Pediatrik Radyoloji Özel Sayısı
.: EDİTÖRDEN
Sayı Editöründen
Editorials
Makale Dili: TR
Ne atom ne hidrojen ne yangın
dağları dümdüz etmeğe- dostlar
aç çocukların çığlığı yeter (*)
''Erken doğanlar yeni doğan bebek değildir,
Yeni doğan bebekler küçük çocuk değildir,
Küçük çocuklar büyük çocuk değildir,
Çocuklar genç erişkin değildir,
Genç erişkinler normal erişkin değildir? (**)
Bir kadın yumurtası ile bir erkek döl hücresinin kadın ve erkeğin en güzel eylemi sonucunda ana rahminde birleşmesiyle başlayan insanoğlunun yaşam süreci, embriyo, fetüs, yenidoğan, bebeklik, çocukluk ve ergenlik dönemlerini içeren ve normal erişkinlerden tümüyle farklı bir serüven içinde gelişir. Ana rahminde uzun süren bir gelişim dönemi sonrasında, zorluklar, acılar ve aynı anda bir o kadar da mutluluk içeren doğum eylemi sonucu yaşama merhaba diyen çocuk, bir erişkin olma yolunda yaklaşık onsekiz yıl süren bir yoculuğa çıkar. Her dönemi farklı seyreden bu uzun yolculukta çocuklar, doğumdan önce geçirdikleri süreçten farklı olarak, daha karmaşık ve daha zorlu bir yolda yürüyerek kendilerini öğrenmeye, tanımaya çalışırken yaşamla olan zorlu bir kavganın içinde bulurlar kendilerini. İlk deneyimlerini sınama-yanılma yoluyla elde eden çocuklar, sıcağın yaktığını, soğuğun üşüttüğünü, düşe-kalka yürüyebildiğini deneyimler ve ilk sözcüklerinden olan ana, baba, mama, dede, bu (su)'ları söylemeye başlayarak ana dilini öğrenme sürecine girerler. Kendine özgü (nev-i şahsına münhasır) bir evreni olan çocuk, bu süreçte yaşamı aynı zamanda küçük bir sayrılık ya da sayrılıklar olarak deneyimler. Bu durumlarda deneyimledikleri ve yaşadıkları onlara görece fazla zarar vermeyen süreçler olmalarının yanında, kendilerini koruma biçimleri elde etmelerini ya da kazanmalarını sağlar.
Erişkinliğe doğru evrilen süreçte gelişen çocuklar, deneyimledikleri basit ve onlara fazla zararı olmayan yara-berelenmeler, hafif sayrılıklar ve buna benzer etkenlerin yanında; daha önemli, zorlu ve bazen de yaşamlarına son veren hastalıklarla kavgaya tutuşur. Bu sayrılık dönemlerinde bir erişkinden farklı olan bedenleri ve içinde yaşadıkları evren ve düşün dünyasında çocuklar; bu kavgada daha zayıf ya da daha direngen olabilirler. Yalandan uzak, çıkardan uzak ve içten dünyalarında çocuklar, gelişim ve öğrenim süreçlerinde, içinde bulundukları gelişim ve öğrenim dönemlerine göre farklılıklar gösteren metabolizmalara, bağışıklık özelliklerine, değişken baş-vücut oranlarına, değişen ve gelişen kemiklere ve diğer doku ve organlara ev sahipliği yaparlar. Küçücük bir berelenmeden ağır şekilde incinebilirlerken, kimi zaman da ağır yaralanmalara ve sayrılıklara meydan okuyabilirler. Gelişim dönemlerine göre vücut özellikleri onları yalancı kaleler gibi dayanıklı gösterirken, gerçek bir kale sağlamlığında göründükleri sırada yaşamlarının en zayıf ve dayanıksız anlarını yaşayabilirler.
