.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Occupational Risk Factors among Primary Health Care Workers in Mersin, Turkey
Mersin'de Birinci Basamak Sağlık Hizmeti Çalışanları Arasındaki Mesleki Risk Faktörleri
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2011;31(5):1194-203
doi: 10.5336/medsci.2010-21729
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: The current study aims to identify the occupational health risks faced by primary health care workers in Mersin city center. Material and Methods: Data were collected between June-July 2009. The target population of this cross-sectional study was 807 health workers serving in the primary health care centers in Mersin city center and related villages. No sampling was carried out; this study aimed to reach all of the health care centers and health care workers in the city center and surroundings. The consent of the ethics committee and the consent of the participants were obtained after informing them about the study. Six hundred sixty six (82.5%) of the workers were reached and agreed to participate in this survey. The workers filled out the forms by themselves. The health risks faced by the health workers within the past year were accepted as the dependent variables. It was compared with independent variables such as the workplace risks, location of the workplace in the urban or suburban regions, occupation group, and sex. Descriptive statistics were used to summarize the data while Chi-square test was employed to compare categorical variables. Results: 40.7% of the health care workers were working as midwifes and 73.0% were females; 87.2% of them had experienced at least one health risk within the past year. The most frequent health risks faced by the health workers were physical-ergonomic (78.8%), biological (56.8%), psychological (54.4%) and chemical (18.0%) risks. Ninety one percent of them believed that their life was not in safe in the workplace. The rate of physical-ergonomic risks were higher in doctors, in midwifes, and in non-married participants, the biological risks were higher in female health care workers, doctors, in non-married workers; the psychological risks were in non-married participants while the chemical risks were higher for those working in suburban areas. All of the risks were at a higher level among those participants who thought that their workplace was not safe. It was also understood that experiencing psychological risks decreased despite the increase in work period. Conclusion: Primary health care workers face many health risks in the workplace.
Keywords: Health personnel; primary health care; occupational exposure; risk factors
Objective: The current study aims to identify the occupational health risks faced by primary health care workers in Mersin city center. Material and Methods: Data were collected between June-July 2009. The target population of this cross-sectional study was 807 health workers serving in the primary health care centers in Mersin city center and related villages. No sampling was carried out; this study aimed to reach all of the health care centers and health care workers in the city center and surroundings. The consent of the ethics committee and the consent of the participants were obtained after informing them about the study. Six hundred sixty six (82.5%) of the workers were reached and agreed to participate in this survey. The workers filled out the forms by themselves. The health risks faced by the health workers within the past year were accepted as the dependent variables. It was compared with independent variables such as the workplace risks, location of the workplace in the urban or suburban regions, occupation group, and sex. Descriptive statistics were used to summarize the data while Chi-square test was employed to compare categorical variables. Results: 40.7% of the health care workers were working as midwifes and 73.0% were females; 87.2% of them had experienced at least one health risk within the past year. The most frequent health risks faced by the health workers were physical-ergonomic (78.8%), biological (56.8%), psychological (54.4%) and chemical (18.0%) risks. Ninety one percent of them believed that their life was not in safe in the workplace. The rate of physical-ergonomic risks were higher in doctors, in midwifes, and in non-married participants, the biological risks were higher in female health care workers, doctors, in non-married workers; the psychological risks were in non-married participants while the chemical risks were higher for those working in suburban areas. All of the risks were at a higher level among those participants who thought that their workplace was not safe. It was also understood that experiencing psychological risks decreased despite the increase in work period. Conclusion: Primary health care workers face many health risks in the workplace.
