.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Investigation of Dysphagia Education and Practice Among the Speech and Language Therapists in Türkiye: A Descriptive Cross-Sectional Study
Türkiye'deki Dil ve Konuşma Terapistleri Arasında Disfaji Eğitimi ve Uygulamasının İncelenmesi: Tanımlayıcı-Kesitsel Bir Araştırma
Turkiye Klinikleri J Health Sci. 2022;7(3):712-25
doi: 10.5336/healthsci.2021-86184
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: Swallowing disorder (dysphagia) is one of the major areas of interest for speech and language therapists (SLT). This study aims to investigate the educational background and practice patterns of Turkish SLTs in the field of dysphagia. Material and Methods: A total of 127 SLTs were included in this descriptive cross-sectional study. An online survey consisting of 45 questions in total was created via 'Google forms' and sent to the SLTs across Türkiye using professional networks and social media. Results: The response rate to the survey was 52.4% (127/242). Among the study population, only 22 (18.2%) participants reported having 4 years or more experience in the profession. Almost 95% of the SLTs indicated that they had at least one theoretical course, and 25.2% reported attending a postgraduate course about dysphagia. Twenty three (18.1%) subjects reported the presence of a dysphagia team in their current facility. History-taking, oral-motor assessment, and cognitive screening were the most frequently used dysphagia assessment modalities and, therapeutic approaches such as oral hygiene, caregiver education and training, and oral motor exercises were the most frequently preferred techniques for dysphagia treatment. Conclusion: Although the SLTs in Türkiye have an adequate level of dysphagia education based on the best practices and standards in the profession, they do not have enough opportunity to practice this knowledge in their facilities. From the outcome of our investigation, it is possible to conclude that increasing SLT employment in medical centers and providing adequate opportunities for comprehensive management can improve dysphagia practice patterns of SLTs in Türkiye.
Keywords: Deglutition disorders; educational measurement; evidence-based practice; professional practice
Objective: Swallowing disorder (dysphagia) is one of the major areas of interest for speech and language therapists (SLT). This study aims to investigate the educational background and practice patterns of Turkish SLTs in the field of dysphagia. Material and Methods: A total of 127 SLTs were included in this descriptive cross-sectional study. An online survey consisting of 45 questions in total was created via 'Google forms' and sent to the SLTs across Türkiye using professional networks and social media. Results: The response rate to the survey was 52.4% (127/242). Among the study population, only 22 (18.2%) participants reported having 4 years or more experience in the profession. Almost 95% of the SLTs indicated that they had at least one theoretical course, and 25.2% reported attending a postgraduate course about dysphagia. Twenty three (18.1%) subjects reported the presence of a dysphagia team in their current facility. History-taking, oral-motor assessment, and cognitive screening were the most frequently used dysphagia assessment modalities and, therapeutic approaches such as oral hygiene, caregiver education and training, and oral motor exercises were the most frequently preferred techniques for dysphagia treatment. Conclusion: Although the SLTs in Türkiye have an adequate level of dysphagia education based on the best practices and standards in the profession, they do not have enough opportunity to practice this knowledge in their facilities. From the outcome of our investigation, it is possible to conclude that increasing SLT employment in medical centers and providing adequate opportunities for comprehensive management can improve dysphagia practice patterns of SLTs in Türkiye.
Keywords: Deglutition disorders; educational measurement; evidence-based practice; professional practice
ÖZET
