HEMODİYALİZ HASTALARINDA TÜMÖR NEKROZİS FAKTÖR-ALFA, İNSÜLİN DİRENCİ ve DİYALİZ YETERLİLİĞİ ARASINDAKİ İLİŞKİ
The Relationship Between Tumor Necrosis Factor-Alpha, Insulin Resistance and Dialysis Adequacy in Hemodialysis Patients
Turkiye Klinikleri J Med Res. 2001;19(3):120-5
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Kronik renal yetmczlikli hastalarda etkili hemodiyaliz tedavisi ile düzeltilebilen insulin direnci olduğu bilinmektedir. Hemodiyaliz ile uzaklaştınlabilen birçok toksin bu direnç için suçlanmaktadır. Obez hastalarda insulin direnci ile güçlü bir şekilde uyum gösteren tümör nekrozis factor-alfa (TNF-a) ekspresyonu, hemodiyaliz hastalarında henüz incelenmemiştir. Bu çalışmada, diyaliz etkinliğinin artırılması ile insulin direnci ve TNF-a arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmaya 15i erkek, 13ü kadın 28 hemodiyaliz hastası dahil edildi. Ortalama yaşları 37 ± 15 yıl idi. Üre kinetik model ile ortalama Kt/V değerleri 1.0 olan 18 olgu çalışma grubuna dahil edildi. Ortalama Kt/V değeri 1.1 olan 10 olgu ise kontrol grubuna alındı. Tüm olgulara intravenöz glikoz tolerans testi (İVGTT) uygulandıktan sonra, çalışma grubunun Kt/V değeri 1.5a yükseltildi. Kontrol grubunda değişiklik yapılmadı. Oniki hafta sonra İVGTT her iki grupta da tekrarlandı. Çalışma öncesi ve sonrası serum glikoz ve insulin seviyeleri ve glikoz ve insulin eğrilerinin altında kalan alanlar ve TNF-a seviyeleri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma öncesi ve sonrası serum glikoz ve insulin düzeyleri istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Çalışma grubunda, bu parametreler kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı azaldı. Onikinci haftanın sonunda çalışma grubunda glikoz (18180 ± 1465den 12057 ± 602ye, pO.001) ve insulin (8567 ± 1368den 5674 ± 902ye, p<0.05) eğrilerinin altında kalan alanlar istatistiksel olarak anlamlı azalmasına karşın her iki grupta da TNF-a seviyelerindeki değişiklikler farklı değildi (Yüksek Kt/V grubunda 9.18 ± 6.03 pg/mfden 9.91 ± 7.1 pg/mlye ve kontrol grubunda 8.68 ± 6.66 pg/mlden 9.78 ± 8.0 pg/mlye, p>0.05). Sonuç: Sonuç olarak, hemodiyaliz etkinliğindeki artışın plazma TNF-a seviyelerini etkilemediğini vc bu noktada TNF-anın bu hastalarda insülin direncinde önemli bir faktör olmayabileceğini söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: İnsülin rezistansı, Diyaliz yeterliliği, Tümör nekrozis faktör-alfa
Amaç: Kronik renal yetmczlikli hastalarda etkili hemodiyaliz tedavisi ile düzeltilebilen insulin direnci olduğu bilinmektedir. Hemodiyaliz ile uzaklaştınlabilen birçok toksin bu direnç için suçlanmaktadır. Obez hastalarda insulin direnci ile güçlü bir şekilde uyum gösteren tümör nekrozis factor-alfa (TNF-a) ekspresyonu, hemodiyaliz hastalarında henüz incelenmemiştir. Bu çalışmada, diyaliz etkinliğinin artırılması ile insulin direnci ve TNF-a arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmaya 15i erkek, 13ü kadın 28 hemodiyaliz hastası dahil edildi. Ortalama yaşları 37 ± 15 yıl idi. Üre kinetik model ile ortalama Kt/V değerleri 1.0 olan 18 olgu çalışma grubuna dahil edildi. Ortalama Kt/V değeri 1.1 olan 10 olgu ise kontrol grubuna alındı. Tüm olgulara intravenöz glikoz tolerans testi (İVGTT) uygulandıktan sonra, çalışma grubunun Kt/V değeri 1.5a yükseltildi. Kontrol grubunda değişiklik yapılmadı. Oniki hafta sonra İVGTT her iki grupta da tekrarlandı. Çalışma öncesi ve sonrası serum glikoz ve insulin seviyeleri ve glikoz ve insulin eğrilerinin altında kalan alanlar ve TNF-a seviyeleri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma öncesi ve sonrası serum glikoz ve insulin düzeyleri istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Çalışma grubunda, bu parametreler kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı azaldı. Onikinci haftanın sonunda çalışma grubunda glikoz (18180 ± 1465den 12057 ± 602ye, pO.001) ve insulin (8567 ± 1368den 5674 ± 902ye, p<0.05) eğrilerinin altında kalan alanlar istatistiksel olarak anlamlı azalmasına karşın her iki grupta da TNF-a seviyelerindeki değişiklikler farklı değildi (Yüksek Kt/V grubunda 9.18 ± 6.03 pg/mfden 9.91 ± 7.1 pg/mlye ve kontrol grubunda 8.68 ± 6.66 pg/mlden 9.78 ± 8.0 pg/mlye, p>0.05). Sonuç: Sonuç olarak, hemodiyaliz etkinliğindeki artışın plazma TNF-a seviyelerini etkilemediğini vc bu noktada TNF-anın bu hastalarda insülin direncinde önemli bir faktör olmayabileceğini söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: İnsülin rezistansı, Diyaliz yeterliliği, Tümör nekrozis faktör-alfa
