.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Deneysel Kronik Florozis Oluşturulmuş 2. Kuşak Sıçan Böbrek Ve Karaciğer Dokularında Yapısal Değişiklikler
THE STRUCTURAL CHANGES IN SECOND GENERATION AT THE RATS KIDNEY AND LIVER TISSUES WHICH HAVE EXPERIMENTALLY ACQUIRED CHRONIC FLUOROSIS
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2003;23(2):129-34
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Flor insanın gerek yeme, gerekse soluk alma yoluyla maruz kaldığı potent anyonlardan biridir. Her iki yolla da vücut dokularıyla etkileşime girer ve eğer aşırı miktarlarda tüketilirse primer olarak dental ve iskelet sistemlerinde olmak üzere birçok doku ya da organda ciddi hasarlara neden olur.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 3 dişi ve 1 erkek olacak şekilde Wistar albino cinsi sıçanlar (n=24) fertilizasyon için 24 saat süreyle aynı kafese kondu. Ertesi gün vajinal tıkaç görülen dişi sıçanlar (n=12) ayrılarak gebeliğin ilk günü kabul edildi. Gebe sıçanlar 3 gruba ayrıldı. Grup I (kontrol) 0.07 ppm flor, Grup II 100 ppm flor ve Grup III teki hayvanlar 150 ppm florlu su içecek şekilde düzenlendi. 21. günün sonunda elde edilen yavrulara ve anne sıçanlara laktasyon dönemi süresince aynı miktarlarda florlu su içirildi. Ergin hale gelen yavrular 1. kuşağı oluşturuyordu. Aynı deneysel metot ile 2. kuşak yavrular elde edildi. Olgun hale gelinceye kadar gelişme dönemi süresince tüm 2. kuşak yavrular florlu su içtiler ve 3. ayın sonunda hayvanlar sakrifiye edildi. Bu çalışmada ağırlıkları 180-200 gr. arasında değişen wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Daha sonra tüm sıçanların karaciğer ve böbrek dokuları çıkartıldı. Doku örnekleri formalin içinde tespit edilip, yükselen alkol serileri ve ksilenden geçirildikten sonra parafine gömüldü. 4-6mm kalınlığında kesitler alındı. Kesitlere rutin hematoksilen-eozin boyama yöntemi uygulandı. Dokular ışık mikroskobu altında incelenip görüntülendi.Bulgular: Böbrek ve karaciğer dokularında, kontrol ve deney grupları arasındaki histopatolojik bulgular belirgin farklar gösterdi. Böbrek dokusunda tübüllerde dejeneratif değişiklikler ve anormal kromatinli düzensiz çekirdekler gözlendi. Diğer yandan karaciğer dokusunda portal alanda safra kanalı proliferasyonu ve fibrozis, lobül periferinde anormal fokal hücresel infiltrasyon, sinüzoidal kapillerde dilatasyon ve hepatosit çekirdeklerinde heterokromazi gözlemledik.Sonuç: Hayvan modelleri ile ilişkili bu çalışma, yüksek doz flor uygulamasının sıçanların karaciğer ve böbrek dokularında histopatolojik ve metabolik fonksiyonda değişimlere yol açtığını göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Flor toksisitesi, Karaciğer, Böbrek, Sıçan
Amaç: Flor insanın gerek yeme, gerekse soluk alma yoluyla maruz kaldığı potent anyonlardan biridir. Her iki yolla da vücut dokularıyla etkileşime girer ve eğer aşırı miktarlarda tüketilirse primer olarak dental ve iskelet sistemlerinde olmak üzere birçok doku ya da organda ciddi hasarlara neden olur.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 3 dişi ve 1 erkek olacak şekilde Wistar albino cinsi sıçanlar (n=24) fertilizasyon için 24 saat süreyle aynı kafese kondu. Ertesi gün vajinal tıkaç görülen dişi sıçanlar (n=12) ayrılarak gebeliğin ilk günü kabul edildi. Gebe sıçanlar 3 gruba ayrıldı. Grup I (kontrol) 0.07 ppm flor, Grup II 100 ppm flor ve Grup III teki hayvanlar 150 ppm florlu su içecek şekilde düzenlendi. 21. günün sonunda elde edilen yavrulara ve anne sıçanlara laktasyon dönemi süresince aynı miktarlarda florlu su içirildi. Ergin hale gelen yavrular 1. kuşağı oluşturuyordu. Aynı deneysel metot ile 2. kuşak yavrular elde edildi. Olgun hale gelinceye kadar gelişme dönemi süresince tüm 2. kuşak yavrular florlu su içtiler ve 3. ayın sonunda hayvanlar sakrifiye edildi. Bu çalışmada ağırlıkları 180-200 gr. arasında değişen wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Daha sonra tüm sıçanların karaciğer ve böbrek dokuları çıkartıldı. Doku örnekleri formalin içinde tespit edilip, yükselen alkol serileri ve ksilenden geçirildikten sonra parafine gömüldü. 4-6mm kalınlığında kesitler alındı. Kesitlere rutin hematoksilen-eozin boyama yöntemi uygulandı. Dokular ışık mikroskobu altında incelenip görüntülendi.Bulgular: Böbrek ve karaciğer dokularında, kontrol ve deney grupları arasındaki histopatolojik bulgular belirgin farklar gösterdi. Böbrek dokusunda tübüllerde dejeneratif değişiklikler ve anormal kromatinli düzensiz çekirdekler gözlendi. Diğer yandan karaciğer dokusunda portal alanda safra kanalı proliferasyonu ve fibrozis, lobül periferinde anormal fokal hücresel infiltrasyon, sinüzoidal kapillerde dilatasyon ve hepatosit çekirdeklerinde heterokromazi gözlemledik.Sonuç: Hayvan modelleri ile ilişkili bu çalışma, yüksek doz flor uygulamasının sıçanların karaciğer ve böbrek dokularında histopatolojik ve metabolik fonksiyonda değişimlere yol açtığını göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Flor toksisitesi, Karaciğer, Böbrek, Sıçan
ABSTRACT
