.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Antioxidant Properties of Myrtus Extract: in vitro Assays and in vivo Experimental Animal Study
Myrtus Ekstraktının Antioksidan Özellikleri: in vitro Tahliller ve in vivo Deneysel Hayvan Çalışması
Turkiye Klinikleri J Vet Sci. 2024;15(1):1-8
doi: 10.5336/vetsci.2023-99249
Makale Dili: EN
Tam Metin
Ücretsiz Erişim
ABSTRACT
Objective: The study explores Myrtus communis L. Extract (ME) as a potential antioxidant agent in drinking water. It encompassed in vitro assays and in vivo tests on Wistar albino rats. Material and Methods: ME's antioxidant activity (AOA) was evaluated using metal chelating activity (MCA), reducing power (RP), and superoxide radical scavenging activity (SRSA) assays. In vivo experiments involved exposing rat groups to various ME concentrations (0, 1.25, 2.5, 3.75 ve 5 mL/cage). Redox parameters were analyzed in blood, liver, and kidney tissues, exploring treatment, gender, and redox marker interactions. Results: MCA showed the highest AOA at 0.1 mg/mL and the lowest at 0.4 mg/mL, while RP exhibited the opposite (p<0.05). The changes in SRSA levels were not statistically significant (p>0.05). Pearson correlation unveiled a strong negative link between RP and SRSA (p<0.05). MCA and RP showed a weaker, insignificant negative correlation, while MCA and SRSA displayed a moderate, little positive correlation (p<0.05). In vivo analysis highlighted interactions among treatment, gender, and redox markers. Total oxidant status (TOS) in blood was affected by the interaction of treatment and gender. TOS exhibited dose-dependent effects in blood, while other parameters (malondialdehyde, reduced glutathione, total antioxidant status) remained unchanged primarily (p<0.05). Conclusion: ME showed concentration-dependent antioxidant effects in vitro and in vivo. Although tissue redox balance was minimally affected, kidney GSH elevation indicated potential antioxidant benefits. This underscores ME's potential as a natural health supplement, urging further investigations for optimal doses and effects. The study highlights ME's potential in the food and pharmaceutical sectors.
Keywords: Antioxidant potential; Myrtus communis L. extract; in vitro assays; redox; Wistar albino rats
Objective: The study explores Myrtus communis L. Extract (ME) as a potential antioxidant agent in drinking water. It encompassed in vitro assays and in vivo tests on Wistar albino rats. Material and Methods: ME's antioxidant activity (AOA) was evaluated using metal chelating activity (MCA), reducing power (RP), and superoxide radical scavenging activity (SRSA) assays. In vivo experiments involved exposing rat groups to various ME concentrations (0, 1.25, 2.5, 3.75 ve 5 mL/cage). Redox parameters were analyzed in blood, liver, and kidney tissues, exploring treatment, gender, and redox marker interactions. Results: MCA showed the highest AOA at 0.1 mg/mL and the lowest at 0.4 mg/mL, while RP exhibited the opposite (p<0.05). The changes in SRSA levels were not statistically significant (p>0.05). Pearson correlation unveiled a strong negative link between RP and SRSA (p<0.05). MCA and RP showed a weaker, insignificant negative correlation, while MCA and SRSA displayed a moderate, little positive correlation (p<0.05). In vivo analysis highlighted interactions among treatment, gender, and redox markers. Total oxidant status (TOS) in blood was affected by the interaction of treatment and gender. TOS exhibited dose-dependent effects in blood, while other parameters (malondialdehyde, reduced glutathione, total antioxidant status) remained unchanged primarily (p<0.05). Conclusion: ME showed concentration-dependent antioxidant effects in vitro and in vivo. Although tissue redox balance was minimally affected, kidney GSH elevation indicated potential antioxidant benefits. This underscores ME's potential as a natural health supplement, urging further investigations for optimal doses and effects. The study highlights ME's potential in the food and pharmaceutical sectors.
