.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Başarılı Perkütan İnvaziv Girişim Uygulanan Tek Damar Hastalarında Hematolojik Parametrelerin Restenozla İlişkisi
THE RELATIONSHIP BETWEEN HAEMATOLOGIC PARAMETERS AND RESTENOSIS IN PATIENTS WITH SINGLE VESSEL CORONARY ARTERY DISEASE FOLLOWING SUCCESSFUL PERCUTANEOUS INVASIVE INTERVENTION
Turkiye Klinikleri J Cardiol. 2004;17(1):11-8
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç : Çalışmamızda ateroskleroz için risk teşkil ettiği bilinen klinik faktörlerin ve hematolojik parametrelerin, balon anjiyoplasti sonrasında gelişen restenoz ile ilişkisini araştırdık. Yöntemler: Başarılı Perkütan İnvaziv Girişim (PİG) uygulanan ve işlemi takip eden 2 yıl içinde kontrol anjiyografisi yapılmış olan 79 erkek, 23 kadın toplam 102 tek damar hastasını inceledik. Kontrol anjiyografide PİG yeri açık bulunan hastalarla, restenoz gelişen hastaların demografik özellikleri ve işlem öncesi alınan lipid profili (total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol, trigliserid) ile hematolojik parametreleri (eritrosit sayısı, hemoglobin konsantrasyonu, hematokrit yüzdesi, lökosit sayısı, trombosit sayısı, ortalama trombosit volümü, trombosit kitlesi, fibrinojen düzeyi) karşılaştırıldı. Bulgular: Restenoz gelişen grupta Ortalama Trombosit Hacmi (OTH) (8.82 ± 0.78 fLye 8.13 ± 0.64, p<0.001), lökosit sayısı (8672.72 ± 322 x l03/Lye 7513.04 ± 232 x l03/L, p<0.01) ve fibrinojen düzeyi (4.22 ± 1.4 g/Lye 3.63 ± l.l g/L, p<0.05) anlamlı yüksek bulundu. Yapılan lojistik regresyon analizinde diabeti olan hastalarda 2.49 kat ve erkeklerde 2.54 kat restenoz yüksek bulundu, fakat bu, istatistiki açıdan anlamlı bulunmadı (p>0.05). Bununla birlikte yine lojistik regresyon analizinde OTH değeri yüksek olan hastaların düşük olan hastalara göre 10.43 kat artmış restenoz riski taşıdıkları tespit edildi (p<0.0l). Sonuçlar: Yapılacak daha kapsamlı çalışmalar neticesinde ileride OTHnin PİG sonrası restenoz için bir belirleyici olarak kullanılabileceği, en azından yüksek bulunan hastaların işlem öncesinde daha dikkatli değerlendirilmesi ve PİG sonrasında da artmış restenoz gelişme riski nedeniyle yakın takip edilmesi gerektiği sonucuna vardık.
Anahtar Kelimeler: Perkütan Transluminal Koroner Anjiyoplasti, Restenoz
Amaç : Çalışmamızda ateroskleroz için risk teşkil ettiği bilinen klinik faktörlerin ve hematolojik parametrelerin, balon anjiyoplasti sonrasında gelişen restenoz ile ilişkisini araştırdık. Yöntemler: Başarılı Perkütan İnvaziv Girişim (PİG) uygulanan ve işlemi takip eden 2 yıl içinde kontrol anjiyografisi yapılmış olan 79 erkek, 23 kadın toplam 102 tek damar hastasını inceledik. Kontrol anjiyografide PİG yeri açık bulunan hastalarla, restenoz gelişen hastaların demografik özellikleri ve işlem öncesi alınan lipid profili (total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol, trigliserid) ile hematolojik parametreleri (eritrosit sayısı, hemoglobin konsantrasyonu, hematokrit yüzdesi, lökosit sayısı, trombosit sayısı, ortalama trombosit volümü, trombosit kitlesi, fibrinojen düzeyi) karşılaştırıldı. Bulgular: Restenoz gelişen grupta Ortalama Trombosit Hacmi (OTH) (8.82 ± 0.78 fLye 8.13 ± 0.64, p<0.001), lökosit sayısı (8672.72 ± 322 x l03/Lye 7513.04 ± 232 x l03/L, p<0.01) ve fibrinojen düzeyi (4.22 ± 1.4 g/Lye 3.63 ± l.l g/L, p<0.05) anlamlı yüksek bulundu. Yapılan lojistik regresyon analizinde diabeti olan hastalarda 2.49 kat ve erkeklerde 2.54 kat restenoz yüksek bulundu, fakat bu, istatistiki açıdan anlamlı bulunmadı (p>0.05). Bununla birlikte yine lojistik regresyon analizinde OTH değeri yüksek olan hastaların düşük olan hastalara göre 10.43 kat artmış restenoz riski taşıdıkları tespit edildi (p<0.0l). Sonuçlar: Yapılacak daha kapsamlı çalışmalar neticesinde ileride OTHnin PİG sonrası restenoz için bir belirleyici olarak kullanılabileceği, en azından yüksek bulunan hastaların işlem öncesinde daha dikkatli değerlendirilmesi ve PİG sonrasında da artmış restenoz gelişme riski nedeniyle yakın takip edilmesi gerektiği sonucuna vardık.
