.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Retrograd Serebral Perfüzyon: Serebral Venöz Dağılımı Demonstre Eden Anatomik Çalışma
RETROGRADE CEREBRAL PERFUSION: ANATOMIC STUDY DEMONSTRATING THE CEREBRAL VENOUS DISTRIBUTION
Turkiye Klinikleri J Cardiol. 1999;12(3):93-9
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Aortik arkus cerrahisinde, Retrograt Serebral Perfüzyon (RSP) ile iyi klinik sonuçlar alınsa da, superior vena kavadan, internal juguler ven valvule edildiği halde enjekte edilen perfüzatın, beyindeki gerçek dağılımı halen üzerinde çalışılan bir konudur. Sokak köpekleri üzerinde yaptığımız anatomik çalışma ile RSPda venöz perfüzyon kanülü için en uygun yeri ve venöz dağılımı araştırdık. RSPda venöz perfüzyon kanülü için en uygun yeri saptamak amacıyla 12 adet sokak köpeği üzerinde çalışıldı. Materyal olarak serum fizyolojik (%0.9 Sodyum Klorür) ve sıvı boya ile renklendirilmiş lateks kullanıldı. İlk aşamada, vena kava kraniyalisten (VKK) verilen serum fizyolojiğin, serebral arteriyel sistemden aortaya dönmediği görüldü. Serumun sağ atriuma geri biriktiği izlendi. Bunun üzerine, aynı işlem eksternal juguler venden denendi. Ancak, serumun tekrar sağ atriuma biriktiği gözlendi. İntrakraniyal venöz drenajı sağlayan internal maksiller venin sonlanmasında ve kafatasına girişinde oldukça kompetan kapaklar tespit edildi. Bu kapakların retrograt serebral venöz dağılımı engellediği düşünülerek, kapaklar tahrip edilerek serum fizyolojik direkt olarak internal maksiller venden perfüze edildi. Verilen serum yine sağ atriyumda birikmekle birlikte, bir kısmının da serebral arteriyel sistemden aortaya döndüğü gözlendi. Daha sonra aynı işlem, daha yoğun bir indikatör materyal olan ve kapiller seviyeden geçişi beklenmeyen sıvı boya ile renklendirilmiş lateks ile yapıldı. Bu işlemler esnasında, lateksin sağ atriyuma ulaştığı görüldü ve bu ulaşım yolları tespit edilmeye çalışıldı. Sağ atriuma perfuzatın geri dolmasının venövenöz bağlantılar aracılığı ile olduğu düşünüldü. Bu dönüşü engellemek için vena kava kranialis ve vena kava kaudalis klempe edildi. Sonuç olarak, venöz sistemdeki kapakların ve venövenöz bağlantıların RSP için problem teşkil ettiği, RSPnun köpeklerde en uygun olarak, kapakları tahrip edilmiş internal maksiller ven aracılığı ile yapılması ve venövenöz bağlantılar aracılığı ile venöz sistemden geri dönüşün engellenmesi gerektiği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: Aortik arkus cerrahisi, Retrograt serebral perfüzyon
Aortik arkus cerrahisinde, Retrograt Serebral Perfüzyon (RSP) ile iyi klinik sonuçlar alınsa da, superior vena kavadan, internal juguler ven valvule edildiği halde enjekte edilen perfüzatın, beyindeki gerçek dağılımı halen üzerinde çalışılan bir konudur. Sokak köpekleri üzerinde yaptığımız anatomik çalışma ile RSPda venöz perfüzyon kanülü için en uygun yeri ve venöz dağılımı araştırdık. RSPda venöz perfüzyon kanülü için en uygun yeri saptamak amacıyla 12 adet sokak köpeği üzerinde çalışıldı. Materyal olarak serum fizyolojik (%0.9 Sodyum Klorür) ve sıvı boya ile renklendirilmiş lateks kullanıldı. İlk aşamada, vena kava kraniyalisten (VKK) verilen serum fizyolojiğin, serebral arteriyel sistemden aortaya dönmediği görüldü. Serumun sağ atriuma geri biriktiği izlendi. Bunun üzerine, aynı işlem eksternal juguler venden denendi. Ancak, serumun tekrar sağ atriuma biriktiği gözlendi. İntrakraniyal venöz drenajı sağlayan internal maksiller venin sonlanmasında ve kafatasına girişinde oldukça kompetan kapaklar tespit edildi. Bu kapakların retrograt serebral venöz dağılımı engellediği düşünülerek, kapaklar tahrip edilerek serum fizyolojik direkt olarak internal maksiller venden perfüze edildi. Verilen serum yine sağ atriyumda birikmekle birlikte, bir kısmının da serebral arteriyel sistemden aortaya döndüğü gözlendi. Daha sonra aynı işlem, daha yoğun bir indikatör materyal olan ve kapiller seviyeden geçişi beklenmeyen sıvı boya ile