değerlendirilmesi
Evaluation of Thyroid Autoimmunity in Female Patients with Telogen Effluvium
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2014;34(1):93-6
doi: 10.5336/medsci.2013-37047
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Telogen effluviumun (TE) birçok sebebi olabilmekle birlikte, sistemik lupus eritematozus ve dermatomyozit gibi bazı otoimmun hastalıklara sekonder olarak da ortaya çıkabilmektedir. Tiroid otoimmünitesinin çok sayıda hastalıkla birlikteliği gösterilmiştir. Bu çalışmada amaç, TE tanısı alan kadın hastalarda tiroid otoimmünite insidansını araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Polikliniğimizde TE tanısı alan, 15-49 yaşları arasında kadın hastaların serumlarında tiroid stimule edici hormon (TSH), serbest tiroksin (sT) 3, sT4, anti-peroksidaz (anti-TPO) ve anti-tiroglobulin (Anti-Tg) otoantikorları düzeylerine bakıldı. Kontrol grubu olarak, sağlıklı negatif kontrol grubu ve vitiligolu hastalardan oluşan pozitif kontrol grubu oluşturuldu. Tüm parametreler aynı laboratuarda çalışıldı. Bulgular: Üç grupta tiroid fonksiyon testleri (TFT) (TSH, sT3, sT4) açısından anlamlı farklılık görülmedi (p>0,05). TE grubunda anti-TPO ve anti-Tg değeri, vitiligo ve sağlam kontrol gruplarından anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). TE süresi ile sT4 seviyesi arasında anlamlı negatif korelasyon mevcuttu (p=0,011). TE süresi ile anti-TPO ve anti-Tg seviyesi arasında anlamlı pozitif korelasyon mevcuttu (sırasıyla p=0,018, p<0,001). Sonuç: Bu çalışmadan çıkan sonuçlar, TE patogenezinde tiroid fonksiyonlarından bağımsız olarak tiroid otoimmünitesinin de rol oynadığını düşündürmektedir. Bu da, TE hastalarında sadece TFT'nin değerlendirilmesinin yeterli olmadığını, ayrıca tiroid otoantikorlarının da araştırılması gerektiğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Difüz alopesi; tiroid hastalıkları; otoimmünite
Amaç: Telogen effluviumun (TE) birçok sebebi olabilmekle birlikte, sistemik lupus eritematozus ve dermatomyozit gibi bazı otoimmun hastalıklara sekonder olarak da ortaya çıkabilmektedir. Tiroid otoimmünitesinin çok sayıda hastalıkla birlikteliği gösterilmiştir. Bu çalışmada amaç, TE tanısı alan kadın hastalarda tiroid otoimmünite insidansını araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Polikliniğimizde TE tanısı alan, 15-49 yaşları arasında kadın hastaların serumlarında tiroid stimule edici hormon (TSH), serbest tiroksin (sT) 3, sT4, anti-peroksidaz (anti-TPO) ve anti-tiroglobulin (Anti-Tg) otoantikorları düzeylerine bakıldı. Kontrol grubu olarak, sağlıklı negatif kontrol grubu ve vitiligolu hastalardan oluşan pozitif kontrol grubu oluşturuldu. Tüm parametreler aynı laboratuarda çalışıldı. Bulgular: Üç grupta tiroid fonksiyon testleri (TFT) (TSH, sT3, sT4) açısından anlamlı farklılık görülmedi (p>0,05). TE grubunda anti-TPO ve anti-Tg değeri, vitiligo ve sağlam kontrol gruplarından anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). TE süresi ile sT4 seviyesi arasında anlamlı negatif korelasyon mevcuttu (p=0,011). TE süresi ile anti-TPO ve anti-Tg seviyesi arasında anlamlı pozitif korelasyon mevcuttu (sırasıyla p=0,018, p<0,001). Sonuç: Bu çalışmadan çıkan sonuçlar, TE patogenezinde tiroid fonksiyonlarından bağımsız olarak tiroid otoimmünitesinin de rol oynadığını düşündürmektedir. Bu da, TE hastalarında sadece TFT'nin değerlendirilmesinin yeterli olmadığını, ayrıca tiroid otoantikorlarının da araştırılması gerektiğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Difüz alopesi; tiroid hastalıkları; otoimmünite
ABSTRACT
Objective: Telogen effluvium (TE) can occur secondary to autoimmune diseases such as systemic lupus erythematosus and dermatomyositis in addition to the many other causes. It is known that thyroid autoimmunity is associated with numerous diseases. The aim of this study was to analyze the role of thyroid autoimmunity in TE in female patients. Material and Methods: Serum thyroid-stimulating hormone (TSH), free thyroxine (fT) 3, fT4, anti-peroxidase (TPO), and anti-thyroglobulin (anti-Tg) levels were examined in female patients aged 15-49 years who were diagnosed with TE. Patients without any systemic diseases comprised the negative control group, and patients with vitiligo comprised the positive control group. All parameters were analyzed in the same laboratory. Results: There were not any significant differences in TSH, fT3, or fT4 among three groups (p>0.05). In the TE group, anti-TPO and anti-Tg levels were significantly higher than the positive and negative control groups (p<0.001). There was a significant negative correlation between duration of TE and the fT4 level (p=0.011), whereas there was a significant positive correlation between anti-TPO and anti-Tg levels, and the duration of TE (p=0.018 and p<0.001, respectively). Conclusion: Based on the present findings, we suppose that thyroid autoimmunity plays a role in the pathogenesis of TE, independent of the thyroid functions. Furthermore, we suggest that assessment of thyroid function tests alone in TE patients is insufficient, and evaluation of thyroid auto-antibodies is also necessary.
Keywords: Diffuse alopecia; thyroid diseases; autoimmunity
Objective: Telogen effluvium (TE) can occur secondary to autoimmune diseases such as systemic lupus erythematosus and dermatomyositis in addition to the many other causes. It is known that thyroid autoimmunity is associated with numerous diseases. The aim of this study was to analyze the role of thyroid autoimmunity in TE in female patients. Material and Methods: Serum thyroid-stimulating hormone (TSH), free thyroxine (fT) 3, fT4, anti-peroxidase (TPO), and anti-thyroglobulin (anti-Tg) levels were examined in female patients aged 15-49 years who were diagnosed with TE. Patients without any systemic diseases comprised the negative control group, and patients with vitiligo comprised the positive control group. All parameters were analyzed in the same laboratory. Results: There were not any significant differences in TSH, fT3, or fT4 among three groups (p>0.05). In the TE group, anti-TPO and anti-Tg levels were significantly higher than the positive and negative control groups (p<0.001). There was a significant negative correlation between duration of TE and the fT4 level (p=0.011), whereas there was a significant positive correlation between anti-TPO and anti-Tg levels, and the duration of TE (p=0.018 and p<0.001, respectively). Conclusion: Based on the present findings, we suppose that thyroid autoimmunity plays a role in the pathogenesis of TE, independent of the thyroid functions. Furthermore, we suggest that assessment of thyroid function tests alone in TE patients is insufficient, and evaluation of thyroid auto-antibodies is also necessary.
Keywords: Diffuse alopecia; thyroid diseases; autoimmunity
.: İşlem Listesi