.: ÖN SÖZ
ÖN SÖZ
PREFACE
Makale Dili: TR
Ücretsiz Erişim
Yeni Koronavirüs Hastalığı: Bulaş Hakkındaki Bilgilerimiz Doğru mu?
Türkiye Klinikleri ''COVID-19 Pandemisi ve Anestezi'' adlı bu çalışması; pandemi sürerken normalleşmeye geçilen bir dönemde, anesteziyolojistlerin bir ihtiyacını karşılamak üzere hazırlanmıştır. Pandemi sürerken girilen bu normal süreçte bilim kurulu önerilerine dayanan randevu sistemi ile hasta kabul etme gerekliliği ve diğer bazı idari düzenlemeler hastanelerin çalışması için yeni uygulamaların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu çalışmada kitabın görev alanı ile ilgili nerdeyse her konu Anestezi ve Reanimasyon uzmanları ve öğrencilerine yararlı olmak amacıyla işlenmeye çalışılmıştır.
Karşı karşıya kaldığımız COVID-19 pandemisi sürecinde konu ile ilgili sayısız makale yayınlandığı halde -ki bunların büyük çoğunluğu derleme veya editöre mektuplardır- hastalıkla mücadeleyi etkileyebilecek geçiş-bulaş yolları hakkında çalışma yoktur ve bulaş hâlâ peşin kabullere veya deneysel çalışmalara dayanmaktadır. Mevcut uygulamalar da incelendiğinde hastane enfeksiyon kontrol modelinin geçen yüz yıldan beri damlacık temasına veya hava ile bulaşa dayandığı görülür. Hava ile yayılım ve aerosol de pandemi sürecinde bulaş ile ilgili olarak sıkça tekrarlanır terimler olmuştur.
Damlacık ve aerosol iki farklı terimdir ve bunlar çaplarının büyüklüğüne göre ayrılırlar. Bu ayrım, enfeksiyona karşı önlemlerin belirlenmesi açısından önem kazanmaktadır. Damlacığa karşı önlem (maske-sıvı geçirmeyen bir bariyer) ve hava ile yayılmaya karşı önlem (respiratörsolunum maskesi- solunum sistemini koruyan partikülleri belli oranlarda geçirmeyen maske) ile ilgili kılavuzlar soluma ile bulaşmanın iki farklı tipe ayrıldığını varsayar. Bu varsayım, 1930'ların sınırlı verilerine dayanmaktadır ve muhtemelen deneyseldir. Dünya Sağlık Örgütü ve hastalık kontrol ve önleme merkezi >5 μm çapındaki partikülleri damlacık ve ≤5 μm çapındakileri aerosol olarak kabul etmektedir.1,2 Daha yeni çalışmalar tek bir iri damlacığın çapını buharlaşma yolu ile küçülttüğü ve böylece hava ile kolayca yayıldığı bilgisini ortaya koymuştur. Hastane enfeksiyon kontrol kılavuzları enfekte hastadan 2 m mesafenin güvenli olduğunu söylemelerine rağmen çalışmalar büyük damlacıkların 2 m'den daha fazla ileri gidebildiğini göstermektedir.3 Tüm bu çalışmalar klinik araştırmalar değildir ve gerçeği göstermede zayıf kalabilirler.
COVID-19 ile ilgili öneriler başlangıçta damlacık yoluyla bulaştığı kabulüne dayanıyordu. Ancak daha sonraki öneriler havada asılı kalan ve daha fazla uzağa yayılabilen aerosol yayılımının kabülüne dayandırılmıştır. Mevcut COVID-19 deneyimi damlacık ve aerosol arasındaki ayrımı ortadan kaldırmayı savunmaktadır.4
Dünya tarihinde salgınlar hiç eksik olmamıştır. 2000'li yılların başından beri geçen 20 yıldan az bir sürede bile [2003'te Şiddetli Akut Solunum Sendromu (Severe Acute Respiratory Syndrome-SARS) epidemisi, 2009'da domuz gribi (influenza A (H1N1) pdm09 virüsü-H1N1) pandemisi, 2014'de Orta Doğu Solunum Sendromu (Middle East Respiratory Syndrome-MERS) epidemisi ve 2019'da COVID-19 epidemisi ve bunun 2020'de pandemiye ilerlemesi] en az dört salgın olduğunu görebiliriz. Bu da bize hâlihazırda karşı karşıya olduğumuz COVID-19'un dünya tarihinde görülebilecek en son pandemi olmadığını ve bu süreçte çalışma ve öğrenme hızımızda artış sağlayabildiğimiz kadar çalışmaların gücünü ve kanıt düzeylerini artırarak bilginin güvenilirliğini sağlayabilmemiz gerektiğini de düşündürmektedir.
