JC Polyomavirus Enfeksiyonu Riskini Arttıran Biyolojik Ajanlar ve Korunma
Biological Agents that Increase the Risk of JC Polyomavirus Infection and Protection
Atasoy Tahtasakal C, Diktaş H. JC polyomavirus enfeksiyonu riskini arttıran biyolojik ajanlar ve korunma. Saltoğlu N, editör. Biyolojik Ajanlar ve Steroid Kullanımı ile İlişkili Enfeksiyonlar. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2024. p.81-8.
Makale Dili: TR
Ücretsiz Erişim
ÖZET
Polyomaviridae ailesine ait insan poliomavirüs türünden biri olan John Cunningham virüsü (JCV), toplumda seropozitiflik oranı ve latens oranı yüksek bir DNA virüsü olup immünsupresyon durumlarında başta progresif multifokal ensefalopati olmak üzere JCV ensefalopatisi kliniklerine sebep olabilir. Hastalığın patogenezi hücre aracılı ve humoral bağışıklık sistemlerindeki çoklu işlev bozukluğu seviyeleriyle ilişkilidir. HIV/AIDS pandemisi yıllarında PML insidansı yüksek iken etkin antiretroviral tedavi ile insidansı düşmüştür. Ancak son yıllarda otoimmün hastalıklar, malignitelerin artmasıyla kullanımı artan biyolojik ajanlarla JCV ensefalopati sıklığı yeniden artma eğilimindedir. JCV ensefalopatisi riski biyolojik ajan sınıfları arasında ve aynı sınıf içindeki ilaç grupları arasında dahi farklılık göstermektedir. Eşzamanlı veya ardışık immünomodülatör kullanımı ve/veya hastalıkla ilişkili immün sistemi baskılayan çeşitli durumlar nedeniyle ilaca özgü nedenselliği belirlemek zordur. Ancak ajanlara göre PML/JCV ensefalopatisi gelişme sıklığı belirlenmiş olup risk sınıflamasına göre ajanların ayrımı yapılmıştır. Sınıf 1 ajanlardan natalizumab yüksek riske sahip olup kullanımı sırasında PML gelişimi açısından izlem ve yönetimi diğer ajanların kullanımında da rehber niteliğinde olmuştur. JCV ensefalopatisi, etkili bir profilaksisi veya tedavisi olmadığı için yüksek oranda mortalite ve morbidite ile kötü bir prognoz taşımaktadır. Bu nedenle biyolojik ajanların kullanımında izlem ve hastalığın yönetimi önem arz etmektedir. Bu bölümde bahsi geçen JCV ensefalopati riski oluşturan biyolojik ajanlardan, patogenezinden, önlem stratejilerinden ve izleminden bahsedilecektir.
Anahtar Kelimeler: JC virüs; poliomavirüs; PML
Polyomaviridae ailesine ait insan poliomavirüs türünden biri olan John Cunningham virüsü (JCV), toplumda seropozitiflik oranı ve latens oranı yüksek bir DNA virüsü olup immünsupresyon durumlarında başta progresif multifokal ensefalopati olmak üzere JCV ensefalopatisi kliniklerine sebep olabilir. Hastalığın patogenezi hücre aracılı ve humoral bağışıklık sistemlerindeki çoklu işlev bozukluğu seviyeleriyle ilişkilidir. HIV/AIDS pandemisi yıllarında PML insidansı yüksek iken etkin antiretroviral tedavi ile insidansı düşmüştür. Ancak son yıllarda otoimmün hastalıklar, malignitelerin artmasıyla kullanımı artan biyolojik ajanlarla JCV ensefalopati sıklığı yeniden artma eğilimindedir. JCV ensefalopatisi riski biyolojik ajan sınıfları arasında ve aynı sınıf içindeki ilaç grupları arasında dahi farklılık göstermektedir. Eşzamanlı veya ardışık immünomodülatör kullanımı ve/veya hastalıkla ilişkili immün sistemi baskılayan çeşitli durumlar nedeniyle ilaca özgü nedenselliği belirlemek zordur. Ancak ajanlara göre PML/JCV ensefalopatisi gelişme sıklığı belirlenmiş olup risk sınıflamasına göre ajanların ayrımı yapılmıştır. Sınıf 1 ajanlardan natalizumab yüksek riske sahip olup kullanımı sırasında PML gelişimi açısından izlem ve yönetimi diğer ajanların kullanımında da rehber niteliğinde olmuştur. JCV ensefalopatisi, etkili bir profilaksisi veya tedavisi olmadığı için yüksek oranda mortalite ve morbidite ile kötü bir prognoz taşımaktadır. Bu nedenle biyolojik ajanların kullanımında izlem ve hastalığın yönetimi önem arz etmektedir. Bu bölümde bahsi geçen JCV ensefalopati riski oluşturan biyolojik ajanlardan, patogenezinden, önlem stratejilerinden ve izleminden bahsedilecektir.
