Radikal Sistektomi Sonrası Hastalarda Erektil Fonksiyonun Geri Dönebilirliği: Subjektif ve Objektif Değerlendirmeler
Radikal Sistektomi Sonrası Hastalarda Erektil Fonksiyonun Geri Dönebilirliği: Subjektif ve Objektif Değerlendirmeler
Makale Dili: TR
ÖZET
Arka plan: Radikal sistektomi sonrası erektil fonksiyonun hem subjektif hem de objektif değerlendirilmesiyle ilgili yeterli sayıda çalışma yapılmamıştır. Amaç: Radikal sistektomi sonrası hastalarda erektil fonksiyonun geri dönebilirliğini subjektif ve objektif temelde değerlendirmek. Tasarım, yer ve katılımcılar: Mart 2003 - Mart 2005 tarihleri arasında, organa sınırlı invaziv mesane kanseri olan 45 erkek hasta prospektif olarak bu çalışmaya dahil edildi. Müdahale: Tüm hastalara radikal sistektomi ve üriner diversiyon önerilmişti [21 hastaya sinir koruyucu (NS) cerrahi teknik ve 24 hastaya sinir koruyucu olmayan (NNS) cerrahi teknik uygulanmıştı]. Ölçümler: Hastalar ameliyat öncesinde uluslararası erektil fonksiyon indeksi (IIEF) ve penil Doppler ultrasonografi (PDU) kullanılarak değerlendirilmişti. Hastalar, aynı parametreler kullanılarak 2., 6., ve 12. ayda düzenli olarak takip edilmişti. Bulgular ve kısıtlamalar: NS grubundaki hastalar arasında, 17 (%78.8) hasta ameliyat sonrası potentti, 12 (%57.8) hastada spontan tam tümesans vardı ve 5 (%21) hastada erektojenik yardım olarak fosfodiesteraz tip 5 inhibitörü (PDE5-I) ile kısmi tümesans sağlandı; 4 hastada intrakorporeal prostaglandin E1 enjeksiyonlarına ihtiyaç duyuldu. Tersine, NNS grubundaki hiçbir hastada spontan ereksiyon görülmedi ve sildenafil ile iyileşme olmadı; tümünde erektojenik yardım olarak prostaglandinlere ihtiyaç duyuldu. Ameliyat öncesi ve sonrası IIEF alanlarının karşılaştırılması, ameliyat sonrası erektil fonksiyon ve genel tatmin alanlarının başta bozulduğunu, ancak NS grubunda zamanla gittikçe düzeldiğini göstermiştir (p< 0.0001). Karşılık gelen PDU bulguları, her iki grupta takip sırasında tepe sistolik hız açısından benzerdi. Her iki grupta; diyastol sonu hız, ameliyat öncesine göre ameliyat sonrasında belirgin şekilde bozulmuş olsa da, NS grubundaki hastalarda giderek artan iyileşme cerrahi sonrası 12. ayda daha belirgindi. Sonuçlar: Erektil fonksiyonun geri dönüşü NS grubunda subjektif ve objektif temelde daha iyiydi.. En önemli değişiklik, veno-oklüziv fonksiyonda gerçekleşti. Veno-oklüziv fonksiyondaki değişiklik, NS grubunda 1 yıllık takip sırasında hızla ve ilerleyici olarak düzelmişti.
Anahtar Kelimeler: Radikal sistektomi, Sinir koruyucu, Erektil disfonksiyon, IIEF, Penil duplex ultrasonografi
Arka plan: Radikal sistektomi sonrası erektil fonksiyonun hem subjektif hem de objektif değerlendirilmesiyle ilgili yeterli sayıda çalışma yapılmamıştır. Amaç: Radikal sistektomi sonrası hastalarda erektil fonksiyonun geri dönebilirliğini subjektif ve objektif temelde değerlendirmek. Tasarım, yer ve katılımcılar: Mart 2003 - Mart 2005 tarihleri arasında, organa sınırlı invaziv mesane kanseri olan 45 erkek hasta prospektif olarak bu çalışmaya dahil edildi. Müdahale: Tüm hastalara radikal sistektomi ve üriner diversiyon önerilmişti [21 hastaya sinir koruyucu (NS) cerrahi teknik ve 24 hastaya sinir koruyucu olmayan (NNS) cerrahi teknik uygulanmıştı]. Ölçümler: Hastalar ameliyat öncesinde uluslararası erektil fonksiyon indeksi (IIEF) ve penil Doppler ultrasonografi (PDU) kullanılarak değerlendirilmişti. Hastalar, aynı parametreler kullanılarak 2., 6., ve 12. ayda düzenli olarak takip edilmişti. Bulgular ve kısıtlamalar: NS grubundaki hastalar arasında, 17 (%78.8) hasta ameliyat sonrası potentti, 12 (%57.8) hastada spontan tam tümesans vardı ve 5 (%21) hastada erektojenik yardım olarak fosfodiesteraz tip 5 inhibitörü (PDE5-I) ile kısmi tümesans sağlandı; 4 hastada intrakorporeal prostaglandin E1 enjeksiyonlarına ihtiyaç duyuldu. Tersine, NNS grubundaki hiçbir hastada spontan ereksiyon görülmedi ve sildenafil ile iyileşme olmadı; tümünde erektojenik yardım olarak prostaglandinlere ihtiyaç duyuldu. Ameliyat öncesi ve sonrası IIEF alanlarının karşılaştırılması, ameliyat sonrası erektil fonksiyon ve genel tatmin alanlarının başta bozulduğunu, ancak NS grubunda zamanla gittikçe düzeldiğini göstermiştir (p< 0.0001). Karşılık gelen PDU bulguları, her iki grupta takip sırasında tepe sistolik hız açısından benzerdi. Her iki grupta; diyastol sonu hız, ameliyat öncesine göre ameliyat sonrasında belirgin şekilde bozulmuş olsa da, NS grubundaki hastalarda giderek artan iyileşme cerrahi sonrası 12. ayda daha belirgindi. Sonuçlar: Erektil fonksiyonun geri dönüşü NS grubunda subjektif ve objektif temelde daha iyiydi.. En önemli değişiklik, veno-oklüziv fonksiyonda gerçekleşti. Veno-oklüziv fonksiyondaki değişiklik, NS grubunda 1 yıllık takip sırasında hızla ve ilerleyici olarak düzelmişti.