Prof. Dr. F. Feyhan ÖKTEN
Editör
Prof. Dr. Onur ÖZLÜ
Editör
Doç. Dr. Menekşe OKŞAR
Editör Yardımcısı
KAYNAKLAR
1. Siegel JD, Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L, and the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee, 2007 Guideline
for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings. https://www.cdc.gov/infectioncontrol/
guidelines/isolation/index.html
2. Duguid JP. The size and duration of air-carriage of respiratory droplets and droplet nucleii. J Hyg (Lond) 1946;44(6):471-9.
3. Bahl P, Doolan C, de Silva C, Chughtai AA, Bourouiba L, MacIntyre CR. Airborne or droplet precautions for health workers treating
COVID-19? The Journal of Infectious Diseases 2020. https://doi.org/10.1093/infdis/jiaa189
4. Petsonk EL, Harber P. Respiratory protection for health care workers: A 2020 COVID-19 perspective. American Journal of Industrial
Medicine. 2020. https://doi.org/10.1002/ajim.23144
Türkiye Klinikleri ''COVID-19 Pandemisi ve Anestezi'' adlı bu çalışması; pandemi sürerken normalleşmeye geçilen bir dönemde, anesteziyolojistlerin bir ihtiyacını karşılamak üzere hazırlanmıştır. Pandemi sürerken girilen bu normal süreçte bilim kurulu önerilerine dayanan randevu sistemi ile hasta kabul etme gerekliliği ve diğer bazı idari düzenlemeler hastanelerin çalışması için yeni uygulamaların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu çalışmada kitabın görev alanı ile ilgili nerdeyse her konu Anestezi ve Reanimasyon uzmanları ve öğrencilerine yararlı olmak amacıyla işlenmeye çalışılmıştır.
Karşı karşıya kaldığımız COVID-19 pandemisi sürecinde konu ile ilgili sayısız makale yayınlandığı halde -ki bunların büyük çoğunluğu derleme veya editöre mektuplardır- hastalıkla mücadeleyi etkileyebilecek geçiş-bulaş yolları hakkında çalışma yoktur ve bulaş hâlâ peşin kabullere veya deneysel çalışmalara dayanmaktadır. Mevcut uygulamalar da incelendiğinde hastane enfeksiyon kontrol modelinin geçen yüz yıldan beri damlacık temasına veya hava ile bulaşa dayandığı görülür. Hava ile yayılım ve aerosol de pandemi sürecinde bulaş ile ilgili olarak sıkça tekrarlanır terimler olmuştur.
Damlacık ve aerosol iki farklı terimdir ve bunlar çaplarının büyüklüğüne göre ayrılırlar. Bu ayrım, enfeksiyona karşı önlemlerin belirlenmesi açısından önem kazanmaktadır. Damlacığa karşı önlem (maske-sıvı geçirmeyen bir bariyer) ve hava ile yayılmaya karşı önlem (respiratörsolunum maskesi- solunum sistemini koruyan partikülleri belli oranlarda geçirmeyen maske) ile ilgili kılavuzlar soluma ile bulaşmanın iki farklı tipe ayrıldığını varsayar. Bu varsayım, 1930'ların sınırlı verilerine dayanmaktadır ve muhtemelen deneyseldir. Dünya Sağlık Örgütü ve hastalık kontrol ve önleme merkezi >5 μm çapındaki partikülleri damlacık ve ≤5 μm çapındakileri aerosol olarak kabul etmektedir.1,2 Daha yeni çalışmalar tek bir iri damlacığın çapını buharlaşma yolu ile küçülttüğü ve böylece hava ile kolayca yayıldığı bilgisini ortaya koymuştur. Hastane enfeksiyon kontrol kılavuzları enfekte hastadan 2 m mesafenin güvenli olduğunu söylemelerine rağmen çalışmalar büyük damlacıkların 2 m'den daha fazla ileri gidebildiğini göstermektedir.3 Tüm bu çalışmalar klinik araştırmalar değildir ve gerçeği göstermede zayıf kalabilirler.
COVID-19 ile ilgili öneriler başlangıçta damlacık yoluyla bulaştığı kabulüne dayanıyordu. Ancak daha sonraki öneriler havada asılı kalan ve daha fazla uzağa yayılabilen aerosol yayılımının kabülüne dayandırılmıştır. Mevcut COVID-19 deneyimi damlacık ve aerosol arasındaki ayrımı ortadan kaldırmayı savunmaktadır.4
Dünya tarihinde salgınlar hiç eksik olmamıştır. 2000'li yılların başından beri geçen 20 yıldan az bir sürede bile [2003'te Şiddetli Akut Solunum Sendromu (Severe Acute Respiratory Syndrome-SARS) epidemisi, 2009'da domuz gribi (influenza A (H1N1) pdm09 virüsü-H1N1) pandemisi, 2014'de Orta Doğu Solunum Sendromu (Middle East Respiratory Syndrome-MERS) epidemisi ve 2019'da COVID-19 epidemisi ve bunun 2020'de pandemiye ilerlemesi] en az dört salgın olduğunu görebiliriz. Bu da bize hâlihazırda karşı karşıya olduğumuz COVID-19'un dünya tarihinde görülebilecek en son pandemi olmadığını ve bu süreçte çalışma ve öğrenme hızımızda artış sağlayabildiğimiz kadar çalışmaların gücünü ve kanıt düzeylerini artırarak bilginin güvenilirliğini sağlayabilmemiz gerektiğini de düşündürmektedir.
