.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Altıncı Sinir Felci Olgularında Etiyoloji, Klinik Bulgular ve Tedavi Yaklaşımımız
Etiology, Clinical Features and Strategies of Treatment in Our Patients with Sixth Nerve Palsy
Turkiye Klinikleri J Ophthalmol. 2014;23(1):19-25
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Altıncı sinir felci tanısı konulan olgularda, etiyolojik nedenleri, klinik özellikleri ve uygulanan tedavi yaklaşımlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi şaşılık biriminde altıncı sinir felci nedeniyle Ocak 1995-Aralık 2010 tarihleri arasında takip edilen 58 olgunun dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olgular etiyolojiye yönelik olarak ayrıntılı anamnez, laboratuvar ve görüntüleme tetkikleri ile değerlendirildi. Olgular klinik olarak horizontal kayma miktarları, kas fonksiyonları, baş pozisyonu ve diplopi varlığı, stereopsis düzeyleri, uygulanan tedavi yaklaşımı açısından değerlendirildi. Cerrahi yapılan olgularda cerrahi başarı kriteri 10 PD ve altı horizontal kayma olarak tanımlandı. Bulgular: Altıncı sinir felci nedeniyle takip edilen 58 olgunun (43 erkek ve 15 kadın) yaş ortalaması 32,6 ± 24,6 yıl idi. Olgular etiyolojilere göre değerlendirildiğinde 31 (%53,4)'i travmatik, 9 (%15,5)'u idiyopatik, 8 (%13,8)'i konjenital, 4 (%6,9)'ü vasküler ve 6 (%10,3)'sı diğer nedenlere bağlı idi. Ortalama takip süresi 12,7 ± 12,2 aydı. Olguların 26 (% 44,8)'sı konservatif, 32 (%55,2)'si cerrahiyle tedavi edildi. Konservatif tedavi edilen olguların 12 (%20,7)'si takip, 7 (%12,1)'si prizmatik cam, 7 (%12,1)'si ise kas içi botulinum toksini A enjeksiyonu ile düzelme gösteren olgulardan oluşmaktaydı. Cerrahi yapılan olgularda başarı oranı %68,8 idi. Sonuç: Altıncı sinir felci, pek çok sistemik veya nörolojik hastalığın ilk ortaya çıkış bulgusu olabileceğinden ve bu sebeplerin çoğu tedavi edilebilir niteliklerde olduğundan, ayrıntılı anamnez ve muayene ile etiyolojinin belirlenmesi önemlidir. Takip ve tedavi sürecinde olguların çoğunda zamanla kendiliğinden veya altta yatan etiyolojik nedene yönelik tedavi yapılmasıyla bir miktar düzelme olabileceğinden cerrahi öncesi izlem gerekmektedir. İzlem sürecinde ve sonrasında uygun konservatif ve cerrahi tedavi ile başarılı sonuçlar elde edilebilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Abdusens sinir hastalıkları; şaşılık; diplopi-çift görme; tedavi
Amaç: Altıncı sinir felci tanısı konulan olgularda, etiyolojik nedenleri, klinik özellikleri ve uygulanan tedavi yaklaşımlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntemler: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi şaşılık biriminde altıncı sinir felci nedeniyle Ocak 1995-Aralık 2010 tarihleri arasında takip edilen 58 olgunun dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olgular etiyolojiye yönelik olarak ayrıntılı anamnez, laboratuvar ve görüntüleme tetkikleri ile değerlendirildi. Olgular klinik olarak horizontal kayma miktarları, kas fonksiyonları, baş pozisyonu ve diplopi varlığı, stereopsis düzeyleri, uygulanan tedavi yaklaşımı açısından değerlendirildi. Cerrahi yapılan olgularda cerrahi başarı kriteri 10 PD ve altı horizontal kayma olarak tanımlandı. Bulgular: Altıncı sinir felci nedeniyle takip edilen 58 olgunun (43 erkek ve 15 kadın) yaş ortalaması 32,6 ± 24,6 yıl idi. Olgular etiyolojilere göre değerlendirildiğinde 31 (%53,4)'i travmatik, 9 (%15,5)'u idiyopatik, 8 (%13,8)'i konjenital, 4 (%6,9)'ü vasküler ve 6 (%10,3)'sı diğer nedenlere bağlı idi. Ortalama takip süresi 12,7 ± 12,2 aydı. Olguların 26 (% 44,8)'sı konservatif, 32 (%55,2)'si cerrahiyle tedavi edildi. Konservatif tedavi edilen olguların 12 (%20,7)'si takip, 7 (%12,1)'si prizmatik cam, 7 (%12,1)'si ise kas içi botulinum toksini A enjeksiyonu ile düzelme gösteren olgulardan oluşmaktaydı. Cerrahi yapılan olgularda başarı oranı %68,8 idi. Sonuç: Altıncı sinir felci, pek çok sistemik veya nörolojik hastalığın ilk ortaya çıkış bulgusu olabileceğinden ve bu sebeplerin çoğu tedavi edilebilir niteliklerde olduğundan, ayrıntılı anamnez ve muayene ile etiyolojinin belirlenmesi önemlidir. Takip ve tedavi sürecinde olguların çoğunda zamanla kendiliğinden veya altta yatan etiyolojik nedene yönelik tedavi yapılmasıyla bir miktar düzelme olabileceğinden cerrahi öncesi izlem gerekmektedir. İzlem sürecinde ve sonrasında uygun konservatif ve cerrahi tedavi ile başarılı sonuçlar elde edilebilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Abdusens sinir hastalıkları; şaşılık; diplopi-çift görme; tedavi
