Poliasit Modifiye Kompozit Rezin (Kompomer) Dolgu Materyallerinin, Süt ve Sürekli Molarlara Adaptasyonuna, Farklı Adheziv Sistemlerin Etkileri
EFFECTS OF TWO DIFFERENT ADHESIVE SYSTEMS ON THE ADAPTATIONOF POLY ACID MODIFIED RESIN COMPOSITE (COMPOMER) RESTORATIVEMATERIALS IN PRIMARY AND PERMANENT MOLARS
Turkiye Klinikleri J Dental Sci. 2000;6(2):120-6
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: İki farklı kompomer dolgu materyalinin, süt ve sürekli dişlerde hazırlanan Sınıf I kavitelere adaptasyonu, kendi primer/adeziv sistemi veya iki farklı adeziv sistem uygulandıktan sonra incelendi. Materyal ve Metod: Her test grubu için 5, toplam 20, Sınıf I kavite hem süt hem de sürekli molar dişlerde hazırlandı ve aşağıdaki şekilde restorasyonları tamamlandı. Grup 1: F2000 kompomer restoratif materyal, kendi primer/adeziv sistemi uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 2: F2000 kompomer restoratif materyal, smear tabakasını tamamen uzaklaştıran ve doldurucu içermeyen adeziv sistem, Scotchbond 1 uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 3: Compoglass kompomer restoratif materyal, kendi primer/adeziv sistemi uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 4: Compoglass kompomer restoratif materyal, smear tabakasını tamamen uzaklaştıran ve florit doldurucu içeren adeziv sistem, Syntac Single Component uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Restorasyonu tamamlanan dişler, 37oC su içinde 24 saat bekletildikten sonra Sof-Lex diskler (3M) yardımı ile bitirme ve cilalama işlemine tabi tutuldu. Restorasyonların kavite duvarlarına adaptasyonunu incelemek için tüm dişler meziodistal yönde kırıldı ve kırılan yüzeyler Sof-Lex diskler yardımı ile pürüzsüz hale getirildi. Buyüzeyler, kesim sırasında oluşan smear tabakasının uzaklaştırılması ve dentindeki mineral kısmın çözünmesi için 6 mol/L HCl solusyonu içinde 30 saniye bekletildi. Daha sonra bu yüzeylerdeki diş dokularının kısmen demineralizasyonu ve proteinlerinden ayrışması için %1 NaOCl solusyonunda bekletildi (Nakabayashi N. Takarada K. Dent Mater 8:125, 1992). Restorasyonların kavitelere adaptasyonu, değişik büyütmeler altında yüzey tarama elektron mikroskobunda değerlendirildi. Bulgular: Hem süt hem de molar dişlerde, kompomer dolgu materyalleri kendi primer/adeziv veya diğer adeziv sistemlerle uygulandığında, mine duvarlarında güvenilir adaptasyon gözlendi. Süt ve sürekli molar dişlerde, adeziv sistem uygulamaları, süt dişlerinin dentinal adaptasyonlarında fark yaratmazken, sürekli dişlerin dentinal adaptasyonlarında olumlu etki yarattı. Sonuç: Daimi molar dişlerde, %35lik fosforik asit uygulaması ile smear tabakasını uzaklaştırmayı takiben, adeziv sistem, başka bir deyişle dentin bağlayıcı ajan uygulaması, kompomerlerin sürekli dentine ait adaptasyonlarında çok olumlu etki oluşturdu.
Anahtar Kelimeler: Sınıf I kavite; Kompomer; Adeziv sistem; Süt molar; Sürekli molar
Amaç: İki farklı kompomer dolgu materyalinin, süt ve sürekli dişlerde hazırlanan Sınıf I kavitelere adaptasyonu, kendi primer/adeziv sistemi veya iki farklı adeziv sistem uygulandıktan sonra incelendi. Materyal ve Metod: Her test grubu için 5, toplam 20, Sınıf I kavite hem süt hem de sürekli molar dişlerde hazırlandı ve aşağıdaki şekilde restorasyonları tamamlandı. Grup 1: F2000 kompomer restoratif materyal, kendi primer/adeziv sistemi uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 2: F2000 kompomer restoratif materyal, smear tabakasını tamamen uzaklaştıran ve doldurucu içermeyen adeziv sistem, Scotchbond 1 uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 3: Compoglass kompomer restoratif materyal, kendi primer/adeziv sistemi uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Grup 4: Compoglass kompomer restoratif materyal, smear tabakasını tamamen uzaklaştıran ve florit doldurucu içeren adeziv sistem, Syntac Single Component uygulandıktan sonra kaviteye yerleştirildi. Restorasyonu tamamlanan dişler, 37oC su içinde 24 saat bekletildikten sonra Sof-Lex diskler (3M) yardımı ile bitirme ve cilalama işlemine tabi tutuldu. Restorasyonların kavite duvarlarına adaptasyonunu incelemek için tüm dişler meziodistal yönde kırıldı ve kırılan yüzeyler Sof-Lex diskler yardımı ile pürüzsüz hale getirildi. Buyüzeyler, kesim sırasında oluşan smear tabakasının uzaklaştırılması ve dentindeki mineral kısmın çözünmesi için 6 mol/L HCl solusyonu içinde 30 saniye bekletildi. Daha sonra bu yüzeylerdeki diş dokularının kısmen demineralizasyonu ve proteinlerinden ayrışması için %1 NaOCl solusyonunda bekletildi (Nakabayashi N. Takarada K. Dent Mater 8:125, 1992). Restorasyonların kavitelere adaptasyonu, değişik büyütmeler altında yüzey tarama elektron mikroskobunda değerlendirildi. Bulgular: Hem süt hem de molar dişlerde, kompomer dolgu materyalleri kendi primer/adeziv veya diğer adeziv sistemlerle uygulandığında, mine duvarlarında güvenilir adaptasyon gözlendi. Süt ve sürekli molar dişlerde, adeziv sistem uygulamaları, süt dişlerinin dentinal adaptasyonlarında fark yaratmazken, sürekli dişlerin dentinal adaptasyonlarında olumlu etki yarattı. Sonuç: Daimi molar dişlerde, %35lik fosforik asit uygulaması ile smear tabakasını uzaklaştırmayı takiben, adeziv sistem, başka bir deyişle dentin bağlayıcı ajan uygulaması, kompomerlerin sürekli dentine ait adaptasyonlarında çok olumlu etki oluşturdu.
