Gebelikte Hipertansiyon Özel Sayısı
.: DERLEME
Kronik Hipertansiyon ve Gebelik
Chronic Hypertension in Pregnancy
Turkiye Klinikleri J Gynecol Obst-Special Topics. 2012;5(4):95-102
Makale Dili: TR
ÖZET
Kronik hipertansiyon gebelikte sık rastlanan bir hastalıktır. Hipertansif gebelerde preeklampsi, fetal büyüme geriliği, prematür doğum ve sezaryen oranı hipertansiyonun şiddeti ve yarattığı son organ hasarı ile orantılı olarak artmaktadır. Hafif hipertansiyonu olan, son organ hasarı olmayan ve preeklampsi gelişmeyen olgularda gebelik sonuçları normal popülasyona benzemektedir. İdeal olarak kronik hipertansif kadınların prenatal bakımı gebelikten önce başlamalı ve ilk değerlendirmede hipertansiyonun şiddeti ve muhtemel son organ hasarları saptanmalıdır. Genellikle ilk değerlendirmede, kan basıncı ölçümü, böbrek fonksiyonları, elektrokardiyografi, ekokardiyografi ve göz dibi muayenesi yapılmaktadır. Prenatal izlem annenin kan basıncının kontrolü ile preeklampsi ve fetal gelişme geriliğinin erken tanısına yönelik olmalıdır. Antihipertansif tedavi maternal hipertansif atak sıklığını azaltmakta ancak süperempoze preeklampsi, ablasyo plasenta veya büyüme geriliği riskini düşürmemekte ve yenidoğan sonuçlarını iyileştirmemektedir. Son organ hasarı olmayan hafif hipertansif hastaların gebelikte ilaçsız takibi ve antihipertansiflerin kan basıncı eşik değerleri aştığında başlanması önerilmektedir. Şiddetli hipertansiyonu veya son organ hasarı olan gebelere ise antihipertansif tedavi verilmelidir. Tedavide ilk seçenek olarak metildopa veya labetalol tercih edilmektedir. Şiddetli hipertansiyon atakları başlayan, preeklampsi gelişen yada fetal büyüme geriliği saptanan olgular yatırılarak izlenmekte ve genellikle kısa süre doğurtulmaktadırlar.
Anahtar Kelimeler: Gebelik; kronik hipertansiyon; süperempoze preeklampsi; antihipertansif tedavi
Kronik hipertansiyon gebelikte sık rastlanan bir hastalıktır. Hipertansif gebelerde preeklampsi, fetal büyüme geriliği, prematür doğum ve sezaryen oranı hipertansiyonun şiddeti ve yarattığı son organ hasarı ile orantılı olarak artmaktadır. Hafif hipertansiyonu olan, son organ hasarı olmayan ve preeklampsi gelişmeyen olgularda gebelik sonuçları normal popülasyona benzemektedir. İdeal olarak kronik hipertansif kadınların prenatal bakımı gebelikten önce başlamalı ve ilk değerlendirmede hipertansiyonun şiddeti ve muhtemel son organ hasarları saptanmalıdır. Genellikle ilk değerlendirmede, kan basıncı ölçümü, böbrek fonksiyonları, elektrokardiyografi, ekokardiyografi ve göz dibi muayenesi yapılmaktadır. Prenatal izlem annenin kan basıncının kontrolü ile preeklampsi ve fetal gelişme geriliğinin erken tanısına yönelik olmalıdır. Antihipertansif tedavi maternal hipertansif atak sıklığını azaltmakta ancak süperempoze preeklampsi, ablasyo plasenta veya büyüme geriliği riskini düşürmemekte ve yenidoğan sonuçlarını iyileştirmemektedir. Son organ hasarı olmayan hafif hipertansif hastaların gebelikte ilaçsız takibi ve antihipertansiflerin kan basıncı eşik değerleri aştığında başlanması önerilmektedir. Şiddetli hipertansiyonu veya son organ hasarı olan gebelere ise antihipertansif tedavi verilmelidir. Tedavide ilk seçenek olarak metildopa veya labetalol tercih edilmektedir. Şiddetli hipertansiyon atakları başlayan, preeklampsi gelişen yada fetal büyüme geriliği saptanan olgular yatırılarak izlenmekte ve genellikle kısa süre doğurtulmaktadırlar.
Anahtar Kelimeler: Gebelik; kronik hipertansiyon; süperempoze preeklampsi; antihipertansif tedavi
ABSTRACT
Chronic hypertension is a frequently encountered disease in pregnancy. The incidence of preeclampsia, fetal growth retardation, premature birth and cesarean ratio increase with severity of hypertension in pregnancy. The pregnancy outcome is acceptable at mild hypertension without end-organ damage and at whom did not developed superimposed preeclampsia. Ideally, prenatal care must start pre-pregnancy and the severity of hypertension and end-organ damage must be evaluated at early visits. Frequently, blood pressure measurement, renal function tests, electrocardiogram, echocardiography, and opthalmologic evaluation are done at initial evaluation. The aim of prenatal care is control of maternal hypertension and early diagnosis of preeclampsia and fetal growth retardation. Antihypertensive treatment decrease the incidence of hypertensive attack however, neither decrease incidences of superimposed preeclampsia, ablatio placenta and fetal growth retardation nor enhance neonatal outcome. It is generally advised that antihypertensive treatment must be stopped at mild hypertension without end-organ damage and restarted if blood pressure exceeds the limits. The patients with severe hypertension or with end-organ damage must take antihypertensive treatment. The first line antihypertensive drugs at pregnancy are methyldopa and labetalol. The pregnant patients who develop severe hypertension, preeclampsia or fetal growth retardation must be hospitalised. These patients often requires delivery within short time.
Keywords: Pregnancy; chronic hypertension; superimpose preeclampsia; antihypertensive therapy
Chronic hypertension is a frequently encountered disease in pregnancy. The incidence of preeclampsia, fetal growth retardation, premature birth and cesarean ratio increase with severity of hypertension in pregnancy. The pregnancy outcome is acceptable at mild hypertension without end-organ damage and at whom did not developed superimposed preeclampsia. Ideally, prenatal care must start pre-pregnancy and the severity of hypertension and end-organ damage must be evaluated at early visits. Frequently, blood pressure measurement, renal function tests, electrocardiogram, echocardiography, and opthalmologic evaluation are done at initial evaluation. The aim of prenatal care is control of maternal hypertension and early diagnosis of preeclampsia and fetal growth retardation. Antihypertensive treatment decrease the incidence of hypertensive attack however, neither decrease incidences of superimposed preeclampsia, ablatio placenta and fetal growth retardation nor enhance neonatal outcome. It is generally advised that antihypertensive treatment must be stopped at mild hypertension without end-organ damage and restarted if blood pressure exceeds the limits. The patients with severe hypertension or with end-organ damage must take antihypertensive treatment. The first line antihypertensive drugs at pregnancy are methyldopa and labetalol. The pregnant patients who develop severe hypertension, preeclampsia or fetal growth retardation must be hospitalised. These patients often requires delivery within short time.
Keywords: Pregnancy; chronic hypertension; superimpose preeclampsia; antihypertensive therapy
.: İşlem Listesi