.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
İstanbul'da Özel Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine Başvuran Hastaların Sosyodemografik Özelliklerine İlişkin Tanımlayıcı Bir Araştırma
A Descriptive Study on the Sociodemographic Characteristics of Patients who Applied to the Private Mental Health and Diseases Polyclinic in İstanbul
Turkiye Klinikleri J Health Sci. 2023;8(1):123-33
doi: 10.5336/healthsci.2022-90873
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Türkiye'de özel bir ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine 2000-2010 yılları arasında başvuran danışanların sosyodemografik özelliklerini tasvir etmek amaçlanmıştır. Bu bağlamda Türkiye'de psikiyatri tedavisine ve psikoterapiye gösterilen ilginin zaman içinde nasıl bir görünüm arz ettiği anlaşılmaya çalışılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırma, doküman incelemesine dayalı retrospektif bir araştırmadır. Araştırmanın gereçleri özel bir ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvuran hastaların ilk görüşme formudur. Bulgular: 2000-2010 yılları arasında 1.451 kişi başvurmuştur. Yaş bakımından en çok %72,8 ile 21-45 yaş grubu başvurmuştur. Eğitim durumu açısından bakıldığında %57,3'ünün en az lisans mezunu, %24'ünün ise lise mezunu olduğu görülmüştür. Başvuranların %66,6'sı kliniğe yakın bir akrabasıyla gelmiştir. Başvuranların %57,9'u gerekli durumlarda ulaşılabilecek yakın bir arkadaş belirtememiştir. Başvuranların hastalık durumuna bakıldığında %65,9'unun daha önce ruhsal veya fiziksel hastalık geçirdikleri görülmüştür. %50,4'ünde bağımlılık yapan madde kullanımı vardır. Başvuranlar Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı [The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)]-IV birinci eksende aldığı tanılar açısından bakıldığında en fazla %36,7'si anksiyete bozukluğu ve %21,3'ü duygudurum bozukluğu tanısı almışlardır. %67,1'i DSM-IV ikinci eksende tanılanmış herhangi bir bozukluk tanısı almamıştır. Sonuç: Ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvurularda yıllara göre artış olmuştur. Başvuranların çoğu genç, orta erişkinlik döneminde ve üniversite mezunudur. Başvuranların çoğu kliniğe akrabasıyla gelmiştir ve yakın arkadaşı yoktur. Başvuranların çoğu daha önce ruhsal veya fiziksel hastalık geçirmiştir. Başvuranların neredeyse yarısında bağımlılık yapan madde kullanımı vardır. Başvuranların çoğu DSM-IV birinci eksende tanı almış olup, eksen ikide tanı almamıştır.
Anahtar Kelimeler: Özel ruh sağlığı ve hastalıkları poliklinikleri; psikoterapi klinikleri, demografik özellikler; psikiyatri hastaları; ruh sağlığı
Amaç: Türkiye'de özel bir ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine 2000-2010 yılları arasında başvuran danışanların sosyodemografik özelliklerini tasvir etmek amaçlanmıştır. Bu bağlamda Türkiye'de psikiyatri tedavisine ve psikoterapiye gösterilen ilginin zaman içinde nasıl bir görünüm arz ettiği anlaşılmaya çalışılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırma, doküman incelemesine dayalı retrospektif bir araştırmadır. Araştırmanın gereçleri özel bir ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvuran hastaların ilk görüşme formudur. Bulgular: 2000-2010 yılları arasında 1.451 kişi başvurmuştur. Yaş bakımından en çok %72,8 ile 21-45 yaş grubu başvurmuştur. Eğitim durumu açısından bakıldığında %57,3'ünün en az lisans mezunu, %24'ünün ise lise mezunu olduğu görülmüştür. Başvuranların %66,6'sı kliniğe yakın bir akrabasıyla gelmiştir. Başvuranların %57,9'u gerekli durumlarda ulaşılabilecek yakın bir arkadaş belirtememiştir. Başvuranların hastalık durumuna bakıldığında %65,9'unun daha önce ruhsal veya fiziksel hastalık geçirdikleri görülmüştür. %50,4'ünde bağımlılık yapan madde kullanımı vardır. Başvuranlar Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı [The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)]-IV birinci eksende aldığı tanılar açısından bakıldığında en fazla %36,7'si anksiyete bozukluğu ve %21,3'ü duygudurum bozukluğu tanısı almışlardır. %67,1'i DSM-IV ikinci eksende tanılanmış herhangi bir bozukluk tanısı almamıştır. Sonuç: Ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvurularda yıllara göre artış olmuştur. Başvuranların çoğu genç, orta erişkinlik döneminde ve üniversite mezunudur. Başvuranların çoğu kliniğe akrabasıyla gelmiştir ve yakın arkadaşı yoktur. Başvuranların çoğu daha önce ruhsal veya fiziksel hastalık geçirmiştir. Başvuranların neredeyse yarısında bağımlılık yapan madde kullanımı vardır. Başvuranların çoğu DSM-IV birinci eksende tanı almış olup, eksen ikide tanı almamıştır.
