.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Optimal Repair and Stent Remove Time for Monocanalicular Laceration Repair with Mini-Monoka Stent: A Coss-Sectional Study
Kanalikül Yaralanmalarının Mini-Monoka Tüp ile Onarımında İdeal Cerrahi ve Tüpün Çıkarılması İçin Uygun Zamanlama: Kesitsel Bir Çalışma
Turkiye Klinikleri J Ophthalmol. 2024;33(2):87-93
doi: 10.5336/ophthal.2023-100635
Makale Dili: EN
Tam Metin
Ücretsiz Erişim
ABSTRACT
Objective: To evaluated the experience of canalicular repair using Mini-Monoka stent and assess the ideal timing of surgery and tube removal. Material and Methods: The forty-six patients who underwent canalicular laceration repair with Mini-Monoka stent were retrospectively reviewed. Demographics, type of injury, associated ocular injury, length of time between injury and surgery, the retention time of stent, functional, and anatomic success rates were analyzed. The effect of stent removal time on success rates and whether early removal of the stent has an impact on surgical success was evaluated. To assess whether the duration of time between injury and surgery affects surgical success, patients were divided into 3 groups according to the surgical repair timing which is 24 hours, between 24-48 hours, or after 48 hours. Results: The mean age was 30.6±16.7 with male predominance (80.4%). The mean duration from injury to surgery was 38.7±28.9 hours (2 hours-9 days). The stent was removed on average at 6.7±1.86 (2-9) weeks. Early removal of the stent was not associated with failure cases. Anatomical and functional successes were 84.7% and 89.1%, respectively. There was no significant difference between anatomical (p=0.78) and functional success rates (p=0.12) based on the repair timing among the above-mentioned three groups. Conclusion: With an elective scheduling surgery, instead of an urgent repair, it is possible to achieve high success rates with an experienced team under appropriate conditions. The retention time of stent at 7 weeks on average may be adequate to provide canalicular patency.
Keywords: Canalicular laceration; Mini-Monoka tube; surgical repair timing; timing of stent removal
Objective: To evaluated the experience of canalicular repair using Mini-Monoka stent and assess the ideal timing of surgery and tube removal. Material and Methods: The forty-six patients who underwent canalicular laceration repair with Mini-Monoka stent were retrospectively reviewed. Demographics, type of injury, associated ocular injury, length of time between injury and surgery, the retention time of stent, functional, and anatomic success rates were analyzed. The effect of stent removal time on success rates and whether early removal of the stent has an impact on surgical success was evaluated. To assess whether the duration of time between injury and surgery affects surgical success, patients were divided into 3 groups according to the surgical repair timing which is 24 hours, between 24-48 hours, or after 48 hours. Results: The mean age was 30.6±16.7 with male predominance (80.4%). The mean duration from injury to surgery was 38.7±28.9 hours (2 hours-9 days). The stent was removed on average at 6.7±1.86 (2-9) weeks. Early removal of the stent was not associated with failure cases. Anatomical and functional successes were 84.7% and 89.1%, respectively. There was no significant difference between anatomical (p=0.78) and functional success rates (p=0.12) based on the repair timing among the above-mentioned three groups. Conclusion: With an elective scheduling surgery, instead of an urgent repair, it is possible to achieve high success rates with an experienced team under appropriate conditions. The retention time of stent at 7 weeks on average may be adequate to provide canalicular patency.
Keywords: Canalicular laceration; Mini-Monoka tube; surgical repair timing; timing of stent removal
ÖZET
Amaç: Mini-Monoka tüp entübasyonu ile kanalikül onarımı yapılan olguların klinik sonuçlarını bildirmek ve ideal cerrahi ve tüp çıkarılma zamanlamasını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Kanalikül kesisi nedeni ile Mini-Monoka silikon tüp entübasyonu ile kanalikül onarımı yapılan 46 hastanın kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanma şekli, eşlik eden oküler yaralanma, yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre, silikon tüpün çıkarılma zamanı, anatomik ve fonksiyonel başarı oranları kaydedildi. Silikon tüpün çıkarılma zamanının cerrahi başarı üzerine etkisi ve tüpün erken çıkarılmasının cerrahi başarıyı etkileyip etkilemediği değerlendirildi. Cerrahi için geçen sürenin cerrahi başarı üzerine olan etkisin değerlendirmek amacıyla ilk 24 saatte, 24-48 saat arasında ve 48 saatten sonra opere edilen olgular arasındaki başarı oranları karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların %80,4'ü erkek olup, ortalama yaş 30,6±16,7 yıl idi. Kanalikül yaralanması ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 38,7±28,9 saat (2 saat-9 gün) idi. Silikon tüpün kalış süresi ortalama 6,7±1,86 (2-9) hafta idi. Tüpün erken çıkarılmasının cerrahi başarısızlık ile ilişkili olmadığı saptandı. Ortalama anatomik başarı %84,7, fonksiyonel başarı ise %89,1 olarak saptandı. Yukarıda tamir zamanlamasına göre bahsedilen üç grup arasında anatomik (p=0,78) ve fonksiyonel (p=0,12) başarı açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi. Sonuç: Mini-Monako tüpün ortalama 7 hafta kalması kanaliküler açıklığın sağlanmasında yeterli olabilir. Acil bir onarım yapmak yerine, uygun koşullar altında, deneyimli bir ekip ile planmış olan cerrahi ile yüksek cerrahi başarı oranlarına ulaşmak mümkündür.
