.: PREFACE
ÖN SÖZ
PREFACE
Article Language: TR
Çocuklarda ve ergenlerde kanser nadir görülen bir hastalıktır, ancak çocukluk çağı kanserinin genel insidansı tüm dünyada 1975'ten beri yavaş yavaş artış göstermektedir. Kanserli çocuk ve ergenlerde, çocukluk ve ergenlik döneminde ortaya çıkan kanserlerin tanı ve tedavisinde deneyimli multidisipliner kanser uzmanlarından oluşan ekiplerin bulunduğu tıp merkezlerine sevk edilmesi mutlak düşünülmelidir. Bu multidisipliner ekip yaklaşımı, çocukların doğru tanı ve uygun doz ve sürede tedavi, destekleyici bakım ve rehabilitasyon almalarını sağlamak için birinci basamak hekimi, pediatrik cerrahlar, patologlar, pediatrik tıbbi onkologlar/hematologlar, radyasyon onkologları, fizik tedavi ve rehabilitasyon uzmanları, çocuk hemşiresi uzmanları, sosyal hizmet uzmanları ve diğerlerinin becerilerini içerir. Bu sayede kanserli çocuklar optimal hayatta kalma ve yaşam kalitesine ulaşacaktır.
Pediatrik kanser merkezleri için kılavuzlar ve kanserli pediatrik hastaların tedavisindeki rolleri Amerikan Pediatri Akademisi tarafından özetlenmiştir. Bu pediatrik kanser merkezlerinde, çocuklarda ve ergenlerde ortaya çıkan çoğu kanser türü için klinik araştırmalar mevcuttur ve çoğu hastaya ve ailelerine bu araştırmalara katılma fırsatı sunulmaktadır. Kanser teşhisi konan çocuklar ve ergenler için yapılan klinik çalışmalar, genellikle, potansiyel olarak daha iyi tedaviyi şu anda standart olarak kabul edilen tedaviyle karşılaştırmak için tasarlanmıştır. Çocukluk çağı kanserleri için iyileştirici tedavinin belirlenmesinde kaydedilen ilerlemenin çoğu, klinik deneyler yoluyla elde edilmiştir.
Çocukluk çağı kanseri nadir görülen bir hastalıktır ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 20 yaşından küçük bireylerde yılda yaklaşık 15.000 vaka teşhis edilmektedir. 2002 tarihli ABD Nadir Hastalıklar Yasası, nadir bir hastalığı 200.000 kişiden daha küçük popülasyonları etkileyen bir hastalık olarak tanımlar. Bu nedenle, tüm pediatrik kanserler nadir olarak kabul edilir.
Nadir bir tümörün tanımı, pediatrik ve yetişkin gruplar arasında tek tip değildir. Yetişkin nadir kanserler, yıllık insidansı 100.000 kişide 6'dan az vaka olan kanserler olarak tanımlanır ve Avrupa Birliği'nde teşhis edilen tüm kanserlerin %24'ünü ve Amerika Birleşik Devletleri'nde teşhis edilen tüm kanserlerin yaklaşık %20'sini oluşturduğu tahmin edilmektedir. Ayrıca, bir pediatrik nadir tümörün tanımı, uluslararası gruplar arasında aşağıdaki gibi aynı değildir:
- Nadir pediatrik tümörler üzerine İtalyan ortak projesi (Eta Pediatrica'da [TREP] Tumori Rari), pediatrik nadir tümörü, yılda 1 milyon popülasyonda 2'den az vaka insidansı olan bir tümör olarak tanımlar ve diğer klinik çalışmalara dahil edilmez.
- Çocuk Onkoloji Grubu (COG), nadir pediatrik kanserleri Uluslararası Çocukluk Çağı Kanser Sınıflandırması alt grubunda listelenenler olarak tanımlamıştır ve bu liste tiroid kanserini, melanom ve melanom dışı cilt kanserlerini ve 1'den fazla karsinom türünü (örn. adrenokortikal karsinom, nazofaringeal karsinom ve meme kanseri, kolorektal kanser vb. gibi yetişkin tipi karsinomlar) içerir. Bu tanılar, 0 ila 14 yaş arası çocuklarda teşhis edilen kanserlerin yaklaşık %4'ünü oluştururken, 15 ila 19 yaş arasındaki ergenlerde teşhis edilen kanserlerin yaklaşık %20'sini oluşturur. Bu nadir kanserleri, herhangi bir bireysel tanı konan hastaların düşük insidansı, ergen popülasyonunda nadir görülen kanserlerin baskınlığı ve melanom gibi nadir kanserleri olan ergenler için klinik çalışmaların olmaması nedeniyle çalışmak son derece zordur.
Kanserli çocuklar ve ergenler için hayatta kalmada çarpıcı gelişmeler sağlanmıştır. 1975 ve 2010 yılları arasında çocukluk çağı kanser ölümleri %50'den fazla azalma göstermiştir. Kanser tedavisinin yan etkileri tedaviden aylar veya yıllar sonra devam edebileceğinden veya gelişebileceğinden, çocukluk ve ergenlik döneminde kanserden kurtulanların yakından uzun dönem ve multidisipliner olarak izlenmesi, yaşam kalitelerinin optimal düzeyde sağlanması için gerçek bir çaba gerektirir.