Keywords: Health personnel; primary health care; occupational exposure; risk factors
ÖZET
Amaç: Mevcut çalışma Mersin şehir merkezindeki birinci basamak sağlık hizmeti çalışanlarının işyerinde karşılaştıkları sağlık risklerini tanımlamayı amaçlamıştır. Gereç ve Yöntemler: Veriler Haziran-Temmuz 2009 arası toplandı. Bu kesitsel çalışmanın amacı Mersin şehir merkezi ve ilişkili köylerdeki birinci basamak sağlık merkezlerinde hizmet gören 807 sağlık çalışanına ulaşmaktı. Çalışmamızda bir örnekleme yapılmadı. Kent merkezi ve çevresinde bulunan bütün sağlık ocakları ve tüm sağlık çalışanlarına ulaşmak hedeflendi. Etik kurul onayı alındı ve çalışmaya katılanlara çalışma hakkında bilgi verilerek, katılım onayları alındı. Ulaşılan 666 (%82.5) sağlık çalışanı araştırmaya katılmayı kabul etti. Çalışanlar kendi başlarına formları doldurdular. Geçmiş yıl içerisinde sağlık çalışanlarının yüzleştiği sağlık riskleri bağımlı değişken olarak kabul edildi ve işyeri riskleri, işyeri yerleşiminin şehirde veya banliyöde olması, mesleki grup ve cinsiyet gibi bağımsız değişkenler ile kıyaslandı. Verileri özetlemek için tanımlayıcı istatistikler kullanılırken, kategorik değişkenleri kıyaslamak için ki-kare testine başvuruldu. Bulgular: Sağlık hizmeti çalışanlarının %40.3'ü ebe olarak çalışıyordu ve %73.0'ı kadındı; %87.2'si geçmiş yıl içerisinde en az bir sağlık riski ile karşılaşmıştı. Sağlık çalışanları tarafından yüzleşilen en sık sağlık riskleri fiziksel-ergonomik (%78.8), biyolojik (%56.8), psikolojik (%54.4) ve kimyasal (%18.0) risklerdi. Çalışanların %91'i işyerindeki kendisinin güvende olmadığını düşünmekteydi. Fiziksel-ergonomik riskler doktor, ebe ve evli olmayan çalışanlarında, biyolojik riskler doktor, evli olmayan ve kadın çalışanlarda, psikolojik riskler evli olmayan ve kimyasal riskler banliyölerde çalışanlarda daha yüksek orandaydı. İşyerinde kendini güvende hissetmeyenlerde bütün riskler daha yüksek orandaydı. Ayrıca görev süresinin artmasına karşın psikolojik riskle karşılaşmanın azaldığı saptandı. Sonuç: Birinci basamak sağlık hizmeti çalışanları işyerinde birçok sağlık riskleri ile yüzyüzedir.
Anahtar Kelimeler: Sağlık personeli; temel sağlık hizmeti; mesleki maruziyet; risk faktörleri
Amaç: Mevcut çalışma Mersin şehir merkezindeki birinci basamak sağlık hizmeti çalışanlarının işyerinde karşılaştıkları sağlık risklerini tanımlamayı amaçlamıştır. Gereç ve Yöntemler: Veriler Haziran-Temmuz 2009 arası toplandı. Bu kesitsel çalışmanın amacı Mersin şehir merkezi ve ilişkili köylerdeki birinci basamak sağlık merkezlerinde hizmet gören 807 sağlık çalışanına ulaşmaktı. Çalışmamızda bir örnekleme yapılmadı. Kent merkezi ve çevresinde bulunan bütün sağlık ocakları ve tüm sağlık çalışanlarına ulaşmak hedeflendi. Etik kurul onayı alındı ve çalışmaya katılanlara çalışma hakkında bilgi verilerek, katılım onayları alındı. Ulaşılan 666 (%82.5) sağlık çalışanı araştırmaya katılmayı kabul etti. Çalışanlar kendi başlarına formları doldurdular. Geçmiş yıl içerisinde sağlık çalışanlarının yüzleştiği sağlık riskleri bağımlı değişken olarak kabul edildi ve işyeri riskleri, işyeri yerleşiminin şehirde veya banliyöde olması, mesleki grup ve cinsiyet gibi bağımsız değişkenler ile kıyaslandı. Verileri özetlemek için tanımlayıcı istatistikler kullanılırken, kategorik değişkenleri kıyaslamak için ki-kare testine başvuruldu. Bulgular: Sağlık hizmeti çalışanlarının %40.3'ü ebe olarak çalışıyordu ve %73.0'ı kadındı; %87.2'si geçmiş yıl içerisinde en az bir sağlık riski ile karşılaşmıştı. Sağlık çalışanları tarafından yüzleşilen en sık sağlık riskleri fiziksel-ergonomik (%78.8), biyolojik (%56.8), psikolojik (%54.4) ve kimyasal (%18.0) risklerdi. Çalışanların %91'i işyerindeki kendisinin güvende olmadığını düşünmekteydi. Fiziksel-ergonomik riskler doktor, ebe ve evli olmayan çalışanlarında, biyolojik riskler doktor, evli olmayan ve kadın çalışanlarda, psikolojik riskler evli olmayan ve kimyasal riskler banliyölerde çalışanlarda daha yüksek orandaydı. İşyerinde kendini güvende hissetmeyenlerde bütün riskler daha yüksek orandaydı. Ayrıca görev süresinin artmasına karşın psikolojik riskle karşılaşmanın azaldığı saptandı. Sonuç: Birinci basamak sağlık hizmeti çalışanları işyerinde birçok sağlık riskleri ile yüzyüzedir.
Anahtar Kelimeler: Sağlık personeli; temel sağlık hizmeti; mesleki maruziyet; risk faktörleri
.: İşlem Listesi