Anahtar Kelimeler: Kanalikül yaralanması; Mini-Monoka tüp; cerrahi onarım zamanı; tüpün çıkarılma zamanı
Amaç: Mini-Monoka tüp entübasyonu ile kanalikül onarımı yapılan olguların klinik sonuçlarını bildirmek ve ideal cerrahi ve tüp çıkarılma zamanlamasını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Kanalikül kesisi nedeni ile Mini-Monoka silikon tüp entübasyonu ile kanalikül onarımı yapılan 46 hastanın kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, yaralanma şekli, eşlik eden oküler yaralanma, yaralanma ile cerrahi arasında geçen süre, silikon tüpün çıkarılma zamanı, anatomik ve fonksiyonel başarı oranları kaydedildi. Silikon tüpün çıkarılma zamanının cerrahi başarı üzerine etkisi ve tüpün erken çıkarılmasının cerrahi başarıyı etkileyip etkilemediği değerlendirildi. Cerrahi için geçen sürenin cerrahi başarı üzerine olan etkisin değerlendirmek amacıyla ilk 24 saatte, 24-48 saat arasında ve 48 saatten sonra opere edilen olgular arasındaki başarı oranları karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların %80,4'ü erkek olup, ortalama yaş 30,6±16,7 yıl idi. Kanalikül yaralanması ile cerrahi arasında geçen süre ortalama 38,7±28,9 saat (2 saat-9 gün) idi. Silikon tüpün kalış süresi ortalama 6,7±1,86 (2-9) hafta idi. Tüpün erken çıkarılmasının cerrahi başarısızlık ile ilişkili olmadığı saptandı. Ortalama anatomik başarı %84,7, fonksiyonel başarı ise %89,1 olarak saptandı. Yukarıda tamir zamanlamasına göre bahsedilen üç grup arasında anatomik (p=0,78) ve fonksiyonel (p=0,12) başarı açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi. Sonuç: Mini-Monako tüpün ortalama 7 hafta kalması kanaliküler açıklığın sağlanmasında yeterli olabilir. Acil bir onarım yapmak yerine, uygun koşullar altında, deneyimli bir ekip ile planmış olan cerrahi ile yüksek cerrahi başarı oranlarına ulaşmak mümkündür.
Anahtar Kelimeler: Kanalikül yaralanması; Mini-Monoka tüp; cerrahi onarım zamanı; tüpün çıkarılma zamanı
REFERANSLAR:
- Sundar G. Lacrimal trauma and its management. In: Ali MJ. ed. Principles and Practice of Lacrimal Surgery. 2nd ed. Singapore: Springer; 2018. p.379-94. [Crossref]
- Ko AC, Satterfield KR, Korn BS, Kikkawa DO. Eyelid and periorbital soft tissue trauma. Facial Plast Surg Clin North Am. 2017;25(4):605-16. [Crossref] [PubMed]
- Herzum H, Holle P, Hintschich C. Lidverletzungen. Epidemiologische Aspekte [Eyelid injuries: epidemiological aspects]. Ophthalmologe. 2001;98(11):1079-82. German. [Crossref] [PubMed]
- Naik MN, Kelapure A, Rath S, Honavar SG. Management of canalicular lacerations: epidemiological aspects and experience with Mini-Monoka monocanalicular stent. Am J Ophthalmol. 2008;145(2):375-80. [Crossref] [PubMed]
- Kim T, Yeo CH, Chung KJ, Lee JH, Kim YH. Repair of lower canalicular laceration using the Mini-Monoka stent: primary and revisional repairs. J Craniofac Surg. 2018;29(4):949-52. [Crossref] [PubMed]
- Singh S, Ganguly A, Hardas A, Tripathy D, Rath S. Canalicular lacerations: factors predicting outcome at a tertiary eye care centre. Orbit. 2017;36(1):13-8. [Crossref] [PubMed]
- Jordan DR, Ziai S, Gilberg SM, Mawn LA. Pathogenesis of canalicular lacerations. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 2008;24(5):394-8. [Crossref] [PubMed]
- Lin CH, Wang CY, Shen YC, Wei LC. Clinical characteristics, intraoperative findings, and surgical outcomes of canalicular laceration repair with monocanalicular stent in Asia. J Ophthalmol. 2019;2019:5872485. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Murgatroyd H, Craig JP, Sloan B. Determination of relative contribution of the superior and inferior canaliculi to the lacrimal drainage system in health using the drop test. Clin Exp Ophthalmol. 2004;32(4):404-10. [Crossref] [PubMed]
- Kalin-Hajdu E, Cadet N, Boulos PR. Controversies of the lacrimal system. Surv Ophthalmol. 2016;61(3):309-13. [Crossref] [PubMed]