Prof. Dr. F. Feyhan ÖKTEN
Editör
Prof. Dr. Onur ÖZLÜ
Editör
Doç. Dr. Menekşe OKŞAR
Editör Yardımcısı
KAYNAKLAR
1. Siegel JD, Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L, and the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee, 2007 Guideline
for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings. https://www.cdc.gov/infectioncontrol/
guidelines/isolation/index.html
2. Duguid JP. The size and duration of air-carriage of respiratory droplets and droplet nucleii. J Hyg (Lond) 1946;44(6):471-9.
3. Bahl P, Doolan C, de Silva C, Chughtai AA, Bourouiba L, MacIntyre CR. Airborne or droplet precautions for health workers treating
COVID-19? The Journal of Infectious Diseases 2020. https://doi.org/10.1093/infdis/jiaa189
4. Petsonk EL, Harber P. Respiratory protection for health care workers: A 2020 COVID-19 perspective. American Journal of Industrial
Medicine. 2020. https://doi.org/10.1002/ajim.23144
New Coronavirus Disease: Is Our Knowledge About Infection Transmission Accurate?
This study named Türkiye Klinikleri ''COVID-19 Pandemic and Anesthesia'' was prepared to meet a need of anesthesiologists in a period of normalization while the pandemic continues. In this normal process during the pandemic, the necessity of accepting patients via the appointment system, based on the recommendations of the scientific board and some other administrative regulations, has led to the emergence of new practices for the operation of hospitals.
In this study, almost every subject related to the area of duty of the book was tried to be useful for anesthesiology and reanimation specialists and students. In this course of the COVID-19 pandemic that we are facing, although numerous articles have been published on the subject-most of them being reviews or letters to the editor-there has been no study on the transmission pathways that might affect the fight against the disease. Therefore, transmission is still based on pre-acceptance or experimental studies. When current practices are examined, it can be seen that the hospital infection control paradigm has been based on droplet contact or airborne transmission for the last century. In the pandemic process, the terms ''airborne diffusion'' and ''aerosol'' have been frequently repeated in relation to transmission.
Droplet and aerosol are two different entities that can be differentiated from each other based on the size of their diameter. This distinction is important in determining the measures that need to be adopted against an infection. Guidelines on droplet prevention (mask, a liquid-impermeable barrier) and protection against air diffusion (respirator, a mask that does not pass particles and protects the respiratory system to a certain extent) assume that transmission by respiration is divided into two different categories. This assumption is based on limited data from the 1930s and is probably experimental. The World Health Organization and the disease control and prevention center accept particles with a diameter of >5 μm as droplets and those with a diameter of ≤5 μm as aerosols.1,2 More recent studies have revealed that the diameter of a single coarse droplet shrinks through evaporation, and thus, it easily diffuses with air. Although hospital infection control guidelines state that a distance of 2 m from the infected patient is safe, studies have shown that large droplets travel further than 2 m.3 All these studies are not clinical and the evidence they provide may not be sufficient for supporting the inference.
The precautionary recommendations for COVID-19 were initially based on the acceptance of droplet transmission. However, subsequent recommendations were based on the acceptance of aerosol emission, which indicated that the causative virus remains suspended in the air and could spread further. Based on the current knowledge on COVID-19, it has been suggested that the distinction between droplet and aerosol should be eliminated.4
In the world history, outbreaks have never been missing. Since the early 2000s, that is, in less than 20 years, there have been at least four disease outbreaks, including Severe Acute Respiratory Syndrome epidemic in 2003, swine flu [influenza A (H1N1) pdm09 virus-H1N1 pandemic in 2009], Middle East Respiratory Syndrome epidemic in 2014, and COVID-19 epidemic in 2019 and its progression to pandemic in 2020. This makes us think that COVID-19 pandemic that we are currently facing, would not be the last pandemic to be seen in world history, and that we should increase the power of the studies and the level of evidence and ensure the reliability of the knowledge as well as increase our working and learning speed in this process.
