.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Adli Tıp Kurumu'na 2 -2 1 Yıllarında Akıl Hastalığı Açısından Muayene Edilmek Üzere Gönderilen ve Aleyhlerinde Akıl Hastalığı Varlığı İddiasıyla Boşanma Davası Açılan Olguların Değerlendirilmesi
EVALUATION OF REFERRED CASES THAT WERE PREVIOUSLY SUED FOR DIVORCE DUE TO ACCUSATION OF MENTAL ILLNESS AT THE COUNCIL OF FORENSIC MEDICINE
Turkiye Klinikleri J Foren Med. 2005;2(1):5-8
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Amaç: Akıl hastalığı nedeni ile açılmış boşanma davalarında yasada belirtilen şekilde hastalığının varlığı araştırmak ve bunun diğer boşanma nedenleri arasındaki yerini tartışmaktır. Boşanma en genel anlamda evlilik aktinin (sözleşmesinin) mahkeme tarafından sonlandırılmasıdır. Hastalık kural olarak bir boşanma nedeni oluşturmaz. Akıl hastalığının boşanma sebebi olarak kabul edilmesi bir istisnadır. Gereç ve Yöntemler: Boşanma sebebi sayılabilecek derecede akıl hastalığı olup olmadığının tespiti için mahkemesince muayene edilmek üzere 2000-2001 yıllarında Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu'na gönderilen toplam 33 kişiye (21 kadın, 12 erkek) muayenelerini takiben önceden hazırlanan formlardaki sorular yöneltildi. Dava dosyasındaki bilgiler ile muayene bulguları ve tanıları kaydedildi. Bulgular: Muayeneleri sonucu akıl hastalığı saptanan kişi sayısı 19 (%57.6)'dur. Akıl hastası olduğu ileri sürülerek aleyhlerinde boşanma davası açılanların çoğunluğu (% 63) kadın olup bunların % 45'i ev hanımıdır. Eğitim düzeylerine bakıldığında %57.6'sının temel eğitim, %27.3'ünün lise, %15.2'sinin yüksekokul ve üniversite mezunu oldukları saptandı. Sonuç: Türkiye'de boşanmanın zor ve nedenlerinin farklı olarak belirlenmesi kişilerin değişik şekilde boşanma davaları açmalarına yol açmaktadır. Türk Medeni Yasası'nda olan farklı boşanma nedenleri ayrımı kaldırılmalı, batı toplumlarında olduğu gibi ayrı ayrı boşanma nedenleri saymaktan vazgeçilerek evlilik birliğinin temelden sarsılması şartı aranmalıdır. Böylece akıl hastalığı nedeniyle boşanma davaları diğer gelişmiş ülkelerde olduğu gibi istisnai bir durum olarak kalacak, birçok kişinin akıl hastalığı varlığı gibi farklı iddialara maruz kalması önlenerek evlilikte birlikte yaşamanın koşulları sorgulanacaktır.