ABSTRACT
Purpose: It is known that chronic renal failure patients have insulin resistance that can be improved with effective haemodialysis therapy. Many toxins that are removed with haemodialysis therapy are blamed for this resistance. But the tumor necrosis factor-alpha (TNF-a) expression which is known to be strongly correlated with insulin resistance especially in obese patients has not yet been studied in hemodialysis patients. In this study, we aimed to investigate the relation between TNF-a level and insulin resistance ith increased dialysis effectiveness. Materials and Methods: Twenty eight haemodialysis patients 15 male, 13 female were included in the study. Their mean age was 37 ± 15 years. 18 cases with an average Kt/V value of 1.0 with the urea kinetic model were included in the study group and 10 cases with an average Kt/V value of 1.1 were included in the control group. After all cases had intravenous glucose tolerance test (IVGTT), the Kt/V value of the study group was increased to 1.5. No change was done in the control group. After 12 weeks both groups again had an IVGTT and glucose, insulin area under the curves of glucose and insulin and TNF-a levels were compared before and after the study. Result: The serum glucose and insulin levels before and after the study were statistically compared. In the study group, these parameters were significantly decreased when compared with the control group. Although there was a statistically significant decrement in area under the curvesof glucose (from 18180±1465 to 12057±602, p<0.001) and insulin (from 8567±1368 to 5674±902, p<0.05) in the study group at the end of 12 weeks, the changes in TNF-a levels were not different in both groups (from 9.18±6.03 pg/ml to 9.91±7.1 pg/ml in high Kt/V group and from 8.68±6.66 pg/ml to 9.78±8.0 pg/ml in control group, p>0.05). Conclusion: As a result, we can say that the increment in hemodialysis effectiveness did not affect TNF-a levels much and upon this point we thought that TNF-a could not be an important factor for insulin resistance in these patients.
Keywords: Insulin resistance, Dialysis adequacy, Tumor necrosis factor-alpha
Purpose: It is known that chronic renal failure patients have insulin resistance that can be improved with effective haemodialysis therapy. Many toxins that are removed with haemodialysis therapy are blamed for this resistance. But the tumor necrosis factor-alpha (TNF-a) expression which is known to be strongly correlated with insulin resistance especially in obese patients has not yet been studied in hemodialysis patients. In this study, we aimed to investigate the relation between TNF-a level and insulin resistance ith increased dialysis effectiveness. Materials and Methods: Twenty eight haemodialysis patients 15 male, 13 female were included in the study. Their mean age was 37 ± 15 years. 18 cases with an average Kt/V value of 1.0 with the urea kinetic model were included in the study group and 10 cases with an average Kt/V value of 1.1 were included in the control group. After all cases had intravenous glucose tolerance test (IVGTT), the Kt/V value of the study group was increased to 1.5. No change was done in the control group. After 12 weeks both groups again had an IVGTT and glucose, insulin area under the curves of glucose and insulin and TNF-a levels were compared before and after the study. Result: The serum glucose and insulin levels before and after the study were statistically compared. In the study group, these parameters were significantly decreased when compared with the control group. Although there was a statistically significant decrement in area under the curvesof glucose (from 18180±1465 to 12057±602, p<0.001) and insulin (from 8567±1368 to 5674±902, p<0.05) in the study group at the end of 12 weeks, the changes in TNF-a levels were not different in both groups (from 9.18±6.03 pg/ml to 9.91±7.1 pg/ml in high Kt/V group and from 8.68±6.66 pg/ml to 9.78±8.0 pg/ml in control group, p>0.05). Conclusion: As a result, we can say that the increment in hemodialysis effectiveness did not affect TNF-a levels much and upon this point we thought that TNF-a could not be an important factor for insulin resistance in these patients.
Keywords: Insulin resistance, Dialysis adequacy, Tumor necrosis factor-alpha
.: İşlem Listesi