Anahtar Kelimeler: Özel ruh sağlığı ve hastalıkları poliklinikleri; psikoterapi klinikleri, demografik özellikler; psikiyatri hastaları; ruh sağlığı
ABSTRACT
Objective: The study investigated the socio-demographic characteristics of the individuals who were admitted to a private mental health and diseases polyclinic in Türkiye between 2000-2010. The aim was to understand how the interest shown in psychiatry treatment and psychotherapy in Türkiye has developed over time. Material and Methods: This retrospective study is based on document review. The research tool is the first interview form of the clients who applied to a private mental health and diseases polyclinic. Results: A total of 1,451 people were admitted to the specified clinic between 2000-2010. 72.8% of the applicants were in the 21-45 age group. 57.3% were at least university graduates and 24% were high school graduates. 66.6% came to the clinic with a close relative. 57.9% could not specify a close friend to be reached when necessary. It was seen that 65.9% had a previous mental or physical illness. 50.4% reported that they use an addictive substance. According to the first axis of The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)-IV, 36.7% of the applicants were diagnosed with anxiety disorder and 21.3% were diagnosed with mood disorder. 67.1% were not diagnosed with any disorder according to the second axis of DSM-IV. Conclusion: There has been an increase in applications to the mental health and diseases polyclinic over the years. Most applicants were found to be young or middle-aged and have a university degree. The majority came to the clinic with their relatives, and they do not have close friends. Most of the applicants had a previous mental or physical illness. Almost half of them use an addictive substance. Most applicants were diagnosed in DSM-IV axis one but were not diagnosed in axis two.
Keywords: Private mental health and disease polyclinics; psychotherapy clinics, demographic characteristics; psychiatric patients; mental health
Objective: The study investigated the socio-demographic characteristics of the individuals who were admitted to a private mental health and diseases polyclinic in Türkiye between 2000-2010. The aim was to understand how the interest shown in psychiatry treatment and psychotherapy in Türkiye has developed over time. Material and Methods: This retrospective study is based on document review. The research tool is the first interview form of the clients who applied to a private mental health and diseases polyclinic. Results: A total of 1,451 people were admitted to the specified clinic between 2000-2010. 72.8% of the applicants were in the 21-45 age group. 57.3% were at least university graduates and 24% were high school graduates. 66.6% came to the clinic with a close relative. 57.9% could not specify a close friend to be reached when necessary. It was seen that 65.9% had a previous mental or physical illness. 50.4% reported that they use an addictive substance. According to the first axis of The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)-IV, 36.7% of the applicants were diagnosed with anxiety disorder and 21.3% were diagnosed with mood disorder. 67.1% were not diagnosed with any disorder according to the second axis of DSM-IV. Conclusion: There has been an increase in applications to the mental health and diseases polyclinic over the years. Most applicants were found to be young or middle-aged and have a university degree. The majority came to the clinic with their relatives, and they do not have close friends. Most of the applicants had a previous mental or physical illness. Almost half of them use an addictive substance. Most applicants were diagnosed in DSM-IV axis one but were not diagnosed in axis two.