- Murchison AP, Bilyk JR. Canalicular laceration repair: an analysis of variables affecting success. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 2014;30(5):410-4. [Crossref] [PubMed]
- Tavakoli M, Karimi S, Behdad B, Dizani S, Salour H. Traumatic canalicular laceration repair with a new monocanalicular silicone tube. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 2017;33(1):27-30. [Crossref] [PubMed]
- Chu YC, Wu SY, Tsai YJ, Liao YL, Chu HY. Early versus late canalicular laceration repair outcomes. Am J Ophthalmol. 2017;182:155-9. [Crossref] [PubMed]
- Ejstrup R, Wiencke AK, Toft PB. Outcome after repair of concurrent upper and lower canalicular lacerations. Orbit. 2014;33(3):169-72. [Crossref] [PubMed]
- Chowdhury HR, Rose GE, Ezra DG. Long-term outcomes of monocanalicular repair of canalicular lacerations. Ophthalmology. 2014;121(8):1665-6.e1. [Crossref] [PubMed]
- Bai F, Tao H, Zhang Y, Wang P, Han C, Huang YF, et al. Old canalicular laceration repair: a retrospective study of the curative effects and prognostic factors. Int J Ophthalmol. 2017;10(6):902-7. [PubMed] [PMC]
- Alam MS, Mehta NS, Mukherjee B. Anatomical and functional outcomes of canalicular laceration repair with self retaining mini-MONOKA stent. Saudi J Ophthalmol. 2017;31(3):135-9. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Aytoğan H, Karadeniz Uğurlu Ş. Evaluation of anatomical and functional outcomes in patients undergoing repair of traumatic canalicular laceration. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2017;23(1):66-71. [Crossref] [PubMed]
- Conlon MR, Smith KD, Cadera W, Shum D, Allen LH. An animal model studying reconstruction techniques and histopathological changes in repair of canalicular lacerations. Can J Ophthalmol. 1994;29(1):3-8. [PubMed]
- Chatterjee S, Rath S, Roy A, Shrestha E. 20G silicone rod as monocanalicular stent in repair of canalicular lacerations: experience from a tertiary eye care centre. Indian J Ophthalmol. 2013;61(10):585-6. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Ali MJ, Baig F, Lakhsman M, Naik MN. Scanning electron microscopic features of extubated monoka stents. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 2017;33(2):90-2. [Crossref] [PubMed]
- Riu R, Reboul. Plaies des paupières avec section des canalicules lacrymaux [Eyelid injuries with section of the lacrimal ducts]. Bull Soc Ophtalmol Fr. 1964;64(12):1107-8. French. [PubMed]
- Saunders DH, Shannon GM, Flanagan JC. The effectiveness of the pigtail probe method of repairing canalicular lacerations. Ophthalmic Surg. 1978;9(3):33-40. [Crossref] [PubMed]
- Hanselmayer H. Prognosis of injured canaliculi in relation to elapsed time until primary operation. Ophthalmologica. 1973;166(3):175-9. [Crossref] [PubMed]
- Leibovitch I, Kakizaki H, Prabhakaran V, Selva D. Canalicular lacerations: repair with the Mini-Monoka® monocanalicular intubation stent. Ophthalmic Surg Lasers Imaging. 2010;41(4):472-7. [Crossref] [PubMed]
- Lee H, Chi M, Park M, Baek S. Effectiveness of canalicular laceration repair using monocanalicular intubation with Monoka tubes. Acta Ophthalmol. 2009;87(7):793-6. [Crossref] [PubMed]
- Anastas CN, Potts MJ, Raiter J. Mini Monoka silicone monocanalicular lacrimal stents: subjective and objective outcomes. Orbit. 2001;20(3):189-200. [Crossref] [PubMed]
- Eo S, Park J, Cho S, Azari KK. Microsurgical reconstruction for canalicular laceration using Monostent and Mini-Monoka. Ann Plast Surg. 2010;64(4):421-7. [Crossref] [PubMed]
- Kennedy RH, May J, Dailey J, Flanagan JC. Canalicular laceration. An 11-year epidemiologic and clinical study. Ophthalmic Plast Reconstr Surg. 1990;6(1):46-53. [Crossref] [PubMed]
- Fayet B, Bernard JA, Ammar J, Karpouzas Y, Hamici S, Hamache F, et al. Contribution à l'étude des plaies récentes des voies lacrymales. A propos de 262 cas traités en urgence [Recent wounds of the lacrimal duct. Apropos of 262 cases treated as emergencies]. J Fr Ophtalmol. 1988;11(10):627-37. French. [PubMed]
.: İşlem Listesi