.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Levosimendanın İzofluran Anestezisi Altındaki Sıçanlarda Deksmedetomidin İnfüzyonuna Hemodinamik Etkileri
Hemodynamic Effects of Levosimendan on Dexmedetomidine Infusion in Rats Under Isoflurane Anesthesia
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2012;32(1):39-46
doi: 10.5336/medsci.2010-21549
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Bu çalışmada, levosimendan (L)'ın izofluran (İ) anestezisi altındaki sıçanlarda deksmedetomidin (D) infüzyonuna hemodinamik etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntemler: Onsekiz dişi Wistar-Albino sıçan 3 gruba ayrıldı. Kanülasyon ve trakeostomi uygulamaları sonrası sıçanlar yapay solutuldu. Onbeş dakikalık stabilizasyon dönemi sonunda başlangıç hemodinamik değerler kaydedilip; (i) İ grubuna; İ (%1,4); (ii) İD grubuna; İ (%1,4) + D (1 µg/kg/dk) ve (iii) İDL grubuna; İ (%1,4) + D (1 µg/kg/dk) + L (0,3 µg/kg/dk) 60 dk uygulandı. Beş dakika aralarla saptanan kalp atım hızı (KAH), (atım/dk), sistolik (SAB), diyastolik (DAB) ve ortalama arter basıncı (OAB), (mm Hg) değerleri ortalama ve/veya % olarak verildi. Tek yönlü varyans analizi, Tukey-Kramer ve eşleştirilmiş t testleri kullanıldı, p< 0,05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Gruplar arasında; başlangıçtaki hemodinamik değerler arasında fark saptanmadı. Buna karşın, infüzyon dönemi sonunda KAH (p= 0,03) ve DAB (p= 0,03) açısından istatistiksel anlamlı farklar olduğu görüldü. Bu anlamlı farklılıkların, İ grubuna (237) kıyasla İD grubunda (176) KAH'ın düşük (p< 0,05) ve İ grubuna (48) kıyasla İDL grubunda (67) DAB'ın yüksek (p< 0,05) olmasından kaynaklandığı saptandı. Grup içi değerlendirmede, başlangıca kıyasla infüzyon dönemi sonunda, İ grubunda SAB (80'e karşılık 71 [%90], p= 0,03), DAB (59'a karşılık 48 [%81], p= 0,049), OAB (69'a karşılık 57 [%83], p= 0,03) ve İD grubunda; KAH (206'ya karşılık 176 [%85], p= 0,008) anlamlı düzeyde azaldı. Sonuç: Sıçanlarda İ sistemik arter basıncının düşmesine, İ varlığında D ise KAH'ın azalmasına neden oldu. İzofluranın neden olduğu sistemik arter basıncı düşüşü hem D hem de DL kombinasyonu ile önlendi. İzofluran varlığında D'nin KAH'da neden olduğu azalma ise L eklenmesi ile ortadan kalktı. Bu çalışmada, İ'nin sistemik arter basıncında neden olduğu düşüşte D ve DL kullanılmasının, İ'nin varlığında D'nin KAH'da neden olduğu azalmada ise L kullanılmasının, olumlu etkileri olduğu saptandı.
Anahtar Kelimeler: İzofluran; deksmedetomidin; simendan; kalp hızı; kan basıncı; sıçanlar
Amaç: Bu çalışmada, levosimendan (L)'ın izofluran (İ) anestezisi altındaki sıçanlarda deksmedetomidin (D) infüzyonuna hemodinamik etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntemler: Onsekiz dişi Wistar-Albino sıçan 3 gruba ayrıldı. Kanülasyon ve trakeostomi uygulamaları sonrası sıçanlar yapay solutuldu. Onbeş dakikalık stabilizasyon dönemi sonunda başlangıç hemodinamik değerler kaydedilip; (i) İ grubuna; İ (%1,4); (ii) İD grubuna; İ (%1,4) + D (1 µg/kg/dk) ve (iii) İDL grubuna; İ (%1,4) + D (1 µg/kg/dk) + L (0,3 µg/kg/dk) 60 dk uygulandı. Beş dakika aralarla saptanan kalp atım hızı (KAH), (atım/dk), sistolik (SAB), diyastolik (DAB) ve ortalama arter basıncı (OAB), (mm Hg) değerleri ortalama ve/veya % olarak verildi. Tek yönlü varyans analizi, Tukey-Kramer ve eşleştirilmiş t testleri kullanıldı, p< 0,05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Gruplar arasında; başlangıçtaki hemodinamik değerler arasında fark saptanmadı. Buna karşın, infüzyon dönemi sonunda KAH (p= 0,03) ve DAB (p= 0,03) açısından istatistiksel anlamlı farklar olduğu görüldü. Bu anlamlı farklılıkların, İ grubuna (237) kıyasla İD grubunda (176) KAH'ın düşük (p< 0,05) ve İ grubuna (48) kıyasla İDL grubunda (67) DAB'ın yüksek (p< 0,05) olmasından kaynaklandığı saptandı. Grup içi değerlendirmede, başlangıca kıyasla infüzyon dönemi sonunda, İ grubunda SAB (80'e karşılık 71 [%90], p= 0,03), DAB (59'a karşılık 48 [%81], p= 0,049), OAB (69'a karşılık 57 [%83], p= 0,03) ve İD grubunda; KAH (206'ya karşılık 176 [%85], p= 0,008) anlamlı düzeyde azaldı. Sonuç: Sıçanlarda İ sistemik arter basıncının düşmesine, İ varlığında D ise KAH'ın azalmasına neden oldu. İzofluranın neden olduğu sistemik arter basıncı düşüşü hem D hem de DL kombinasyonu ile önlendi. İzofluran varlığında D'nin KAH'da neden olduğu azalma ise L eklenmesi ile ortadan kalktı. Bu çalışmada, İ'nin sistemik arter basıncında neden olduğu düşüşte D ve DL kullanılmasının, İ'nin varlığında D'nin KAH'da neden olduğu azalmada ise L kullanılmasının, olumlu etkileri olduğu saptandı.
