Pediatrik hastalarda osteopeni: ne zaman ve nasıl müdahale edilmeli
Pediatrik hastalarda osteopeni: ne zaman ve nasıl müdahale edilmeli
Makale Dili: TR
ÖZET
Gözden geçirmenin amacı Birçok pediatrik hasta, kronik nöromusküler hastalıklarla daha uzun süre yaşarlar veya romatolojik ve onkolojik süreçler ve transplantasyon için uzamış, yüksek doz glukokortikoid ile tedavi edilirler. Sıklıkla hastalar, bu hastalıklar ve tedaviler nedeniyle, patolojik kırıklar ve azalmış kemik yoğunluğu gibi istenmeyen etkilerden sıkıntı çekerler. Bu nedenle, pediatrik osteopeni ve osteoporozun değerlendirilmesi ve tedavisine yönelik ilgi artmaktadır. Bununla birlikte bu konular genel olarak iyi araştırılmamıştır. Biz burada, bu alana yakın geçmişte yapılmış olan katkıları gözden geçirdik.
Son bulgular
Yakın geçmişte yapılmış olan çalışmalar, birçok klinik durumdaki hastalarda pamidronat (bir bifosfanat) ile yapılan tedavinin güvenli ve etkin oluşu ile ilgili kanıtları güçlendirmektedir. Ayrıca en yaygın kullanılan ajan olan pamdronat, osteotomiden sonraki iyileştirmeyi geciktirebilmesine rağmen kırık iyileşmesini geciktirmemektedir. İbuprofen ile yapılan tedavi öncesi müdahale, bifosfonatın ilk dozu ile sıklıkla görülen akut faz reaksiyonunu azaltabilir. Oral bifosfonatlar çocuklarda, istenmeyen önemli gastrointestinal yan etkilere neden olmuyor gibi görünmektedir. Özet Bu çalışmalar, bifosfonatların çocukluk çağı osteoporozunda güvenli ve etkin olduğunu desteklemekte ve oral ajanların daha önceden iddia edilenden daha büyük bir rol oynayabileceğini göstermektedir. Literatürde uzun dönem sonuçları ile ilgili bilgi yoktur ve yayınlanan çalışmaların çoğunluğu retrospektiftir ve az sayıda hastayı içermektedir. Bu nedenle, pediatrik grupta tedavinin yaygın olarak önerilmesinden önce daha fazla veri gerekmektedir. Şu an için bifosfonat tedavisi, çocukluk çağı osteoporozunun değerlendirilmesi ve tedavisinde deneyimli klinisyenler tarafından denetlenmelidir ve uzun dönem takip bilgilerinin elde edilebileceği bir araştırma ortamında yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Bifosfonat, kemik yoğunluğu, osteogenezis imperfekta, osteopeni, osteoporoz, pamidronat
Gözden geçirmenin amacı Birçok pediatrik hasta, kronik nöromusküler hastalıklarla daha uzun süre yaşarlar veya romatolojik ve onkolojik süreçler ve transplantasyon için uzamış, yüksek doz glukokortikoid ile tedavi edilirler. Sıklıkla hastalar, bu hastalıklar ve tedaviler nedeniyle, patolojik kırıklar ve azalmış kemik yoğunluğu gibi istenmeyen etkilerden sıkıntı çekerler. Bu nedenle, pediatrik osteopeni ve osteoporozun değerlendirilmesi ve tedavisine yönelik ilgi artmaktadır. Bununla birlikte bu konular genel olarak iyi araştırılmamıştır. Biz burada, bu alana yakın geçmişte yapılmış olan katkıları gözden geçirdik.
