.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Benign Prostatik Obstrüksiyon Düşündüren Alt Üriner Sistem Semptomlarının Medikal Tedavisinde, Alfa Bloker Monoterapileri ve Kombinasyon Tedavilerinin Etkinlik ve Yan Etki Profillerinin Değerlendirilmesi
Evaluation of Efficacy and Side Effects of Alpha Blocker Monotherapy and Combination Therapy in Men with Lower Urinary Tract Symptoms Suggestive of Benign Prostatic Obstruction
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2013;33(6):1426-37
doi: 10.5336/medsci.2013-35533
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Bu çalışmada, benign prostatik obstrüksiyon (BPO) düşündüren alt üriner sistem semptomları (AÜSS) olan, orta/ağır derecede semptomatik hastaların α1-bloker monoterapisi ve kombinasyon tedavileri (α1-bloker ile 5α-redüktaz inhibitörü) ile sağaltımlarının etkinlik ve yan etki profillerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Mart 1999-Mart 2009 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı polikliniğinde BPO düşündüren AÜSS nedeniyle monoterapi veya kombinasyon tedavisi başlanan ve iki yıllık takibi tamamlanmış 1264 olguda, tedavilerin etkinlik ve yan etki profilleri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Genel olarak monoterapi ve kombinasyon tedavilerinin 12. ve 24. aylarda Uluslararası Prostat Semptom Skoru'nda %32,03 ve %34,43; %34,06 ve %39,48 azalma, idrar tepe akım hızında ise %36,86 ve %38,03; %42,81 ve %50,38 artış sağladıkları saptandı. α1-bloker türleri arasında klinik etkinlik açısından fark bulunmazken, kombinasyon tedavileri tedavinin 12. ve 24. aylarında, α1-bloker türüne göre fark etmeksizin, semptomları ve akım hızını düzeltme bakımından monoterapilerden üstün bulundu. Alfuzosin en az sıklıkta erektil disfonksiyon yapan α1-bloker olarak saptanırken, doksazosin ve terazosin gruplarında semptomatik ortostatik hipotansiyon ve baş dönmesi, tamsulosin gruplarında ise ejakulasyon bozuklukları görülme sıklığı daha yüksek saptandı. Tedaviye dutasterid eklenmesinin ise α1-bloker tipinden bağımsız olarak erektil disfonksiyon sıklığını arttırdığı saptandı. Sonuç: BPO düşündüren AÜSS'si olan orta/ağır derecede semptomatik hastaların sağaltımında α1-bloker monoterapileri ve kombinasyon tedavileri, etkin ve yan etkileri kabul edilebilir tedavilerdir. Klinik etkinlikleri benzer olan α1-blokerlerin yan etki profilleri farklılık göstermektedir. Büyük prostatı olan hastalarda kombinasyon tedavileri daha etkin bir tedavi yöntemidir. Ancak α1-blokerlerin 5α-redüktaz inhibitörü ile kombine edilmesiyle etkinlikleri artmakla beraber, cinsel işlev bozukluğu görülme sıklığı da artmaktadır.
Anahtar Kelimeler: 5-alfa redüktaz inhibitörleri; adrenerjik alfa-antagonistler; alt üriner sistem semptomları; prostat hiperplazisi; tedavi sonucu
Amaç: Bu çalışmada, benign prostatik obstrüksiyon (BPO) düşündüren alt üriner sistem semptomları (AÜSS) olan, orta/ağır derecede semptomatik hastaların α1-bloker monoterapisi ve kombinasyon tedavileri (α1-bloker ile 5α-redüktaz inhibitörü) ile sağaltımlarının etkinlik ve yan etki profillerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Mart 1999-Mart 2009 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı polikliniğinde BPO düşündüren AÜSS nedeniyle monoterapi veya kombinasyon tedavisi başlanan ve iki yıllık takibi tamamlanmış 1264 olguda, tedavilerin etkinlik ve yan etki profilleri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Genel olarak monoterapi ve kombinasyon tedavilerinin 12. ve 24. aylarda Uluslararası Prostat Semptom Skoru'nda %32,03 ve %34,43; %34,06 ve %39,48 azalma, idrar tepe akım hızında ise %36,86 ve %38,03; %42,81 ve %50,38 artış sağladıkları saptandı. α1-bloker türleri arasında klinik etkinlik açısından fark bulunmazken, kombinasyon tedavileri tedavinin 12. ve 24. aylarında, α1-bloker türüne göre fark etmeksizin, semptomları ve akım hızını düzeltme bakımından monoterapilerden üstün bulundu. Alfuzosin en az sıklıkta erektil disfonksiyon yapan α1-bloker olarak saptanırken, doksazosin ve terazosin gruplarında semptomatik ortostatik hipotansiyon ve baş dönmesi, tamsulosin gruplarında ise ejakulasyon bozuklukları görülme sıklığı daha yüksek saptandı. Tedaviye dutasterid eklenmesinin ise α1-bloker tipinden bağımsız olarak erektil disfonksiyon sıklığını arttırdığı saptandı. Sonuç: BPO düşündüren AÜSS'si olan orta/ağır derecede semptomatik hastaların sağaltımında α1-bloker monoterapileri ve kombinasyon tedavileri, etkin ve yan etkileri kabul edilebilir tedavilerdir. Klinik etkinlikleri benzer olan α1-blokerlerin yan etki profilleri farklılık göstermektedir. Büyük prostatı olan hastalarda kombinasyon tedavileri daha etkin bir tedavi yöntemidir. Ancak α1-blokerlerin 5α-redüktaz inhibitörü ile kombine edilmesiyle etkinlikleri artmakla beraber, cinsel işlev bozukluğu görülme sıklığı da artmaktadır.