Prof. Dr. Emel CABI ÜNAL
Editör
Pediatrik kanser merkezleri için kılavuzlar ve kanserli pediatrik hastaların tedavisindeki rolleri Amerikan Pediatri Akademisi tarafından özetlenmiştir. Bu pediatrik kanser merkezlerinde, çocuklarda ve ergenlerde ortaya çıkan çoğu kanser türü için klinik araştırmalar mevcuttur ve çoğu hastaya ve ailelerine bu araştırmalara katılma fırsatı sunulmaktadır. Kanser teşhisi konan çocuklar ve ergenler için yapılan klinik çalışmalar, genellikle, potansiyel olarak daha iyi tedaviyi şu anda standart olarak kabul edilen tedaviyle karşılaştırmak için tasarlanmıştır. Çocukluk çağı kanserleri için iyileştirici tedavinin belirlenmesinde kaydedilen ilerlemenin çoğu, klinik deneyler yoluyla elde edilmiştir.
Çocukluk çağı kanseri nadir görülen bir hastalıktır ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 20 yaşından küçük bireylerde yılda yaklaşık 15.000 vaka teşhis edilmektedir. 2002 tarihli ABD Nadir Hastalıklar Yasası, nadir bir hastalığı 200.000 kişiden daha küçük popülasyonları etkileyen bir hastalık olarak tanımlar. Bu nedenle, tüm pediatrik kanserler nadir olarak kabul edilir.
Nadir bir tümörün tanımı, pediatrik ve yetişkin gruplar arasında tek tip değildir. Yetişkin nadir kanserler, yıllık insidansı 100.000 kişide 6'dan az vaka olan kanserler olarak tanımlanır ve Avrupa Birliği'nde teşhis edilen tüm kanserlerin %24'ünü ve Amerika Birleşik Devletleri'nde teşhis edilen tüm kanserlerin yaklaşık %20'sini oluşturduğu tahmin edilmektedir. Ayrıca, bir pediatrik nadir tümörün tanımı, uluslararası gruplar arasında aşağıdaki gibi aynı değildir:
- Nadir pediatrik tümörler üzerine İtalyan ortak projesi (Eta Pediatrica'da [TREP] Tumori Rari), pediatrik nadir tümörü, yılda 1 milyon popülasyonda 2'den az vaka insidansı olan bir tümör olarak tanımlar ve diğer klinik çalışmalara dahil edilmez.
- Çocuk Onkoloji Grubu (COG), nadir pediatrik kanserleri Uluslararası Çocukluk Çağı Kanser Sınıflandırması alt grubunda listelenenler olarak tanımlamıştır ve bu liste tiroid kanserini, melanom ve melanom dışı cilt kanserlerini ve 1'den fazla karsinom türünü (örn. adrenokortikal karsinom, nazofaringeal karsinom ve meme kanseri, kolorektal kanser vb. gibi yetişkin tipi karsinomlar) içerir. Bu tanılar, 0 ila 14 yaş arası çocuklarda teşhis edilen kanserlerin yaklaşık %4'ünü oluştururken, 15 ila 19 yaş arasındaki ergenlerde teşhis edilen kanserlerin yaklaşık %20'sini oluşturur. Bu nadir kanserleri, herhangi bir bireysel tanı konan hastaların düşük insidansı, ergen popülasyonunda nadir görülen kanserlerin baskınlığı ve melanom gibi nadir kanserleri olan ergenler için klinik çalışmaların olmaması nedeniyle çalışmak son derece zordur.
Kanserli çocuklar ve ergenler için hayatta kalmada çarpıcı gelişmeler sağlanmıştır. 1975 ve 2010 yılları arasında çocukluk çağı kanser ölümleri %50'den fazla azalma göstermiştir. Kanser tedavisinin yan etkileri tedaviden aylar veya yıllar sonra devam edebileceğinden veya gelişebileceğinden, çocukluk ve ergenlik döneminde kanserden kurtulanların yakından uzun dönem ve multidisipliner olarak izlenmesi, yaşam kalitelerinin optimal düzeyde sağlanması için gerçek bir çaba gerektirir.
Prof. Dr. Emel CABI ÜNAL
Editör
Cancer in children and adolescents is rare, although the overall incidence of childhood cancer has been slowly increasing since 1975. Referral to medical centers with multidisciplinary teams of cancer specialists experienced in treating cancers that occur in childhood and adolescence should be considered for children and adolescents with cancer. This multidisciplinary team approach incorporates the skills of the primary care physician, pediatric surgeons, pediatric medical oncologists/hematologists, radiation oncologists, rehabilitation specialists, pediatric nurse specialists, social workers, and others to ensure that children receive correct diagnosis, optimal treatment, supportive care, and rehabilitation that will achieve optimal survival and quality of life.
