.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Anestezi Teknisyen/Teknikerlerinin Tıbbi Uygulama Hatalarının Değerlendirilmesi
Medical Malpractice Evaluation of Anesthesia Technicians
Turkiye Klinikleri J Anest Reanim. 2016;14(3):98-105
doi: 10.5336/anesthe.2016-51768
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Anestezi teknisyen/teknikerlerinin mesleki uygulamaları ile oluşan tıbbi uygulama hataları dava konusu olabilmektedir. Bu çalışmada, en sık hata yapılan hususlar saptanarak anestezi teknisyen/teknikerlerinin bilgilendirilmesi, tıbbi müdahale sırasında hastada oluşabilecek yaralanmaların önlenmesi ve anestezi teknisyen/teknikerlerine yönelik şikâyetlerin azaltılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Adli Tıp Kurumu 1-3. İhtisas Kurulları tarafından 2004-2011 yılları arasında, anestezi teknisyen/teknikerleri ile ilgili tıbbi uygulama hatası iddiası nedeni ile görüş bildirilen 24 dosya retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Vakaların 22 tanesinde anestezi teknisyeni, iki tanesinde anestezi teknikeri uygulama yapmıştır. Sekiz vakada anestezi uzmanı ile anestezi teknisyeni birlikte uygulama yapmıştır. Tıbbi uygulama hatası iddiası olan 24 hastanın, 9 (%37,5)?unda tıbbi uygulama hatası olduğu belirlenmiştir. Devlet hastanesi ile ilgili 18 hastanın 8 (%44,4)?inde, özel hastane ile ilgili 5 hastanın 1 (%20)?inde tıbbi uygulama hatası tespit edilmiştir. Uygulama hatası olan hastaların 6 (%66,7)?sının anestezi, 2 (%22,2)?sinin kan transfüzyonu ve 1 (%11,1)?inin yanlış taraf cerrahisi alanında olduğu görülmüştür. Tıbbi uygulama hatası bulunan hastalar biri dışında ölümlü akalardır. Tıbbi uygulama hatası bulunan 9 hastanın 6 (%66,7)?sında özen eksikliği, 2 (%22,2)?sinde takip ve kayıt eksikliği ve 1 (%11,1)?inde tedavi hatası bulunduğu görülmüştür. Özen eksikliklerinde; azot/oksijen bağlantısını kontrol etmeme (n=3), anal fissür ameliyatı yapılacak hastaya tiroidektomi yapılması (n=1), yanlış kan transfüzyonu olduğu (n=1), takip ve kayıt eksikliklerinde; entübasyon tüpünün yerinden çıkmış olması, satürasyon ve tansiyon düşüklüğüne zamanında müdahale edilmemesi, tedavi hatasında; uyandırma döneminde atropin uygulamadan neostigmin uygulaması olduğu görülmüştür. Sonuç: Anestezi teknisyen ve teknikerlerinin hatalı uygulamaları ciddi yaralanmalara ve ölümlere neden olmaktadır. Hizmet içi eğitim kursları düzenlenerek anestezi tekniker/teknisyenleri özellikle azot/oksijen bağlantısını dikkatle kontrol etmeli, hastanın daha dikkatle takip edilmesi konusunda bilgilendirilmelidir. Anestezi uzman sayısının artırılarak anestezi tekniker/teknisyenlerinin cerrah sorumluluğunda anestezi uygulaması engellenmelidir.
Anahtar Kelimeler: Malpraktis; ameliyathane teknisyenleri; anestezi
Amaç: Anestezi teknisyen/teknikerlerinin mesleki uygulamaları ile oluşan tıbbi uygulama hataları dava konusu olabilmektedir. Bu çalışmada, en sık hata yapılan hususlar saptanarak anestezi teknisyen/teknikerlerinin bilgilendirilmesi, tıbbi müdahale sırasında hastada oluşabilecek yaralanmaların önlenmesi ve anestezi teknisyen/teknikerlerine yönelik şikâyetlerin azaltılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Adli Tıp Kurumu 1-3. İhtisas Kurulları tarafından 2004-2011 yılları arasında, anestezi teknisyen/teknikerleri ile ilgili tıbbi uygulama hatası iddiası nedeni ile görüş bildirilen 24 dosya retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Vakaların 22 tanesinde anestezi teknisyeni, iki tanesinde anestezi teknikeri uygulama yapmıştır. Sekiz vakada anestezi uzmanı ile anestezi teknisyeni birlikte uygulama yapmıştır. Tıbbi uygulama hatası iddiası olan 24 hastanın, 9 (%37,5)?unda tıbbi uygulama hatası olduğu belirlenmiştir. Devlet hastanesi ile ilgili 18 hastanın 8 (%44,4)?inde, özel hastane ile ilgili 5 hastanın 1 (%20)?inde tıbbi uygulama hatası tespit edilmiştir. Uygulama hatası olan hastaların 6 (%66,7)?sının anestezi, 2 (%22,2)?sinin kan transfüzyonu ve 1 (%11,1)?inin yanlış taraf cerrahisi alanında olduğu görülmüştür. Tıbbi uygulama hatası bulunan hastalar biri dışında ölümlü akalardır. Tıbbi uygulama hatası bulunan 9 hastanın 6 (%66,7)?sında özen eksikliği, 2 (%22,2)?sinde takip ve kayıt eksikliği ve 1 (%11,1)?inde tedavi hatası bulunduğu görülmüştür. Özen eksikliklerinde; azot/oksijen bağlantısını kontrol etmeme (n=3), anal fissür ameliyatı yapılacak hastaya tiroidektomi yapılması (n=1), yanlış kan transfüzyonu olduğu (n=1), takip ve kayıt eksikliklerinde; entübasyon tüpünün yerinden çıkmış olması, satürasyon ve tansiyon düşüklüğüne zamanında müdahale edilmemesi, tedavi hatasında; uyandırma döneminde atropin uygulamadan neostigmin uygulaması olduğu görülmüştür. Sonuç: Anestezi teknisyen ve teknikerlerinin hatalı uygulamaları ciddi yaralanmalara ve ölümlere neden olmaktadır. Hizmet içi eğitim kursları düzenlenerek anestezi tekniker/teknisyenleri özellikle azot/oksijen bağlantısını dikkatle kontrol etmeli, hastanın daha dikkatle takip edilmesi konusunda bilgilendirilmelidir. Anestezi uzman sayısının artırılarak anestezi tekniker/teknisyenlerinin cerrah sorumluluğunda anestezi uygulaması engellenmelidir.
