.: ÖN SÖZ
ÖN SÖZ
PREFACE
Makale Dili: TR
Ücretsiz Erişim
Alkol, dünyanın birçok ülkesinde, yeme-içme kültürü içinde yerini almış bir maddedir. Kültürel ve sosyal normlar içme örüntülerini belirler. Örneğin İtalya-İspanya gibi ülkelerde alkol sofradaki mutad yerini alırken bir taraftan da Katolik gelenek alkolün kontrolsüz tüketilmesini yasaklar. İslam coğrafyasında alkol tüketimi Batı'daki kadar yaygın değildir. Ancak Türkiye'nin de içinde olduğu Doğu Akdeniz ve Ortadoğu'daki bu ülkelerde alkol kullanımının yaygın olmaması ve toplam tüketim miktarının yüksek görünmemesi, bu ülkelerin alkol sorunu olmadığı anlamına gelmez. Alkolün yönetimsel olarak yasaklandığı İran'da dahi alkol sorunlarının olduğu ve sıklıkla toplu metil alkol zehirlenme olaylarının görüldüğü bilinmektedir.1 Alkol kullanım bozuklukları böylece tüm dünyayı ilgilendiren bir sağlık sorunu hâlindedir.
Bir sosyalleşme aracı olarak birçok kültürde yer alan alkol kullanım davranışı belli koşulların kolaylaştırıcılığı sonucu zaman içinde bir klinik sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Düzensiz ve uzun aralıklarla ve düşük miktarlarda başlayan içme davranışı genellikle yılları kapsayan bir süreç olarak sorun yaratmaya ve alkol kullanım bozukluğu hâlini almaya başlar. Alkol kullanım bozukluğu içinde geçen alkol bağımlılığı, (International Classification of Diseases, ICD-10 ve Diagnostic and Statistical Manual of Mental Diseases, DSM-IV) alkol zararlı kullanımı (ICD-10) ya da alkol kötüye kullanımı (DSM-IV), başlangıçta sorunsuz olan alkol tüketim davranışının, zaman içindeki seyrinde ortaya çıkan birbirinin devamı durumlar olarak görülebilir. DSM-5 yaklaşımı, alkol kullanım bozukluklarını; geniş bir yelpazede belirtilerin sayısı üzerinden tanımlanan farklı şiddetteki kategorik klinik sorunlar olarak ele almıştır. Yine kategorik bir tanı sınıflandırması olan ICD-11'de alkol bağımlılığı tanısında ilk kez ''nöroadaptasyon'' teriminin geçmesi bu sorunun bir ''uyum'' (allostasis) süreci olduğuna vurgu yapması açısından önemlidir. Bu uyum, çevreyle sürekli ilişki içinde dinamik yapılar içeren sinir hücresinin, alkolün sürekli/tekrarlı varlığına olan uyumu anlamına gelmektedir. Sonuç olarak, alkol kullanım bozukluğu bireysel öykülerde sosyal-biyolojik bağlamda uzunlamasına değerlendirilmesi gereken, temelinde nörobiyolojik öğrenme süreçlerinin olduğu bir sorundur.2
Temelde bir içme davranışı sorunu olarak görünen alkol kullanım bozuklukları, bireylerin tüm yaşamını ve sağlığını etkileyen sorunlar yumağı olarak karşımıza çıkar. Alkol kullanım sorunu olan bireylerin ancak beşte biri birincil olarak içme davranışı sorunu nedeniyle yardım arayışına girmektedir.3 Sağlık hizmetlerine başvurular genellikle alkol kullanımına ikincil gelişen karaciğer hastalıkları, kafa/vücut travmaları gibi tıbbi komplikasyonlar nedeniyle olmaktadır. Çeşitli tıbbi komplikasyonları düşünüldüğünde alkol kullanım sorunları aslında neredeyse tüm tıp alanlarını ilgilendirmektedir.
Bu kitapta; alkol kullanım bozuklukları ve ikincil olarak gelişen sorunları kapsayacak şekilde klinikte yol gösterici olabilecek konu başlıkları ele alınmıştır.
Prof. Dr. İnci ÖZGÜR İLHAN
Editör
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları AD, Ankara, Türkiye
KAYNAKLAR
1. Aghababaeian H, Araghi Ahvazi L, Ostadtaghizadeh A. The Methanol Poisoning Outbreaks in Iran 2018. Alcohol Alcohol. 2019;54(2):128-130. doi: 10.1093/alcalc/agz005.
2. Edwards G, Marshall EJ, Cook CCH. The Treatment of Drinking Problems: A Guide for the Helping Professions. 4th ed. Cambridge University Press; 2003.
3. Probst C, Manthey J, Martinez A, Rehm J. Alcohol use disorder severity and reported reasons not to seek treatment: a cross-sectional study in European primary care practices. Subst Abuse Treat Prev Policy. 2015;10:32. doi: 10.1186/s13011-015-0028-z.