Guidelines for pediatric cancer centers and their role in the treatment of pediatric patients with cancer have been outlined by the American Academy of Pediatrics. At these pediatric cancer centers, clinical trials are available for most types of cancer that occur in children and adolescents, and the opportunity to participate in these trials is offered to most patients and their families. Clinical trials for children and adolescents diagnosed with cancer are generally designed to compare potentially better therapy with therapy that is currently accepted as standard. Most of the progress made in identifying curative therapy for childhood cancers has been achieved through clinical trials.
Childhood cancer is a rare disease, with about 15,000 cases diagnosed annually in the United States in individuals younger than 20 years.The U.S. Rare Diseases Act of 2002 defines a rare disease as one that affects populations smaller than 200,000 persons. Therefore, all pediatric cancers are considered rare.
The designation of a rare tumor is not uniform among pediatric and adult groups. Adult rare cancers are defined as those with an annual incidence of fewer than six cases per 100,000 people, and are estimated to account for up to 24% of all cancers diagnosed in the European Union and about 20% of all cancers diagnosed in the United States. Also, the designation of a pediatric rare tumor is not uniform among international groups, as follows:
-The Italian cooperative project on rare pediatric tumors (Tumori Rari in Eta Pediatrica [TREP]) defines a pediatric rare tumor as one with an incidence of less than two cases per 1 million population per year and is not included in other clinical trials.
-The Children's Oncology Group (COG) has opted to define rare pediatric cancers as those listed in the International Classification of Childhood Cancer subgroup, which includes thyroid cancer, melanoma and nonmelanoma skin cancers, and multiple types of carcinomas (e.g., adrenocortical carcinoma, nasopharyngeal carcinoma, and most adult-type carcinomas such as breast cancer, colorectal cancer, etc.). These diagnoses account for about 4% of cancers diagnosed in children aged 0 to 14 years, compared with about 20% of cancers diagnosed in adolescents aged 15 to 19 years.
These rare cancers are extremely challenging to study because of the low incidence of patients with any individual diagnosis, the predominance of rare cancers in the adolescent population, and the lack of clinical trials for adolescents with rare cancers such as melanoma.
Dramatic improvements in survival have been achieved for children and adolescents with cancer. Between 1975 and 2010, childhood cancer mortality decreased by more than 50%. Childhood and adolescent cancer survivors require close monitoring because cancer therapy side effects may persist or develop months or years after treatment. Late Effects of Treatment for Childhood Cancer for specific information about the incidence, type, and monitoring of late effects in childhood and adolescent cancer survivors that will have an impact on quality of life.
Prof. Dr. Emel CABI ÜNAL
Editor
Guidelines for pediatric cancer centers and their role in the treatment of pediatric patients with cancer have been outlined by the American Academy of Pediatrics. At these pediatric cancer centers, clinical trials are available for most types of cancer that occur in children and adolescents, and the opportunity to participate in these trials is offered to most patients and their families. Clinical trials for children and adolescents diagnosed with cancer are generally designed to compare potentially better therapy with therapy that is currently accepted as standard. Most of the progress made in identifying curative therapy for childhood cancers has been achieved through clinical trials.
Childhood cancer is a rare disease, with about 15,000 cases diagnosed annually in the United States in individuals younger than 20 years.The U.S. Rare Diseases Act of 2002 defines a rare disease as one that affects populations smaller than 200,000 persons. Therefore, all pediatric cancers are considered rare.
The designation of a rare tumor is not uniform among pediatric and adult groups. Adult rare cancers are defined as those with an annual incidence of fewer than six cases per 100,000 people, and are estimated to account for up to 24% of all cancers diagnosed in the European Union and about 20% of all cancers diagnosed in the United States. Also, the designation of a pediatric rare tumor is not uniform among international groups, as follows:
-The Italian cooperative project on rare pediatric tumors (Tumori Rari in Eta Pediatrica [TREP]) defines a pediatric rare tumor as one with an incidence of less than two cases per 1 million population per year and is not included in other clinical trials.
-The Children's Oncology Group (COG) has opted to define rare pediatric cancers as those listed in the International Classification of Childhood Cancer subgroup, which includes thyroid cancer, melanoma and nonmelanoma skin cancers, and multiple types of carcinomas (e.g., adrenocortical carcinoma, nasopharyngeal carcinoma, and most adult-type carcinomas such as breast cancer, colorectal cancer, etc.). These diagnoses account for about 4% of cancers diagnosed in children aged 0 to 14 years, compared with about 20% of cancers diagnosed in adolescents aged 15 to 19 years.
These rare cancers are extremely challenging to study because of the low incidence of patients with any individual diagnosis, the predominance of rare cancers in the adolescent population, and the lack of clinical trials for adolescents with rare cancers such as melanoma.
Dramatic improvements in survival have been achieved for children and adolescents with cancer. Between 1975 and 2010, childhood cancer mortality decreased by more than 50%. Childhood and adolescent cancer survivors require close monitoring because cancer therapy side effects may persist or develop months or years after treatment. Late Effects of Treatment for Childhood Cancer for specific information about the incidence, type, and monitoring of late effects in childhood and adolescent cancer survivors that will have an impact on quality of life.
Prof. Dr. Emel CABI ÜNAL
Editor
.: Process List