Çocukluk Çağında Zehirlenmeler: Son 2 Yıldaki Olguların Değerlendirilmesi
CHILDHOOD POISONING : EVALUATION OF CASES IN THE LAST TWO YEARS
Turkiye Klinikleri J Pediatr. 2002;11(4):186-93
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: İzmir ili ve çevre ilçelerinde sık karşılaşılan zehirlenme olgularının epidemiyolojik ve klinik özellikleri açısından değerlendirilmesi.Materyel-Metod: Ocak 2000-Aralık 2001 tarihleri arasında İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisinde yatırılarak izlenen 367 zehirlenme olgusu yaş, cinsiyet, yerleşim yeri, ailenin sosyokültürel ve sosyoekonomik durumu, mevsim, zehirlenmenin meydana geldiği saat, hastanın hastaneye getiriliş süresi, toksik maddenin alınış yolu ve şekli, zehirlenme nedenleri, belirti ve bulgular, bazı laboratuvar değerleri, uygulanan tedavi yöntemleri, hastanede kalış süresi ve sonuçlar yönünden retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Zehirlenme olgularının yatan hastalara oranı %5,81 olup, hastaların yaş dağılımı 1 ay-15 yıl (medyan 3,5 yaş) arasında değişmekteydi. Zehirlenmeler en sık 3-7 yaş arasında gözlendi ve kız/erkek oranı 0,9 olarak saptandı. Zehirlenmelerin çoğu il merkezinde yaşayan, hem sosyoekonomik, hem de sosyokültürel seviyeleri düşük olan ailelerin çocuklarında gözlendi. Mevsimsel olarak yaz ayları (%45,2) üstünlük göstermekteydi. Olguların %88,5inde toksik madde kaza ve/veya ihmal sonucu alınmış, %82,3ünde ise oral yol kullanılmıştı. Etken olarak en çok ilaçlar (%43,6), sonra sırasıyla tarım ilaçları (%12,5), yılan-akrep-böcek sokmaları (%8,9) ve besin zehirlenmeleri (%8,4) gelmekteydi. Olguların %97si şifa ile taburcu olurken, ölüm oranı %3 bulundu.Sonuç: Çocukluk yaş grubunun önlenebilir mortalite ve morbidite nedenleri arasında yer alan zehirlenmelerde koruyucu önlemlerin alınıp uygulanmasının yanısıra, toplumsal eğitim ve zehir danışma merkezlerinin işlevselliklerinin artırılması ile yüz güldürücü sonuçlar elde edilebilir.
Anahtar Kelimeler: Çocukluk çağı, Zehirlenmeler, Epidemiyoloji
Amaç: İzmir ili ve çevre ilçelerinde sık karşılaşılan zehirlenme olgularının epidemiyolojik ve klinik özellikleri açısından değerlendirilmesi.Materyel-Metod: Ocak 2000-Aralık 2001 tarihleri arasında İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisinde yatırılarak izlenen 367 zehirlenme olgusu yaş, cinsiyet, yerleşim yeri, ailenin sosyokültürel ve sosyoekonomik durumu, mevsim, zehirlenmenin meydana geldiği saat, hastanın hastaneye getiriliş süresi, toksik maddenin alınış yolu ve şekli, zehirlenme nedenleri, belirti ve bulgular, bazı laboratuvar değerleri, uygulanan tedavi yöntemleri, hastanede kalış süresi ve sonuçlar yönünden retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Zehirlenme olgularının yatan hastalara oranı %5,81 olup, hastaların yaş dağılımı 1 ay-15 yıl (medyan 3,5 yaş) arasında değişmekteydi. Zehirlenmeler en sık 3-7 yaş arasında gözlendi ve kız/erkek oranı 0,9 olarak saptandı. Zehirlenmelerin çoğu il merkezinde yaşayan, hem sosyoekonomik, hem de sosyokültürel seviyeleri düşük olan ailelerin çocuklarında gözlendi. Mevsimsel olarak yaz ayları (%45,2) üstünlük göstermekteydi. Olguların %88,5inde toksik madde kaza ve/veya ihmal sonucu alınmış, %82,3ünde ise oral yol kullanılmıştı. Etken olarak en çok ilaçlar (%43,6), sonra sırasıyla tarım ilaçları (%12,5), yılan-akrep-böcek sokmaları (%8,9) ve besin zehirlenmeleri (%8,4) gelmekteydi. Olguların %97si şifa ile taburcu olurken, ölüm oranı %3 bulundu.Sonuç: Çocukluk yaş grubunun önlenebilir mortalite ve morbidite nedenleri arasında yer alan zehirlenmelerde koruyucu önlemlerin alınıp uygulanmasının yanısıra, toplumsal eğitim ve zehir danışma merkezlerinin işlevselliklerinin artırılması ile yüz güldürücü sonuçlar elde edilebilir.