Keywords: Antioxidant potential; Myrtus communis L. extract; in vitro assays; redox; Wistar albino rats
ÖZET
Amaç: Araştırma, Myrtus communis L. özütünün (ME) içme suyunda potansiyel bir antioksidan ajan olarak araştırılmasını amaçlamaktadır. İn vitro deneyler ve Wistar albino sıçanlarda in vivo testlerini içermektedir. Gereç ve Yöntemler: ME'nin antioksidan aktivitesi (AOA), metal kelatlayıcı aktivite (MCA), redükleyici güç (RP) ve süperoksit radikal süpürme aktivitesi (SRSA) deneyleri kullanılarak değerlendirilmiştir. İn vivo deneyler, sıçan gruplarının çeşitli ME konsantrasyonlarına (0, 1.25, 2.5, 3.75 ve 5 mL/kafes) maruz kalmasını içermiştir. Redoks parametreleri uygulama, cinsiyet ve redoks belirteci etkileşimlerini araştırarak kan, karaciğer ve böbrek dokularında analiz edilmiştir. Bulgular: MCA, en yüksek AOA'yı 0.1 mg/mL'de ve en düşük AOA'yı 0.4 mg/mL'de göstermiştir, RP ise tersini sergilemiştir (p<0.05). SRSA seviyelerindeki değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı değildir (p>0.05). Pearson korelasyon analizi, RP ve SRSA arasında güçlü bir negatif bağlantı ortaya çıkarmıştır (p<0.05). MCA ve RP arasında daha zayıf, anlamsız bir negatif korelasyon bulunurken, MCA ve SRSA arasında orta derecede, küçük bir pozitif korelasyon bulunmuştur (p<0.05). İn vivo analiz, uygulama, cinsiyet ve redoks belirteci etkileşimlerini vurgulamıştır. Kanın toplam oksidan durumu (TOS), tedavi ve cinsiyet etkileşiminin etkisi altında kalmıştır. TOS, kan üzerinde doza bağlı etkiler göstermiş, diğer parametreler (malondialdehit, redükte glutatyon, toplam antioksidan durum) ise başlıca değişmemiştir (p<0.05). Sonuç: ME, in vitro ve in vivo olarak konsantrasyona bağlı antioksidan etkiler sergilemiştir. Dokuların redoks dengesi minimum düzeyde etkilenmiş olmasına rağmen, böbrek GSH yükselmesi potansiyel antioksidan faydaları işaret etmektedir. Bu, ME'nin doğal bir sağlık takviyesi olarak potansiyelini vurgulayarak, optimal dozlar ve etkiler için daha fazla araştırmayı teşvik etmektedir. Araştırma, ME'nin gıda ve farmasötik sektörlerdeki potansiyelini vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Antioksidan potansiyel; Myrtus communis L. özütü; in vitro testler; redoks; Wistar albino sıçanlar
Amaç: Araştırma, Myrtus communis L. özütünün (ME) içme suyunda potansiyel bir antioksidan ajan olarak araştırılmasını amaçlamaktadır. İn vitro deneyler ve Wistar albino sıçanlarda in vivo testlerini içermektedir. Gereç ve Yöntemler: ME'nin antioksidan aktivitesi (AOA), metal kelatlayıcı aktivite (MCA), redükleyici güç (RP) ve süperoksit radikal süpürme aktivitesi (SRSA) deneyleri kullanılarak değerlendirilmiştir. İn vivo deneyler, sıçan gruplarının çeşitli ME konsantrasyonlarına (0, 1.25, 2.5, 3.75 ve 5 mL/kafes) maruz kalmasını içermiştir. Redoks parametreleri uygulama, cinsiyet ve redoks belirteci etkileşimlerini araştırarak kan, karaciğer ve böbrek dokularında analiz edilmiştir. Bulgular: MCA, en yüksek AOA'yı 0.1 mg/mL'de ve en düşük AOA'yı 0.4 mg/mL'de göstermiştir, RP ise tersini sergilemiştir (p<0.05). SRSA seviyelerindeki değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı değildir (p>0.05). Pearson korelasyon analizi, RP ve SRSA arasında güçlü bir negatif bağlantı ortaya çıkarmıştır (p<0.05). MCA ve RP arasında daha zayıf, anlamsız bir negatif korelasyon bulunurken, MCA ve SRSA arasında orta derecede, küçük bir pozitif korelasyon bulunmuştur (p<0.05). İn vivo analiz, uygulama, cinsiyet ve redoks belirteci etkileşimlerini vurgulamıştır. Kanın toplam oksidan durumu (TOS), tedavi ve cinsiyet etkileşiminin etkisi altında kalmıştır. TOS, kan üzerinde doza bağlı etkiler göstermiş, diğer parametreler (malondialdehit, redükte glutatyon, toplam antioksidan durum) ise başlıca değişmemiştir (p<0.05). Sonuç: ME, in vitro ve in vivo olarak konsantrasyona bağlı antioksidan etkiler sergilemiştir. Dokuların redoks dengesi minimum düzeyde etkilenmiş olmasına rağmen, böbrek GSH yükselmesi potansiyel antioksidan faydaları işaret etmektedir. Bu, ME'nin doğal bir sağlık takviyesi olarak potansiyelini vurgulayarak, optimal dozlar ve etkiler için daha fazla araştırmayı teşvik etmektedir. Araştırma, ME'nin gıda ve farmasötik sektörlerdeki potansiyelini vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Antioksidan potansiyel; Myrtus communis L. özütü; in vitro testler; redoks; Wistar albino sıçanlar