renklendirilmiş lateks ile yapıldı. Bu işlemler esnasında, lateksin sağ atriyuma ulaştığı görüldü ve bu ulaşım yolları tespit edilmeye çalışıldı. Sağ atriuma perfuzatın geri dolmasının venövenöz bağlantılar aracılığı ile olduğu düşünüldü. Bu dönüşü engellemek için vena kava kranialis ve vena kava kaudalis klempe edildi. Sonuç olarak, venöz sistemdeki kapakların ve venövenöz bağlantıların RSP için problem teşkil ettiği, RSPnun köpeklerde en uygun olarak, kapakları tahrip edilmiş internal maksiller ven aracılığı ile yapılması ve venövenöz bağlantılar aracılığı ile venöz sistemden geri dönüşün engellenmesi gerektiği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: Aortik arkus cerrahisi, Retrograt serebral perfüzyon
ABSTRACT
Although there has been good clinical results with Retrograde Cerebral Perfusion (RCP) in aortic arch surgery, there is still some controversies over the distribution of the perfusate which was injected from superior vena cava through the brain even if the valves of inferior jugular vein is destroyed. In our anatomical study, we evaluated the distribution of the perfusate through the brain which was given from vena cava cranialis (VCC) in mongreal dogs. We studied over twelve dogs in order to identify the optimum place for inflow perfusion cannule for RCP. 0.9% Saline solution (SS) and coloured latex with liquid dye was used. In the first step, SS which was given from VCC did not return from aorta and was collected back in the right atrium. As a second step, the same procedure was performed from external jugular vein (EJV). The competant venous valves in the distal portion of the vein was destroyed, as these valves were thought to be an obstacle for perfusion. After the detection of the perfusate collected in the right atrium, the internal maxillar vein (IMV) was used. Later, the competant valves of IMV was destroyed and the injected SS was observed while returning from aorta. The same procedure was performed with coloured latex as well. The collection of the perfusate back in the right atrium was thought to be because of venovenous shunts. Finally, the valves of the venous system and the venovenous shunts are the problems of RCP and in dogs the optimum place for inflow perfusion cannule is the valvulated IMV.
Keywords: Aortic arch surgery, Retrograde cerebral perfusion
Although there has been good clinical results with Retrograde Cerebral Perfusion (RCP) in aortic arch surgery, there is still some controversies over the distribution of the perfusate which was injected from superior vena cava through the brain even if the valves of inferior jugular vein is destroyed. In our anatomical study, we evaluated the distribution of the perfusate through the brain which was given from vena cava cranialis (VCC) in mongreal dogs. We studied over twelve dogs in order to identify the optimum place for inflow perfusion cannule for RCP. 0.9% Saline solution (SS) and coloured latex with liquid dye was used. In the first step, SS which was given from VCC did not return from aorta and was collected back in the right atrium. As a second step, the same procedure was performed from external jugular vein (EJV). The competant venous valves in the distal portion of the vein was destroyed, as these valves were thought to be an obstacle for perfusion. After the detection of the perfusate collected in the right atrium, the internal maxillar vein (IMV) was used. Later, the competant valves of IMV was destroyed and the injected SS was observed while returning from aorta. The same procedure was performed with coloured latex as well. The collection of the perfusate back in the right atrium was thought to be because of venovenous shunts. Finally, the valves of the venous system and the venovenous shunts are the problems of RCP and in dogs the optimum place for inflow perfusion cannule is the valvulated IMV.
Keywords: Aortic arch surgery, Retrograde cerebral perfusion
.: İşlem Listesi