.: ORIGINAL RESEARCH
Sternal Komplikasyonlar Açısından Risk Taşıyan Hastalarda Profilaktik 8 - Figürü ve Robicsek Metodu Kombinasyonu
PROPHYLACTIC COMBINATION OF ROBICSEK METHOD AND THE FIGURE OF 8 IN PATIENTS WITH RISK FACTORS FOR STERNAL COMPLICATIONS
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2006;26(1):51-5
Article Language: TR
Full Text
ÖZET
Amaç: Kalp cerrahisinde median sternotomi, halen en sık kullanılan yöntemdir. Median sternotominin postoperatif komplikasyonları, sık rastlanmamasına rağmen, morbidite ve mortaliteyi arttırdığı bilinmektedir. Komplikasyonlardan kaçınabilmek için iyi bir sternal fiksasyon şarttır. Biz bu çalışma ile Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyovasküler Cerrahi Anabilim Dalı'nda postoperatif dönemde sternal komplikasyon gelişme riski yüksek olan hastaların, sternumun Robicsek ve 8 figürü şeklinde kapatılmasını kombine ederek, komplikasyon gelişme riskini inceledik. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya, Ocak 2000 ile Ocak 2002 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyovasküler Cerrahi Anabilim dalı'nda kalp cerrahisi geçiren, risk faktörleri olarak; obezite, diyabet, düşük kardiyak debi, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, ileri yaş, resternotomi, malnutrisyon, osteoporoz, daha önce göğüse radyoterapi uygulanması, immün yetmezlik, sternal travma gibi, postoperatif sternal komplikasyon için risk faktörleri taşıyan 30 hasta ve kontrol grubu olarak da yine aynı özelliklere sahip 30 hastayı dahil ettik. Çalışma grubundaki hastaların 8 (%26.6)'i erkek, 22 (%73.3)'si kadın ve yaş ortalaması 65.4 ± 6.4 (51-78) idi. Teknik olarak, sternum, çalışma grubundaki hastalarda, Robicsek metodunun sternumun 8 figürü şeklinde kombine edilmesiyle kapatıldı. Bu teknikte öncelikle kostokondral bileşkeler stabilize edildi. Bunun için öncelikle manibriumdan başlanarak ksifoide kadar paslanmaz çelik tel, bir kostokondral bileşkenin üstünden, ardışık kostokondral bileşkenin ise altından geçmek sureti ile bileşkeler stabilize edildi. Bu işlem diğer taraf kostokondral bileşkeler için de uygulandı. Daha sonra sternumun her iki kısmı 8 figürü şeklinde kapatıldı. Bu işlem için ise bir tarafın kostokondral aralığından girildikten sonra karşı tarafın bir alt kostokondral bileşkesinden çıkıldı; aynı tel ile diğer tarafın kostokondral bileşkesinden geçilerek diğer tarafın bir üst kostokondral bileşkesinden çıkıldı ve 2 tel ucu aynı düzlemde yer almış oldu. İşleme bir kostokondral bileşke atlanarak ksifoide kadar devam edildi. Bu teknik ile kapatılan hastalar, postoperatif dönemde sternal enfeksiyon, mediastinit, sternumun ayrılması gibi komplikasyonlar yönünden takip edildi. Ayrıca bu hastalarda kapatma işleminin operasyon süresine ve postoperatif kanamaya etkisi incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan ve sternal komplikasyon için belirgin risk faktörü içeren, sternumları yukarıda anlatılan teknik ile kapatılan hastalardan biri hariç, hiçbirinde postoperatif dönemde sternal komplikasyon gelişmedi. Ayrıca bu teknik ile ameliyat sürelerinde ve kanama miktarında anlamlı bir artış olmadığı da görüldü. Sonuç: Çalışma grubundaki hastalarda uygulanan Robicsek ve 8-figürü kombinasyonunun sternal kemik üzerindeki stresi azalttığı ve optimum sternum stabilizasyonu sağladığı, postoperatif morbidite ve mortaliteyi azalttığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Sternum, postoperatif komplikasyonlar, toraks cerrahisi
