.: ORIGINAL RESEARCH
Hastane Öncesi Hava Yolu Yönetiminin Uygulayıcı ve Donanım Yönünden Değerlendirilmesi
Assesment of the Prehospital Airway Management from the View of Equipment and the Practitioners
Turkiye Klinikleri J Anest Reanim. 2011;9(2):84-9
Article Language: TR
Full Text
ÖZET
Amaç: Ülkemizde hastane öncesi hava yolu yönetimi konusunda yapılmış bilgimiz dahilinde bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada Kocaeli İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı ambulanslarda görevli doktorların hastane öncesi hava yolu yönetimi açısından eğitim durumlarını ve sahip oldukları mevcut ekipmanı tespit edip değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Kocaeli İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı olarak hizmet gören 30 ambulansta görevli doktorlar tarafından anketimiz dolduruldu. Anketimizde doktorların eğitim durumları ile Amerikan Anestezi Derneği'nin önerileri doğrultusunda zor hava yolu ile karşılaşıldığında kullanılabilecek hava yolu gereçlerinin varlığı sorgulandı.Bulgular: Çalışmamıza görevli 32 doktorun 27'si katıldı. Doktorların hiç biri mezuniyet sonrası hava yolu yönetimine yönelik özel bir eğitim almadığını, 16 doktor ise hava yoluna özel olmayan çeşitli kurslardan faydalandıklarını belirttiler. On altı doktor (% 59,3) hava yolu yönetimi konusunda ek bir eğitime ihtiyaç duyduklarını belirttiler. Ambulansların tamamında eğri bleydli laringoskop ve oral hava yolu bulunurken, hiçbir ambulansta düz bleydli laringoskop bulunmadığı, 2 ambulansta nazal hava yolu (% 7,4) bulunduğu tespit edildi. Hava yolu gereçlerinden stile ve standart "laringeal maske airway" (LMA) sadece 1 ambulansta mevcut idi (% 3,7). "Intubating" LMA 2 ambulansta bulunurken (% 74), proseal-LMA, kombitüp ve krikotiroidotomi setinin hiçbir ambulansta bulunmadığı tespit edildi. Tartışma: Bu çarpıcı sonuçlar ısığında; hastane öncesi hava yolu yönetiminde görevli doktorların hava yolu yönetimi konusunda bilgi ve becerilerini geliştirmesi kanısındayız. Ayrıca, ülkemizdeki ambulanslar için alternatif hava yolu gereçlerinin temini sağlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Eğitim; teçhizat ve gereçler; cankurtaranlar; acil tıbbi servisler
Amaç: Ülkemizde hastane öncesi hava yolu yönetimi konusunda yapılmış bilgimiz dahilinde bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada Kocaeli İl Sağlık Müdürlüğü'ne bağlı ambulanslarda görevli doktorların hastane öncesi hava yolu yönetimi açısından eğitim durumlarını ve sahip oldukları mevcut ekipmanı tespit edip değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Kocaeli İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı olarak hizmet gören 30 ambulansta görevli doktorlar tarafından anketimiz dolduruldu. Anketimizde doktorların eğitim durumları ile Amerikan Anestezi Derneği'nin önerileri doğrultusunda zor hava yolu ile karşılaşıldığında kullanılabilecek hava yolu gereçlerinin varlığı sorgulandı.Bulgular: Çalışmamıza görevli 32 doktorun 27'si katıldı. Doktorların hiç biri mezuniyet sonrası hava yolu yönetimine yönelik özel bir eğitim almadığını, 16 doktor ise hava yoluna özel olmayan çeşitli kurslardan faydalandıklarını belirttiler. On altı doktor (% 59,3) hava yolu yönetimi konusunda ek bir eğitime ihtiyaç duyduklarını belirttiler. Ambulansların tamamında eğri bleydli laringoskop ve oral hava yolu bulunurken, hiçbir ambulansta düz bleydli laringoskop bulunmadığı, 2 ambulansta nazal hava yolu (% 7,4) bulunduğu tespit edildi. Hava yolu gereçlerinden stile ve standart "laringeal maske airway" (LMA) sadece 1 ambulansta mevcut idi (% 3,7). "Intubating" LMA 2 ambulansta bulunurken (% 74), proseal-LMA, kombitüp ve krikotiroidotomi setinin hiçbir ambulansta bulunmadığı tespit edildi. Tartışma: Bu çarpıcı sonuçlar ısığında; hastane öncesi hava yolu yönetiminde görevli doktorların hava yolu yönetimi konusunda bilgi ve becerilerini geliştirmesi kanısındayız. Ayrıca, ülkemizdeki ambulanslar için alternatif hava yolu gereçlerinin temini sağlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Eğitim; teçhizat ve gereçler; cankurtaranlar; acil tıbbi servisler
ABSTRACT
Objective: To the best of our knowledge, there is no study on prehospital airway management in Turkey. The purpose of this study was to assess the training status of ambulance doctors in prehospital airway management and available equipments in ambulances belonging to Kocaeli Provincial Health Directorate. Material and Methods: Our research questionnaire was filled by 30 ambulance doctors serving under Kocaeli Provincial Health Directorate. Training status of our doctors and the availability of airway management devices according to the American Society of Anesthesiologists guidelines were questioned. Result: Twenty seven out of 32 doctors were participated to our study. Doctors stated that none of them received any specific postgraduate training on airway management only 16 of them benefited from various training programmes which were not specifically on airway management. Sixteen doctors (59.3%) reported that they need additional training on airway management. All ambulances have Macintosh laryngoscopes and oral airway equipments, however none of them have Miller Laryngoscope and only in 2 ambulances (7.4%) nasal airway equipments were available. Among other airway equipments stylet and standard "Laryngeal Maske Airway" (LMA) were available present only in one ambulance (3.7%). "Intubating" LMA in two ambulances (7.4%), whereas proseal-LMA, combitube and cricotiroidotomy sets were not available in any ambulance. Conclusion: As a result of the above highlighted findings we suggest that doctors working on prehospital airway management should improve their knowledge and skill level on airway management. In addition, alternative airway devices should be provided for ambulance services in our country.
Keywords: Education; equipment and supplies; ambulances; emergency medical services
Objective: To the best of our knowledge, there is no study on prehospital airway management in Turkey. The purpose of this study was to assess the training status of ambulance doctors in prehospital airway management and available equipments in ambulances belonging to Kocaeli Provincial Health Directorate. Material and Methods: Our research questionnaire was filled by 30 ambulance doctors serving under Kocaeli Provincial Health Directorate. Training status of our doctors and the availability of airway management devices according to the American Society of Anesthesiologists guidelines were questioned. Result: Twenty seven out of 32 doctors were participated to our study. Doctors stated that none of them received any specific postgraduate training on airway management only 16 of them benefited from various training programmes which were not specifically on airway management. Sixteen doctors (59.3%) reported that they need additional training on airway management. All ambulances have Macintosh laryngoscopes and oral airway equipments, however none of them have Miller Laryngoscope and only in 2 ambulances (7.4%) nasal airway equipments were available. Among other airway equipments stylet and standard "Laryngeal Maske Airway" (LMA) were available present only in one ambulance (3.7%). "Intubating" LMA in two ambulances (7.4%), whereas proseal-LMA, combitube and cricotiroidotomy sets were not available in any ambulance. Conclusion: As a result of the above highlighted findings we suggest that doctors working on prehospital airway management should improve their knowledge and skill level on airway management. In addition, alternative airway devices should be provided for ambulance services in our country.
Keywords: Education; equipment and supplies; ambulances; emergency medical services
.: Process List