.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Paradoksal İnsomni Hastalarında Klinik ve Polisomnografik Verilerin Korelasyonu: Olgu-Kontrol Araştırması
Correlation of Clinical and Polysomnographic Data in Paradoxical Insomnia: Case-Control Study
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2022;42(1):35-42
doi: 10.5336/medsci.2020-79999
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, paradoksal insomni hastalarında klinik ve polisomnografik verilerin incelenmesi ile komorbid uyku hastalıklarını araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Uyku bozuklukları birimimize 2019 yılı içinde başvuran ve paradoksal insomni tanısı alan tüm hastalar, çalışmaya prospektif olarak dâhil edildi. Klinik ve polisomnografik bulguların değerlendirilmesi ile komorbid uyku hastalığı olmayanlar Grup 1, komorbid uyku hastalığı saptananlar ise Grup 2 olarak sınıflandırıldı. Bulgular: Paradoksal insomni tanısı ile çalışmaya dâhil edilen 32 hastanın sadece 10'unda (%31,3) eşlik eden uyku bozukluğu yoktu. Yirmi ikisinde (Grup 2, %68,7) komorbid uyku hastalığı mevcuttu ve en sık (%59,4) obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) izlendi. Grup 1 hastalarının %80'i kadın, Grup 2 hastalarının %63,6'sı erkekti (p=0,054). Komorbid psikiyatrik bozukluk varlığı Grup 1'de anlamlı olmamakla birlikte daha sıktı (%30 vs %18,2; p=0,648). Grup 2 hastaları içinde orta-ağır OUAS'li olgularda, hafif OUAS'li olgulara göre subjektif-objektif farklılığın anlamlı düzeyde yüksek olduğu, bir diğer deyişle objektif toplam uyku süresine kıyasla subjektif olarak bildirilen sürenin çok daha az olduğu saptandı. Sonuç: Çalışmamızda, paradoksal insomnide komorbid uyku hastalıklarının sık olduğu izlendi. Uykuyu algılama bozukluğunun derecesi incelendiğinde, subjektif-objektif uyumsuzluğun paradoksal insomnide eşlik eden uyku bozukluklarının ayırımında öngörücü rol oynamadığı görüldü. Diğer yandan, paradoksal insomninin orta-ağır OUAS hastalarında belirgin bir uyumsuzluk ile birlikte görülebileceği vurgulanmalıdır ve bu nedenle tüm paradoksal insomni hastalarında, polisomnografik incelemenin rutin olarak yapılması önerilebilir.
Anahtar Kelimeler: Paradoksal insomni; komorbidite; uyku algılama bozukluğu; polisomnografi
Amaç: Bu çalışmanın amacı, paradoksal insomni hastalarında klinik ve polisomnografik verilerin incelenmesi ile komorbid uyku hastalıklarını araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Uyku bozuklukları birimimize 2019 yılı içinde başvuran ve paradoksal insomni tanısı alan tüm hastalar, çalışmaya prospektif olarak dâhil edildi. Klinik ve polisomnografik bulguların değerlendirilmesi ile komorbid uyku hastalığı olmayanlar Grup 1, komorbid uyku hastalığı saptananlar ise Grup 2 olarak sınıflandırıldı. Bulgular: Paradoksal insomni tanısı ile çalışmaya dâhil edilen 32 hastanın sadece 10'unda (%31,3) eşlik eden uyku bozukluğu yoktu. Yirmi ikisinde (Grup 2, %68,7) komorbid uyku hastalığı mevcuttu ve en sık (%59,4) obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) izlendi. Grup 1 hastalarının %80'i kadın, Grup 2 hastalarının %63,6'sı erkekti (p=0,054). Komorbid psikiyatrik bozukluk varlığı Grup 1'de anlamlı olmamakla birlikte daha sıktı (%30 vs %18,2; p=0,648). Grup 2 hastaları içinde orta-ağır OUAS'li olgularda, hafif OUAS'li olgulara göre subjektif-objektif farklılığın anlamlı düzeyde yüksek olduğu, bir diğer deyişle objektif toplam uyku süresine kıyasla subjektif olarak bildirilen sürenin çok daha az olduğu saptandı. Sonuç: Çalışmamızda, paradoksal insomnide komorbid uyku hastalıklarının sık olduğu izlendi. Uykuyu algılama bozukluğunun derecesi incelendiğinde, subjektif-objektif uyumsuzluğun paradoksal insomnide eşlik eden uyku bozukluklarının ayırımında öngörücü rol oynamadığı görüldü. Diğer yandan, paradoksal insomninin orta-ağır OUAS hastalarında belirgin bir uyumsuzluk ile birlikte görülebileceği vurgulanmalıdır ve bu nedenle tüm paradoksal insomni hastalarında, polisomnografik incelemenin rutin olarak yapılması önerilebilir.