Anahtar Kelimeler: 5-alfa redüktaz inhibitörleri; adrenerjik alfa-antagonistler; alt üriner sistem semptomları; prostat hiperplazisi; tedavi sonucu
ABSTRACT
Objective: The aim of this study was to determine the efficacy and side effects of α1-blockers and combination treatments (α1-blocker and 5α-reductase inhibitor) in men with moderate/severe lower urinary tract symptoms (LUTS) suggestive of benign prostatic obstruction (BPO). Material and Methods: In our study, we retrospectively evaluated the patients with LUTS between March 1999 and 2009. The study included 1264 patients with LUTS suggestive of BPO who were treated either α-blocker monotherapy or combination treatment, and followed up for 24 months. Results: In the efficacy analyses of α1-blockers and combination treatment, mean International Prostate Symptom Scores decreased 32.03% and 34.43%; 34.06% and 39.48%, and the maximum flow rate increased 36.86% and 38.03%; 42.81% and 50.38% in 12nd and 24th months of treatment, respectively. We found that different α1-blockers were not different for their clinical efficacy, and the combination therapy was more effective for symptom and flow rate improvement compared to α1-blockers, independent of the subgroups of the α1-blockers. Symptomatic postural hypotension and dizziness were statistically significantly more common in patients treated with doxazosin and terazosin while ejaculatory dysfunction was more common with tamsulosin. In addition, alfuzosin caused erectile dysfunction the least among all α1-blockers. Adding dutasteride to treatment was also associated with more sexual dysfunction. Conclusion: α1-blockers and combination treatments are effective and safe. Although different α1-blockers used for LUTS suggestive of BPH do not differ for their effects, their side-effects are different. Combination therapy with 5α-reductase inhibitors and α-blockers seems to be more beneficial in enlarged prostate, however sexual dysfunction appears more frequently.
Keywords: 5-alpha reductase inhibitors; adrenergic alpha-antagonists; lower urinary tract symptoms; prostatic hyperplasia; treatment outcome
Objective: The aim of this study was to determine the efficacy and side effects of α1-blockers and combination treatments (α1-blocker and 5α-reductase inhibitor) in men with moderate/severe lower urinary tract symptoms (LUTS) suggestive of benign prostatic obstruction (BPO). Material and Methods: In our study, we retrospectively evaluated the patients with LUTS between March 1999 and 2009. The study included 1264 patients with LUTS suggestive of BPO who were treated either α-blocker monotherapy or combination treatment, and followed up for 24 months. Results: In the efficacy analyses of α1-blockers and combination treatment, mean International Prostate Symptom Scores decreased 32.03% and 34.43%; 34.06% and 39.48%, and the maximum flow rate increased 36.86% and 38.03%; 42.81% and 50.38% in 12nd and 24th months of treatment, respectively. We found that different α1-blockers were not different for their clinical efficacy, and the combination therapy was more effective for symptom and flow rate improvement compared to α1-blockers, independent of the subgroups of the α1-blockers. Symptomatic postural hypotension and dizziness were statistically significantly more common in patients treated with doxazosin and terazosin while ejaculatory dysfunction was more common with tamsulosin. In addition, alfuzosin caused erectile dysfunction the least among all α1-blockers. Adding dutasteride to treatment was also associated with more sexual dysfunction. Conclusion: α1-blockers and combination treatments are effective and safe. Although different α1-blockers used for LUTS suggestive of BPH do not differ for their effects, their side-effects are different. Combination therapy with 5α-reductase inhibitors and α-blockers seems to be more beneficial in enlarged prostate, however sexual dysfunction appears more frequently.
Keywords: 5-alpha reductase inhibitors; adrenergic alpha-antagonists; lower urinary tract symptoms; prostatic hyperplasia; treatment outcome
.: İşlem Listesi