Anahtar Kelimeler: Perkütan Transluminal Koroner Anjiyoplasti, Restenoz
ABSTRACT
Objective: In this study, we investigated whether a relationship between post-balloon angioplasty restenosis and clinical or haemotologic cardiovascular risk factors was present. Methods: We examined total 102 patients (79 male and 23 female) with single vessel coronary artery disease in whom succesfull Percutaneous Invasive Intervention (PII) and control coronary angiography in following two years were performed. Demographic characteristics, lipid profiles (total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol and triglyserides) and haematologic parameters (RBC count, haemoglobin, haematocrit, WBC and platelet count, mean platelet volume, platelet mass and fibrinogen) were compared between patients with and without angiographic restenosis. Results: In restenosis group, MPV (8.82±0.78 fl vs 8.13±0.64 fl, p<0.001), WBC count (8672.72 ± 322 x l03/L vs 7513.04 ± 232 x l03/L, p<0.01), and fibrinogen level (4.22 ± 1.4 g/L vs 3.63 ± l.l g/L, p<0.05) were found significantly higher than the group of patients without restenosis. The logistic regression analysis showed that diabetic patients have 2.49 times and male patients have 2.54 times greater restenosis rate, but these differences were not statistically significant (p>0.05). However, we found that patients with high MPV values have 10.43 times greater risk of restenosis by logistic regression analysis (p<0.01). Conclusions: We concluded that MPV might be a future predictor of post-PII restenosis and patients with high MPV values should be carefully evaluated before procedure and should have close follow up after PII.
Keywords: Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty, Restenosis
Objective: In this study, we investigated whether a relationship between post-balloon angioplasty restenosis and clinical or haemotologic cardiovascular risk factors was present. Methods: We examined total 102 patients (79 male and 23 female) with single vessel coronary artery disease in whom succesfull Percutaneous Invasive Intervention (PII) and control coronary angiography in following two years were performed. Demographic characteristics, lipid profiles (total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol and triglyserides) and haematologic parameters (RBC count, haemoglobin, haematocrit, WBC and platelet count, mean platelet volume, platelet mass and fibrinogen) were compared between patients with and without angiographic restenosis. Results: In restenosis group, MPV (8.82±0.78 fl vs 8.13±0.64 fl, p<0.001), WBC count (8672.72 ± 322 x l03/L vs 7513.04 ± 232 x l03/L, p<0.01), and fibrinogen level (4.22 ± 1.4 g/L vs 3.63 ± l.l g/L, p<0.05) were found significantly higher than the group of patients without restenosis. The logistic regression analysis showed that diabetic patients have 2.49 times and male patients have 2.54 times greater restenosis rate, but these differences were not statistically significant (p>0.05). However, we found that patients with high MPV values have 10.43 times greater risk of restenosis by logistic regression analysis (p<0.01). Conclusions: We concluded that MPV might be a future predictor of post-PII restenosis and patients with high MPV values should be carefully evaluated before procedure and should have close follow up after PII.
Keywords: Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty, Restenosis
.: İşlem Listesi