Purpose: Fluoride is considered as one of the potent anions to which man is exposed either due to ingestion or to inhalation. In either case, fluoride interacts closely with body tissues to produce chronic disease states primarily referable to the dental skeletal systems, when consumed in excess quantitie.Materials and Methods: In this study, at the start of the experiment, 24 (Wistar albino) rats in 6 groups, each with 1 male and 3 females were animal subject. The rats of each group were housed in a cage for fertilization during a night. In the following day, the females of each group were examined by the vaginal pulpation to identify whether they are pregnant or not. All the pregnant rats of (n=12) 12 were divided into 3 groups. Group 1 received commercial spring water which include 0.07 ppm, Group 2 received 100 ppm, while Group 3 received 150 ppm, fluoride in the same spring water in the drinking water during the gestation periods. The rats had labour at the 21 day, and the mother rats were kept to receive the fluoridated water at the same levels during the lactation period. Of the adult rats of first generation, were chosen to kept in 6 groups of cages and subjected to the same experimental procedure. The experiment was lasted with the same number of rats in each group until obtaining the second generation rats in the respective groups. All the mature rats of second generation who received the fluoridated water during all the growing periods until they get mature were killed at the end of 3 months. These rats were albino adult male rats of wistar strain weighing from 180 to 200g. Then, all the rats were cut and tissue samples were taken from kidney. Tissue samples were fixed in a buffered formaline, processed through graded of alcohols and xylene, and embedded in paraffin blocks. Tissue sections of 4-6mm were made at multiple levels. Sections were routinely stained with heamatoxylin-eosine. Mouted slides were examined and photographed under a light microscope.Results: Histopathological examination kidney and liver sections showed clear differences between controls and experimental animals. Renal histological changes consisted of degenerative changes in renal tubule cells, irregularly shaped nuclei with marginated chromatin. On the other hand, we have observed fibrosis in the portal area of liver tissue and proliferation in bile ducts, abnormal focal cellular infiltration in the periphery of lobe, dilatation in sinusoidal capillaries and hetochromatisme in the nuclei of hepatocytes which occurred much more severe proportional to higher dose.Conclusions: Results form related animal experiments previously performed in our study indicate that long term fluroid treatment at these doses can induce a series of functional changes, metabolism disorders and histopathological changes in rats kidney and liver tissues.
Keywords: Fluorides, Drug Toxicity, Liver, Kidney, Rats
Purpose: Fluoride is considered as one of the potent anions to which man is exposed either due to ingestion or to inhalation. In either case, fluoride interacts closely with body tissues to produce chronic disease states primarily referable to the dental skeletal systems, when consumed in excess quantitie.Materials and Methods: In this study, at the start of the experiment, 24 (Wistar albino) rats in 6 groups, each with 1 male and 3 females were animal subject. The rats of each group were housed in a cage for fertilization during a night. In the following day, the females of each group were examined by the vaginal pulpation to identify whether they are pregnant or not. All the pregnant rats of (n=12) 12 were divided into 3 groups. Group 1 received commercial spring water which include 0.07 ppm, Group 2 received 100 ppm, while Group 3 received 150 ppm, fluoride in the same spring water in the drinking water during the gestation periods. The rats had labour at the 21 day, and the mother rats were kept to receive the fluoridated water at the same levels during the lactation period. Of the adult rats of first generation, were chosen to kept in 6 groups of cages and subjected to the same experimental procedure. The experiment was lasted with the same number of rats in each group until obtaining the second generation rats in the respective groups. All the mature rats of second generation who received the fluoridated water during all the growing periods until they get mature were killed at the end of 3 months. These rats were albino adult male rats of wistar strain weighing from 180 to 200g. Then, all the rats were cut and tissue samples were taken from kidney. Tissue samples were fixed in a buffered formaline, processed through graded of alcohols and xylene, and embedded in paraffin blocks. Tissue sections of 4-6mm were made at multiple levels. Sections were routinely stained with heamatoxylin-eosine. Mouted slides were examined and photographed under a light microscope.Results: Histopathological examination kidney and liver sections showed clear differences between controls and experimental animals. Renal histological changes consisted of degenerative changes in renal tubule cells, irregularly shaped nuclei with marginated chromatin. On the other hand, we have observed fibrosis in the portal area of liver tissue and proliferation in bile ducts, abnormal focal cellular infiltration in the periphery of lobe, dilatation in sinusoidal capillaries and hetochromatisme in the nuclei of hepatocytes which occurred much more severe proportional to higher dose.Conclusions: Results form related animal experiments previously performed in our study indicate that long term fluroid treatment at these doses can induce a series of functional changes, metabolism disorders and histopathological changes in rats kidney and liver tissues.
Keywords: Fluorides, Drug Toxicity, Liver, Kidney, Rats
.: İşlem Listesi