Anahtar Kelimeler: Çocukluk çağı, Zehirlenmeler, Epidemiyoloji
ABSTRACT
Purpose: To investigate the epidemiological and clinical characteristics of frequent causes of chilhood poisoning in İzmir and its peripheral districts.Materials and Methods: Three hundred sixty seven pediatric patients hospitalized with the diagnosis of poisoning, between January 2000 and December 2001, in the Emergency Department of Dr.Behçet Uz Childrens Hospital were evaluated retrospectively with respect to age, sex, place of settlement, sociocultural and socioeconomical status of the families, the season and the time which the intoxication took place, the time of referral to the hospital, the way and and the form of taking the toxic agent, the cause of intoxication, signs and symptoms, laboratory findings, methods of treatment, the hospitalization period and outcome.Results: The ratio of the poisoning cases to all patients hospitalized in the Emergency Department was 5.81%. The age range of the cases was 1 month-15 years (median age 3.5 years) with a peak incidence at the age of 3-7 years. Female/male ratio was 0.9. Intoxications were more frequent in families with low social, cultural and economical status who lived in city centers. Dominance of the summer months was evident (45.2%). Of cases, 88% were caused accidentally, and of toxic agents 82.3% were taken via oral route. Drugs were the most common causes of poisoning (43.6%). Agricultural toxins accounted 12.5%, snake-scorpion-insect bites for 8.9% and food intoxications for 8.4% of all poisoning cases. Ninety seven percent of the cases recovered completely. The mortality rate was 3%.Conclusion: Pediatric poisoning exposures are preventable causes of mortality and morbidity in childhood. It is possible to gain successful results by taking and applying preventive measures, giving social poison prevention education and increasing the functions of first aid centers.
Keywords: Childhood, Poisoning, Epidemiology
Purpose: To investigate the epidemiological and clinical characteristics of frequent causes of chilhood poisoning in İzmir and its peripheral districts.Materials and Methods: Three hundred sixty seven pediatric patients hospitalized with the diagnosis of poisoning, between January 2000 and December 2001, in the Emergency Department of Dr.Behçet Uz Childrens Hospital were evaluated retrospectively with respect to age, sex, place of settlement, sociocultural and socioeconomical status of the families, the season and the time which the intoxication took place, the time of referral to the hospital, the way and and the form of taking the toxic agent, the cause of intoxication, signs and symptoms, laboratory findings, methods of treatment, the hospitalization period and outcome.Results: The ratio of the poisoning cases to all patients hospitalized in the Emergency Department was 5.81%. The age range of the cases was 1 month-15 years (median age 3.5 years) with a peak incidence at the age of 3-7 years. Female/male ratio was 0.9. Intoxications were more frequent in families with low social, cultural and economical status who lived in city centers. Dominance of the summer months was evident (45.2%). Of cases, 88% were caused accidentally, and of toxic agents 82.3% were taken via oral route. Drugs were the most common causes of poisoning (43.6%). Agricultural toxins accounted 12.5%, snake-scorpion-insect bites for 8.9% and food intoxications for 8.4% of all poisoning cases. Ninety seven percent of the cases recovered completely. The mortality rate was 3%.Conclusion: Pediatric poisoning exposures are preventable causes of mortality and morbidity in childhood. It is possible to gain successful results by taking and applying preventive measures, giving social poison prevention education and increasing the functions of first aid centers.
Keywords: Childhood, Poisoning, Epidemiology
.: İşlem Listesi