.: ARAŞTIRMA
Effect of Training on Nurse Awareness Concerning Malpractice Cases
Eğitimin Hemşirelerin Malpraktis Vakaları Konusundaki Farkındalıklarına Etkisi
Turkiye Klinikleri J Med Ethics. 2021;29(1):94-101
doi: 10.5336/mdethic.2020-75899
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
When healthcare professionals carry out direct or indirect technical and scientific procedures on people with the purpose of curing, mitigating or preventing disease, their actions are considered medical interventions. According to Turkish Penal Code, ''healthcare professionals'' generally means physicians, dentists, pharmaceutists, midwives, nurses and other persons providing healthcare services. These professionals are entitled to perform medical interventions to the extent permitted by law. Medical interventions do not always result in positive outcomes. Due to this reason, nurses may face cases filed against them. The present study aimed to determine nurse awareness of malpractice cases. In this descriptive survey method study, nurses were given training about medical malpractice cases. A questionnaire covering the cases concerning the consequences medical malpractices and other items was implemented before and after the provided training. Prior to the study, 36.0% of the participants had no training or courses on prevention of malpractice. Among the other 64%, most had received only in-service training. The percentage of nurses concerned about being judged or penalized due to medical malpractice was 53% before training and 57% after training. The number of correct answers given by the participants regarding malpractice case outcomes increased in a statistically significant way after training (p=0.000). Increasing nurse awareness about the risks and consequences of medical malpractice may be an important factor in reducing malpractice.
Keywords: Education; malpractice; nursing care
When healthcare professionals carry out direct or indirect technical and scientific procedures on people with the purpose of curing, mitigating or preventing disease, their actions are considered medical interventions. According to Turkish Penal Code, ''healthcare professionals'' generally means physicians, dentists, pharmaceutists, midwives, nurses and other persons providing healthcare services. These professionals are entitled to perform medical interventions to the extent permitted by law. Medical interventions do not always result in positive outcomes. Due to this reason, nurses may face cases filed against them. The present study aimed to determine nurse awareness of malpractice cases. In this descriptive survey method study, nurses were given training about medical malpractice cases. A questionnaire covering the cases concerning the consequences medical malpractices and other items was implemented before and after the provided training. Prior to the study, 36.0% of the participants had no training or courses on prevention of malpractice. Among the other 64%, most had received only in-service training. The percentage of nurses concerned about being judged or penalized due to medical malpractice was 53% before training and 57% after training. The number of correct answers given by the participants regarding malpractice case outcomes increased in a statistically significant way after training (p=0.000). Increasing nurse awareness about the risks and consequences of medical malpractice may be an important factor in reducing malpractice.
Keywords: Education; malpractice; nursing care
ÖZET
Teknolojinin gelişimiyle birlikte hemşireler, daha fazla invaziv girişim uygulamaktadırlar. Dolayısıyla bu durum, tıbbi uygulama hata riskini artırabilmektedir. Sağlık hizmeti veren kişiler, sağlık hizmetini verirken; kişiler üzerinde hastalıkları iyileştirmek, hafifletmek veya önlemek amacına yönelik olarak doğrudan ya da dolaylı teknik ve bilimsel çalışmalar yapıyorlarsa fiilleri tıbbi müdahale fiilidir. Türk Ceza Kanunu'nunda sağlık mesleği mensubu deyiminden genel olarak tabip, diş tabibi, eczacı, ebe, hemşire ve sağlık hizmeti veren diğer kişiler anlaşılır. Bu kişiler, yasaların izin verdiği ölçüde tıbbi müdahale eyleminde bulunabilen meslek mensuplarıdır. Tıbbi girişim sonrası her zaman olumlu gelişmeler olmayabilir. Bu nedenle hemşireler, davalarla karşı karşıya gelebilirler. Bu çalışmanın amacı, malpraktis vakaları konusunda hemşirelerin farkındalığını belirlemektir. Tanımlayıcı tipteki araştırmada, hemşirelere malpraktis vakaları ile ilgili eğitim verilmiştir. Eğitim öncesi ve sonrasında tıbbi uygulama hatalarının sonuçlarıyla ilgili vakaları ve diğer soruları içeren anket formu uygulanmıştır. Eğitim öncesi katılımcıların %36'sı, malpraktisi önlemeye yönelik eğitim veya kurs almadıklarını belirtmiştir. %64'ü ise hizmet içi eğitim aldığını belirtmiştir. Malpraktis nedeniyle yargılanmak veya cezalandırılma korkusu yaşayan hemşirelerin yüzdesi, eğitimden önce %53 ve eğitimden sonra %57 olarak belirlenmiştir. Katılımcıların malpraktis vakalarının sonuçları ile ilgili verdikleri doğru cevap sayısı, eğitimden sonra istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmıştır (p=0,000). Malpraktis riskleri ve sonuçları hakkında hemşirelerin farkındalığının artırılması, malpraktis riskinin azaltılmasında önemli bir faktör olabilir.