Bir sosyalleşme aracı olarak birçok kültürde yer alan alkol kullanım davranışı belli koşulların kolaylaştırıcılığı sonucu zaman içinde bir klinik sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Düzensiz ve uzun aralıklarla ve düşük miktarlarda başlayan içme davranışı genellikle yılları kapsayan bir süreç olarak sorun yaratmaya ve alkol kullanım bozukluğu hâlini almaya başlar. Alkol kullanım bozukluğu içinde geçen alkol bağımlılığı, (International Classification of Diseases, ICD-10 ve Diagnostic and Statistical Manual of Mental Diseases, DSM-IV) alkol zararlı kullanımı (ICD-10) ya da alkol kötüye kullanımı (DSM-IV), başlangıçta sorunsuz olan alkol tüketim davranışının, zaman içindeki seyrinde ortaya çıkan birbirinin devamı durumlar olarak görülebilir. DSM-5 yaklaşımı, alkol kullanım bozukluklarını; geniş bir yelpazede belirtilerin sayısı üzerinden tanımlanan farklı şiddetteki kategorik klinik sorunlar olarak ele almıştır. Yine kategorik bir tanı sınıflandırması olan ICD-11'de alkol bağımlılığı tanısında ilk kez ''nöroadaptasyon'' teriminin geçmesi bu sorunun bir ''uyum'' (allostasis) süreci olduğuna vurgu yapması açısından önemlidir. Bu uyum, çevreyle sürekli ilişki içinde dinamik yapılar içeren sinir hücresinin, alkolün sürekli/tekrarlı varlığına olan uyumu anlamına gelmektedir. Sonuç olarak, alkol kullanım bozukluğu bireysel öykülerde sosyal-biyolojik bağlamda uzunlamasına değerlendirilmesi gereken, temelinde nörobiyolojik öğrenme süreçlerinin olduğu bir sorundur.2
Temelde bir içme davranışı sorunu olarak görünen alkol kullanım bozuklukları, bireylerin tüm yaşamını ve sağlığını etkileyen sorunlar yumağı olarak karşımıza çıkar. Alkol kullanım sorunu olan bireylerin ancak beşte biri birincil olarak içme davranışı sorunu nedeniyle yardım arayışına girmektedir.3 Sağlık hizmetlerine başvurular genellikle alkol kullanımına ikincil gelişen karaciğer hastalıkları, kafa/vücut travmaları gibi tıbbi komplikasyonlar nedeniyle olmaktadır. Çeşitli tıbbi komplikasyonları düşünüldüğünde alkol kullanım sorunları aslında neredeyse tüm tıp alanlarını ilgilendirmektedir.
Bu kitapta; alkol kullanım bozuklukları ve ikincil olarak gelişen sorunları kapsayacak şekilde klinikte yol gösterici olabilecek konu başlıkları ele alınmıştır.
Prof. Dr. İnci ÖZGÜR İLHAN
Editör
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları AD, Ankara, Türkiye
KAYNAKLAR
1. Aghababaeian H, Araghi Ahvazi L, Ostadtaghizadeh A. The Methanol Poisoning Outbreaks in Iran 2018. Alcohol Alcohol. 2019;54(2):128-130. doi: 10.1093/alcalc/agz005.
2. Edwards G, Marshall EJ, Cook CCH. The Treatment of Drinking Problems: A Guide for the Helping Professions. 4th ed. Cambridge University Press; 2003.
3. Probst C, Manthey J, Martinez A, Rehm J. Alcohol use disorder severity and reported reasons not to seek treatment: a cross-sectional study in European primary care practices. Subst Abuse Treat Prev Policy. 2015;10:32. doi: 10.1186/s13011-015-0028-z.
Alcohol is a substance that has taken its place in the eating and drinking culture in many countries of the world. Cultural and social norms determine drinking patterns. For example, in countries such as Italy and Spain, alcohol takes its place on the table, while Catholic tradition prohibits the uncontrolled consumption of alcohol. Alcohol consumption in Islamic geography is not as common as in the West. However, the fact that alcohol use is not widespread and the total consumption amount does not appear to be high in these countries in the Eastern Mediterranean and the Middle East, including Türkiye, does not mean that these countries do not have an alcohol problem. It is known that even in Iran, where alcohol is administratively banned, there are alcohol problems and mass methyl alcohol poisoning cases frequently occur.1 Alcohol use disorders are thus a health problem that concerns the whole world.
