Ayak Rehabilitasyonu Özel Sayısı
.: DERLEME
Mechanical Behaviour of the Soft Tissues of the Feet in Diabetes
Diyabette Ayakların Yumuşak Dokularının Mekanik Davranışı
Turkiye Klinikleri J Physiother Rehabil-Special Topics. 2016;2(3):14-9
Makale Dili: EN
ABSTRACT
Diabetes mellitus (DM) is estimated to affect over 380 million people globally by the year 2025. The disease is associated with musculoskeletal and systemic complications, with foot complications being particularly prevalent (52%). Consequently, the prevalence of foot complications such as diabetic foot ulcers (DFUs) which lead to lower limb amputations (LLAs) is increasing, placing a huge burden on society. The risk of diabetes related LLA increases by 1.7 fold in diabetic peripheral neuropathy (DPN) and is further increased by 12 fold with additional foot deformity. These statistics highlight the need for appropriate and timely interventions to prevent the development of foot complications related to the disease. Diabetic foot ulceration has a complex and multifactorial aetiology. It has long been accepted that DPN and increased plantar pressures are the main causes of DFUs and that mechanical forces acting within the soft tissues of the foot can contribute to their formation. However, the exact nature of these internal forces is unclear. Plantar pressures can alter by changes in skeletal posture and therefore mechanical function of the foot as a whole. Changes in the collagenous tissues, such as tendons, fascia and skin contribute to the alteration in foot posture. Therefore, the ability to determine the causes and effects of plantar soft tissue mechanical properties in DM is of clinical significance. The current knowledge of the structure and function of the soft tissues of the foot in diabetes will be the focus of this paper.
Keywords: Skin; tendons; subcutaneous tissue; thickness; stiffness; plantar; joint mobility
Diabetes mellitus (DM) is estimated to affect over 380 million people globally by the year 2025. The disease is associated with musculoskeletal and systemic complications, with foot complications being particularly prevalent (52%). Consequently, the prevalence of foot complications such as diabetic foot ulcers (DFUs) which lead to lower limb amputations (LLAs) is increasing, placing a huge burden on society. The risk of diabetes related LLA increases by 1.7 fold in diabetic peripheral neuropathy (DPN) and is further increased by 12 fold with additional foot deformity. These statistics highlight the need for appropriate and timely interventions to prevent the development of foot complications related to the disease. Diabetic foot ulceration has a complex and multifactorial aetiology. It has long been accepted that DPN and increased plantar pressures are the main causes of DFUs and that mechanical forces acting within the soft tissues of the foot can contribute to their formation. However, the exact nature of these internal forces is unclear. Plantar pressures can alter by changes in skeletal posture and therefore mechanical function of the foot as a whole. Changes in the collagenous tissues, such as tendons, fascia and skin contribute to the alteration in foot posture. Therefore, the ability to determine the causes and effects of plantar soft tissue mechanical properties in DM is of clinical significance. The current knowledge of the structure and function of the soft tissues of the foot in diabetes will be the focus of this paper.
Keywords: Skin; tendons; subcutaneous tissue; thickness; stiffness; plantar; joint mobility
ÖZET
Diabetes mellitus (DM)'un 2025 yılına kadar dünya çapında 380 milyon kişiyi etkileyeceği tahmin edilmektedir. Bu hastalığın kas-iskelet sistemi ve diğer sistemlere ait komplikasyonları olmakla birlikte en sık rastlanılanı ayaklara ilişkin komplikasyonlardır (%52). Diyabetik ayak ülserleri (DAÜ) gibi ayak komplikasyonlarının yüksek prevalansı alt ekstremite amputasyonlarına (AEA) yol açmakta, bu da toplumlara büyük bir yük getirmektedir. Diyabet, AEA riskini diyabetik periferal nöropatide (DPN) 1,7 kat arttırmakta ve 12 kat ilave ayak deformitelerine neden olmaktadır. Bu istatistiki bilgiler, hastalıkla ilişkili ayak komplikasyonlarını önlemede gerekli uygun girişimlerin zamanında yapılmasını sağlamaktadır. DAÜ, kompleks bir antite olup, etiyolojisi multifaktöriyeldir. Uzun süredir DPN ve artmış plantar basınçların DAÜ'lerinin başlıca nedenleri olduğu kabul edilmiş, ayağın yumuşak dokularında etkili mekanik güçlerin bu oluşuma katkıda bulunduğu düşünülmüştür. Ancak, bu internal kuvvetlerin tam natürü açıklanamamıştır. Postür değişiklikleri ile plantar basınçlar değiştirilebilir, böylece ayağın mekanik fonksiyonu rahatlatılabilir. Tendonlar, fasya ve deri gibi kollajenöz dokulardaki değişiklikler ayak postüründeki düzelmeye katkıda bulunabilir. Bu nedenle, DM'da plantar yumuşak dokuların mekanik özelliklerini tespit edebilmek klinik önem taşımaktadır. Bu alandaki mevcut bilgileri gözden geçirmek bu makalenin odak noktası olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Deri; tendonlar; deri altı dokusu; kalınlık; sertlik; plantar; eklem mobilitesi
Diabetes mellitus (DM)'un 2025 yılına kadar dünya çapında 380 milyon kişiyi etkileyeceği tahmin edilmektedir. Bu hastalığın kas-iskelet sistemi ve diğer sistemlere ait komplikasyonları olmakla birlikte en sık rastlanılanı ayaklara ilişkin komplikasyonlardır (%52). Diyabetik ayak ülserleri (DAÜ) gibi ayak komplikasyonlarının yüksek prevalansı alt ekstremite amputasyonlarına (AEA) yol açmakta, bu da toplumlara büyük bir yük getirmektedir. Diyabet, AEA riskini diyabetik periferal nöropatide (DPN) 1,7 kat arttırmakta ve 12 kat ilave ayak deformitelerine neden olmaktadır. Bu istatistiki bilgiler, hastalıkla ilişkili ayak komplikasyonlarını önlemede gerekli uygun girişimlerin zamanında yapılmasını sağlamaktadır. DAÜ, kompleks bir antite olup, etiyolojisi multifaktöriyeldir. Uzun süredir DPN ve artmış plantar basınçların DAÜ'lerinin başlıca nedenleri olduğu kabul edilmiş, ayağın yumuşak dokularında etkili mekanik güçlerin bu oluşuma katkıda bulunduğu düşünülmüştür. Ancak, bu internal kuvvetlerin tam natürü açıklanamamıştır. Postür değişiklikleri ile plantar basınçlar değiştirilebilir, böylece ayağın mekanik fonksiyonu rahatlatılabilir. Tendonlar, fasya ve deri gibi kollajenöz dokulardaki değişiklikler ayak postüründeki düzelmeye katkıda bulunabilir. Bu nedenle, DM'da plantar yumuşak dokuların mekanik özelliklerini tespit edebilmek klinik önem taşımaktadır. Bu alandaki mevcut bilgileri gözden geçirmek bu makalenin odak noktası olmuştur.
Anahtar Kelimeler: Deri; tendonlar; deri altı dokusu; kalınlık; sertlik; plantar; eklem mobilitesi
.: İşlem Listesi