Kanayan Ülseri Olan Hastalarda, İntravenöz Bolusu Takiben, İnfüzyona Karşı Oral Proton Pompa İnhibitörü Tedavisi ile Gastrik pH Karşılaştırılması
Kanayan Ülseri Olan Hastalarda, İntravenöz Bolusu Takiben, İnfüzyona Karşı Oral Proton Pompa İnhibitörü Tedavisi ile Gastrik pH Karşılaştırılması
Article Language: TR
ÖZET
Giriş & Amaçlar : Kanayan ülseri ve yüksek risk belirtileri olan hastalara intravenöz bolusu takiben infüzyon proton pompa inhibitör (PPİ) tedavisi önerilir. Oral PPİ'lerin sık dozlarla kullanılması benzer antisekretuar etkiyi sağlayabilirse uygulamadaki kolaylık ve maliyet göz önüne alınarak tedavide oral PPİ kullanımı tercih edilebilir. Yöntemler: Ülsere bağlı belirgin kanama ile başvuran hastalara endoskopi sonrasında intragastrik pH probları yerleştirildi ve bazal pH kaydedildi. Bu hastalar rastgele intravenöz lansoprazol (90 mg bolusu takiben 9 mg/sa infüzyon) ve oral lansoprazol (120 mg bolusu takiben 3 saatte bir 30 mg) gruplarına ayrıldı. 24 saatlik pH kaydı yapıldı. Bulgular: İntravenöz PPİ grubunda (n=32) çalışma periyodunun %67.8'inde, oral PPİ grubunda (n=34) ise %64.8'inde intragastrik pH > 6 idi (fark %3; %95 güvenlik aralığı (GA): -%9.2 - %15.2). İntravenöz PPİ alanların 22'sinde (%68.8) oral PPİ alanların 22'sinde (%64.7) intragastrik pH, çalışma periyodunun %60'ından fazlasında 6'nın üzerinde idi (fark %4; %95 GA: -%18.7 - %26.8). 1. saatte intravenöz ve oral PPİ gruplarında ortalama pH değerleri sırasıyla 5.3 ± 0.4 ve 3.3 ± 0.4 idi (fark %2; %95 GA: %0.8 - %3.1; P= 0.001). 1.5 saatten sonra tüm saatler için ortalama pH değerleri arasındaki farkların %95 GA değerleri "sıfır"ı içeriyordu. Ortalama pH değeri; intravenöz PPİ ile 2-3 saatte, oral PPİ ile 3-4 saatte 6'nın üzerine çıktı. Sonuç: İntravenöz PPİ'lerin daha üstün olma olasılığı, çalışmamızdaki relatif geniş güvenlik aralıkları nedeniyle, kesin olarak dışlanamamasına rağmen, sık oral PPİ kullanımı, halen önerilmekte olan intravenöz bolusu takiben infüzyon PPİ tedavisinin yerini alabilir. İntravenöz PPİ uygula-ması, ortalama 6 pH değerine oral PPİ uygulamasına göre yakla-şık 1 saat erken ulaşarak pH'da daha hızlı bir yükselme sağlar.
Giriş & Amaçlar : Kanayan ülseri ve yüksek risk belirtileri olan hastalara intravenöz bolusu takiben infüzyon proton pompa inhibitör (PPİ) tedavisi önerilir. Oral PPİ'lerin sık dozlarla kullanılması benzer antisekretuar etkiyi sağlayabilirse uygulamadaki kolaylık ve maliyet göz önüne alınarak tedavide oral PPİ kullanımı tercih edilebilir. Yöntemler: Ülsere bağlı belirgin kanama ile başvuran hastalara endoskopi sonrasında intragastrik pH probları yerleştirildi ve bazal pH kaydedildi. Bu hastalar rastgele intravenöz lansoprazol (90 mg bolusu takiben 9 mg/sa infüzyon) ve oral lansoprazol (120 mg bolusu takiben 3 saatte bir 30 mg) gruplarına ayrıldı. 24 saatlik pH kaydı yapıldı. Bulgular: İntravenöz PPİ grubunda (n=32) çalışma periyodunun %67.8'inde, oral PPİ grubunda (n=34) ise %64.8'inde intragastrik pH > 6 idi (fark %3; %95 güvenlik aralığı (GA): -%9.2 - %15.2). İntravenöz PPİ alanların 22'sinde (%68.8) oral PPİ alanların 22'sinde (%64.7) intragastrik pH, çalışma periyodunun %60'ından fazlasında 6'nın üzerinde idi (fark %4; %95 GA: -%18.7 - %26.8). 1. saatte intravenöz ve oral PPİ gruplarında ortalama pH değerleri sırasıyla 5.3 ± 0.4 ve 3.3 ± 0.4 idi (fark %2; %95 GA: %0.8 - %3.1; P= 0.001). 1.5 saatten sonra tüm saatler için ortalama pH değerleri arasındaki farkların %95 GA değerleri "sıfır"ı içeriyordu. Ortalama pH değeri; intravenöz PPİ ile 2-3 saatte, oral PPİ ile 3-4 saatte 6'nın üzerine çıktı. Sonuç: İntravenöz PPİ'lerin daha üstün olma olasılığı, çalışmamızdaki relatif geniş güvenlik aralıkları nedeniyle, kesin olarak dışlanamamasına rağmen, sık oral PPİ kullanımı, halen önerilmekte olan intravenöz bolusu takiben infüzyon PPİ tedavisinin yerini alabilir. İntravenöz PPİ uygula-ması, ortalama 6 pH değerine oral PPİ uygulamasına göre yakla-şık 1 saat erken ulaşarak pH'da daha hızlı bir yükselme sağlar.