Alcohol use behavior, which takes place in many cultures as a means of socialization, emerges as a clinical problem over time as a result of the facilitation of certain conditions. Drinking behavior that begins irregularly, at long intervals and in low amounts, usually begins to cause problems over a period of years and turns into alcohol use disorder. Alcohol dependence (International Classification of Diseases, ICD-10 and Diagnostic and Statistical Manual of Mental Diseases, DSM-IV), harmful use of alcohol (ICD-10) or alcohol abuse (DSM-IV), which is included in alcohol use disorder, is initially unproblematic. These can be seen as continuation of each other that occur in the course of alcohol consumption behavior over time. The DSM5 approach treats alcohol use disorders as categorical clinical problems of varying severity, defined in terms of a wide range of symptoms. The use of the term "neuroadaptation" for the first time in the diagnosis of alcohol addiction in ICD-11, which is also a categorical diagnostic classification, is important in that it emphasizes that this problem is an ''adaptation'' (allostasis) process. This is the adaptation of the nerve cell, which is in constant relationship with the environment, to the constant/repeated presence of alcohol. As a result, alcohol use disorder is a problem that needs to be evaluated longitudinally in the social-biological context of individual stories and is based on neurobiological learning processes.2
Alcohol use disorder, which basically begins as a drinking behavior problem, appears as a complex of problems that affect the entire life and health of individuals. Only one fifth of individuals with alcohol use problems seek help primarily due to their drinking problem.3 Applications to health services are generally due to medical complications such as liver diseases and head/body traumas that develop secondary to alcohol use. Considering the various medical complications, alcohol use problems actually concern almost all fields of medicine.
In this book, topics including alcohol use disorders and secondary problems, are discussed with the purpose of guiding for clinical practice.
Prof. Dr. İnci ÖZGÜR İLHAN
Editor
Ankara University Faculty of Medicine, Department of Psychiatry, Ankara, Türkiye
REFERENCES
1. Aghababaeian H, Araghi Ahvazi L, Ostadtaghizadeh A. The Methanol Poisoning Outbreaks in Iran 2018. Alcohol Alcohol. 2019;54(2):128-130. doi: 10.1093/alcalc/agz005.
2. Edwards G, Marshall EJ, Cook CCH. The Treatment of Drinking Problems: A Guide for the Helping Professions. 4th ed. Cambridge University Press; 2003.
3. Probst C, Manthey J, Martinez A, Rehm J. Alcohol use disorder severity and reported reasons not to seek treatment: a cross-sectional study in European primary care practices. Subst Abuse Treat Prev Policy. 2015;10:32. doi: 10.1186/s13011-015-0028-z.
Alcohol use behavior, which takes place in many cultures as a means of socialization, emerges as a clinical problem over time as a result of the facilitation of certain conditions. Drinking behavior that begins irregularly, at long intervals and in low amounts, usually begins to cause problems over a period of years and turns into alcohol use disorder. Alcohol dependence (International Classification of Diseases, ICD-10 and Diagnostic and Statistical Manual of Mental Diseases, DSM-IV), harmful use of alcohol (ICD-10) or alcohol abuse (DSM-IV), which is included in alcohol use disorder, is initially unproblematic. These can be seen as continuation of each other that occur in the course of alcohol consumption behavior over time. The DSM5 approach treats alcohol use disorders as categorical clinical problems of varying severity, defined in terms of a wide range of symptoms. The use of the term "neuroadaptation" for the first time in the diagnosis of alcohol addiction in ICD-11, which is also a categorical diagnostic classification, is important in that it emphasizes that this problem is an ''adaptation'' (allostasis) process. This is the adaptation of the nerve cell, which is in constant relationship with the environment, to the constant/repeated presence of alcohol. As a result, alcohol use disorder is a problem that needs to be evaluated longitudinally in the social-biological context of individual stories and is based on neurobiological learning processes.2
Alcohol use disorder, which basically begins as a drinking behavior problem, appears as a complex of problems that affect the entire life and health of individuals. Only one fifth of individuals with alcohol use problems seek help primarily due to their drinking problem.3 Applications to health services are generally due to medical complications such as liver diseases and head/body traumas that develop secondary to alcohol use. Considering the various medical complications, alcohol use problems actually concern almost all fields of medicine.
In this book, topics including alcohol use disorders and secondary problems, are discussed with the purpose of guiding for clinical practice.
Prof. Dr. İnci ÖZGÜR İLHAN
Editor
Ankara University Faculty of Medicine, Department of Psychiatry, Ankara, Türkiye
REFERENCES
1. Aghababaeian H, Araghi Ahvazi L, Ostadtaghizadeh A. The Methanol Poisoning Outbreaks in Iran 2018. Alcohol Alcohol. 2019;54(2):128-130. doi: 10.1093/alcalc/agz005.
2. Edwards G, Marshall EJ, Cook CCH. The Treatment of Drinking Problems: A Guide for the Helping Professions. 4th ed. Cambridge University Press; 2003.
3. Probst C, Manthey J, Martinez A, Rehm J. Alcohol use disorder severity and reported reasons not to seek treatment: a cross-sectional study in European primary care practices. Subst Abuse Treat Prev Policy. 2015;10:32. doi: 10.1186/s13011-015-0028-z.
.: İşlem Listesi