Anahtar Kelimeler: İzofluran; deksmedetomidin; simendan; kalp hızı; kan basıncı; sıçanlar
ABSTRACT
Objective: In this study, hemodynamic effects of levosimendan (L) on dexmedetomidine (D) infusion in rats were investigated under isoflurane (I) anesthesia. Material and Methods: A total of eighteen female Wistar-Albino rats were divided into 3 groups. Rats were artificially respirated following cannulation and tracheostomy. At the end of the stabilization period (15 min), initial hemodynamic values were recorded and (i) I (1.4%) was administered to Group I; (ii) I (1.4%) and D (1 µg/kg/dk) were administered to Group ID and (iii) I (1.4%), D (1 µg/kg/dk) and L (0.3 µg/kg/dk) were administered to Group IDL for 60 min. Heart rate (HR)(bpm), systolic (SAP), diastolic (DAP) and mean arterial pressure (MAP) (mmHg) were recorded with 5 min intervals were and given as mean and/or %. One way variance analysis, Tukey-Kramer and paired t tests were used, p< 0.05 was considered the level of significance. Results: No difference was found between groups in terms of initial hemodynamic values. On the contrary, significant differences were found in HR (p= 0.03) and DAP (p= 0.03) at the end of the infusion period between groups. The differences were correlated to the lower HR in Group ID (176) compared to Group I (237), (p< 0.05) and a higher DAP in Group IDL (67) compared to Group I (48), (p< 0.05). In in-group comparisons; SAP (80 vs. 71 [90%], p= 0.03), DAP (59 vs. 48 [81%], p= 0.049), MAP (69 vs. 57 [83%], p= 0.03) decreased significantly in Group I and HR (206 vs. 176 [85%], p= 0.008) decreased significantly in Group ID at the end of the infusion period when compared to baseline values. Conclusion: In rats, I led to a decrease in systemic arterial pressure; and D in the presence of I led to a decrease in HR. Isoflurane-related systemic arterial pressure decrease was prevented by using of D and combination of D and L. Additionally, D-related HR decrease in the presence of I was prevented by using L. In this study, positive effects of D and DL utilization were observed when systemic arterial pressure dropped due to I. Besides, positive effect of L utilization was observed when HR decreased due to D in the presence of I in rats.
Keywords: Isoflurane; dexmedetomidine; simendan; heart rate; blood pressure; rats
Objective: In this study, hemodynamic effects of levosimendan (L) on dexmedetomidine (D) infusion in rats were investigated under isoflurane (I) anesthesia. Material and Methods: A total of eighteen female Wistar-Albino rats were divided into 3 groups. Rats were artificially respirated following cannulation and tracheostomy. At the end of the stabilization period (15 min), initial hemodynamic values were recorded and (i) I (1.4%) was administered to Group I; (ii) I (1.4%) and D (1 µg/kg/dk) were administered to Group ID and (iii) I (1.4%), D (1 µg/kg/dk) and L (0.3 µg/kg/dk) were administered to Group IDL for 60 min. Heart rate (HR)(bpm), systolic (SAP), diastolic (DAP) and mean arterial pressure (MAP) (mmHg) were recorded with 5 min intervals were and given as mean and/or %. One way variance analysis, Tukey-Kramer and paired t tests were used, p< 0.05 was considered the level of significance. Results: No difference was found between groups in terms of initial hemodynamic values. On the contrary, significant differences were found in HR (p= 0.03) and DAP (p= 0.03) at the end of the infusion period between groups. The differences were correlated to the lower HR in Group ID (176) compared to Group I (237), (p< 0.05) and a higher DAP in Group IDL (67) compared to Group I (48), (p< 0.05). In in-group comparisons; SAP (80 vs. 71 [90%], p= 0.03), DAP (59 vs. 48 [81%], p= 0.049), MAP (69 vs. 57 [83%], p= 0.03) decreased significantly in Group I and HR (206 vs. 176 [85%], p= 0.008) decreased significantly in Group ID at the end of the infusion period when compared to baseline values. Conclusion: In rats, I led to a decrease in systemic arterial pressure; and D in the presence of I led to a decrease in HR. Isoflurane-related systemic arterial pressure decrease was prevented by using of D and combination of D and L. Additionally, D-related HR decrease in the presence of I was prevented by using L. In this study, positive effects of D and DL utilization were observed when systemic arterial pressure dropped due to I. Besides, positive effect of L utilization was observed when HR decreased due to D in the presence of I in rats.
Keywords: Isoflurane; dexmedetomidine; simendan; heart rate; blood pressure; rats
.: İşlem Listesi