Koroner Baypas Sonrası Kısa Süreli İntravenöz Amiodaron İle Atriyal Fibrilasyon Profilaksisi
PROPHYLAXIS OF ATRIAL FIBRILLATION FOLLOWING CORONARY BYPASS GRAFTING WITH A SHORT COURSE OF INTRAVENOUS AMIODARONE
Turkiye Klinikleri J Cardiovascular Surgery. 2003;4(2):78-84
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Koroner baypas operasyonları sonrası en sık gelişen komplikasyon olan atriyal fibrilasyon önemli morbidite ve hastane masraflarında artışa yol açmaktadır. Atriyal fibrilasyonun, profilaksisi amacı ile çeşitli ilaçlar kullanıldıysa da bu konuda rutin olarak kullanılabilecek ideal bir farmakolojik yaklaşım konusunda bir fikir birliği yoktur. Bu çalışma ile bu amaçla en çok kullanılan ilaçlardan biri olan amiodaronun şimdiye kadar bildirilenlere kıyasla daha kısa ve düşük doz kullanımının etkinliği ve kullanım güvenliği araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Elektif şartlarda koroner baypas cerrahisi planlanan ve atriyal fibrilasyon gelişmesinde etkili risk faktörlerinden en az 2 sini taşıyan 100 hasta randomize olarak yoğun bakımda erken dönemde 150 mg/saat yüklemeyi takiben, 60 mg/sa X 6 saat, 30 mg/sa X 18 saat İV, takiben 600 mg/gün X 3 gün PO amiodaron kullanılan bir çalışma ve benzer şekilde plasebo verilen kontrol grubuna ayrıldılar. Hastalarda, postoperatif dönemde morbidite, mortalite ve atriyal aritmi gelişimi araştırıldı. Sonuçlar: Gruplar arasında demografik özellikler ve operatif değişkenler açısından istatistiki fark yoktu. Çalışma grubunda 2, kontrol grubunda ise 3 hasta kaybedildiler. Çalışma grubunda atriyal aritmiler 6 hastada gelişirken kontrol grubunda 17 hastada görüldü (p:0.017). Atriyal fibrilasyon geliştiğinde ventrikül hızı çalışma hastalarında daha düşüktü (112±23 atım/dk e karşı 138±18 atım/dk, p=0.0001). Amiodaron kullanılan hastalar daha kısa sürede sinüs ritmine döndüler (3.1±1.4 saate karşı 6.4±2.3 saat, p=0.0001). Atriyal fibrilasyon çalışma grubu hastalarında relatif olarak daha geç gelişti (3.1±0.8 gün e karşı 2.2±0.9 gün, p=0.0001). Çalışma grubu hastalarında amiodarona bağlanabilecek ciddi yan etkiler gözlenmedi. Gruplar arasında ve amiodaron kullanımı öncesi ve sonrasında kardiyak ölçüm sonuçları arasında istatistiki fark yoktu. Sonuç: Koroner baypas cerrahisi sonrası özellikle riskli hastalarda sıklıkla gelişen atriyal fibrilasyonun etkili ve güvenli profilaksisi amacı ile erken yoğun bakım döneminde intravenöz ve postoperatif 3 gün oral amiodaron kullanımı atriyal fibrilasyon gelişimini ve ventrikül hızını önemli ölçüde azaltır.
Anahtar Kelimeler: Atriyal aritmiler, Atriyal fibrilasyon, Amiodaron
Amaç: Koroner baypas operasyonları sonrası en sık gelişen komplikasyon olan atriyal fibrilasyon önemli morbidite ve hastane masraflarında artışa yol açmaktadır. Atriyal fibrilasyonun, profilaksisi amacı ile çeşitli ilaçlar kullanıldıysa da bu konuda rutin olarak kullanılabilecek ideal bir farmakolojik yaklaşım konusunda bir fikir birliği yoktur. Bu çalışma ile bu amaçla en çok kullanılan ilaçlardan biri olan amiodaronun şimdiye kadar bildirilenlere kıyasla daha kısa ve düşük doz kullanımının etkinliği ve kullanım güvenliği araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Elektif şartlarda koroner baypas cerrahisi planlanan ve atriyal fibrilasyon gelişmesinde etkili risk faktörlerinden en az 2 sini taşıyan 100 hasta randomize olarak yoğun bakımda erken dönemde 150 mg/saat yüklemeyi takiben, 60 mg/sa X 6 saat, 30 mg/sa X 18 saat İV, takiben 600 mg/gün X 3 gün PO amiodaron kullanılan bir çalışma ve benzer şekilde plasebo verilen kontrol grubuna ayrıldılar. Hastalarda, postoperatif dönemde morbidite, mortalite ve atriyal aritmi gelişimi araştırıldı. Sonuçlar: Gruplar arasında demografik özellikler ve operatif değişkenler açısından istatistiki fark yoktu. Çalışma grubunda 2, kontrol grubunda ise 3 hasta kaybedildiler. Çalışma grubunda atriyal aritmiler 6 hastada gelişirken kontrol grubunda 17 hastada görüldü (p:0.017). Atriyal fibrilasyon geliştiğinde ventrikül hızı çalışma hastalarında daha düşüktü (112±23 atım/dk e karşı 138±18 atım/dk, p=0.0001). Amiodaron kullanılan hastalar daha kısa sürede sinüs ritmine döndüler (3.1±1.4 saate karşı 6.4±2.3 saat, p=0.0001). Atriyal fibrilasyon çalışma grubu hastalarında relatif olarak daha geç gelişti (3.1±0.8 gün e karşı 2.2±0.9 gün, p=0.0001). Çalışma grubu hastalarında amiodarona bağlanabilecek ciddi yan etkiler gözlenmedi. Gruplar arasında ve amiodaron kullanımı öncesi ve sonrasında kardiyak ölçüm sonuçları arasında istatistiki fark yoktu. Sonuç: Koroner baypas cerrahisi sonrası özellikle riskli hastalarda sıklıkla gelişen atriyal fibrilasyonun etkili ve güvenli profilaksisi amacı ile erken yoğun bakım döneminde intravenöz ve postoperatif 3 gün oral amiodaron kullanımı atriyal fibrilasyon gelişimini ve ventrikül hızını önemli ölçüde azaltır.
