.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Çocukların Televizyon İzleme Durumlarının Davranış Problemlerine Etkisi
The Effect of Watching Television of Children on Behavioural Problems
Turkiye Klinikleri J Nurs Sci. 2017;9(3):185-92
doi: 10.5336/nurses.2016-52061
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Çocukların televizyon izleme durumlarının davranış problemlerine etkisini incelemektedir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı özellikte olan araştırmanın evrenini 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Erzincan il merkezinde bulunan iki anaokulunda, beş yaş grubu çocuğu olan anneler oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyip araştırmaya bütün çocuklar (159 kişi) alınmıştır. Yirmi bir kişinin annesi çalışmayı kabul etmediği, 17 kişi anketleri eksik doldurduğu için 121 kişi ile çalışma yürütülmüştür. Veriler araştırmacı tarafından literatür taraması yapılarak oluşturulan soru formu ve ''Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği'' kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin toplanmasından önce araştırmanın amacı annelere anlatılmış ve sözel izin alınmıştır. Etik kurul onayı, ebeveynlerden sözel ve ilgili kurumdan resmi yazılı izin alınmıştır. Bulgular: Çocukların isyankâr davranışlar boyutu puan ortalamasının 68,03±16,07, uyum boyutu puan ortalamasının 37,97±7,52, sosyal kaygı boyutu puan ortalamasının 39,74±9,25, çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeği toplam puan ortalamasının 148,39±25,21 olduğu bulunmuştur. Çalışma sonuçları, çocuğun televizyon izleme süresinin (gün) isyankâr davranışlarının boyutunu etkilediğini göstermektedir. Günde üç saat ve üzerinde televizyon seyreden çocukların, günde bir saat televizyon izleyen çocuklara göre isyankâr davranışlar boyutu puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çocuğun televizyon izleme süresinin ailesi tarafından takip edilme durumunun çocuğun isyankâr davranışlarını etkilediği bulunmuştur. Çocuğunun televizyon izlemesini takip etmeyen ailelerin, televizyon izlemesini takip eden ailelere göre isyankâr davranışlar boyutu puanlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmada çocukların isyankâr davranışlar, uyum ve sosyal kaygı düzeyinin hafif düzeyde olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda annelere çocuğunun izlediği televizyon programlarını denetlemesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Tutum; televizyon
Amaç: Çocukların televizyon izleme durumlarının davranış problemlerine etkisini incelemektedir. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı özellikte olan araştırmanın evrenini 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Erzincan il merkezinde bulunan iki anaokulunda, beş yaş grubu çocuğu olan anneler oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyip araştırmaya bütün çocuklar (159 kişi) alınmıştır. Yirmi bir kişinin annesi çalışmayı kabul etmediği, 17 kişi anketleri eksik doldurduğu için 121 kişi ile çalışma yürütülmüştür. Veriler araştırmacı tarafından literatür taraması yapılarak oluşturulan soru formu ve ''Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği'' kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin toplanmasından önce araştırmanın amacı annelere anlatılmış ve sözel izin alınmıştır. Etik kurul onayı, ebeveynlerden sözel ve ilgili kurumdan resmi yazılı izin alınmıştır. Bulgular: Çocukların isyankâr davranışlar boyutu puan ortalamasının 68,03±16,07, uyum boyutu puan ortalamasının 37,97±7,52, sosyal kaygı boyutu puan ortalamasının 39,74±9,25, çocuk davranışlarını değerlendirme ölçeği toplam puan ortalamasının 148,39±25,21 olduğu bulunmuştur. Çalışma sonuçları, çocuğun televizyon izleme süresinin (gün) isyankâr davranışlarının boyutunu etkilediğini göstermektedir. Günde üç saat ve üzerinde televizyon seyreden çocukların, günde bir saat televizyon izleyen çocuklara göre isyankâr davranışlar boyutu puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çocuğun televizyon izleme süresinin ailesi tarafından takip edilme durumunun çocuğun isyankâr davranışlarını etkilediği bulunmuştur. Çocuğunun televizyon izlemesini takip etmeyen ailelerin, televizyon izlemesini takip eden ailelere göre isyankâr davranışlar boyutu puanlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmada çocukların isyankâr davranışlar, uyum ve sosyal kaygı düzeyinin hafif düzeyde olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda annelere çocuğunun izlediği televizyon programlarını denetlemesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Tutum; televizyon
ABSTRACT
Objective: It is to investigate the effect of television watching on behavioural problems in children. Material and Methods: The population of the study, conducted as descriptive, consisted of mothers with 5 year-old children who were studying at 2 kindergartens found in the city center of Erzincan in the school year of 2014-2015. All children (159 people) were included in the study without making sample selection. Since mothers of 21 people did not accept to participate in the study and 17 people filled in questionnaires incompletely, the study was conducted with 121 people. The data were collected by the researcher using questionnaire prepared upon the literature review and ''Child Behaviours Evaluation Scale'' through face-to-face interview method. Before data collection, the mothers were informed about the aim of the study and their verbal consents were taken. Ethics committee approval, parents' verbal consent, and official written permission from relevant institution were taken. Results: It was found that mean score of children for disobedient behaviours subscale was 68.03±16.07, their mean score for adjustment subscale was 37.97±7.52, their mean score for social anxiety subscale was 39.74±9.25, and their total mean score for child behaviours evaluation scale was 148.39±25.21. The study results indicate that the duration (day) of the child to watch television affected the subscale of disobedient behaviours. It was determined that the subscale "disobedient behaviours" scores of the children watching television for 3 or more hours in a day were higher compared to children watching television for 1 hour in a day. The family's following television watching duration of the child affected disobedient behaviours of the child. The children of the families' not following television watching of their children had higher scores of the subscale "disobedient behaviours" compared to the families' following television watching of their children. Conclusion: It was determined in this study that disobedient behaviours, adjustment, and social anxiety level of the children were mild. In accordance with these results, it can be suggested for mothers to monitor television programs their children watch.
Keywords: Attitude; television
Objective: It is to investigate the effect of television watching on behavioural problems in children. Material and Methods: The population of the study, conducted as descriptive, consisted of mothers with 5 year-old children who were studying at 2 kindergartens found in the city center of Erzincan in the school year of 2014-2015. All children (159 people) were included in the study without making sample selection. Since mothers of 21 people did not accept to participate in the study and 17 people filled in questionnaires incompletely, the study was conducted with 121 people. The data were collected by the researcher using questionnaire prepared upon the literature review and ''Child Behaviours Evaluation Scale'' through face-to-face interview method. Before data collection, the mothers were informed about the aim of the study and their verbal consents were taken. Ethics committee approval, parents' verbal consent, and official written permission from relevant institution were taken. Results: It was found that mean score of children for disobedient behaviours subscale was 68.03±16.07, their mean score for adjustment subscale was 37.97±7.52, their mean score for social anxiety subscale was 39.74±9.25, and their total mean score for child behaviours evaluation scale was 148.39±25.21. The study results indicate that the duration (day) of the child to watch television affected the subscale of disobedient behaviours. It was determined that the subscale "disobedient behaviours" scores of the children watching television for 3 or more hours in a day were higher compared to children watching television for 1 hour in a day. The family's following television watching duration of the child affected disobedient behaviours of the child. The children of the families' not following television watching of their children had higher scores of the subscale "disobedient behaviours" compared to the families' following television watching of their children. Conclusion: It was determined in this study that disobedient behaviours, adjustment, and social anxiety level of the children were mild. In accordance with these results, it can be suggested for mothers to monitor television programs their children watch.
Keywords: Attitude; television
.: İşlem Listesi