.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Nervus musculocutaneus'un Dallanma Paterni ve Klinik Önemi
The Anatomic Branch Pattern of the Musculocutaneus Nerve and Its Clinical Implications
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2009;29(2):464-8
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Nervus musculocutaneus (NM) hasarı sonrasında, kol ve ön kol fonksiyonunun geri kazanılması amacıyla tercih edilen yöntemlerden biri de sinir nörotizasyonudur. Çalışmamızın amacı sinir nörotizasyonu için oldukça önemli olan NM'nin dallanma şeklini ortaya koymak, dallarının uzunluklarını belirlemek ve bulgularımızın klinik önemini tartışmaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma formaldehit ile fikse edilmiş 16 kadavraya ait 32 erişkin kadavranın üst ekstremitesinde gerçekleştirildi. Çalışmamızda proc. coracoideus'un anteromedial köşesi (PCAK) ile sinirin dallarına ayrıldığı nokta arasındaki mesafeler ölçüldü. Ayrıca, kasa giden her bir sinir dalının uzunlukları da kaydedildi. Daha sonra sinirin dallanma şekli ve her bir kasın kaç sinir dalı ile innerve olduğu not edildi. Bulgular: Olguların 30 (%93.8)'unda sinirin musculus coracobrachialis'i deldiği, %6.2'sinde ise kasın medialinde seyrettiği görüldü. NM'nin ilk dalının (r. muscularis) m. coracobrachialis'i innerve ettiği gözlendi ve bu dalın NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafe 7.5 ± 1.6 cm olarak ölçüldü. Sinirden ayrılan ikinci dalın %71.9 olguda m. biceps brachii'nin caput breve'sini innerve ettiği ve NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafenin de 12.7 ± 1.7 cm olduğu tespit edildi. Örneklerin %28.1'inde, sinirin ikinci dalının biceps brachii'nin her iki başına giden ortak bir kök şeklinde olduğu gözlendi. Bu müşterek dalın NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafe, 14.0 ± 1.5 cm olarak ölçüldü. Sinirden ayrılan son motor dalın ise, m. brachialis'i innerve ettiği ve bu dalın da NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK'tan mesafesinin 18.6 ± 3.1 cm olduğu kaydedildi. Sonuç: Plexus brachialis hasarlanmaları sonucu oluşabilen ön kolun fleksiyon kaybı, majör işlevsel bir kusurdur ve tüm imkânlar çerçevesinde rekonstrüksiyon gerektirir. Bu tekniğin başarılı olması için hem NM'nin hem de donör sinirin dallanma şeklinin, dal uzunluklarının ve fasiküler düzenlenmesinin iyi bilinmesi gerekmektedir. Çalışmamızın bulgularının NM'nin onarımı ile ilgilenen cerrahlara yol göstereceğini düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler: N. musculocutaneous; sinir transferi
Amaç: Nervus musculocutaneus (NM) hasarı sonrasında, kol ve ön kol fonksiyonunun geri kazanılması amacıyla tercih edilen yöntemlerden biri de sinir nörotizasyonudur. Çalışmamızın amacı sinir nörotizasyonu için oldukça önemli olan NM'nin dallanma şeklini ortaya koymak, dallarının uzunluklarını belirlemek ve bulgularımızın klinik önemini tartışmaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma formaldehit ile fikse edilmiş 16 kadavraya ait 32 erişkin kadavranın üst ekstremitesinde gerçekleştirildi. Çalışmamızda proc. coracoideus'un anteromedial köşesi (PCAK) ile sinirin dallarına ayrıldığı nokta arasındaki mesafeler ölçüldü. Ayrıca, kasa giden her bir sinir dalının uzunlukları da kaydedildi. Daha sonra sinirin dallanma şekli ve her bir kasın kaç sinir dalı ile innerve olduğu not edildi. Bulgular: Olguların 30 (%93.8)'unda sinirin musculus coracobrachialis'i deldiği, %6.2'sinde ise kasın medialinde seyrettiği görüldü. NM'nin ilk dalının (r. muscularis) m. coracobrachialis'i innerve ettiği gözlendi ve bu dalın NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafe 7.5 ± 1.6 cm olarak ölçüldü. Sinirden ayrılan ikinci dalın %71.9 olguda m. biceps brachii'nin caput breve'sini innerve ettiği ve NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafenin de 12.7 ± 1.7 cm olduğu tespit edildi. Örneklerin %28.1'inde, sinirin ikinci dalının biceps brachii'nin her iki başına giden ortak bir kök şeklinde olduğu gözlendi. Bu müşterek dalın NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK arasındaki mesafe, 14.0 ± 1.5 cm olarak ölçüldü. Sinirden ayrılan son motor dalın ise, m. brachialis'i innerve ettiği ve bu dalın da NM'den ayrıldığı nokta ile PCAK'tan mesafesinin 18.6 ± 3.1 cm olduğu kaydedildi. Sonuç: Plexus brachialis hasarlanmaları sonucu oluşabilen ön kolun fleksiyon kaybı, majör işlevsel bir kusurdur ve tüm imkânlar çerçevesinde rekonstrüksiyon gerektirir. Bu tekniğin başarılı olması için hem NM'nin hem de donör sinirin dallanma şeklinin, dal uzunluklarının ve fasiküler düzenlenmesinin iyi bilinmesi gerekmektedir. Çalışmamızın bulgularının NM'nin onarımı ile ilgilenen cerrahlara yol göstereceğini düşünüyoruz.