Amaç: Yutma bozuklukları, dil ve konuşma terapistlerinin (DKT) çalışma alanı içerisindedir. Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye'de çalışan DKT'lerin yutma bozuklukları ile ilgili almış oldukları eğitimleri ve klinik pratikte uygulama yapabilme olanaklarını incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı-kesitsel desende yapılan bu çalışmaya 127 DKT dâhil edilmiştir. Toplam 45 sorudan oluşan ve 'Google Forms' üzerinden oluşturulan bir anket, profesyonel bağlantılar ve çeşitli sosyal medya platformları üzerinden katılımcılara gönderilmiştir. Bulgular: Anket gönderilen terapistlerin %52,4'ü (127/242) geri dönüş sağlamıştır. Yirmi iki (%18,2) katılımcı alanda 4 yıl ve üzeri deneyim sahibi olduğunu belirtmiştir. DKT'lerin %95'i yutma bozuklukları ile ilgili en az bir ders aldığını belirtirken, %25,2'si mezuniyet sonrası kurs aldığını belirtmiştir. Çalışılan merkezlerin sadece 23'ünde (%18,1) yutma bozuklukları ile ilgili bir ekibinin olduğu bildirilmiştir. DKT'ler arasında hikâye alma, oral motor değerlendirme ve kognitif tarama en çok kullanılan değerlendirme yöntemleri olurken ağız hijyeni, aile eğitimi ve oral motor egzersizler ise en sık kullanılan terapi yaklaşımları olarak belirtilmiştir. Sonuç: Her ne kadar Türkiye'deki DKT'ler mesleki klinik uygulamalar ve standartlar çerçevesinde yeterli düzeyde disfaji eğitimi almış olsalar da, çalıştıkları kurumlarda bu bilgileri uygulama fırsatları yetersizdir. Sonuç olarak, Türkiye'deki DKT'lerin disfaji ile ilgili uygulama fırsatlarını geliştirmek için, kurumlardaki DKT istihdamlarının arttırılması ve terapistlere yutma bozukluklarını kapsamlı yönetebilmeleri için iş yerlerinde yeterli olanakların sunulması gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Yutma bozuklukları; eğitimsel ölçüm; kanıta dayalı uygulama; profesyonel uygulama
Amaç: Yutma bozuklukları, dil ve konuşma terapistlerinin (DKT) çalışma alanı içerisindedir. Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye'de çalışan DKT'lerin yutma bozuklukları ile ilgili almış oldukları eğitimleri ve klinik pratikte uygulama yapabilme olanaklarını incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı-kesitsel desende yapılan bu çalışmaya 127 DKT dâhil edilmiştir. Toplam 45 sorudan oluşan ve 'Google Forms' üzerinden oluşturulan bir anket, profesyonel bağlantılar ve çeşitli sosyal medya platformları üzerinden katılımcılara gönderilmiştir. Bulgular: Anket gönderilen terapistlerin %52,4'ü (127/242) geri dönüş sağlamıştır. Yirmi iki (%18,2) katılımcı alanda 4 yıl ve üzeri deneyim sahibi olduğunu belirtmiştir. DKT'lerin %95'i yutma bozuklukları ile ilgili en az bir ders aldığını belirtirken, %25,2'si mezuniyet sonrası kurs aldığını belirtmiştir. Çalışılan merkezlerin sadece 23'ünde (%18,1) yutma bozuklukları ile ilgili bir ekibinin olduğu bildirilmiştir. DKT'ler arasında hikâye alma, oral motor değerlendirme ve kognitif tarama en çok kullanılan değerlendirme yöntemleri olurken ağız hijyeni, aile eğitimi ve oral motor egzersizler ise en sık kullanılan terapi yaklaşımları olarak belirtilmiştir. Sonuç: Her ne kadar Türkiye'deki DKT'ler mesleki klinik uygulamalar ve standartlar çerçevesinde yeterli düzeyde disfaji eğitimi almış olsalar da, çalıştıkları kurumlarda bu bilgileri uygulama fırsatları yetersizdir. Sonuç olarak, Türkiye'deki DKT'lerin disfaji ile ilgili uygulama fırsatlarını geliştirmek için, kurumlardaki DKT istihdamlarının arttırılması ve terapistlere yutma bozukluklarını kapsamlı yönetebilmeleri için iş yerlerinde yeterli olanakların sunulması gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Yutma bozuklukları; eğitimsel ölçüm; kanıta dayalı uygulama; profesyonel uygulama
REFERANSLAR:
- Groher ME, Crary MA. Dysphagia: Clinical Management in Adults and Children. 2nd ed. USA: Elsevier Health Sciences; 2016. [Crossref]
- Roden DF, Altman KW. Causes of dysphagia among different age groups: a systematic review of the literature. Otolaryngol Clin North Am. 2013;46(6):965-87. [PubMed]
- Royal College of Speech and Language Therapists. RCSLT Guidance to Meet HCPC Standards. 2016. Erişim tarihi: 28.06.2021 [Link]
- Standing Liaison Committee of European Union Speech and Language Therapists and Logopedists. Professional Profile. 2019. Erişim tarihi: 28.06.2021 [Link]
- The American Speech-Language-Hearing Association. ASHA Practice Policy. 2016. Erişim tarihi: 28.06.2021 [Link]
- Topbas S. A Turkish perspective on communication disorders. Logoped Phoniatr Vocol. 2006;31(2):76-88. [Crossref] [PubMed]
- Georgieva D, Woźniak T, Topbaş S, Vitaskova K, Vukovic M, Zemva N, et al. Education of speech and language therapists/logopedists in selected Central and Southeastern European countries: challenges and new horizons. Folia Phoniatr Logop. 2014;66(4-5):183-96. [Crossref] [PubMed]
- Yüksek Öğretim Kurumu. Dil ve Konuşma Terapisi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı. 2016. [Link]
- Kamal RM, Ward E, Cornwell P. Dysphagia management practices among speech-language pathologists in Malaysia. Asia Pacific Journal of Speech, Language and Hearing. 2012;15(2):111-28. [Crossref]
- Toğram B, Güneri Y, Yanat Van Zonderen E. Dil ve konuşma terapistlerinin klinik uygulama ve deneyimlerinin incelenmesi [Clinical practice and experiences of speech and language therapists in Turkey summary]. Dil Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi. 2019;2(3):315-47. [Link]
