.: ÖN SÖZ
ÖN SÖZ
PREFACE
Makale Dili: TR
Ücretsiz Erişim
Kadın kanserlerinin tanısı, tedavisi ve prognozu ile ilgili son zamanlarda gen yapısı ve moleküler patoloji ile ilgili gelişmeler, bazı kanserlerde örneğin endometriyum kanserinin evrelemesinde değişikliğe yol açmıştır. Keza heredite ve kanserin tedavisinde genetik yapının davranışı ve immunoterapinin prognozu nasıl etkilediği ile ilgili çalışmalar hız kazanmıştır.
Örneğin; endometriyum kanserinde (EK) günümüze kadarki bilimsel veriler ışığında cerrahi evreleme ve sonrasında seçilmiş olgularda adjuvan radyoterapi ve kemoterapi ile hastaların yaklaşık %76'sında 5 yıllık sağkalım sağlanabilmektedir. Ancak büyük çoğunluğu erken evrede tanı alan ve cerrahi ile tam kür sağlanabilen EK'de nüks olan vakalarda prognoz kötü seyretmektedir. Nüksü öngörebilecek risk skorlama sistemleri birçok çalışmaya konu edilmiş, EK'nin sınıflandırılması ile ilgili olarak yapılan çalışmalarda histopatolojik verilerden bağımsız bir şekilde tümörlerin moleküler özellikleri ile onkolojik sonuçlar arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Bu çalışmalarda en iyi 5 yıllık sağ kalımın POLE mutant, en kötü 5 yıllık sağ kalımın ise p53 mutant olgularda olduğu bulunmuştur. MMR-d (Missmatch repaird) ve p53 non-mutant olgularda ise 5 yıllık sağ kalımın bu olgu gruplarının arasında yer aldığı görülmüştür. Yeni endometriyum kanseri evrelemesi, bu bulgulara dayanarak yapılmıştır.
İmmünoterapi gibi farklı tedavi modalitelerine olan ihtiyaç artmıştır. Yeni kuşak anti PD-1 ve PDL-1 ajanlar pek çok kanser türü için immünoterapide önemli tedavilerdir. Progresyonsuz sağkalımlar da, 2 yılın üzerinde bildirilmiştir. Yine immünoterapi-anti VEGF kombinasyonları ile, MSI-H (mikrosatellit instabilitesi-H) durumundan bağımsız olarak %40'larda yanıt oranları mevcuttur. Tüm hastalarda tanı anında veya hastalık metastatik olduktan sonra tedaviye karar vermek için, tümör dokusunda MSI bakılması gerekliliği gündeme gelmiştir.
Tümör baskılayıcı genler en sık kalıtsal kanser sendromlarında rol oynar ve bunların çoğu BRCA1-2 ve Lynch sendromu genleri gibi DNA onarım genleridir. Kalıtsal kanserler, tüm invaziv epitelyal over kanserlerinin yaklaşık %10'unu ve yüksek dereceli seröz kanserlerin %20'sini oluşturur ve Fallop tüpünün distalinden köken alır.
Ailesinde güçlü epitelyal over kanseri öyküsü olan bir kadının tedavisi, bireyselleştirilmeli ve bu kadının yaşına, üreme planlarına ve tahmini risk düzeyine göre planlanmalıdır
Jinekolojik kanserlere yeni tedavi yaklaşımları ve prognozları hakkında yapılan çalışmaların ışığında, konusunda uzman değerli hocalarımızın hazırlamış olduğu makaleler, bu kitapta toplanarak sunulmuş olup, sağladıkları bilimsel katkı nedeniyle tüm hocalarımın emeklerine şükranlarımı sunarım.
Saygılarımla.
Prof. Dr. Orhan ÜNAL
Editör
Örneğin; endometriyum kanserinde (EK) günümüze kadarki bilimsel veriler ışığında cerrahi evreleme ve sonrasında seçilmiş olgularda adjuvan radyoterapi ve kemoterapi ile hastaların yaklaşık %76'sında 5 yıllık sağkalım sağlanabilmektedir. Ancak büyük çoğunluğu erken evrede tanı alan ve cerrahi ile tam kür sağlanabilen EK'de nüks olan vakalarda prognoz kötü seyretmektedir. Nüksü öngörebilecek risk skorlama sistemleri birçok çalışmaya konu edilmiş, EK'nin sınıflandırılması ile ilgili olarak yapılan çalışmalarda histopatolojik verilerden bağımsız bir şekilde tümörlerin moleküler özellikleri ile onkolojik sonuçlar arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Bu çalışmalarda en iyi 5 yıllık sağ kalımın POLE mutant, en kötü 5 yıllık sağ kalımın ise p53 mutant olgularda olduğu bulunmuştur. MMR-d (Missmatch repaird) ve p53 non-mutant olgularda ise 5 yıllık sağ kalımın bu olgu gruplarının arasında yer aldığı görülmüştür. Yeni endometriyum kanseri evrelemesi, bu bulgulara dayanarak yapılmıştır.
İmmünoterapi gibi farklı tedavi modalitelerine olan ihtiyaç artmıştır. Yeni kuşak anti PD-1 ve PDL-1 ajanlar pek çok kanser türü için immünoterapide önemli tedavilerdir. Progresyonsuz sağkalımlar da, 2 yılın üzerinde bildirilmiştir. Yine immünoterapi-anti VEGF kombinasyonları ile, MSI-H (mikrosatellit instabilitesi-H) durumundan bağımsız olarak %40'larda yanıt oranları mevcuttur. Tüm hastalarda tanı anında veya hastalık metastatik olduktan sonra tedaviye karar vermek için, tümör dokusunda MSI bakılması gerekliliği gündeme gelmiştir.
