Öz-Düzenleme Sorunlarında Ailenin Rolü
The Role of the Family in Self-Regulation Issues
Tabanlı FP, Yalçın SS. Öz-düzenleme sorunlarında ailenin rolü. Boran P, editör. Anne Babalığın Çocuk Sağlığının Geliştirilmesindeki Önemi. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2022. p.59-64.
Makale Dili: TR
ÖZET
Öz-düzenleme, kişisel, davranışsal ve çevresel süreçleri içeren bir etkileşim sürecidir. Çocukların öz-düzenleme kapasitelerinin çeşitli yönleri ile esenlik arasındaki bağlantıları inceleyen araştırmalar, etkili ve esnek öz-düzenleme becerilerine sahip olmayan çocukların çok çeşitli kişisel ve sosyal zorluklar yaşama riski altında olduğunu göstermektedir. Öz-düzenleme; okula hazır olma, çocukluk ve ergenlik döneminde akademik başarı dahil olmak üzere çeşitli uzun vadeli sağlık ve eğitim sonuçları öngören kilit bir mekanizma olarak giderek artan bir ilgi görmektedir. Etkili kendi kendini düzenleme kapasitesinin elde edilmesi, insani gelişmenin en büyük zorluklarından biridir. Öz-düzenlemenin gelişimini dışsal (fiziksel ve sosyal çevreyle karşılıklı etkileşim) ve içsel (bilişsel süreçler, model alma, gözlem, taklit, motivasyon, içsel standartlar) faktörler şekillendirir. Erken çocukluk döneminde ebeveynlerin güvenli, sıcak, tutarlı ve uygun teşvik deneyimi, çocukların bilişsel kapasitesinin, duygusal ve davranışsal düzenlemelerinin gelişimini destekler. Buna karşın, güç iddialı ve fiziksel olarak cezalandırıcı uygulamalar çocukların öz-düzenleme becerilerinin gelişimini engelleyebilir. Sonuç olarak, erken çocukluk döneminde öz-düzenlemenin gelişimine katkıda bulunan temel ailesel faktörlerin anlaşılması çocukların uyum sağlayıcı işlevlerini iyileştirmeyi destekleyen yöntemlere rehberlik edebilmesi açısından önemlidir. Bu bölümde, çocuklarda öz-düzenlemenin gelişimi, öz-düzenleme sorunları ve bu sorunlarda ailenin rolü gözden geçirilecektir.
Anahtar Kelimeler: Öz-düzenleme; ebeveynlik; ebeveyn-çocuk ilişkileri
Öz-düzenleme, kişisel, davranışsal ve çevresel süreçleri içeren bir etkileşim sürecidir. Çocukların öz-düzenleme kapasitelerinin çeşitli yönleri ile esenlik arasındaki bağlantıları inceleyen araştırmalar, etkili ve esnek öz-düzenleme becerilerine sahip olmayan çocukların çok çeşitli kişisel ve sosyal zorluklar yaşama riski altında olduğunu göstermektedir. Öz-düzenleme; okula hazır olma, çocukluk ve ergenlik döneminde akademik başarı dahil olmak üzere çeşitli uzun vadeli sağlık ve eğitim sonuçları öngören kilit bir mekanizma olarak giderek artan bir ilgi görmektedir. Etkili kendi kendini düzenleme kapasitesinin elde edilmesi, insani gelişmenin en büyük zorluklarından biridir. Öz-düzenlemenin gelişimini dışsal (fiziksel ve sosyal çevreyle karşılıklı etkileşim) ve içsel (bilişsel süreçler, model alma, gözlem, taklit, motivasyon, içsel standartlar) faktörler şekillendirir. Erken çocukluk döneminde ebeveynlerin güvenli, sıcak, tutarlı ve uygun teşvik deneyimi, çocukların bilişsel kapasitesinin, duygusal ve davranışsal düzenlemelerinin gelişimini destekler. Buna karşın, güç iddialı ve fiziksel olarak cezalandırıcı uygulamalar çocukların öz-düzenleme becerilerinin gelişimini engelleyebilir. Sonuç olarak, erken çocukluk döneminde öz-düzenlemenin gelişimine katkıda bulunan temel ailesel faktörlerin anlaşılması çocukların uyum sağlayıcı işlevlerini iyileştirmeyi destekleyen yöntemlere rehberlik edebilmesi açısından önemlidir. Bu bölümde, çocuklarda öz-düzenlemenin gelişimi, öz-düzenleme sorunları ve bu sorunlarda ailenin rolü gözden geçirilecektir.
Anahtar Kelimeler: Öz-düzenleme; ebeveynlik; ebeveyn-çocuk ilişkileri
ABSTRACT
Self-regulation is an interactive process including personal, behavioral and environmental processes. The research on the relation between well-being and children's self-regulation capacities shows that children without flexible self-regulation skills are at risk of experiencing a wide range of personal and social difficulties. Self-regulation is a key mechanism not only for school readiness, but also for predicting a variety of long-term health and educational outcomes, including academic achievement in childhood and adolescence. Attaining effective self-regulation capacity is one of the greatest challenges in human development. External (interaction with the physical and social environment) and internal (cognitive processes, modeling, observation, imitation, motivation, internal standards) factors shape the development of self-regulation. In early childhood the consistent, safe and warm parenting supports the development of children's cognitive capacity and emotional and behavioral regulation. On the other hand, assertive and physically punishing practices may hinder the development of children's self-regulation skills. In conclusion, it is important to understand the key familial factors that contribute to the development of self-regulation in early childhood, as it can guide methods that are supportive of improving children's adaptive functioning. In this chapter, the development of self-regulation in children, self-regulation problems and the role of the family in these problems will be reviewed.
Keywords: Self-regulation; parenting; parent-child relations
Self-regulation is an interactive process including personal, behavioral and environmental processes. The research on the relation between well-being and children's self-regulation capacities shows that children without flexible self-regulation skills are at risk of experiencing a wide range of personal and social difficulties. Self-regulation is a key mechanism not only for school readiness, but also for predicting a variety of long-term health and educational outcomes, including academic achievement in childhood and adolescence. Attaining effective self-regulation capacity is one of the greatest challenges in human development. External (interaction with the physical and social environment) and internal (cognitive processes, modeling, observation, imitation, motivation, internal standards) factors shape the development of self-regulation. In early childhood the consistent, safe and warm parenting supports the development of children's cognitive capacity and emotional and behavioral regulation. On the other hand, assertive and physically punishing practices may hinder the development of children's self-regulation skills. In conclusion, it is important to understand the key familial factors that contribute to the development of self-regulation in early childhood, as it can guide methods that are supportive of improving children's adaptive functioning. In this chapter, the development of self-regulation in children, self-regulation problems and the role of the family in these problems will be reviewed.
Keywords: Self-regulation; parenting; parent-child relations
.: İşlem Listesi