ABSTRACT
Objective: To investigate the etiologic factors related to abducens nerve palsy and clinical features of these patients and also to assess treatment approaches to the disorder. Material and Methods: The medical records of 58 patients were investigated retrospectively. The etiological assessments were performed by detailed medical history, laboratory measurements and imaging techniques. The patients were evaluated with respect to their horizontal deviations, muscle functions, head position and presence of diplopia, levels of stereopsis and applied treatment approaches. Success of surgery was defined as 10 PD or less horizontal deviations for the patients who underwent surgery. Results: The average age of 58 patients (43 male and 15 female) with abducens nerve palsy was 32.6 ±24.6 years. Etiologic factors were congenital for 8 patients (13.8%), idiopathic for 9 patients (15.5%), vascular for 4 patients (6.9%), traumatic for 31 patients (53.4%) and other factors for 6 patients (10.3%). The mean follow-up time was 12.7 ± 12.2 months. Twenty six (44.8%) cases were treated conservatively and 32 (55.2 %) cases were treated surgically. Of the cases which were followed with conservative approaches cure was obtained with follow-ups in 12 patients (20.7%), after prisms in 7 patients (12.1%) and intramuscular botulinum toxin A injections to medial rectus muscle in 7 patients (12.1%). Success rate was 68.8% in 22 of 32 patients who underwent surgery. Conclusion: Abducens nerve palsy could be the first sign of many systematic or neurologic diseases and most of these factors are treatable; therefore, a comprehensive evaluation of patients is needed with definition of etiology by detailed medical history and examination. Since during follow-ups most of cases could recover spontaneously or etiology oriented treatments could provide some progress, follow up is needed for a time before surgery. Successful results could be achieved by appropriate medical treatment or surgery during the follow up period or afterwards
Keywords: Abducens nerve diseases; strabismus; diplopia; therapy
Objective: To investigate the etiologic factors related to abducens nerve palsy and clinical features of these patients and also to assess treatment approaches to the disorder. Material and Methods: The medical records of 58 patients were investigated retrospectively. The etiological assessments were performed by detailed medical history, laboratory measurements and imaging techniques. The patients were evaluated with respect to their horizontal deviations, muscle functions, head position and presence of diplopia, levels of stereopsis and applied treatment approaches. Success of surgery was defined as 10 PD or less horizontal deviations for the patients who underwent surgery. Results: The average age of 58 patients (43 male and 15 female) with abducens nerve palsy was 32.6 ±24.6 years. Etiologic factors were congenital for 8 patients (13.8%), idiopathic for 9 patients (15.5%), vascular for 4 patients (6.9%), traumatic for 31 patients (53.4%) and other factors for 6 patients (10.3%). The mean follow-up time was 12.7 ± 12.2 months. Twenty six (44.8%) cases were treated conservatively and 32 (55.2 %) cases were treated surgically. Of the cases which were followed with conservative approaches cure was obtained with follow-ups in 12 patients (20.7%), after prisms in 7 patients (12.1%) and intramuscular botulinum toxin A injections to medial rectus muscle in 7 patients (12.1%). Success rate was 68.8% in 22 of 32 patients who underwent surgery. Conclusion: Abducens nerve palsy could be the first sign of many systematic or neurologic diseases and most of these factors are treatable; therefore, a comprehensive evaluation of patients is needed with definition of etiology by detailed medical history and examination. Since during follow-ups most of cases could recover spontaneously or etiology oriented treatments could provide some progress, follow up is needed for a time before surgery. Successful results could be achieved by appropriate medical treatment or surgery during the follow up period or afterwards
Keywords: Abducens nerve diseases; strabismus; diplopia; therapy
.: İşlem Listesi