Anahtar Kelimeler: Malpraktis; ameliyathane teknisyenleri; anestezi
ABSTRACT
Objective: Medical malpractice cases appeared by occupational implementations of anesthesia technicians may become a matter in dispute. The aim of the present study was to detect most common malpractices, inform anesthesia technicians, prevent possible injuries during medical intervention and reduce the complaints about anesthesia technicians. Material and Methods: Twenty-four files with claims on medical malpractices related to anesthesia technicians by Forensic Medicine Institution and Specialization Boards 1-3 between 2004-2011 were reviewed retrospectively. Results: Anesthesia procedures of 22 cases were performed by an anesthesia operator whereas 2 cases were performed by an anesthesia technician. Anesthetist and anesthesia operator performed together on 8 cases. Medical malpractice was determined in 9 (37.5%) of 24 cases with claims of medical malpractice. Medical malpractice was detected in 8 (44.4%) of 18 cases in public hospitals, in 1 (20%) of 5 cases in private hospitals. The malpractice cases included 6 (66.7%) cases on anesthesia, 2 (22.2%) cases on blood transfusion and 1 (11.1%) case on wrong side surgery. The medical malpractice cases were mortal except one case. Reviewing distribution of medical malpractice cases according to malpractice types revealed the following; inattention in 6 (66.7%) of 9 cases, monitoring and recording failure in 2 (22.2%) cases and malpractice in 1 (11.1%) case. Care deficiency included failure to control nitrogen/oxygen connection (n=3), thyroidectomy procedure to a patient WHO shall have anal fissure operation (n=1) and wrong blood transfusion; follow-up and registration deficiencies included dislocation of intubation tube, failure for timely intervention to lower saturation and blood pressure; and treatment failures included administration of neostigmine without atropine during awakening period. Conclusion: Malpractices of anesthesia technicians may cause serious injuries and deaths. Anesthesia technicians should be informed about carefully monitoring nitrogen/oxygen connections in particular through in-house training courses. Number of anesthetists should be increased and anesthesia application of anesthesia technicians under responsibility of a surgeon should be avoided.
Keywords: Malpractice; operating room technicians; anesthesia
Objective: Medical malpractice cases appeared by occupational implementations of anesthesia technicians may become a matter in dispute. The aim of the present study was to detect most common malpractices, inform anesthesia technicians, prevent possible injuries during medical intervention and reduce the complaints about anesthesia technicians. Material and Methods: Twenty-four files with claims on medical malpractices related to anesthesia technicians by Forensic Medicine Institution and Specialization Boards 1-3 between 2004-2011 were reviewed retrospectively. Results: Anesthesia procedures of 22 cases were performed by an anesthesia operator whereas 2 cases were performed by an anesthesia technician. Anesthetist and anesthesia operator performed together on 8 cases. Medical malpractice was determined in 9 (37.5%) of 24 cases with claims of medical malpractice. Medical malpractice was detected in 8 (44.4%) of 18 cases in public hospitals, in 1 (20%) of 5 cases in private hospitals. The malpractice cases included 6 (66.7%) cases on anesthesia, 2 (22.2%) cases on blood transfusion and 1 (11.1%) case on wrong side surgery. The medical malpractice cases were mortal except one case. Reviewing distribution of medical malpractice cases according to malpractice types revealed the following; inattention in 6 (66.7%) of 9 cases, monitoring and recording failure in 2 (22.2%) cases and malpractice in 1 (11.1%) case. Care deficiency included failure to control nitrogen/oxygen connection (n=3), thyroidectomy procedure to a patient WHO shall have anal fissure operation (n=1) and wrong blood transfusion; follow-up and registration deficiencies included dislocation of intubation tube, failure for timely intervention to lower saturation and blood pressure; and treatment failures included administration of neostigmine without atropine during awakening period. Conclusion: Malpractices of anesthesia technicians may cause serious injuries and deaths. Anesthesia technicians should be informed about carefully monitoring nitrogen/oxygen connections in particular through in-house training courses. Number of anesthetists should be increased and anesthesia application of anesthesia technicians under responsibility of a surgeon should be avoided.
Keywords: Malpractice; operating room technicians; anesthesia
.: İşlem Listesi