Keywords: Private mental health and disease polyclinics; psychotherapy clinics, demographic characteristics; psychiatric patients; mental health
REFERANSLAR:
- Johnson D. An analysis of out-patient services. The British Journal of Psychiatry. 1973;122(568):301-6. [Crossref] [PubMed]
- Kılıç C. Türkiye'de ruhsal hastalıkların yaygınlığı ve ruhsal tedavi ihtiyacı konusunda neredeyiz [Current status of prevalence of psychiatric disorders and their treatment in Turkey]. Toplum ve Hekim. 2020;35(3):179-87. [Link]
- Munir K. Türkiye Cumhuriyeti Ruh Sağlığı Politikası. Ankara: TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü; 2006. [Link]
- Akarçay D. Türkiye'de yürütülen ruh sağlığı hizmetleri politikalarının değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; 2013. Erişim tarihi: 18.02.2022 Erişim linki: [Link]
- Gözen Ö, Buz S. Türkiye'de koruyucu ve önleyici ruh sağlığı uygulamaları: sosyal hizmet uzmanları ve hastaların deneyimlerine dair nitel bir araştırma [Protective and preventive community mental health services in Turkey: a qualitative research aboutexperiences of social workers and patients]. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2020;12(Suppl 1):18-42. [Crossref]
- DSÖ, ed. Taycan O, Coşkun B, çeviri editörleri. Ruh Sağlığını Güçlendirme: Kavramlar, Kanıtlar, Uygulamalar. 1. Baskı. Ankara: Miki Matbaacılık; 2020. [Link]
- Trompenaars FJ, Masthoff ED, Van Heck GL, Hodiamont PP, De Vries J. Relationships between demographic variables and quality of life in a population of Dutch adult psychiatric outpatients. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2005;40(7):588-94. [Crossref] [PubMed]
- Rezaei M, Rahmani S, Hashemi SR, Farnia V. Bipolar mood disorder cases hospitalized in Farabi hospital of Kermanshah city (western part of Iran): 15-years survey (2001-15). Journal of Fundamentals of Mental Health. 2017;19(5):414-7. [Link]
- Böke Ö, Aker S. Samsun'da altı yıllık bir psikiyatri muayenehane çalışmasının değerlendirilmesi [Evaluation of psychiatric office studies for six years in Samsun]. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2004;5(3):154-62. [Link]
- Tümkaya S, Özdel O, Değirmenci T, Kalkan Oğuzhanoğlu N. Bir üniversite hastanesi psikiyatri polikliniği hastalarında psikiyatrik tanı ve tedavi: bir yıllık geriye dönük araştırma [The diagnosis and treatment in psychiatric outpatients at university hospital: a retrospective study]. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2005;6(1):36-40. [Link]
- Ballerini A, Boccalon RM, Boncompagni G, Casacchia M, Margari F, Minervini L, et al; PERSEO study group. Main clinical features in patients at their first psychiatric admission to Italian acute hospital psychiatric wards. The PERSEO study. BMC Psychiatry. 2007;7:3. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Serim F, Çankaya ZC. Yetişkinlerin psikolojik yardım arama tutumlarının yordanması [The prediction of adults' psychological help seeking attitude]. Ege Eğitim Dergisi. 2015;16(1):177-98. [Crossref]
- Arslantaş H, Dereboy İF, Aştı N, Pektekin Ç. Yetişkinlerde profesyonel psikolojik yardım arama tutumu ve bunu etkileyen faktörler [Factors influencing adults' psychological help-seeking attitudes]. 2011;12(1):17-23. [Link]
- Curley A, Agada E, Emechebe A, Anamdi C, Ng XT, Duffy R, et al. Exploring and explaining involuntary care: The relationship between psychiatric admission status, gender and other demographic and clinical variables. Int J Law Psychiatry. 2016;47:53-9. [Crossref] [PubMed]
- Dhossche DM, Lorant Z. Psychiatric consultations in a southern university hospital. South Med J. 2002;95(4):446-9. [Crossref] [PubMed]
- Öyekçin DG. Bir devlet hastanesi psikiyatri polikliniğine bir yıl içindebaşvuran olguların sosyodemografik özellikleri ve psikiyatrik tanı dağılımı[Sociodemographic features and psychiatric diagnosis of the patientswho referred to an East Anatolian city hospital's psychiatry policlinic during one year period]. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2008;9(1):39-43. [Link]