Anahtar Kelimeler: Radikal sistektomi, Sinir koruyucu, Erektil disfonksiyon, IIEF, Penil duplex ultrasonografi
ABSTRACT
Background: Literature regarding both subjective and objective evaluations of erectile function following radical cystectomy is deficient. Objective: To study the recoverability of erectile function in post-radical cystectomy patients on subjective and objective bases. Design, setting, and participants: Between March 2003 and March 2005, 45 male patients with organ-confined invasive bladder cancer were prospectively enrolled in this study. Intervention: Radical cystectomy and urinary diversion were offered to all patients (21 patients underwent a nerve-sparing [NS] surgical technique, and 24 patients underwent a non-nerve-sparing [NNS] surgical technique). Measurements: Patients were evaluated preoperatively using the International Index of Erectile Function (IIEF) questionnaire and using penile Doppler ultrasound (PDU). Patients were followed up regularly at 2 mo, 6 mo, and 12 mo using the same parameters. Results and limitations: Among patients in the NS group, 17 patients (78.8%) were potent postoperatively: 12 patients (57.8%) with spontaneous complete tumescence and 5 patients (21%) with partial tumescence using phosphodiesterase type 5 inhibitor (PDE5-I) as erectogenic aid; 4 patientsneeded intracorporeal prostaglandin E1 injections. In contrast,no patients intheNNS group showed spontaneous erection, and they did not improve with sildenafil; all of them needed prostaglandins as an erectogenic aid. The comparison between preoperative and postoperative IIEF domains showed that postoperatively the erectile function and overall satisfaction domains deteriorated initially, but in the NS group they gradually improved with time (p< 0.0001). Corresponding PDU findings were comparable in peak systolic velocity during the course of follow-up in both groups. Although the end diastolic velocity was significantly more deteriorated postoperatively than preoperatively in both groups, gradual improvement in patients in the NS group was more evident 12 mo after surgery. Conclusion: The return of erectile function was better in the NS group on subjective and objective bases. The most significant change was in veno-occlusive function, which improved rapidly and progressively in the NS group during 1 yr of follow-up.
Keywords: Radical cystectomy; Nerve sparing; Erectile Dysfunction; IIEF; Penile duplex ultrasound
Background: Literature regarding both subjective and objective evaluations of erectile function following radical cystectomy is deficient. Objective: To study the recoverability of erectile function in post-radical cystectomy patients on subjective and objective bases. Design, setting, and participants: Between March 2003 and March 2005, 45 male patients with organ-confined invasive bladder cancer were prospectively enrolled in this study. Intervention: Radical cystectomy and urinary diversion were offered to all patients (21 patients underwent a nerve-sparing [NS] surgical technique, and 24 patients underwent a non-nerve-sparing [NNS] surgical technique). Measurements: Patients were evaluated preoperatively using the International Index of Erectile Function (IIEF) questionnaire and using penile Doppler ultrasound (PDU). Patients were followed up regularly at 2 mo, 6 mo, and 12 mo using the same parameters. Results and limitations: Among patients in the NS group, 17 patients (78.8%) were potent postoperatively: 12 patients (57.8%) with spontaneous complete tumescence and 5 patients (21%) with partial tumescence using phosphodiesterase type 5 inhibitor (PDE5-I) as erectogenic aid; 4 patientsneeded intracorporeal prostaglandin E1 injections. In contrast,no patients intheNNS group showed spontaneous erection, and they did not improve with sildenafil; all of them needed prostaglandins as an erectogenic aid. The comparison between preoperative and postoperative IIEF domains showed that postoperatively the erectile function and overall satisfaction domains deteriorated initially, but in the NS group they gradually improved with time (p< 0.0001). Corresponding PDU findings were comparable in peak systolic velocity during the course of follow-up in both groups. Although the end diastolic velocity was significantly more deteriorated postoperatively than preoperatively in both groups, gradual improvement in patients in the NS group was more evident 12 mo after surgery. Conclusion: The return of erectile function was better in the NS group on subjective and objective bases. The most significant change was in veno-occlusive function, which improved rapidly and progressively in the NS group during 1 yr of follow-up.
Keywords: Radical cystectomy; Nerve sparing; Erectile Dysfunction; IIEF; Penile duplex ultrasound
.: İşlem Listesi