Prof. Dr. F. Feyhan ÖKTEN
Editor
Prof. Dr. Onur ÖZLÜ
Editor
Assoc. Prof. Menekşe OKŞAR
Associate Editor
REFERENCES
1. Siegel JD, Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L, and the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee, 2007 Guideline
for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings. https://www.cdc.gov/infectioncontrol/
guidelines/isolation/index.html
2. Duguid JP. The size and duration of air-carriage of respiratory droplets and droplet nucleii. J Hyg (Lond) 1946;44(6):471-9.
3. Bahl P, Doolan C, de Silva C, Chughtai AA, Bourouiba L, MacIntyre CR. Airborne or droplet precautions for health workers treating
COVID-19? The Journal of Infectious Diseases 2020. https://doi.org/10.1093/infdis/jiaa189
4. Petsonk EL, Harber P. Respiratory protection for health care workers: A 2020 COVID-19 perspective. American Journal of Industrial
Medicine. 2020. https://doi.org/10.1002/ajim.23144
This study named Türkiye Klinikleri ''COVID-19 Pandemic and Anesthesia'' was prepared to meet a need of anesthesiologists in a period of normalization while the pandemic continues. In this normal process during the pandemic, the necessity of accepting patients via the appointment system, based on the recommendations of the scientific board and some other administrative regulations, has led to the emergence of new practices for the operation of hospitals.
In this study, almost every subject related to the area of duty of the book was tried to be useful for anesthesiology and reanimation specialists and students. In this course of the COVID-19 pandemic that we are facing, although numerous articles have been published on the subject-most of them being reviews or letters to the editor-there has been no study on the transmission pathways that might affect the fight against the disease. Therefore, transmission is still based on pre-acceptance or experimental studies. When current practices are examined, it can be seen that the hospital infection control paradigm has been based on droplet contact or airborne transmission for the last century. In the pandemic process, the terms ''airborne diffusion'' and ''aerosol'' have been frequently repeated in relation to transmission.
Droplet and aerosol are two different entities that can be differentiated from each other based on the size of their diameter. This distinction is important in determining the measures that need to be adopted against an infection. Guidelines on droplet prevention (mask, a liquid-impermeable barrier) and protection against air diffusion (respirator, a mask that does not pass particles and protects the respiratory system to a certain extent) assume that transmission by respiration is divided into two different categories. This assumption is based on limited data from the 1930s and is probably experimental. The World Health Organization and the disease control and prevention center accept particles with a diameter of >5 μm as droplets and those with a diameter of ≤5 μm as aerosols.1,2 More recent studies have revealed that the diameter of a single coarse droplet shrinks through evaporation, and thus, it easily diffuses with air. Although hospital infection control guidelines state that a distance of 2 m from the infected patient is safe, studies have shown that large droplets travel further than 2 m.3 All these studies are not clinical and the evidence they provide may not be sufficient for supporting the inference.
The precautionary recommendations for COVID-19 were initially based on the acceptance of droplet transmission. However, subsequent recommendations were based on the acceptance of aerosol emission, which indicated that the causative virus remains suspended in the air and could spread further. Based on the current knowledge on COVID-19, it has been suggested that the distinction between droplet and aerosol should be eliminated.4
In the world history, outbreaks have never been missing. Since the early 2000s, that is, in less than 20 years, there have been at least four disease outbreaks, including Severe Acute Respiratory Syndrome epidemic in 2003, swine flu [influenza A (H1N1) pdm09 virus-H1N1 pandemic in 2009], Middle East Respiratory Syndrome epidemic in 2014, and COVID-19 epidemic in 2019 and its progression to pandemic in 2020. This makes us think that COVID-19 pandemic that we are currently facing, would not be the last pandemic to be seen in world history, and that we should increase the power of the studies and the level of evidence and ensure the reliability of the knowledge as well as increase our working and learning speed in this process.
Prof. Dr. F. Feyhan ÖKTEN
Editor
Prof. Dr. Onur ÖZLÜ
Editor
Assoc. Prof. Menekşe OKŞAR
Associate Editor
REFERENCES
1. Siegel JD, Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L, and the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee, 2007 Guideline
for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings. https://www.cdc.gov/infectioncontrol/
guidelines/isolation/index.html
2. Duguid JP. The size and duration of air-carriage of respiratory droplets and droplet nucleii. J Hyg (Lond) 1946;44(6):471-9.
3. Bahl P, Doolan C, de Silva C, Chughtai AA, Bourouiba L, MacIntyre CR. Airborne or droplet precautions for health workers treating
COVID-19? The Journal of Infectious Diseases 2020. https://doi.org/10.1093/infdis/jiaa189
4. Petsonk EL, Harber P. Respiratory protection for health care workers: A 2020 COVID-19 perspective. American Journal of Industrial
Medicine. 2020. https://doi.org/10.1002/ajim.23144
.: İşlem Listesi