REFERANSLAR:
- Tas S, Tas B, Bassalat N, Jaradat N. In-vivo, hypoglycemic, hypolipidemic and oxidative stress inhibitory activities of Myrtus communis L. fruits hydroalcoholic extract in normoglycemic and streptozotocin-induced diabetic rats. Biomedical Research. 2018;29(13):2727-34. [Crossref]
- Wannes WA, Marzouk B. Characterization of myrtle seed (Myrtus communis var. baetica) as a source of lipids, phenolics, and antioxidant activities. J Food Drug Anal. 2016;24(2):316-23. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Koncic MZ, Rajic Z, Petric N, Zorc B. Antioxidant activity of NSAID hydroxamic acids. Acta Pharm. 2009;59(2):235-42. [Crossref] [PubMed]
- Jabri MA, Hajaji S, Marzouki L, El-Benna J, Sakly M, Sebai H. Human neutrophils ROS inhibition and protective effects of Myrtus communis leaves essential oils against intestinal ischemia/reperfusion injury. RSC Adv. 2016;6(20):16645-55. [Crossref]
- El-Kholy WM, El-Sawi MRF, Galal NA. Effect of myrtus communis extract against hepatotoxicity. Egypt J Hosp Med. 2018;70(9):1676-81. [Crossref]
- Sen A, Ozkan S, Recebova K, Cevik O, Ercan F, Kervancıoglu Demirci E, et al. Effects of Myrtus communis extract treatment in bile duct ligated rats. J Surg Res. 2016;205(2):359-67. [Crossref] [PubMed]
- Gultepe EE, Iqbal A, Cetingul IS, Uyarlar C, Ozcinar U, Bayram I. Effect of Myrtus communis L. plant extract as a drinking water supplement on performance, some blood parameters, egg quality and immune response of older laying hens. Kafkas Univ Vet Fak Derg. 2020;26(1):9-16. [Link]
- Olatunde A, Nigam M, Singh RK, Panwar AS, Lasisi A, Alhumaydhi FA, et al. Cancer and diabetes: the interlinking metabolic pathways and repurposing actions of antidiabetic drugs. Cancer Cell Int. 2021;21(1):499. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Berendika M, Domjanić Drozdek S, Odeh D, Or?olić N, Dragičević P, Sokolović M, et al. Beneficial Effects of Laurel (Laurus nobilis L.) and Myrtle (Myrtus communis L.) Extract on Rat Health. Molecules. 2022;27(2):581. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Carter P. Spectrophotometric determination of serum iron at the submicrogram level with a new reagent (ferrozine). Anal Biochem. 1971;40(2):450-8. [Crossref] [PubMed]
- Su J, Yang X, Lu Q, Liu R. Antioxidant and anti-tyrosinase activities of bee pollen and identification of active components. J Apic Res. 2021;60(2):297-307. [Crossref]
- Valentão P, Fernandes E, Carvalho F, Andrade PB, Seabra RM, Bastos ML. Antioxidant activity of Centaurium erythraea infusion evidenced by its superoxide radical scavenging and xanthine oxidase inhibitory activity. J Agric Food Chem. 2001;49(7):3476-9. [Crossref] [PubMed]
- Draper HH, Hadley M. Malondialdehyde determination as index of lipid peroxidation. Methods Enzymol. 1990;186:421-31. [Crossref] [PubMed]
- Hissin PJ, Hilf R. A fluorometric method for determination of oxidized and reduced glutathione in tissues. Anal Biochem. 1976;74(1):214-26. [Crossref] [PubMed]
- Parimelazhagan T, Thangaraj P. In vivo antioxidant assays. In: Thangaraj P, ed. Pharmacological Assays of Plant-Based Natural Products. 1st ed. Cham: Springer; 2016. p.89-98. [Crossref]
- Sedlak J, Lindsay RH. Estimation of total, protein-bound, and nonprotein sulfhydryl groups in tissue with Ellman's reagent. Anal Biochem. 1968;25(1):192-205. [Crossref] [PubMed]
- Aggul AG, Demir GM, Gulaboglu M. Ethanol Extract of myrtle (Myrtus communis L.) berries as a remedy for streptozotocin-induced oxidative stress in rats. Appl Biochem Biotechnol. 2022;194(4):1645-58. [Crossref] [PubMed]
.: İşlem Listesi