Anahtar Kelimeler: Akıl hastalığı, boşanma, adli tıp, adli psikiyatri
Amaç: Akıl hastalığı nedeni ile açılmış boşanma davalarında yasada belirtilen şekilde hastalığının varlığı araştırmak ve bunun diğer boşanma nedenleri arasındaki yerini tartışmaktır. Boşanma en genel anlamda evlilik aktinin (sözleşmesinin) mahkeme tarafından sonlandırılmasıdır. Hastalık kural olarak bir boşanma nedeni oluşturmaz. Akıl hastalığının boşanma sebebi olarak kabul edilmesi bir istisnadır. Gereç ve Yöntemler: Boşanma sebebi sayılabilecek derecede akıl hastalığı olup olmadığının tespiti için mahkemesince muayene edilmek üzere 2000-2001 yıllarında Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu'na gönderilen toplam 33 kişiye (21 kadın, 12 erkek) muayenelerini takiben önceden hazırlanan formlardaki sorular yöneltildi. Dava dosyasındaki bilgiler ile muayene bulguları ve tanıları kaydedildi. Bulgular: Muayeneleri sonucu akıl hastalığı saptanan kişi sayısı 19 (%57.6)'dur. Akıl hastası olduğu ileri sürülerek aleyhlerinde boşanma davası açılanların çoğunluğu (% 63) kadın olup bunların % 45'i ev hanımıdır. Eğitim düzeylerine bakıldığında %57.6'sının temel eğitim, %27.3'ünün lise, %15.2'sinin yüksekokul ve üniversite mezunu oldukları saptandı. Sonuç: Türkiye'de boşanmanın zor ve nedenlerinin farklı olarak belirlenmesi kişilerin değişik şekilde boşanma davaları açmalarına yol açmaktadır. Türk Medeni Yasası'nda olan farklı boşanma nedenleri ayrımı kaldırılmalı, batı toplumlarında olduğu gibi ayrı ayrı boşanma nedenleri saymaktan vazgeçilerek evlilik birliğinin temelden sarsılması şartı aranmalıdır. Böylece akıl hastalığı nedeniyle boşanma davaları diğer gelişmiş ülkelerde olduğu gibi istisnai bir durum olarak kalacak, birçok kişinin akıl hastalığı varlığı gibi farklı iddialara maruz kalması önlenerek evlilikte birlikte yaşamanın koşulları sorgulanacaktır.
Anahtar Kelimeler: Akıl hastalığı, boşanma, adli tıp, adli psikiyatri
ABSTRACT
Objective: To investigate the presence and prevalence of mental disease among divorce trials and its importance in divorce cases. Divorce in general, means ending the marriage consensus by judicial authorities. Illness, as a rule does not constitute a reason for divorce. Mental disease is an exception in this regard. Material and Methods: Prepared forms with standard questions related to divorce were submitted to 33 persons (21 female, 12 male) who were investigated in the 4th Specialty Department of Council of Forensic Medicine during the year 2000-2001. The findings and diagnosises were also noted from their trial files. Results: The number of persons diagnosed as having mental disease was 19 (57.6%). The majority of persons accused as having mental disease investigated in divorce trials were female (63%) and 45% were housewife. The education status were as follows: 57.6% primary school, 27.3% high school, 15.2% college and university graduates. Conclusion: In current regulations separate entities related to divorce is an obstacle to marital seperation and this in effect gives a complexity to the divorce trials. In regard to current Turkish Civil Act, amendments should be made reflecting the deep marital conflict rather than mentioning separate virtual causes diverting from this main issue. Finally mental diseases would remain as exceptional causes like in western societies and a great number of people would not be accused of being insane but the main marital conflict would remain as the principal cause of divorcement.
Keywords: Mental illness, divorce, forensic medicine, forensic psychiatry
Objective: To investigate the presence and prevalence of mental disease among divorce trials and its importance in divorce cases. Divorce in general, means ending the marriage consensus by judicial authorities. Illness, as a rule does not constitute a reason for divorce. Mental disease is an exception in this regard. Material and Methods: Prepared forms with standard questions related to divorce were submitted to 33 persons (21 female, 12 male) who were investigated in the 4th Specialty Department of Council of Forensic Medicine during the year 2000-2001. The findings and diagnosises were also noted from their trial files. Results: The number of persons diagnosed as having mental disease was 19 (57.6%). The majority of persons accused as having mental disease investigated in divorce trials were female (63%) and 45% were housewife. The education status were as follows: 57.6% primary school, 27.3% high school, 15.2% college and university graduates. Conclusion: In current regulations separate entities related to divorce is an obstacle to marital seperation and this in effect gives a complexity to the divorce trials. In regard to current Turkish Civil Act, amendments should be made reflecting the deep marital conflict rather than mentioning separate virtual causes diverting from this main issue. Finally mental diseases would remain as exceptional causes like in western societies and a great number of people would not be accused of being insane but the main marital conflict would remain as the principal cause of divorcement.
Keywords: Mental illness, divorce, forensic medicine, forensic psychiatry
.: İşlem Listesi