- Ruggeri M, Leese M, Slade M, Bonizzato P, Fontecedro L, Tansella M. Demographic, clinical, social and service variables associated with higher needs for care in community psychiatric service patients. The South Verona Outcome Project 8. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2004;39(1):60-8. [Crossref] [PubMed]
- Matud MP, López-Curbelo M, Fortes D. Gender and Psychological Well-Being. Int J Environ Res Public Health. 2019;16(19):3531. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Caron J, Fleury MJ, Perreault M, Crocker A, Tremblay J, Tousignant M, et al. Prevalence of psychological distress and mental disorders, and use of mental health services in the epidemiological catchment area of Montreal South-West. BMC Psychiatry. 2012;12:183. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Lawrence EM, Rogers RG, Zajacova A, Wadsworth T. Marital happiness, marital status, health, and longevity. Journal of Happiness Studies. 2019;20(5):1539-61. [Crossref]
- Lovisi GM, Mann AH, Coutinho E, Morgado AF. Mental illness in an adult sample admitted to public hostels in the Rio de Janeiro metropolitan area, Brazil. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. 2003;38(9):493-8. [Crossref] [PubMed]
- Yeomans FE, Clarkin JF, Kernberg OF eds. Özakkaş T, çeviri editörü. Borderline Kişilik Bozukluğu İçin Aktarım Odaklı Psikoterapi: Klinik Bir Rehber. 1. Baskı. İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Yayınları; 2016.
- Navarro-Carrillo G, Alonso-Ferres M, Moya M, Valor-Segura I. Socioeconomic Status and psychological well-being: revisiting the role of subjective socioeconomic status. Front Psychol. 2020;11:1303. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Hodgson Z, Pattison C, Bostock L, Murphy T, Stewart ME. The influence of socio‐demographic and illness variables on quality of life in acute psychiatric inpatients. Clinical Psychology & Psychotherapy: An International Journal of Theory & Practice. 2007;14(4):269-77. [Crossref]
- Clausen T, Pedersen LRM, Andersen MF, Theorell T, Madsen IE. Job autonomy and psychological well-being: a linear or a non-linear association? European Journal of Work and Organizational Psychology. 2021;31(3):395-405. [Crossref]
- Obrenovic B, Jianguo D, Khudaykulov A, Khan MAS. Work-family conflict impact on psychological safety and psychological well-being: a job performance model. Front Psychol. 2020;11:475. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Akhtar S, Kramer S, Parens H. İçimizdeki Anne: Nesne Sürekliliğinin Kavramsal ve Teknik Yönleri. 1. Baskı. İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Yayınları; 2014.
- Kızıltaş Günyüz S. Geçmişin gölgesinde, anne ve bebeğin bağlamları [Contexts of mother and baby in the shadow of the past]. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi. 2021;4(8):28-42. [Link]
- Küçük BT, Ağaoğlu G. Annenin geçmişi, çocuğun geleceği [Mother's past, child's future]. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi. 2019;2(3):77-93. [Link]
- Açıkel Gülel E, Daşbaş S. Suça sürüklenmiş erkek çocuklarda aile aidiyeti ve yaşam doyumu ilişkisi [Relationship between family sense of belonging and life satisfaction of male children who dragged into crime]. Toplum ve Sosyal Hizmet. 201930(3):965-87. [Crossref]
- Yanık M. Çocuk Yetiştirirken Travmatik Yanlışlar, Geliştirilen Doğrular. 1. Baskı. İstanbul: Erdem Yayınları; 2019.
- Milevsky A. Parental factors, psychological well-being, and sibling dynamics: a mediational model in emerging adulthood. Marriage & Family Review. 2019;55(5):476-92. [Crossref]
- Jensen AC, Nielson MK, Yorgason JB. The longest-lasting relationship: patterns of contact and well-being among mid- to later-life siblings. J Gerontol B Psychol Sci Soc Sci. 2020;75(10):2240-9. [Crossref] [PubMed]
- Sharifian N, Grühn D. The differential impact of social participation and social support on psychological well-being: evidence from the wisconsin longitudinal study. Int J Aging Hum Dev. 2019;88(2):107-26. [Crossref] [PubMed]
- Matera C, Bosco N, Meringolo P. Perceived mattering to family and friends, self-esteem, and well-being. Psychol Health Med. 2020;25(5):550-8. [Crossref] [PubMed]
.: İşlem Listesi