.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Penil Fraktür: 20 Yıllık Klinik Deneyimimiz
Penile Fracture: 20 Years' Clinical Experience
J Reconstr Urol. 2018;8(1):16-20
doi: 10.5336/urology.2017-59112
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Kliniğimizde penil fraktür nedeni ile opere edilen hastaların oluş nedenlerini, klinik görünümünü, cerrahisini ve sonuçlarını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamızda Haziran 1997-Mayıs 2017 tarihler arasında kliniğimize penil fraktür tanısıyla başvuran 113 hastaya uygulanan; 115 operasyona ait yaş, fraktür etiyolojisi, cerrahiye kadar geçen süre gibi demografik ve klinik bilgiler ile hastaların kontrol muayenelerinde erektil disfonksiyon, penil kurvatür, fizik muayene verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların tamamına penil fraktür tanısı fizik muayene ile konuldu. Üretroraji olan hastalara preoperatif retrograd üretrografi yapıldı. Operasyonda; subkoronal sirkumferensiyal, raphe üzerinden penoskrotal ya da penil lateral insizyon tercih edildi. Bulgular: Çalışmamızda hastaların ortalama yaşı 36,5±13 (15-79) yıl idi. Penil fraktürün meydana gelmesi ile operasyon arasında geçen mediyan süre 3 (1-72) saatti. Fraktürün etiyolojisinde 52 (%45,2) hastada el ile ereksiyonu sonlandırma, 36 (%31,3)'sında koitus, 18 (%15,6)'inde ereksiyon sırasında yatakta dönme, 7 (%6)'sinde erekte halde düşme, 2 (%1,7)'sinde mastürbasyon bulundu. Fraktür hattındaki defekt 30 (%26)'unda palpe edilebilir iken, diğer opere edilenlerde ağrı, hematom ve şişlik sebebiyle muayenede rüptüre alan saptanamadı. Hastaların ikisinde komplet, ikisinde inkomplet üretral yaralanma bulundu. Hastaların hepsi cerrahi onarım ile tedavi edildi. Hastaların; postoperatif birinci ay erken kontrollerinde komplikasyon saptanmaz iken, altıncı ay kontrollerinde 5 (%4,3) hastada cinsel ilişkiye girmeyi etkilemeyen mid penil kurvatür (<20°), 1 (%0,9) hastada cilt altında sütür materyaline bağlı nodül, iki kere opere olan hastaların 1 (%0,9)'inde orta dereceli erektil disfonksiyon saptandı. Sonuç: Ürolojik acil hastalıklardan olan penil fraktürün tanısında anamnez ve fizik muayene yeterlidir. Çalışmamızda en sık neden, el ile ereksiyonun sonlandırılması saptanmıştır. Erken dönemde cerrahi yapılan hastalarda daha az komplikasyon görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Penil fraktür; üretral yaralanma; penil cerrahi
Amaç: Kliniğimizde penil fraktür nedeni ile opere edilen hastaların oluş nedenlerini, klinik görünümünü, cerrahisini ve sonuçlarını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamızda Haziran 1997-Mayıs 2017 tarihler arasında kliniğimize penil fraktür tanısıyla başvuran 113 hastaya uygulanan; 115 operasyona ait yaş, fraktür etiyolojisi, cerrahiye kadar geçen süre gibi demografik ve klinik bilgiler ile hastaların kontrol muayenelerinde erektil disfonksiyon, penil kurvatür, fizik muayene verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların tamamına penil fraktür tanısı fizik muayene ile konuldu. Üretroraji olan hastalara preoperatif retrograd üretrografi yapıldı. Operasyonda; subkoronal sirkumferensiyal, raphe üzerinden penoskrotal ya da penil lateral insizyon tercih edildi. Bulgular: Çalışmamızda hastaların ortalama yaşı 36,5±13 (15-79) yıl idi. Penil fraktürün meydana gelmesi ile operasyon arasında geçen mediyan süre 3 (1-72) saatti. Fraktürün etiyolojisinde 52 (%45,2) hastada el ile ereksiyonu sonlandırma, 36 (%31,3)'sında koitus, 18 (%15,6)'inde ereksiyon sırasında yatakta dönme, 7 (%6)'sinde erekte halde düşme, 2 (%1,7)'sinde mastürbasyon bulundu. Fraktür hattındaki defekt 30 (%26)'unda palpe edilebilir iken, diğer opere edilenlerde ağrı, hematom ve şişlik sebebiyle muayenede rüptüre alan saptanamadı. Hastaların ikisinde komplet, ikisinde inkomplet üretral yaralanma bulundu. Hastaların hepsi cerrahi onarım ile tedavi edildi. Hastaların; postoperatif birinci ay erken kontrollerinde komplikasyon saptanmaz iken, altıncı ay kontrollerinde 5 (%4,3) hastada cinsel ilişkiye girmeyi etkilemeyen mid penil kurvatür (<20°), 1 (%0,9) hastada cilt altında sütür materyaline bağlı nodül, iki kere opere olan hastaların 1 (%0,9)'inde orta dereceli erektil disfonksiyon saptandı. Sonuç: Ürolojik acil hastalıklardan olan penil fraktürün tanısında anamnez ve fizik muayene yeterlidir. Çalışmamızda en sık neden, el ile ereksiyonun sonlandırılması saptanmıştır. Erken dönemde cerrahi yapılan hastalarda daha az komplikasyon görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Penil fraktür; üretral yaralanma; penil cerrahi