Anahtar Kelimeler: N. musculocutaneous; sinir transferi
ABSTRACT
Objective: One of the preferred approaches to maintain the arm and forearm function after musculocutaneous nerve (MN) injury is neurotization. The aim of the present study was to expose the branches of the NM and to evaluate the length of its branches which are all particularly important for neurotization as well as to discuss the clinical relevance of our findings. Material and Methods: This study was conducted on 32 upper extremities of 16 fixed adult cadavers. The distance between the anteromedial angle of the coracoid process (AACP) and the points where the nerve gave off its branches was measured and the length of all the motor branches was recorded. Then the anatomical branch pattern of the nerve and the number of the motor branches innervating each muscle was noted. Results: The MN was observed to dive into the coracobrachialis in 30 cases (93.8%) and course medially to coracobrachialis in 6.2%. The first motor branch of the MN was observed to innervate the coracobrachialis and the distance between its branching point and AACP was measured 7.5 ± 1.6 cm. The second branch was determined to innervate the short head of biceps brachii in 71.9% of the cases and the distance between its branching point and the AACP was measured 12.7 ± 1.7 cm. In 28.1% of the cases the second branch was observed to be a common trunk innervating both heads of biceps brachii. The distance between the origin of this branch and the AACP was measured 14 ± 1.5 cm. The last motor branch of the MN was observed to innervate brachialis and the distance between the origin of this branch and the AACP was measured 18.6 ± 3.1 cm. Conclusion: Loss of elbow flexion following brachial plexus injury is a major functional deficit and should be reconstructed. The exact knowledge of the branching pattern, branch length and fascicular arrangement of the MN and the donor nerve is necessary for successful surgical management. We suggest that the findings of the present study will guide the surgeons dealing with MN repair.
Keywords: Musculocutaneous nerve; nerve transfer
Objective: One of the preferred approaches to maintain the arm and forearm function after musculocutaneous nerve (MN) injury is neurotization. The aim of the present study was to expose the branches of the NM and to evaluate the length of its branches which are all particularly important for neurotization as well as to discuss the clinical relevance of our findings. Material and Methods: This study was conducted on 32 upper extremities of 16 fixed adult cadavers. The distance between the anteromedial angle of the coracoid process (AACP) and the points where the nerve gave off its branches was measured and the length of all the motor branches was recorded. Then the anatomical branch pattern of the nerve and the number of the motor branches innervating each muscle was noted. Results: The MN was observed to dive into the coracobrachialis in 30 cases (93.8%) and course medially to coracobrachialis in 6.2%. The first motor branch of the MN was observed to innervate the coracobrachialis and the distance between its branching point and AACP was measured 7.5 ± 1.6 cm. The second branch was determined to innervate the short head of biceps brachii in 71.9% of the cases and the distance between its branching point and the AACP was measured 12.7 ± 1.7 cm. In 28.1% of the cases the second branch was observed to be a common trunk innervating both heads of biceps brachii. The distance between the origin of this branch and the AACP was measured 14 ± 1.5 cm. The last motor branch of the MN was observed to innervate brachialis and the distance between the origin of this branch and the AACP was measured 18.6 ± 3.1 cm. Conclusion: Loss of elbow flexion following brachial plexus injury is a major functional deficit and should be reconstructed. The exact knowledge of the branching pattern, branch length and fascicular arrangement of the MN and the donor nerve is necessary for successful surgical management. We suggest that the findings of the present study will guide the surgeons dealing with MN repair.
Keywords: Musculocutaneous nerve; nerve transfer
.: İşlem Listesi