Tümör baskılayıcı genler en sık kalıtsal kanser sendromlarında rol oynar ve bunların çoğu BRCA1-2 ve Lynch sendromu genleri gibi DNA onarım genleridir. Kalıtsal kanserler, tüm invaziv epitelyal over kanserlerinin yaklaşık %10'unu ve yüksek dereceli seröz kanserlerin %20'sini oluşturur ve Fallop tüpünün distalinden köken alır.
Ailesinde güçlü epitelyal over kanseri öyküsü olan bir kadının tedavisi, bireyselleştirilmeli ve bu kadının yaşına, üreme planlarına ve tahmini risk düzeyine göre planlanmalıdır
Jinekolojik kanserlere yeni tedavi yaklaşımları ve prognozları hakkında yapılan çalışmaların ışığında, konusunda uzman değerli hocalarımızın hazırlamış olduğu makaleler, bu kitapta toplanarak sunulmuş olup, sağladıkları bilimsel katkı nedeniyle tüm hocalarımın emeklerine şükranlarımı sunarım.
Saygılarımla.
Prof. Dr. Orhan ÜNAL
Editör
Recent developments in gene structure and molecular pathology related to the diagnosis, treatment and prognosis of female cancers have led to changes in the staging of some cancers, such as endometrial cancer
For example, in endometrial cancer (EC), in the light of scientific data to date, surgical staging and then, in selected cases, adjuvant radiotherapy and chemotherapy can provide 5-year survival in approximately 76% of patients. However, the prognosis is poor in cases with recurrence in EC, most of which are diagnosed at an early stage and complete cure can be achieved with surgery. Risk scoring systems that can predict recurrence have been the subject of many studies, and studies on the classification of EC have found a significant relationship between the molecular characteristics of tumors and oncological outcomes, independent of histopathological data. In these studies, the best 5-year survival was found in POLE mutant cases, and the worst 5-year survival was found in p53 mutant cases. In MMR-d (Missmatch repair-d) and p53 non-mutant cases, 5-year survival was observed to be among these case groups. The new endometrial cancer staging was based on these findings.
The need for different treatment modalities such as immunotherapy has increased. New generation anti PD-1 and PDL-1 agents are important treatments in immunotherapy for many cancer types. The need for different treatment modalities such as immunotherapy has increased. New generation anti PD-1 and PDL-1 agents are important treatments in immunotherapy for many cancer types. Progression-free survivals over 2 years have also been reported. Again, with immunotherapy-anti-VEGF combinations, response rates of 40% are available regardless of MSI-H (Microsatellit instability-H) status. In all patients, at the time of diagnosis or after the disease has metastatic, the necessity of examining the MSI in the tumor tissue has come to the fore in order to decide on the treatment.
Tumor suppressor genes are most often involved in hereditary cancer syndromes, and many of these are DNA repair genes, such as the BRCA1-2 and Lynch syndrome genes.
Hereditary cancers account for approximately 10% of all invasive epithelial ovarian cancers and 20% of high-grade serous cancers and originate distal to the Fallopian tube.
I will be happy to find it informative by our colleagues, considering that the issues I tried to express above are conveyed to you through the articles contained in this booklet, and there is undoubtedly a need for studies that will shed new light on the treatment approach and prognosis of gynecological cancers.
I would like to express my gratitude to all my teachers for their scientific contribution.
Kind regards.
Prof. Dr. Orhan ÜNAL
Editor
For example, in endometrial cancer (EC), in the light of scientific data to date, surgical staging and then, in selected cases, adjuvant radiotherapy and chemotherapy can provide 5-year survival in approximately 76% of patients. However, the prognosis is poor in cases with recurrence in EC, most of which are diagnosed at an early stage and complete cure can be achieved with surgery. Risk scoring systems that can predict recurrence have been the subject of many studies, and studies on the classification of EC have found a significant relationship between the molecular characteristics of tumors and oncological outcomes, independent of histopathological data. In these studies, the best 5-year survival was found in POLE mutant cases, and the worst 5-year survival was found in p53 mutant cases. In MMR-d (Missmatch repair-d) and p53 non-mutant cases, 5-year survival was observed to be among these case groups. The new endometrial cancer staging was based on these findings.
The need for different treatment modalities such as immunotherapy has increased. New generation anti PD-1 and PDL-1 agents are important treatments in immunotherapy for many cancer types. The need for different treatment modalities such as immunotherapy has increased. New generation anti PD-1 and PDL-1 agents are important treatments in immunotherapy for many cancer types. Progression-free survivals over 2 years have also been reported. Again, with immunotherapy-anti-VEGF combinations, response rates of 40% are available regardless of MSI-H (Microsatellit instability-H) status. In all patients, at the time of diagnosis or after the disease has metastatic, the necessity of examining the MSI in the tumor tissue has come to the fore in order to decide on the treatment.
Tumor suppressor genes are most often involved in hereditary cancer syndromes, and many of these are DNA repair genes, such as the BRCA1-2 and Lynch syndrome genes.
Hereditary cancers account for approximately 10% of all invasive epithelial ovarian cancers and 20% of high-grade serous cancers and originate distal to the Fallopian tube.
I will be happy to find it informative by our colleagues, considering that the issues I tried to express above are conveyed to you through the articles contained in this booklet, and there is undoubtedly a need for studies that will shed new light on the treatment approach and prognosis of gynecological cancers.
I would like to express my gratitude to all my teachers for their scientific contribution.
Kind regards.
Prof. Dr. Orhan ÜNAL
Editor
.: İşlem Listesi