Amaç: Kalp cerrahisinde median sternotomi, halen en sık kullanılan yöntemdir. Median sternotominin postoperatif komplikasyonları, sık rastlanmamasına rağmen, morbidite ve mortaliteyi arttırdığı bilinmektedir. Komplikasyonlardan kaçınabilmek için iyi bir sternal fiksasyon şarttır. Biz bu çalışma ile Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyovasküler Cerrahi Anabilim Dalı'nda postoperatif dönemde sternal komplikasyon gelişme riski yüksek olan hastaların, sternumun Robicsek ve 8 figürü şeklinde kapatılmasını kombine ederek, komplikasyon gelişme riskini inceledik. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya, Ocak 2000 ile Ocak 2002 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyovasküler Cerrahi Anabilim dalı'nda kalp cerrahisi geçiren, risk faktörleri olarak; obezite, diyabet, düşük kardiyak debi, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, ileri yaş, resternotomi, malnutrisyon, osteoporoz, daha önce göğüse radyoterapi uygulanması, immün yetmezlik, sternal travma gibi, postoperatif sternal komplikasyon için risk faktörleri taşıyan 30 hasta ve kontrol grubu olarak da yine aynı özelliklere sahip 30 hastayı dahil ettik. Çalışma grubundaki hastaların 8 (%26.6)'i erkek, 22 (%73.3)'si kadın ve yaş ortalaması 65.4 ± 6.4 (51-78) idi. Teknik olarak, sternum, çalışma grubundaki hastalarda, Robicsek metodunun sternumun 8 figürü şeklinde kombine edilmesiyle kapatıldı. Bu teknikte öncelikle kostokondral bileşkeler stabilize edildi. Bunun için öncelikle manibriumdan başlanarak ksifoide kadar paslanmaz çelik tel, bir kostokondral bileşkenin üstünden, ardışık kostokondral bileşkenin ise altından geçmek sureti ile bileşkeler stabilize edildi. Bu işlem diğer taraf kostokondral bileşkeler için de uygulandı. Daha sonra sternumun her iki kısmı 8 figürü şeklinde kapatıldı. Bu işlem için ise bir tarafın kostokondral aralığından girildikten sonra karşı tarafın bir alt kostokondral bileşkesinden çıkıldı; aynı tel ile diğer tarafın kostokondral bileşkesinden geçilerek diğer tarafın bir üst kostokondral bileşkesinden çıkıldı ve 2 tel ucu aynı düzlemde yer almış oldu. İşleme bir kostokondral bileşke atlanarak ksifoide kadar devam edildi. Bu teknik ile kapatılan hastalar, postoperatif dönemde sternal enfeksiyon, mediastinit, sternumun ayrılması gibi komplikasyonlar yönünden takip edildi. Ayrıca bu hastalarda kapatma işleminin operasyon süresine ve postoperatif kanamaya etkisi incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan ve sternal komplikasyon için belirgin risk faktörü içeren, sternumları yukarıda anlatılan teknik ile kapatılan hastalardan biri hariç, hiçbirinde postoperatif dönemde sternal komplikasyon gelişmedi. Ayrıca bu teknik ile ameliyat sürelerinde ve kanama miktarında anlamlı bir artış olmadığı da görüldü. Sonuç: Çalışma grubundaki hastalarda uygulanan Robicsek ve 8-figürü kombinasyonunun sternal kemik üzerindeki stresi azalttığı ve optimum sternum stabilizasyonu sağladığı, postoperatif morbidite ve mortaliteyi azalttığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Sternum, postoperatif komplikasyonlar, toraks cerrahisi
ABSTRACT
Objective: Median sternotomy is still the most popular method in cardiac surgery. Although it is uncommon, postoperative complications of the sternotomy incision, additively increases morbidity and mortality. To avoid postoperative complications, optimal sternal fixation is necessary. For this reason, we primarily combined the figure of eight and the Robicsek method in patients with risk factors. Material and Methods: This study includes patients who had undergone cardiac surgery between January 2000 and January 2002 in Ankara University Faculty of Medicine, Department of Cardiovascular Surgery. The risk factors in the study group comprising 30 patients were as follows: Obesity, low cardiac output syndrome, diabetes mellitus, chronic obstructive pulmonary disease, old age, resternotomy, malnutrition, osteoporosis, previous radiotherapy to chest region, immunodeficiency, sternal trauma. Similar risk factors were present in the control group consisting of 30 patients. Demographic distribution of the control group was 8 (26.6%) male and 22 (73.3%) female patients with a mean age of 65.4 ± 6.4 (51-78) Technically, we combined the Robicsek method and the figure of eight. First, we stabilized costochondral