Anahtar Kelimeler: Eğitim; malpraktis; hemşirelik bakımı
Teknolojinin gelişimiyle birlikte hemşireler, daha fazla invaziv girişim uygulamaktadırlar. Dolayısıyla bu durum, tıbbi uygulama hata riskini artırabilmektedir. Sağlık hizmeti veren kişiler, sağlık hizmetini verirken; kişiler üzerinde hastalıkları iyileştirmek, hafifletmek veya önlemek amacına yönelik olarak doğrudan ya da dolaylı teknik ve bilimsel çalışmalar yapıyorlarsa fiilleri tıbbi müdahale fiilidir. Türk Ceza Kanunu'nunda sağlık mesleği mensubu deyiminden genel olarak tabip, diş tabibi, eczacı, ebe, hemşire ve sağlık hizmeti veren diğer kişiler anlaşılır. Bu kişiler, yasaların izin verdiği ölçüde tıbbi müdahale eyleminde bulunabilen meslek mensuplarıdır. Tıbbi girişim sonrası her zaman olumlu gelişmeler olmayabilir. Bu nedenle hemşireler, davalarla karşı karşıya gelebilirler. Bu çalışmanın amacı, malpraktis vakaları konusunda hemşirelerin farkındalığını belirlemektir. Tanımlayıcı tipteki araştırmada, hemşirelere malpraktis vakaları ile ilgili eğitim verilmiştir. Eğitim öncesi ve sonrasında tıbbi uygulama hatalarının sonuçlarıyla ilgili vakaları ve diğer soruları içeren anket formu uygulanmıştır. Eğitim öncesi katılımcıların %36'sı, malpraktisi önlemeye yönelik eğitim veya kurs almadıklarını belirtmiştir. %64'ü ise hizmet içi eğitim aldığını belirtmiştir. Malpraktis nedeniyle yargılanmak veya cezalandırılma korkusu yaşayan hemşirelerin yüzdesi, eğitimden önce %53 ve eğitimden sonra %57 olarak belirlenmiştir. Katılımcıların malpraktis vakalarının sonuçları ile ilgili verdikleri doğru cevap sayısı, eğitimden sonra istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmıştır (p=0,000). Malpraktis riskleri ve sonuçları hakkında hemşirelerin farkındalığının artırılması, malpraktis riskinin azaltılmasında önemli bir faktör olabilir.
Anahtar Kelimeler: Eğitim; malpraktis; hemşirelik bakımı
REFERANSLAR:
- Savaş H. Sağlık Çalışanlarının ve Sağlık Kurumlarının Tıbbi Müdahaleden Doğan Sorumlulukları. Birinci Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2007.
- Turkish Penal Code 5237, 2004.[Link]
- Sinclair BP. Nurses and malpractice. AWHONN Lifelines. 2000;4(5):7.[Crossref] [PubMed]
- Türkan H, Tuğcu H. [Malpractice cases related with emergency medicine, evaluated by supreme council of health between 2000-2004]. Gülhane Med J. 2004;46(3):226-31.[Link]
- Terzioglu F, Uslu Şahan F. [Nurses' Decision Making Authority and Position in Medical Intervention]. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2017; 3(4):136-42.[Link]
- Kurşat Z. [Legal responsibilities of nurses]. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası. 2008;66(1):293-321.[Link]
- Değdaş UC. [Incorrect Medical Application (Malpractics)Caused Legal and Criminal Responsibility]. Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2018; 1(6):41-65.[Link]
- Legislation relating to changes in nursing legislation, 27910 (April 2011).[Link]
- Özkaya N, Elbüken B, Özkaya H. Hemşirelikte ve ebelikte malpraktis. VI Tıp Etiği Kongresi. İstanbul: Türkiye Biyoetik Derneği; 2010. p.155[Link]
- Büken E, Ornek Büken N, Büken B. Obstetric and gynecologic malpractice in Turkey: incidence, impact, causes and prevention. J Clin Forensic Med. 2004;11(5):233-47.[Crossref] [PubMed]
- Ertem G, Oksel E, Akbıyık A. [A retrospective review about the malpractice applications in medicine]. Dirim Tıp Gazetesi. 2009;84(1):1-10.[Link]
- Savaş H. Yargıya Yansıyan Tıbbi Müdahale Hataları. Birinci Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2009.