Her gelişim döneminde başka bir evrenin içinde olan ve başka bir vücut yapısına sahip olan çocukların sayrılıkları ve sayrılıklara karşı koyuşları da bir erişkinden daha farklıdır. Ol sebepten; çocuk insanların sayrılıklarına öncelikle klinik olarak ve daha özel olarak da radyolojik olarak yaklaşırken, onların erişkinden farklı klinik bulguları yanında, yakalandıkları sayrılıkların kendine özgü radyolojik bulgularının olduğunun iyi bilinmesi, onlara ve sayrılıklarına yaklaşımımızı yönlendiren en önemli destekçimiz olacaktır. Bu özel sayının içeriğinde yirmialtı başlık altında çocukluk çağlarına özgü sayrılıkların radyolojik bulguları özgün bir biçimde derlenmeye çalışılmıştır. Burada okura sunulan bilgilerin çocuk insanların sağlığını korumada ve onların sayrılıklarında sağlıklarının yeniden üretiminde önemli katkıları olacağına inanıyorum.
Özel sayının edisyon işlemi elden geldiğince özenle yapılmıştır. Ancak olası ve gözden kaçmış hatalar var ise onun kusuru bana aittir. Şimdiden affola ve eğer yapılırsa ileriki baskılarda düzeltme fırsatı verecek eleştirilerinize açık olduğumu bilmenizi isterim.
Bu özel sayının oluşturulma sürecinde emeklerini ve bilgilerini bizlerle paylaşan tüm yazarlarımıza sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Bu süreçte kahrımı sabırla çeken sayın Ayfer Koç, sayın Mehtap Dayı ve Kader Şener'e ayrı bir teşekkür borcum bulunmaktadır; şimdi sunuyorum. Umarım ki bu özel sayı TRD İzmir Şubesinin yayımladığı Pediatrik Radyoloji Sempozyum Kitabından sonra daha kapsamlı içeriği ile hekimlerimize ve öğrencilerimize yararlı olacaktır.
Daha temiz, daha yaşanabilir bir dünya ve ortak paydayı benimsemiş bir Türkiye'de yaşamak ülküsüyle, selam ve sevgilerimle...
Prof.Dr. Yüksel PABUŞÇU
Sayı Editörü
(*) Hasan Hüseyin KORKMAZGİL
(**) Bu sözleri bir meslektaşımdan duydum, ama asıl kaynağını bulamadım.
dağları dümdüz etmeğe- dostlar
aç çocukların çığlığı yeter (*)
''Erken doğanlar yeni doğan bebek değildir,
Yeni doğan bebekler küçük çocuk değildir,
Küçük çocuklar büyük çocuk değildir,
Çocuklar genç erişkin değildir,
Genç erişkinler normal erişkin değildir? (**)
Bir kadın yumurtası ile bir erkek döl hücresinin kadın ve erkeğin en güzel eylemi sonucunda ana rahminde birleşmesiyle başlayan insanoğlunun yaşam süreci, embriyo, fetüs, yenidoğan, bebeklik, çocukluk ve ergenlik dönemlerini içeren ve normal erişkinlerden tümüyle farklı bir serüven içinde gelişir. Ana rahminde uzun süren bir gelişim dönemi sonrasında, zorluklar, acılar ve aynı anda bir o kadar da mutluluk içeren doğum eylemi sonucu yaşama merhaba diyen çocuk, bir erişkin olma yolunda yaklaşık onsekiz yıl süren bir yoculuğa çıkar. Her dönemi farklı seyreden bu uzun yolculukta çocuklar, doğumdan önce geçirdikleri süreçten farklı olarak, daha karmaşık ve daha zorlu bir yolda yürüyerek kendilerini öğrenmeye, tanımaya çalışırken yaşamla olan zorlu bir kavganın içinde bulurlar kendilerini. İlk deneyimlerini sınama-yanılma yoluyla elde eden çocuklar, sıcağın yaktığını, soğuğun üşüttüğünü, düşe-kalka yürüyebildiğini deneyimler ve ilk sözcüklerinden olan ana, baba, mama, dede, bu (su)'ları söylemeye başlayarak ana dilini öğrenme sürecine girerler. Kendine özgü (nev-i şahsına münhasır) bir evreni olan çocuk, bu süreçte yaşamı aynı zamanda küçük bir sayrılık ya da sayrılıklar olarak deneyimler. Bu durumlarda deneyimledikleri ve yaşadıkları onlara görece fazla zarar vermeyen süreçler olmalarının yanında, kendilerini koruma biçimleri elde etmelerini ya da kazanmalarını sağlar.