- Bengisu S, Gerçek E. Türkiye'de yutma bozuklukları ile ilgili yapılmış lisansüstü tez çalışmalarının incelenmesi [A survey of available graduate theses on swallowing disorders conducted in Turkey summary]. Dil Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi. 2019;2(1):77-103. [Link]
- Walshe M, Ryan M, Regan J. Screening for dysphagia: perspectives and practices of speech and language therapists in the republic of Ireland. Folia Phoniatr Logop. 2017;69(5-6):226-38. [Crossref] [PubMed]
- Mathers-Schmidt BA, Kurlinski M. Dysphagia evaluation practices: inconsistencies in clinical assessment and instrumental examination decision-making. Dysphagia. 2003;18(2):114-25. [Crossref] [PubMed]
- Blackwell Z, Littlejohns P. A review of the management of dysphagia: a South African perspective. J Neurosci Nurs. 2010;42(2):61-70. [Crossref] [PubMed]
- Mustaffa Kamal R, Ward EC, Cornwell P, Sharma S. Provision of dysphagia services in a developing nation: Infrastructural challenges. Int J Speech Lang Pathol. 2015;17(6): 594-604. [Crossref] [PubMed]
- Rangarathnam B, Desai RV. A preliminary survey of dysphagia practice patterns among speech-language pathologists in India. Journal of Indian Speech Language & Hearing Association. 2020;34(2):259-72. [Crossref]
- Pettigrew CM, O'Toole C. Dysphagia evaluation practices of speech and language therapists in Ireland: clinical assessment and instrumental examination decision-making. Dysphagia. 2007;22(3):235-44. [Crossref] [PubMed]
- Kamal RM, Ward E, Cornwell P. Dysphagia training for speech-language pathologists: implications for clinical practice. Int J Speech Lang Pathol. 2012;14(6):569-76. [Crossref] [PubMed]
- Daniels SK, McAdam CP, Brailey K, Foundas AL. Clinical assessment of swallowing and prediction of dysphagia severity. American Journal of Speech-Language Pathology. 1997; 6(4):17-24. [Crossref]
- Pu D, Murry T, Wong MCM, Yiu EML, Chan KMK. Indicators of Dysphagia in Aged Care Facilities. J Speech Lang Hear Res. 2017; 60(9):2416-26. [Crossref] [PubMed]
- van der Zwaluw CS, Valentijn SA, Nieuwenhuis-Mark R, Rasquin SM, van Heugten CM. Cognitive functioning in the acute phase poststroke: a predictor of discharge destination? J Stroke Cerebrovasc Dis. 2011;20(6):549-55. [Crossref] [PubMed]
- Suiter DM, Leder SB. Clinical utility of the 3-ounce water swallow test. Dysphagia. 2008; 23(3):244-50. [Crossref] [PubMed]
- Schultheiss C, Nusser-Müller-Busch R, Seidl RO. The semisolid bolus swallow test for clinical diagnosis of oropharyngeal dysphagia: a prospective randomised study. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2011;268(12):1837-44. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Sørensen RT, Rasmussen RS, Overgaard K, Lerche A, Johansen AM, Lindhardt T. Dysphagia screening and intensified oral hygiene reduce pneumonia after stroke. J Neurosci Nurs. 2013;45(3):139-46. [Crossref] [PubMed]
- Torres-Arreola Ldel P, Doubova Dubova SV, Hernandez SF, Torres-Valdez LE, Constantino-Casas NP, Garcia-Contreras F, et al. Effectiveness of two rehabilitation strategies provided by nurses for stroke patients in Mexico. J Clin Nurs. 2009;18(21):2993-3002. [Crossref] [PubMed]
- Elmståhl S, Bülow M, Ekberg O, Petersson M, Tegner H. Treatment of dysphagia improves nutritional conditions in stroke patients. Dysphagia. 1999;14(2):61-6. [Crossref] [PubMed]
- Denk DM, Swoboda H, Schima W, Eibenberger K. Prognostic factors for swallowing rehabilitation following head and neck cancer surgery. Acta Otolaryngol. 1997;117(5):769-74. [Crossref] [PubMed]
- Rayner MG, King T, Djalilian HR, Smith S, Levine SC. Resolution of facial stimulation in otosclerotic cochlear implants. Otolaryngol Head Neck Surg. 2003;129(5):475-80. [PubMed]
- Zuercher P, Moret CS, Dziewas R, Schefold JC. Dysphagia in the intensive care unit: epidemiology, mechanisms, and clinical management. Crit Care. 2019;23(1):103. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Speyer R, Baijens L, Heijnen M, Zwijnenberg I. Effects of therapy in oropharyngeal dysphagia by speech and language therapists: a systematic review. Dysphagia. 2010;25(1): 40-65. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Turkish Association of Speech and Language Pathologist. 2020. Erişim tarihi: 20.08.2021 [Link]
- Rumbach A, Coombes C, Doeltgen S. A survey of australian dysphagia practice patterns. Dysphagia. 2018;33(2):216-26. [Crossref] [PubMed]
- Steele C, Allen C, Barker J, Buen P, French R, Fedorak A, et al. Aysphagia service delivery by speech-language pathologists in Canada: results of a national survey. Canadian Journal of Speech-Language Pathology and Audiology. 2007;31(4):166-77. [Link]
.: İşlem Listesi