ABSTRACT
Background & Aims: Intravenous bolus plus infusion proton pump inhibitor (PPI) therapy is recommended for patients with bleeding ulcers and higher risk stigmata. If frequent oral dosing of PPIs provided similar antisecretory effect, this might be preferred based on ease and cost. Methods: Patients presenting with overt bleeding due to ulcers had intragastric pH probes placed after endoscopy and baseline pH recorded. They were randomly assigned to intravenous lansoprazole (90-mg bolus followed by 9-mg/h infusion) or oral lansoprazole (120-mg bolus followed by 30 mg every 3 hours). pH was recorded for 24 hours. Results: Intragastric pH was >6 for 67.8% of the study period with intravenous PPI (n = 32) and 64.8% with oral PPI (n = 34): difference, 3.0%; 95% confidence interval (CI): -9.2% to 15.2%. Intragastric pH was >6 for >60% of the study period in 22 (68.8%) patients receiving intravenous and 22 (64.7%) patients receiving oral PPI: difference, 4.0%; 95% CI: -18.7% to 26.8%. At 1 hour, mean pHs for intravenous vs oral were 5.3 ± 0.4 vs 3.3 ± 0.4, respectively (difference, 2.0; 95% CI: 0.8 -3.1; P = .001). At ?1.5 hours, 95% CIs of the differences for all hourly mean pHs included zero. Mean pH rose above 6 after 2-3 hours of intravenous PPI and 3-4 hours of oral PPI. Conclusions: Frequent oral PPI may be able to replace the currently recommended intravenous bolus plus infusion PPI therapy in patients with bleeding ulcers, although the possibility that intravenous PPIs are superior cannot be definitively excluded given our relatively wide confidence intervals. Intravenous PPI provides more rapid increase in pH, reaching mean pH of 6 approximately 1 hour sooner than oral PPI.
Background & Aims: Intravenous bolus plus infusion proton pump inhibitor (PPI) therapy is recommended for patients with bleeding ulcers and higher risk stigmata. If frequent oral dosing of PPIs provided similar antisecretory effect, this might be preferred based on ease and cost. Methods: Patients presenting with overt bleeding due to ulcers had intragastric pH probes placed after endoscopy and baseline pH recorded. They were randomly assigned to intravenous lansoprazole (90-mg bolus followed by 9-mg/h infusion) or oral lansoprazole (120-mg bolus followed by 30 mg every 3 hours). pH was recorded for 24 hours. Results: Intragastric pH was >6 for 67.8% of the study period with intravenous PPI (n = 32) and 64.8% with oral PPI (n = 34): difference, 3.0%; 95% confidence interval (CI): -9.2% to 15.2%. Intragastric pH was >6 for >60% of the study period in 22 (68.8%) patients receiving intravenous and 22 (64.7%) patients receiving oral PPI: difference, 4.0%; 95% CI: -18.7% to 26.8%. At 1 hour, mean pHs for intravenous vs oral were 5.3 ± 0.4 vs 3.3 ± 0.4, respectively (difference, 2.0; 95% CI: 0.8 -3.1; P = .001). At ?1.5 hours, 95% CIs of the differences for all hourly mean pHs included zero. Mean pH rose above 6 after 2-3 hours of intravenous PPI and 3-4 hours of oral PPI. Conclusions: Frequent oral PPI may be able to replace the currently recommended intravenous bolus plus infusion PPI therapy in patients with bleeding ulcers, although the possibility that intravenous PPIs are superior cannot be definitively excluded given our relatively wide confidence intervals. Intravenous PPI provides more rapid increase in pH, reaching mean pH of 6 approximately 1 hour sooner than oral PPI.
.: Process List