Anahtar Kelimeler: JC virüs; poliomavirüs; PML
ABSTRACT
John Cunningham virus (JCV), a human polyomavirus member of the Polyomaviridae family, is a DNA virus with a high seropositivity and latency rate in the community and can lead to JCV encephalopathy, particularly progressive multifocal encephalopathy, in immunosuppressed states. The pathogenesis of the disease is associated with multiple degrees of dysfunction in the cell-mediated and humoral immune systems. While the incidence of PML was high during the years of the HIV/AIDS pandemic, its incidence decreased with effective antiretroviral therapy. However, in recent years, the incidence of JCV encephalopathy has been on the rise again with the increasing use of biological agents due to autoimmune diseases and malignancies. The risk of JCV encephalopathy varies between classes of biologic agents and within the same class. Drug-specific causality is difficult to determine due to concurrent or concomitant immunomodulatory use and/or disease-related immunosuppressive conditions. However, the frequency of development of PML/JCV encephalopathy according to agents has been determined and agents have been differentiated according to risk classification. Class 1 agent natalizumab has a high risk and its monitoring and management in terms of PML development during its use has served as a guide for the use of other agents. JCV encephalopathy is characterized by a poor prognosis with high mortality and morbidity due to the lack of effective prophylaxis or treatment. In this chapter, the biological agents that present a risk of JCV encephalopathy, their pathogenesis, prevention strategies and follow-up will be presented.
Keywords: JC virus; polyomavirus; PML
John Cunningham virus (JCV), a human polyomavirus member of the Polyomaviridae family, is a DNA virus with a high seropositivity and latency rate in the community and can lead to JCV encephalopathy, particularly progressive multifocal encephalopathy, in immunosuppressed states. The pathogenesis of the disease is associated with multiple degrees of dysfunction in the cell-mediated and humoral immune systems. While the incidence of PML was high during the years of the HIV/AIDS pandemic, its incidence decreased with effective antiretroviral therapy. However, in recent years, the incidence of JCV encephalopathy has been on the rise again with the increasing use of biological agents due to autoimmune diseases and malignancies. The risk of JCV encephalopathy varies between classes of biologic agents and within the same class. Drug-specific causality is difficult to determine due to concurrent or concomitant immunomodulatory use and/or disease-related immunosuppressive conditions. However, the frequency of development of PML/JCV encephalopathy according to agents has been determined and agents have been differentiated according to risk classification. Class 1 agent natalizumab has a high risk and its monitoring and management in terms of PML development during its use has served as a guide for the use of other agents. JCV encephalopathy is characterized by a poor prognosis with high mortality and morbidity due to the lack of effective prophylaxis or treatment. In this chapter, the biological agents that present a risk of JCV encephalopathy, their pathogenesis, prevention strategies and follow-up will be presented.
Keywords: JC virus; polyomavirus; PML
.: İşlem Listesi