Anahtar Kelimeler: Paradoksal insomni; komorbidite; uyku algılama bozukluğu; polisomnografi
ABSTRACT
Objective: To investigate the presence of comorbid sleep disorders on the basis of clinical and polysomnographic data in the patients with paradoxical insomnia. Material and Methods: All patients admitted to our sleep disorders unit during the year 2019, and diagnosed as having paradoxical insomnia were prospectively included. Upon evaluation of clinical and polysomnographic data, the patients with paradoxical insomnia without comorbid sleep disorders were classified as Group 1, and those with comorbid sleep disorders were classified as Group 2. Results: Out of 32 patients having paradoxical insomnia, only 10 (31.3%) patients had no accompanying sleep disorders. Twenty two patients had comorbid sleep disorders (Group 2, 68.7%), and obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) was the most common comorbidity (59.4%). In Group 1, 80% were females; while in Group 2, 63.6% were males (p=0.054). Comorbid psychiatric disorders were more frequent in Group 1, although it was not significant (30% vs 18.2%; p=0.648). Among Group 2, the subjective-objective mismatch was found to be significantly more pronounced in patients with moderate to severe OSAS in compared to those with mild OSAS. Conclusion: We observed that comorbid sleep disorders are common in paradoxical insomnia. In the evaluation of sleep misperception, the subjective-objective mismatch was not predictive to differentiate patients with paradoxical insomnia with or without comorbid sleep disorders. On the other hand, OSAS associated with paradoxical insomnia may result in greater subjective-objective mismatch. It may therefore be logical to suggest routine polysomnographic investigation in all patients with paradoxical insomnia.
Keywords: Paradoxical insomnia; comorbidity; sleep misperception; polysomnography
Objective: To investigate the presence of comorbid sleep disorders on the basis of clinical and polysomnographic data in the patients with paradoxical insomnia. Material and Methods: All patients admitted to our sleep disorders unit during the year 2019, and diagnosed as having paradoxical insomnia were prospectively included. Upon evaluation of clinical and polysomnographic data, the patients with paradoxical insomnia without comorbid sleep disorders were classified as Group 1, and those with comorbid sleep disorders were classified as Group 2. Results: Out of 32 patients having paradoxical insomnia, only 10 (31.3%) patients had no accompanying sleep disorders. Twenty two patients had comorbid sleep disorders (Group 2, 68.7%), and obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) was the most common comorbidity (59.4%). In Group 1, 80% were females; while in Group 2, 63.6% were males (p=0.054). Comorbid psychiatric disorders were more frequent in Group 1, although it was not significant (30% vs 18.2%; p=0.648). Among Group 2, the subjective-objective mismatch was found to be significantly more pronounced in patients with moderate to severe OSAS in compared to those with mild OSAS. Conclusion: We observed that comorbid sleep disorders are common in paradoxical insomnia. In the evaluation of sleep misperception, the subjective-objective mismatch was not predictive to differentiate patients with paradoxical insomnia with or without comorbid sleep disorders. On the other hand, OSAS associated with paradoxical insomnia may result in greater subjective-objective mismatch. It may therefore be logical to suggest routine polysomnographic investigation in all patients with paradoxical insomnia.