Anahtar Kelimeler: Sınıf I kavite; Kompomer; Adeziv sistem; Süt molar; Sürekli molar
ABSTRACT
Purpose: The aim of this study was to evaluate adaptation of two different compomer restorative materials in primary and permanent Class I cavities, placed with application of either its own primer/adhesive systems or two different types of adhesive systems. Material and Method: For each test group five and totally thirty Class I cavities were prepared on both primary and permanent molars. Group 1: F2000 compomer restorative material was applied utilising its primer/adhesive system. Group 2: F2000 compomer restorative material was applied utilising Scotchbond 1 adhesive system, which is based on completely remove the smear layer. Group 3: Compoglass compomer restorative material was applied utilising its primer/adhesive system. Group 4: Compoglass compomer restorative material was applied utilising Syntac Single Component adhesive system, which is based on completely remove the smear layer and adhesive includes fluoride. Restored teeth were kept in 37oC water for 24 hours, after finishing and polishing with Sof-Lex discs (3M). In order to investigate the adaptation of restorations to the cavity walls, all teeth were fractured mesiodistally and fractured surfaces were polished with Sof-Lex discs. The polished specimens were immersed in 6 mol/L HCl for 30 s for dissolution of the mineral component of the dentin. This was followed by immersion in 1% NaOCl for 10 minutes to partially demineralise and deproteinise the tooth structure (Nakabayashi N. Takarada K. Dent Mater 8:125, 1992). Adaptation of the restorations were observed under scanning electron microscope with different magnifications. Results: Enamel walls of both primary and permanent molars showed reliable adaptation with compomer materials either using its own primer/adhesive systems or other tested adhesive systems. After application of adhesive systems,dentinal walls of primary and permanent molars showed unchanged and improved dentinal adaptation of compomers, respectively. Conclusion: In permanent molars, application of adhesive systems other means dentin bonding agents after removing the smear layer by 35% phosphoric acid application, showed improvement in the dentinal adaptation of compomers to the cavity walls.
Keywords: Class I cavity; Compomer; Adhesive system; Primary molar; Permanent molar
Purpose: The aim of this study was to evaluate adaptation of two different compomer restorative materials in primary and permanent Class I cavities, placed with application of either its own primer/adhesive systems or two different types of adhesive systems. Material and Method: For each test group five and totally thirty Class I cavities were prepared on both primary and permanent molars. Group 1: F2000 compomer restorative material was applied utilising its primer/adhesive system. Group 2: F2000 compomer restorative material was applied utilising Scotchbond 1 adhesive system, which is based on completely remove the smear layer. Group 3: Compoglass compomer restorative material was applied utilising its primer/adhesive system. Group 4: Compoglass compomer restorative material was applied utilising Syntac Single Component adhesive system, which is based on completely remove the smear layer and adhesive includes fluoride. Restored teeth were kept in 37oC water for 24 hours, after finishing and polishing with Sof-Lex discs (3M). In order to investigate the adaptation of restorations to the cavity walls, all teeth were fractured mesiodistally and fractured surfaces were polished with Sof-Lex discs. The polished specimens were immersed in 6 mol/L HCl for 30 s for dissolution of the mineral component of the dentin. This was followed by immersion in 1% NaOCl for 10 minutes to partially demineralise and deproteinise the tooth structure (Nakabayashi N. Takarada K. Dent Mater 8:125, 1992). Adaptation of the restorations were observed under scanning electron microscope with different magnifications. Results: Enamel walls of both primary and permanent molars showed reliable adaptation with compomer materials either using its own primer/adhesive systems or other tested adhesive systems. After application of adhesive systems,dentinal walls of primary and permanent molars showed unchanged and improved dentinal adaptation of compomers, respectively. Conclusion: In permanent molars, application of adhesive systems other means dentin bonding agents after removing the smear layer by 35% phosphoric acid application, showed improvement in the dentinal adaptation of compomers to the cavity walls.
Keywords: Class I cavity; Compomer; Adhesive system; Primary molar; Permanent molar
.: İşlem Listesi