- Özkara E, Naderi S, Gündoğmuş ÜN, Arda N. [Evaluation of cases of spine surgery malpractice discussed between 1994 and 1998 in high health council]. Türk Nöroşirurji Dergisi. 2004;14(3):151-7.[Link]
- Gündoğmuş UN, Ozkara E, Mete S. Nursing and midwifery malpractice in Turkey based on the Higher Health Council records. Nurs Ethics. 2004;11(5):489-99. Erratum in: Nurs Ethics. 2005;12(1):2.[Crossref] [PubMed]
- Yaşar Teke H, Alkurt Alkan H, Başbulut AZ, Cantürk G. [Aspect of physicians and learning level to legal regulation about with malpractice: questionnaire training]. Turkiye Klinikleri J Foren Med. 2007;4(2):61-7.[Link]
- Odabaşı AB, Tümer AR, Odabaşı O. [A group of physician's evaluation about the Turkish penal code numbered 5237 questionnaire training]. The Bulletin of Legal Medicine. 2008;13(2):49-56.[Crossref]
- Karaoğlu N, Şeker M, Kara F, Okka B. Knowledge of new entrant medical students about medical errors in Selcuk University: an educational perspective. Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2008;28(5):663-71.[Link]
- Yıldırım A, Aksu M, Çetin İ, Şahan AG. [Knowledge of and attitudes towards malpractice among physicians in Tokat, Turkey]. Cumhuriyet Med J. 2009;31(4):356-66.[Link]
- Kurban NK, Savaş H, Cetinkaya B, Turan T, Kartal A. Evaluation of nursing students' training in medical law. Nurs Ethics. 2010;17(6):759-68.[Crossref] [PubMed]
- Özata M, Altunkan H. [Frequency of medical errors in hospitals, determination of medical error types and medical errors: Konya sample]. Tıp Araştırmaları Dergisi. 2010;8(2):100-11.[Link]
- Özkaya N, Yılmaz R, Özkaya H, Can M, Pakiş I, Yıldırım A, et al. Evaluation of cases aged 0-18 years referred to the Council of Forensic Medicine with the claim of medical malpractice. Turk Arch Ped. 2011;46(2):151-8.[Link]
- Can İÖ, Özkara E, Can M. [Medical malpractice verdicts of high court in Turkey]. Deu Med J. 2011;25(2):69-76.[Link]
- Austin S. Seven legal tips for safe nursing practice. Nursing. 2008;38(3):34-9; quiz 39-40.[Crossref] [PubMed]
- Madenoğlu Kıvanç M, Keskin G. Hemşirelikte yasal sorumluluklar. Aştı TA, Karadağ A, editörler. Hemşirelik Esasları. Cilt 1. Birinci Baskı. İstanbul: Akademi Basın ve Yayıncılık; 2013. p.123-36.
- Small SP. Preventing sciatic nerve injury from intramuscular injections: literature review. J Adv Nurs. 2004;47(3):287-96.[Crossref] [PubMed]
- Mishra P, Stringer MD. Sciatic nerve injury from intramuscular injection: a persistent and global problem. Int J Clin Pract. 2010;64(11):1573-9.[Crossref] [PubMed]
- Bulut Y, Ülger Z, Bulut S, Egemen A. Foot drop developed after gluteal intramuscular drug injection: a case report. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2007;50(3):193-8.[Link]
- Rishovd A. Pediatric intramuscular injections: guidelines for best practice. MCN Am J Matern Child Nurs. 2014;39(2):107-12; quiz 113-4.[Crossref] [PubMed]
- Berman A, Snyder S. Kozier & Erb's Fundementals of Nursing. 9th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson; 2012.
- Aslan Ö, Ünal Ç. [Errors in parenteral drug administration in a surgical intensive care unit]. Gülhane Med J. 2005;47(3):175-8.[Link]
- Chang SC, Huang CY, Chen SY, Liao YC, Lin CH, Wang HH, et al. Evaluation of a critical appraisal program for clinical nurses: a controlled before-and-after study. J Contin Educ Nurs. 2013;44(1):43-8.[Crossref] [PubMed]
- Vural H. İlaç hataları. Aştı TA, Karadağ A, editörler. Hemşirelik Esasları. Cilt 2. Birinci Baskı. İstanbul: Akademi Basın ve Yayıncılık; 2013. p.869-82.
.: İşlem Listesi