Keywords: Paradoxical insomnia; comorbidity; sleep misperception; polysomnography
REFERANSLAR:
- American Academy of Sleep Medicine. International Classification of Sleep Disorders. 3rd ed. Darien, IL: American Academy of Sleep Medicine; 2014. [Link]
- Edinger JD, Krystal AD. Subtyping primary insomnia: is sleep state misperception a distinct clinical entity? Sleep Med Rev. 2003;7(3):203-14. [Crossref] [PubMed]
- Ohayon MM. Epidemiology of insomnia: what we know and what we still need to learn. Sleep Med Rev. 2002;6(2):97-111. [Crossref] [PubMed]
- Manconi M, Ferri R, Sagrada C, Punjabi NM, Tettamanzi E, Zucconi M, et al. Measuring the error in sleep estimation in normal subjects and in patients with insomnia. J Sleep Res. 2010;19(3):478-86. [Crossref] [PubMed]
- Krystal AD, Edinger JD, Wohlgemuth WK, Marsh GR. NREM sleep EEG frequency spectral correlates of sleep complaints in primary insomnia subtypes. Sleep. 2002;25(6):630-40. [PubMed]
- St-Jean G, Turcotte I, Pérusse AD, Bastien CH. REM and NREM power spectral analysis on two consecutive nights in psychophysiological and paradoxical insomnia sufferers. Int J Psychophysiol. 2013;89(2):181-94. [Crossref] [PubMed]
- Harvey AG, Tang NK. (Mis)perception of sleep in insomnia: a puzzle and a resolution. Psychol Bull. 2012;138(1):77-101. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Parrino L, Milioli G, De Paolis F, Grassi A, Terzano MG. Paradoxical insomnia: the role of CAP and arousals in sleep misperception. Sleep Med. 2009;10(10):1139-45. [Crossref] [PubMed]
- Schulz H, Salzarulo P. The development of sleep medicine: A historical sketch. J Clin Sleep Med. 2016;12(7):1041-52. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Edinger JD, Wyatt JK, Stepanski EJ, Olsen MK, Stechuchak KM, Carney CE, et al. Testing the reliability and validity of DSM-IV-TR and ICSD-2 insomnia diagnoses. Results of a multitrait-multimethod analysis. Arch Gen Psychiatry. 2011;68(10):992-1002. [Crossref] [PubMed]
- Castelnovo A, Ferri R, Punjabi NM, Castronovo V, Garbazza C, Zucconi M, et al. The paradox of paradoxical insomnia: A theoretical review towards a unifying evidence-based definition. Sleep Med Rev. 2019;44:70-82. [Crossref] [PubMed]
- Kim BS, Jeon HJ, Hong JP, Bae JN, Lee JY, Chang SM, et al. DSM-IV psychiatric comorbidity according to symptoms of insomnia: a nationwide sample of Korean adults. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2012;47(12):2019-33. [Crossref] [PubMed]
- Black DW, Grant JE, American Psychiatric Association, eds. E Köroğlu, çeviri editörü. DSM-5 TM Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği; 2013. [Link]
- The AASM Manual for the Scoring of Sleep and Associated Events: Rules, Terminology and Technical Specifications. Version 2.6. Darien, IL: American Academy of Sleep Medicine; 2020. [Link]
- Moon HJ, Song ML, Cho YW. Clinical characteristics of primary insomniacs with sleep-state misperception. J Clin Neurol. 2015;11(4):358-63. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Franzen PL, Buysse DJ. Sleep disturbances and depression: risk relationships for subsequent depression and therapeutic implications. Dialogues Clin Neurosci. 2008;10(4): 473-81. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Perlis ML, Smith LJ, Lyness JM, Matteson SR, Pigeon WR, Jungquist CR, et al. Insomnia as a risk factor for onset of depression in the elderly. Behav Sleep Med. 2006;4(2):104-13. [Crossref] [PubMed]
- Tsuchiyama K, Nagayama H, Kudo K, Kojima K, Yamada K. Discrepancy between subjective and objective sleep in patients with depression. Psychiatry Clin Neurosci. 2003;57(3):259-64. [Crossref] [PubMed]
- Bian Y, Wang ZX, Han XL, Chen L, Zhu Y, Wu CJ. Sleep state misperception in schizophrenia: Are negative symptoms at work? Compr Psychiatry. 2016;67:33-8. [Crossref] [PubMed]
- Punjabi NM. The epidemiology of adult obstructive sleep apnea. Proc Am Thorac Soc. 2008;5(2):136-43. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Chung KF. Insomnia subtypes and their relationships to daytime sleepiness in patients with obstructive sleep apnea. Respiration. 2005;72(5):460-5. [Crossref] [PubMed]
- Pinto LR Jr, Pinto MC, Goulart LI, Truksinas E, Rossi MV, Morin CM, et al. Sleep perception in insomniacs, sleep-disordered breathing patients, and healthy volunteers--an important biologic parameter of sleep. Sleep Med. 2009;10(8):865-8. [Crossref] [PubMed]
- Bianchi MT, Williams KL, McKinney S, Ellenbogen JM. The subjective-objective mismatch in sleep perception among those with insomnia and sleep apnea. J Sleep Res. 2013;22(5):557-68. [Crossref] [PubMed]
- Castillo J, Goparaju B, Bianchi MT. Sleep-wake misperception in sleep apnea patients undergoing diagnostic versus titration polysomnography. J Psychosom Res. 2014;76(5):361-7. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Trenkwalder C, Allen R, Högl B, Paulus W, Winkelmann J. Restless legs syndrome associated with major diseases: A systematic review and new concept. Neurology. 2016;86(14):1336-43. [Crossref] [PubMed] [PMC]
.: İşlem Listesi