Erişkinliğe doğru evrilen süreçte gelişen çocuklar, deneyimledikleri basit ve onlara fazla zararı olmayan yara-berelenmeler, hafif sayrılıklar ve buna benzer etkenlerin yanında; daha önemli, zorlu ve bazen de yaşamlarına son veren hastalıklarla kavgaya tutuşur. Bu sayrılık dönemlerinde bir erişkinden farklı olan bedenleri ve içinde yaşadıkları evren ve düşün dünyasında çocuklar; bu kavgada daha zayıf ya da daha direngen olabilirler. Yalandan uzak, çıkardan uzak ve içten dünyalarında çocuklar, gelişim ve öğrenim süreçlerinde, içinde bulundukları gelişim ve öğrenim dönemlerine göre farklılıklar gösteren metabolizmalara, bağışıklık özelliklerine, değişken baş-vücut oranlarına, değişen ve gelişen kemiklere ve diğer doku ve organlara ev sahipliği yaparlar. Küçücük bir berelenmeden ağır şekilde incinebilirlerken, kimi zaman da ağır yaralanmalara ve sayrılıklara meydan okuyabilirler. Gelişim dönemlerine göre vücut özellikleri onları yalancı kaleler gibi dayanıklı gösterirken, gerçek bir kale sağlamlığında göründükleri sırada yaşamlarının en zayıf ve dayanıksız anlarını yaşayabilirler.
Her gelişim döneminde başka bir evrenin içinde olan ve başka bir vücut yapısına sahip olan çocukların sayrılıkları ve sayrılıklara karşı koyuşları da bir erişkinden daha farklıdır. Ol sebepten; çocuk insanların sayrılıklarına öncelikle klinik olarak ve daha özel olarak da radyolojik olarak yaklaşırken, onların erişkinden farklı klinik bulguları yanında, yakalandıkları sayrılıkların kendine özgü radyolojik bulgularının olduğunun iyi bilinmesi, onlara ve sayrılıklarına yaklaşımımızı yönlendiren en önemli destekçimiz olacaktır. Bu özel sayının içeriğinde yirmialtı başlık altında çocukluk çağlarına özgü sayrılıkların radyolojik bulguları özgün bir biçimde derlenmeye çalışılmıştır. Burada okura sunulan bilgilerin çocuk insanların sağlığını korumada ve onların sayrılıklarında sağlıklarının yeniden üretiminde önemli katkıları olacağına inanıyorum.
Özel sayının edisyon işlemi elden geldiğince özenle yapılmıştır. Ancak olası ve gözden kaçmış hatalar var ise onun kusuru bana aittir. Şimdiden affola ve eğer yapılırsa ileriki baskılarda düzeltme fırsatı verecek eleştirilerinize açık olduğumu bilmenizi isterim.
Bu özel sayının oluşturulma sürecinde emeklerini ve bilgilerini bizlerle paylaşan tüm yazarlarımıza sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Bu süreçte kahrımı sabırla çeken sayın Ayfer Koç, sayın Mehtap Dayı ve Kader Şener'e ayrı bir teşekkür borcum bulunmaktadır; şimdi sunuyorum. Umarım ki bu özel sayı TRD İzmir Şubesinin yayımladığı Pediatrik Radyoloji Sempozyum Kitabından sonra daha kapsamlı içeriği ile hekimlerimize ve öğrencilerimize yararlı olacaktır.
Daha temiz, daha yaşanabilir bir dünya ve ortak paydayı benimsemiş bir Türkiye'de yaşamak ülküsüyle, selam ve sevgilerimle...
Prof.Dr. Yüksel PABUŞÇU
Sayı Editörü
(*) Hasan Hüseyin KORKMAZGİL
(**) Bu sözleri bir meslektaşımdan duydum, ama asıl kaynağını bulamadım.
.: İşlem Listesi