ABSTRACT
Objective: The aim of this study is to evaluate the clinical appearance, surgery and its outcomes in the patients who were operated due to penile fracture in our clinic and to find out the causes. Material and Methods: 115 operations which applied to 113 patients who applied to our clinic between June 1997-May 2017 with penile fracture diagnosis were examined in our study. Demografic and clinical datas like age, fracture etiology, time to surgery, and erectile dysfunction and the patients' control penile curvature, erectil dysfunction, physical examination datas were examined retrospectively. Penile fracture was diagnosed by physical examination in all of the patients. Retrograde urethrography was performed preoperatively in patients with urethrorrhagia. Subcoronal circumflexial, over raphe penoscrotal or penile lateral incision was preferred surgery. Results: The mean age of the patients in our study was 36.5±13 (15-79) years. The average time between occurance of the penile fracture and operation was 3 (1-72) hours. In fracture's etiology it was found that the causes were respectively due to manuel termination of erection in 52 (45.2%) cases, coitus in 36 (31.3%) cases, rotation in bed in 18 (15.6%) cases, falling while being erected in 7 (6%) cases and masturbation in 2 (1.7%) cases. Fracture line defects were palpable in 30 (26%), while in other patients it was not detected due to pain, hematoma and swelling. Complete urethral injuries were found in 2 patients and incomplete urethral injuries in 2 patients. All of the patients were treated with surgical repair. There were no complications in the early postoperative 1 month follow-up, in the 6th month controls, 5 (4.3%) patients had mid penile curvature that had no effect to have intercourse (<20 °), 1 (0.9%) patient had mid level erectil dysfunction due to having two operations and 1 (0.9%) patient had a nodule due to subcutaneous suture material. Conclusion: Anamnesis and physical examination are sufficient in the diagnosis of penile fracture in urological emergencies. The most frequent cause in our study was the manual termination of the erection. There are fewer complications in patients who underwent early surgery.
Keywords: Penile fracture; urethral injury; penile surgery
Objective: The aim of this study is to evaluate the clinical appearance, surgery and its outcomes in the patients who were operated due to penile fracture in our clinic and to find out the causes. Material and Methods: 115 operations which applied to 113 patients who applied to our clinic between June 1997-May 2017 with penile fracture diagnosis were examined in our study. Demografic and clinical datas like age, fracture etiology, time to surgery, and erectile dysfunction and the patients' control penile curvature, erectil dysfunction, physical examination datas were examined retrospectively. Penile fracture was diagnosed by physical examination in all of the patients. Retrograde urethrography was performed preoperatively in patients with urethrorrhagia. Subcoronal circumflexial, over raphe penoscrotal or penile lateral incision was preferred surgery. Results: The mean age of the patients in our study was 36.5±13 (15-79) years. The average time between occurance of the penile fracture and operation was 3 (1-72) hours. In fracture's etiology it was found that the causes were respectively due to manuel termination of erection in 52 (45.2%) cases, coitus in 36 (31.3%) cases, rotation in bed in 18 (15.6%) cases, falling while being erected in 7 (6%) cases and masturbation in 2 (1.7%) cases. Fracture line defects were palpable in 30 (26%), while in other patients it was not detected due to pain, hematoma and swelling. Complete urethral injuries were found in 2 patients and incomplete urethral injuries in 2 patients. All of the patients were treated with surgical repair. There were no complications in the early postoperative 1 month follow-up, in the 6th month controls, 5 (4.3%) patients had mid penile curvature that had no effect to have intercourse (<20 °), 1 (0.9%) patient had mid level erectil dysfunction due to having two operations and 1 (0.9%) patient had a nodule due to subcutaneous suture material. Conclusion: Anamnesis and physical examination are sufficient in the diagnosis of penile fracture in urological emergencies. The most frequent cause in our study was the manual termination of the erection. There are fewer complications in patients who underwent early surgery.
Keywords: Penile fracture; urethral injury; penile surgery
.: İşlem Listesi