Son bulgular
Yakın geçmişte yapılmış olan çalışmalar, birçok klinik durumdaki hastalarda pamidronat (bir bifosfanat) ile yapılan tedavinin güvenli ve etkin oluşu ile ilgili kanıtları güçlendirmektedir. Ayrıca en yaygın kullanılan ajan olan pamdronat, osteotomiden sonraki iyileştirmeyi geciktirebilmesine rağmen kırık iyileşmesini geciktirmemektedir. İbuprofen ile yapılan tedavi öncesi müdahale, bifosfonatın ilk dozu ile sıklıkla görülen akut faz reaksiyonunu azaltabilir. Oral bifosfonatlar çocuklarda, istenmeyen önemli gastrointestinal yan etkilere neden olmuyor gibi görünmektedir. Özet Bu çalışmalar, bifosfonatların çocukluk çağı osteoporozunda güvenli ve etkin olduğunu desteklemekte ve oral ajanların daha önceden iddia edilenden daha büyük bir rol oynayabileceğini göstermektedir. Literatürde uzun dönem sonuçları ile ilgili bilgi yoktur ve yayınlanan çalışmaların çoğunluğu retrospektiftir ve az sayıda hastayı içermektedir. Bu nedenle, pediatrik grupta tedavinin yaygın olarak önerilmesinden önce daha fazla veri gerekmektedir. Şu an için bifosfonat tedavisi, çocukluk çağı osteoporozunun değerlendirilmesi ve tedavisinde deneyimli klinisyenler tarafından denetlenmelidir ve uzun dönem takip bilgilerinin elde edilebileceği bir araştırma ortamında yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Bifosfonat, kemik yoğunluğu, osteogenezis imperfekta, osteopeni, osteoporoz, pamidronat
ABSTRACT
Purpose of review
Many pediatric patients are surviving longer with chronic neuromuscular illnesses or are being treated with prolonged, high-dose glucocorticoids for rheumatological and oncological processes and transplants. Often, patients suffer adverse effects from these disorders and treatments, such as pathological fractures and decreased bone density. Therefore, there is increasing interest in the evaluation and treatment of pediatric osteopenia and osteoporosis. These issues have, however, generally not been well studied. We review here recent contributions to this field.
Recent findings
Recent studies reinforce evidence that treatment with pamidronate (a bisphosphonate) is safe and effective in patients in a variety of clinical settings. Furthermore, pamidronate, the most commonly used agent, does not delay fracture healing, although it may delay healing after osteotomy. Pretreatment with ibuprofen can decrease the acute phase reaction often seen with the first dose of a bisphosphonate. Oral bisphosphonates do not appear to cause significant adverse gastrointestinal side-effects in children.
Summary
These studies support the safety and efficacy of bisphosphonates in childhood osteoporosis, and suggest that oral agents may be able to play a larger role than previously assumed. The literature lacks information on long-term outcomes, and the majority of published studies are retrospective and involve small numbers of patients. Therefore, more data are necessary before treatment in the pediatric population can be widely recommended. For now, bisphosphonate therapy should be supervised by clinicians experienced in the evaluation and treatment of childhood osteoporosis, and should occur in a research setting where long-term follow-up information can be obtained.
Keywords: bisphosphonate, bone density, osteogenesis imperfecta, osteopenia, osteoporosis, pamidronate
Purpose of review
Many pediatric patients are surviving longer with chronic neuromuscular illnesses or are being treated with prolonged, high-dose glucocorticoids for rheumatological and oncological processes and transplants. Often, patients suffer adverse effects from these disorders and treatments, such as pathological fractures and decreased bone density. Therefore, there is increasing interest in the evaluation and treatment of pediatric osteopenia and osteoporosis. These issues have, however, generally not been well studied. We review here recent contributions to this field.
Recent findings
Recent studies reinforce evidence that treatment with pamidronate (a bisphosphonate) is safe and effective in patients in a variety of clinical settings. Furthermore, pamidronate, the most commonly used agent, does not delay fracture healing, although it may delay healing after osteotomy. Pretreatment with ibuprofen can decrease the acute phase reaction often seen with the first dose of a bisphosphonate. Oral bisphosphonates do not appear to cause significant adverse gastrointestinal side-effects in children.
Summary
These studies support the safety and efficacy of bisphosphonates in childhood osteoporosis, and suggest that oral agents may be able to play a larger role than previously assumed. The literature lacks information on long-term outcomes, and the majority of published studies are retrospective and involve small numbers of patients. Therefore, more data are necessary before treatment in the pediatric population can be widely recommended. For now, bisphosphonate therapy should be supervised by clinicians experienced in the evaluation and treatment of childhood osteoporosis, and should occur in a research setting where long-term follow-up information can be obtained.
Keywords: bisphosphonate, bone density, osteogenesis imperfecta, osteopenia, osteoporosis, pamidronate
.: İşlem Listesi