junctions with stainless steel wire starting from the manubrium extending to the xyphoid process. This was achieved by passing the wire through the intercostal spaces anteriorly and posteriorly in an alternating sequence up to the xyphoid process. The same wire was reversed to pass through the intercostal spaces in the reverse direction from the xyphoid process up to the manubrium. Free ends of the wire on the anterior plane of the manubrium were twisted. The same fixation process was performed at the other edge of the sternum. Figure of eight was used to close the sternotomy incision but wires were passed lateral to the fixating wires of Robicsek. Patients closed with our technique were followed-up for complications such as infection, separation and mediastinitis. Besides, the effect of this technique on the operation time and bleeding were investigated. Results: We did not encounter any sternal complication in the study group except for one patient. There was no significant difference with regard to postoperative bleeding and operation time between the study group and the control group. Conclusion: We suggest that this technique reduces stress on the sternum, optimizes sternal fixation and reduces morbidity and mortality in patients with risk factors.
Keywords: Sternum, postoperative complications, thoracic surgery
Objective: Median sternotomy is still the most popular method in cardiac surgery. Although it is uncommon, postoperative complications of the sternotomy incision, additively increases morbidity and mortality. To avoid postoperative complications, optimal sternal fixation is necessary. For this reason, we primarily combined the figure of eight and the Robicsek method in patients with risk factors. Material and Methods: This study includes patients who had undergone cardiac surgery between January 2000 and January 2002 in Ankara University Faculty of Medicine, Department of Cardiovascular Surgery. The risk factors in the study group comprising 30 patients were as follows: Obesity, low cardiac output syndrome, diabetes mellitus, chronic obstructive pulmonary disease, old age, resternotomy, malnutrition, osteoporosis, previous radiotherapy to chest region, immunodeficiency, sternal trauma. Similar risk factors were present in the control group consisting of 30 patients. Demographic distribution of the control group was 8 (26.6%) male and 22 (73.3%) female patients with a mean age of 65.4 ± 6.4 (51-78) Technically, we combined the Robicsek method and the figure of eight. First, we stabilized costochondral junctions with stainless steel wire starting from the manubrium extending to the xyphoid process. This was achieved by passing the wire through the intercostal spaces anteriorly and posteriorly in an alternating sequence up to the xyphoid process. The same wire was reversed to pass through the intercostal spaces in the reverse direction from the xyphoid process up to the manubrium. Free ends of the wire on the anterior plane of the manubrium were twisted. The same fixation process was performed at the other edge of the sternum. Figure of eight was used to close the sternotomy incision but wires were passed lateral to the fixating wires of Robicsek. Patients closed with our technique were followed-up for complications such as infection, separation and mediastinitis. Besides, the effect of this technique on the operation time and bleeding were investigated. Results: We did not encounter any sternal complication in the study group except for one patient. There was no significant difference with regard to postoperative bleeding and operation time between the study group and the control group. Conclusion: We suggest that this technique reduces stress on the sternum, optimizes sternal fixation and reduces morbidity and mortality in patients with risk factors.
Keywords: Sternum, postoperative complications, thoracic surgery
.: Process List