Anahtar Kelimeler: Atriyal aritmiler, Atriyal fibrilasyon, Amiodaron
ABSTRACT
Objective: Atrial fibrillation, the most common postoperative complication following coronary bypass surgery, causes important morbidity and increases hospital costs significantly. Several drugs have been used for the atrial fibrillation prophylaxis, however, there is no concensus about the selection of ideal pharmacological approach. In this study, a short course and low dose amiodarone regimen has been tested against to development of atrial fibrillation in a high risk patient population undergoing coronary bypass surgery. Material and Methods: Hundred patients, who were selected according to presence of at least 2 risk factors for development of atrial fibrillation, were randomized to a study group, whom received a loading dose of amiodarone (150 mg IV/1 hour) followed by 24 hours infusion of 60 mg/hr X 6 hrs and then 30 mg/hr X 18 hrs and 600 mg/day PO for 3 days, and to a control group whom received placebo. Postoperative morbidity, mortality and development of atrial arrhythmias were recorded. Results: Two patients in study group and 3 patients in control group died. Six patients experienced atrial arrhythmias while 17 patiens had atrial arrhythmias in control group (p=0.017). Ventricular rate during atrial fibrillation was significantly lower in study group (112±23 beat/min vs. 138±18 beat/min, p=0.0001). Study patients converted to sinus rhythm earlier (3.1±1.4 h vs. 6.4±2.3 h, p=0.0001). Atrial fibrillation was developed later in study patients than controls (3.1±0.8 gün e karşı 2.2±0.9 gün, p=0.0001). None of the study patients developed significant side effects attributable to amiodarone use. Measurements of cardiac index was similar between groups and before vs. after amiodarone infusion in study group. Conclusion: A short course of amiodarone usage during early postoperative period with purposes of prophylaxis of development of atrial fibrilation in high risk patients undergoing coronary bypass operation significantly reduces development of atrial fibrillation and decreases ventricular rate during atrial fibrillation.
Keywords: Atrial arrhythmias, Atrial fibrillation, Amiodarone
Objective: Atrial fibrillation, the most common postoperative complication following coronary bypass surgery, causes important morbidity and increases hospital costs significantly. Several drugs have been used for the atrial fibrillation prophylaxis, however, there is no concensus about the selection of ideal pharmacological approach. In this study, a short course and low dose amiodarone regimen has been tested against to development of atrial fibrillation in a high risk patient population undergoing coronary bypass surgery. Material and Methods: Hundred patients, who were selected according to presence of at least 2 risk factors for development of atrial fibrillation, were randomized to a study group, whom received a loading dose of amiodarone (150 mg IV/1 hour) followed by 24 hours infusion of 60 mg/hr X 6 hrs and then 30 mg/hr X 18 hrs and 600 mg/day PO for 3 days, and to a control group whom received placebo. Postoperative morbidity, mortality and development of atrial arrhythmias were recorded. Results: Two patients in study group and 3 patients in control group died. Six patients experienced atrial arrhythmias while 17 patiens had atrial arrhythmias in control group (p=0.017). Ventricular rate during atrial fibrillation was significantly lower in study group (112±23 beat/min vs. 138±18 beat/min, p=0.0001). Study patients converted to sinus rhythm earlier (3.1±1.4 h vs. 6.4±2.3 h, p=0.0001). Atrial fibrillation was developed later in study patients than controls (3.1±0.8 gün e karşı 2.2±0.9 gün, p=0.0001). None of the study patients developed significant side effects attributable to amiodarone use. Measurements of cardiac index was similar between groups and before vs. after amiodarone infusion in study group. Conclusion: A short course of amiodarone usage during early postoperative period with purposes of prophylaxis of development of atrial fibrilation in high risk patients undergoing coronary bypass operation significantly reduces development of atrial fibrillation and decreases ventricular rate during atrial fibrillation.
Keywords: Atrial arrhythmias, Atrial fibrillation, Amiodarone
.: İşlem Listesi